AVEN - Aseksueel Voorlichtings- en Educatie Netwerk

Community => Filosofie en Politiek => Topic gestart door: calculatedpassion op oktober 26, 2018, 04:11:30 PM

Titel: Individualisme of holisme - het conflict dat identiteit heet
Bericht door: calculatedpassion op oktober 26, 2018, 04:11:30 PM
Door de jaren heb ik me vaak afgevraagd wat begrippen als realiteit en bewustzijn nu eigenlijk betekenen. Ik heb daarbij verschillende filosofiëen, religies en levenswijzen beschouwd. Deze zoektocht heeft geleid tot zelfinzicht en ook heb ik me beter in anderen leren verplaatsen. Ik zie dat elke mens in principe dezelfde kernessentie heeft. Dat die essenties gescheiden en bedekt worden door de vertroebelende invloed van materiële realiteit is naar mijn idee de reden dat er verschillende perspectieven bestaan. Daarmee wil ik niet zeggen dat materiële vooruitgang vermeden dient te worden. Integendeel, ik denk dat welvaart onthechting mogelijk maakt. Dat lijkt misschien moeilijk maar geeft echte vrijheid en dat vind ik absoluut de moeite waard.

Wat betreft identiteit zal ik mezelf als voorbeeld ontleden. Ik heb een (soort van :P) mannelijk lichaam, maar identificeer me daar eigenlijk niet heel sterk mee. Het draagt krachten en zwakten in zich en daar probeer ik maar op in te spelen. Daarbuiten probeer ik niet op te vallen. Dat laatste vind ik best moeilijk, omdat ik nogal excentriek ben. Bovendien is de wereld van nu zo kleurrijk dat je als grijze meer opvalt dan iemand die duidelijk kleur kiest. Dit is natuurlijk van toepassing op het modebeeld van seks, maar ook op politiek, religie en vele andere aspecten van het maatschappelijk leven. Neutraliteit is ver te zoeken en soms frustreert me dat. Het zal jullie niet verbazen dat ik me niet zo thuis voel in kringen waar er een sterke nadruk op identiteit ligt, al begrijp ik heel goed dat mensen strijden voor hun rechten en daarbij hun onderscheidende eigenschappen benadrukken.

Misschien zou alles anders geweest zijn als ik in mijn late tienerjaren andere aseksuelen had gevonden, maar dat gebeurde niet. Ik was me er eigenlijk ook amper van bewust. Toen ik voor het vak Nederlands las over een verondersteld aseksueel personage riep dat grote weerstand bij me op, het leek me een koude ervaring. Gelukkig ben ik gezegend met vrienden die geen taboe's kennen. Wat is dan het probleem? Nou, ik heb mezelf geconditioneerd op een manier waar ik eigenlijk niet heel blij van wordt. Als jeugdige heb ik vanzelfsprekend wat geëxperimenteerd op het vlak van liefde. Ik merkte dat ik me wel romantisch, maar niet seksueel tot anderen aangetrokken voelde. Dat leidde tot verwachtingen die tussen beide partners niet overeenkwamen. Ik ben daar lomp mee omgegaan. Na wat zelfreflectie heb ik die lompheid aardig kunnen bijschaven, maar ik trok nog een andere schijnbaar onvermijdelijke conclusie: "Ik moet geen romantische gevoelens losmaken in anderen." Dat heeft ertoe geleid dat ik op zoek ging naar manieren om het onder controle te krijgen. Misschien stug of zelfs dwaas, maar het was voor mij de juiste keuze. Het leek voornamelijk bij oogcontact te beginnen. Een fractie van een seconde kan het verschil maken tussen afstand en aantrekkingskracht. Vanaf die realisatie ben ik korter oogcontact gaan maken. Behalve het oogcontact werden als vanzelf veel gesprekken ook kort en zakelijk en minder interessant. Met mijn vrienden maak ik wel langer oogcontact, bij hen zijn de grenzen gelukkig duidelijk.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat veel sociale interactie voortkomt uit (vaak bewust of onbewust seksuele) identiteit. Identiteit heeft dus waarde als een sociaal bindmiddel, maar kan ook leiden tot ongewenste conditionering en zelfs gezichtsverlies. Het is niet eenvoudig om dit te rijmen met verlichting en het grotere geheel. Nu zal dat voor iedereen gelden, maar als je ver van de norm af staat gaat identiteit wellicht zwaarder wegen. Wat zijn jullie gedachten hierover?
Titel: Re:Individualisme of holisme - het conflict dat identiteit heet
Bericht door: AceVentura op oktober 26, 2018, 07:36:55 PM
Je bent flink bezig zeg. De dosis zelfreflectie, het open staan voor nieuwe dingen en hoe je omschrijft daar mee om te gaan zijn bijna om jaloers op te worden  :klap:

