Hee aven buddy's
Mss is dit al eerder gevraagd maar, hebben jullie toen in de puber jaren ook het gevoel gehad dat je dacht wat zit iedereen nou geobsedeerd te praten over het s woord Terwijl je zelf het nooit interessant vond?
Ik zat laagst effe terug te kijken naar mijn eigen ervaringen over die tijd. Heb altijd gevoel gehad dat ik nooit echt puber ben geweest.
Laat mij weten wat jullie ervaringen zijn enso
Tijdens mijn puberjaren was ik niet echt bezig met het s woord. Als het er dan toch eens over ging, merkte ik dat ik er niet veel van kende.
Een echte puber ben ik ook nooit geweest.
Ik was wel met seks bezig, maar meer in de zin van dat ik merkte dat ik op een heel andere manier met jongens omging dan de meiden om me heen. En dat daardoor het contact met jongens niet liep. Of nog minder liep. Ik voelde me daar extra 'anders' door. Ik werd gepest en dit was een van de dingen waar ik mee gepest werd, want ik zou 'kinderlijk' zijn.
Nou, dat ben ik dan gebleven. ;)
Dus ik dacht dat ik een laatbloeier zou zijn, maar ik ben geen laatbloeier gebleken. Ik bloei gewoon het beste als ik mezelf mag zijn.
Ik was er wel mee bezig, maar niet op de manier waarop bijvoorbeeld mijn klasgenoten ermee bezig waren. Zo'n rond rennende hormonenbom ben ik nooit geweest. Ik heb nooit de behoefte gehad om te experimenteren met iemand of iets in die richting.
Ik werd flink gepest in die tijd, maar of dat hier ook iets mee van doen had dat weet ik niet. Wel "gewoon" doordat ik op veel vlakken afweek en nogal op mezelf was. Ik kan me wel nog herinneren dat mijn pesters mij kwamen uithoren over mijn seksleven, terwijl ik in de kantine een boek trachtte te lezen. Ik had natuurlijk helemaal geen seksleven, dus dat was erg pijnlijk en vernederend. :-\
Maar nee, een échte puber ben ik dus ook niet geweest.
Ervoer wel allerlei 'symptomen' van puberteit (waaronder libido), maar niet 'dat soort aantrekking'/'dat soort verlangens'. Omdat ik er niet erg mee bezig was, was ik me ook niet bewust van de mate waarin ik afweek van de norm (denk ik, lang geleden inmiddels allemaal).
Voor zover ik het me kan herinneren vond ik het tijdens m'n pubertijd, en ook daar na, allemaal niet zo interessant en was ik er totaal niet mee bezig. Ik projecteerde mijn beleving ook op anderen, totdat duidelijk werd (door bijvoorbeeld een zwangerschap) dat het toch echt anders was ;D
Nog steeds komt het op mij heel overdreven over zoals anderen er over praten, inmiddels weet ik wel dat dat aan mij ligt en niet aan hun ::)
Tijdens biologie lessen op school vond ik voortplanting als onderwerp op zich wel weer interessant, maar dan meer fascinerend in de zin van hoe het geheel werkt, niet met de behoefte daar deel van uit te maken ;D
Wat, ben jij zwanger geweest, AceVentura? ;D
Ik denk dat ik het projecteren op anderen ook heb gedaan, en dat ik aan nam dat de overdreven focus op seks iets geheel cultureels was. Het was 'stoer', of iets dergelijks. Ik denk dat het pas echt ging doordringen rond de 20, toen ik een paar korte relaties had, en er nog steeds niks van snapte.
Ik ? Zwanger ? Ik zou niet durven ;D
Wat ik bedoelde te zeggen is dat ik er vanuit gingdat anderen ook niet aan seks deden, en tja, als er dan iemand zwanger is dan is dat toch wel een teken dat er iets is gebeurd ::)
Mooi om te horen dat iedereen er zo over denkt.
Pubertijd wat is dat?? Nooit aan meegedaan.