Algemeen gezegd sta ik er iets anders in dan jij, ik heb niets met spiritualiteit en religie. Als gevolg daarvan kan ik dan bijvoorbeeld weer niet zo veel met een woord als verlichting.

Identiteit, en zo ook seksuele identiteit, geven inderdaad een vorm van sociaal bindmiddel. Dat merk ik ook bij de Queer aan Zee borrels waar ik mensen met andere labels uit het LHBT alfabet spreek, het "anders zijn" is dan ineens de norm en dat werkt. Algemeen gezegd vinden mensen het fijn om te zijn met mensen die net zo zijn als zij, en als je op identiteit niveau een overeenkomst hebt geeft dat ineens grote opening tot een (sterke) band.
Dat zo'n identiteit ook kan leiden tot zaken die je niet als positief ervaart dan kan natuurlijk, en jouw bericht is daar volgens mij een voorbeeld van. Die beleving is volgens mij niet te generaliseren naar iedereen, ongeacht "hoe ver" je van de norm af staat. Ik heb op basis van mijn eigen beleving een identiteit gevonden die daarbij past (aromantisch aseksueel), en laat die identiteit niet bepalen wat ik wel of niet doe.
Titel: Re:Individualisme of holisme - het conflict dat identiteit heet
Bericht door: calculatedpassion op oktober 27, 2018, 03:39:05 PM
Dank voor je nuchtere en genuanceerde reactie. Helpt voorkomen dat mijn ideeën uitgekristalliseerd raken.

Citaat van: AceVentura op oktober 26, 2018, 07:36:55 PM
het "anders zijn" is dan ineens de norm en dat werkt
Interessant. Dat "anders zijn" maakt het soms inderdaad gemakkelijker om aansluiting te vinden.

Citaat van: AceVentura op oktober 26, 2018, 07:36:55 PM
Die beleving is volgens mij niet te generaliseren naar iedereen, ongeacht "hoe ver" je van de norm af staat.
Beleving kan je inderdaad niet generaliseren. Daarom vind ik filosofie en religie ook zo interessant. Ze benaderen het alomtegenwoordige, de essentie die in een ieder aanwezig is. Dogma's zijn te vermijden.

Citaat van: AceVentura op oktober 26, 2018, 07:36:55 PM
Dat zo'n identiteit ook kan leiden tot zaken die je niet als positief ervaart dan kan natuurlijk, en jouw bericht is daar volgens mij een voorbeeld van.
Het heeft voor mij weinig met seksuele identiteit te maken. Kinderen worden opgevoed met het idee dat ze trots op zichzelf moeten zijn. Alsof het een medicijn is tegen ongemak! Ik heb het te vaak gehoord. Het zou meer hebben gebaat als iemand me sociale conventies had uitgelegd. Ik ben die laatste pas zeer laat gaan begrijpen. Ik ben van mening dat het averechts werkt om kinderen te beschermen met een cocon van trots, het brengt mensen niet dichter bij elkaar. Als ik dingen hoor als "personen met afwijking x zijn beter in talent y" of zelfs "afwijking x is de volgende stap in evolutie" dan vraag ik me af waar dit heen gaat. Leer liever echte dingen en vervang trots met waardigheid. Ik heb door mijn gebreken ook zeker veel goede ervaringen opgedaan, maar als het aan mij ligt hoeven toekomstige generaties dat niet op die manier.

Zo, even de suiker op peil brengen. :cake:
Titel: Re:Individualisme of holisme - het conflict dat identiteit heet
Bericht door: Edewecht op oktober 27, 2018, 06:06:30 PM
Trots versus waardigheid. Wat is voor jou het verschil?
Titel: Re:Individualisme of holisme - het conflict dat identiteit heet
Bericht door: calculatedpassion op oktober 27, 2018, 07:18:11 PM
Goede vraag.

Trots is persoonlijk en nauw geassociëerd met ijdelheid en hoogmoed. Iedereen heeft het in meer of mindere mate, maar het is geen deugd. (oh jee, ik ben aan het preken. :P)

Waardigheid is universeel en staat voor een minimum aan respect dat iedereen verdient. Het hangt samen met onder meer autonomie en lichamelijke integriteit. Zo kan een zieke of gewonde zijn leven als mensonwaardig beschouwen en besluiten dat hij een waardig einde wil. Waardigheid kan ook actief geschonden worden door bijvoorbeeld geweld of machtsmisbruik. Waardigheid is meer dan dat en is nauw geassocieerd met respect. Er is geen volledige consensus over de exacte betekenis, maar dit is ongeveer de strekking.

Nog een verschil is dat het moeilijk te voorspellen is wanneer je iemands trots schendt, juist door het persoonlijke aspect. De grenzen van waardigheid zijn wat dat betreft een stuk duidelijker (maar ook niet altijd even duidelijk, zie arbeid in lagelonenlanden.)
Titel: Re:Individualisme of holisme - het conflict dat identiteit heet
Bericht door: AceVentura op oktober 28, 2018, 09:59:00 AM
Leuk topic  :klap:

Citaat van: calculatedpassion op oktober 27, 2018, 03:39:05 PM
Het heeft voor mij weinig met seksuele identiteit te maken. Kinderen worden opgevoed met het idee dat ze trots op zichzelf moeten zijn. Alsof het een medicijn is tegen ongemak! Ik heb het te vaak gehoord. Het zou meer hebben gebaat als iemand me sociale conventies had uitgelegd. Ik ben die laatste pas zeer laat gaan begrijpen. Ik ben van mening dat het averechts werkt om kinderen te beschermen met een cocon van trots, het brengt mensen niet dichter bij elkaar. Als ik dingen hoor als "personen met afwijking x zijn beter in talent y" of zelfs "afwijking x is de volgende stap in evolutie" dan vraag ik me af waar dit heen gaat. Leer liever echte dingen en vervang trots met waardigheid. Ik heb door mijn gebreken ook zeker veel goede ervaringen opgedaan, maar als het aan mij ligt hoeven toekomstige generaties dat niet op die manier.
Ik zie inderdaad ook dat sommigen iets te veel van het goede doen, onze maatschappij is ook best wel gefocust op presteren, dingen bereiken, enz. en dan kan ook dat een positieve intentie hebben.
Op zich vind ik het belichten van de positieve kanten van iets wat algemeen niet als positief gezien wordt vind ik juist mooi. Het geeft aan dat we allemaal anders zijn en verschillende kwaliteiten hebben. Neem bijvoorbeeld autisme, iets wat vaak negatief benaderd wordt en de beperkingen ervan benadrukt worden. Voor bepaalde beroepen kan je juist de eigenschappen die met autisme samenhangen heel goed gebruiken, het is bijna zonde om daar niets mee te doen.
Titel: Re:Individualisme of holisme - het conflict dat identiteit heet
Bericht door: Edewecht op oktober 29, 2018, 07:03:42 PM
Citaat van: calculatedpassion op oktober 27, 2018, 07:18:11 PM

Trots is persoonlijk en nauw geassociëerd met ijdelheid en hoogmoed. Iedereen heeft het in meer of mindere mate, maar het is geen deugd.
(...)
Waardigheid is universeel en staat voor een minimum aan respect dat iedereen verdient.
(...)


Misschien ga ik nu wel een zijstraat in (in goed nederlands: off-topic), maar toch even dit:

Het lijkt me dat iedereen weer andere associaties heeft bij de woorden trots en waardigheid.

Hier iets over de mijne:
Vanuit mijn calvinistische achtergrond heb ik meegekregen dat trots inderdaad niet iets is om niet trots op te zijn: hoogmoed en ijdelheid.
Later heb ik ontdekt dat je trots ook (ongeveer) als synoniem voor waardigheid kunt gebruiken. En dan bedoel ik: eigenwaarde. Respect voor jezelf, in plaats van jezelf klein te maken.
Je vindt dit ook terug in proud en pride, twee belangrijke begrippen in de LHBTQIAP+-wereld. LHBT-ers zijn niet hoogmoedig of ijdel, maar hebben hun eigenwaarde teruggevonden die door de 'normale' meerderheid was afgenomen.