De kinderen in mijn middelbare schoolklas dachten dat ik lesbi was, waarom echt geen flauw idee.. Waarschijnlijk omdat ik nooit over sex praatte, zoenen vies vond, heel laat borstjes kreeg en ongesteld werd, niet sexi gekleed ging. Maar dat vul ik zelf in, heb het ze nooit gevraagd.
Interesse in baby's en zwangerschap altijd wel gehad daarom werd ik ook kraamverzorgster en wilde eigenlijk verloskundige worden. En om de een of andere vreemde reden komen vriendinnen altijd naar mij als ze vragen of problemen hebben met sex en hun partner.. ;D ;D ;D Ik heb dan altijd hele goede adviezen en kan goed luisteren, ze moesten eens weten hahaha..
Dus of wel of geen pubertijd en of interesses wat zeggen? Ik weet het niet, heb wel heel lang gedacht dat ik de boot gemist had op sexueel vlak..
Ik heb ook nooit aan de pubertijd meegedaan. Als seks ter sprake kwam en nu nog steeds voel ik mij ongemakkelijk. Heb er nog nooit interesse in getoond. Was er echt nooit mee bezig, was ook erg op mijzelf. Was en ben nog steeds lekker bezig met mijn hobby.
Ik ben volgens mezelf en vele anderen nooit een puber geweest (qua gedrag) :ange: en geobsedeerd met het s-woord ben ik al helemaal nog nooit geweest: als ik dat ooit wordt ben ik gehersenspoeld denk ik :schater:. Ik heb echter nooit gedacht een laatbloeier te zijn o.i.d., aangezien ik mij sinds jongs af aan al behoorlijk volwassen voelde en gedroeg en met alle niet-s-gerelateerde dingen juist heel vroeg was. Mij is verder ook nooit iets gevraagd over mijn seksleven o.i.d., hoogstens de vraag of ik nou al een vriendje heb (en ik erger me al genoeg aan die vraag). Vandaar misschien ook dat ik altijd dacht dat anderen zich ook nooit met het s-woord en gerelateerde dingen bezighielden.
(Maarehh... hebben niet-aseksuele pubers het zo vaak over het s-woord dan? En hebben ze het er dan over op een serieuze of op een grappige/"stoere" manier?? ??? Ik heb er echt heel erg weinig van meegekregen, hahaha ::) )
Bij mij hetzelfde, nooit echt gepuberd. Als ik al iets 'puberaals' deed was het voornamelijk vanwege een beetje groepsdruk, om met m'n vriendjes mee te doen en niet uit de toom te vallen. Wel eens verliefd geweest ook toen, maar had daar eigenlijk toen ook al geen seksuele gedachten bij.
Volgens mij heb ik rond mijn 13de nog gedacht 'misschien word ik later wel seksuoloog!' :')
Ik kan me herinneren dat het me allemaal best wel interesseerde eigenlijk. Al vanaf het 6de leerjaar (groep acht) toen we voor het eerste 'seksuele opvoeding' kregen zoals dat heet. Ik deed daar ook al vrij "volwassen" over in tegenstelling tot de meeste leeftijdsgenoten toen. In het middelbaar keek ik stiekem 'Spuiten & Slikken' en op youtube keek ik vaak naar educatieve video's rond seks en gender. Ik stelde daarom ook "hoge" eisen (wat imo gewoon basisvereisten zijn) aan de lessen rond seksualiteit, waar mijn school natuurlijk niet aan voldeed. Zoals in veel scholen helaas nog steeds het geval is.
Het is voor mij denk ik vooral interessant vanuit een antropologisch en relationeel perspectief. Daarnaast vind ik het bezit van de nodige kennis ook heel belangrijk (ook zéker voor aseksuelen). Zo sta je sterker in je schoenen en kan iemand anders je bv minder makkelijk manipuleren of je iets wijsmaken.
Heb niet het gevoel dat ik nooit een puber ben geweest, maar was wel een vrij rustige puber en altijd vrij matuur voor mijn leeftijd