Daarnaast ben ik juist ontzettend blij dat steeds meer kinderen tegenwoordig meekrijgen dat ze trots mogen zijn op zichzelf. Opnieuw: niet hoogmoedig of ijdel, maar zelfrespect, eigenwaarde, besef van recht van bestaan, juist niet om je prestaties, maar om wie je bent.

Citeer

Kinderen worden opgevoed met het idee dat ze trots op zichzelf moeten zijn. Alsof het een medicijn is tegen ongemak! Ik heb het te vaak gehoord.


Het gif zit hier in het woordje 'moeten'. Kinderen moeten inderdaad steeds meer. (Ook volwassenen overigens: we 'moeten' gezond, bewust, levenslustig, creatief enz enz zijn, "je kunt het!" :banghead: ). Vervang het woordje 'moeten' door 'mogen' in deze zin, en er staat iets heel anders!

Trots, eigenwaarde en zelfrespect zijn geen medicijnen tegen ongemak. Wel zijn het gereedschappen die je een kind kan meegeven om in deze ongemakkelijke wereld overeind te blijven, en er zelfs nog een beetje lol in te hebben.

Tot zover wat gedachten die in me opkwamen en die ik hier heb geprobeerd te verwoorden... :-\
Titel: Re:Individualisme of holisme - het conflict dat identiteit heet
Bericht door: AceVentura op oktober 29, 2018, 07:11:06 PM
Ik heb eerder opzettelijk niet gereageerd op het deel over trots en waardigheid omdat Edewecht specifiek naar de betekenis voor calculatedpassion vroeg, maar ik ben het eens met Edewecht als hij zegt:
Citaat van: Edewecht
Het lijkt me dat iedereen weer andere associaties heeft bij de woorden trots en waardigheid.
Helemaal waar  :klap: en de betekenis die ik er aan geef ligt redelijk dicht bij die van jou.

Ook ben ik het eens met het moeten of mogen/kunnen, dat is een gigantisch verschil.
Titel: Re:Individualisme of holisme - het conflict dat identiteit heet
Bericht door: calculatedpassion op oktober 29, 2018, 10:07:15 PM
Citaat van: Edewecht op oktober 29, 2018, 07:03:42 PM
Het lijkt me dat iedereen weer andere associaties heeft bij de woorden trots en waardigheid.
Dat is een goed voorbeeld van waarom taal voortdurend in verandering is.
Citeer
Vanuit mijn calvinistische achtergrond heb ik meegekregen dat trots inderdaad niet iets is om niet trots op te zijn: hoogmoed en ijdelheid.
(...)
Trots, eigenwaarde en zelfrespect zijn geen medicijnen tegen ongemak. Wel zijn het gereedschappen die je een kind kan meegeven om in deze ongemakkelijke wereld overeind te blijven, en er zelfs nog een beetje lol in te hebben.
Interessant. Opvoeding heeft zeker een groot aandeel in hoe je tegen die dingen aan kijkt. Eigenwaarde en zelfrespect zou ik zelf onder waardigheid scharen. Trots associeer ik niet per se met overeind blijven maar met een bepaalde superioriteitsbeleving. Heel duidelijk aanwezig bij bijvoorbeeld nationalisten, maar ik ontmoet ook wel eens mensen die een hogere moraal lijken te claimen omdat ze elkaar begrijpen terwijl anderen ze niet begrijpen. Of omdat ze denken te weten hoe de perfecte wereld eruit ziet en ervan uit gaan dat jij daar geen benul van hebt. Hierdoor raken verschillende partijen snel gepolariseerd en verder van elkaar verwijderd, zie de Haagse politiek.

Citeer
Daarnaast ben ik juist ontzettend blij dat steeds meer kinderen tegenwoordig meekrijgen dat ze trots mogen zijn op zichzelf. Opnieuw: niet hoogmoedig of ijdel, maar zelfrespect, eigenwaarde, besef van recht van bestaan, juist niet om je prestaties, maar om wie je bent.
Bestaansrecht, om wie je bent of juist ongeacht wie je bent? Ach, misschien zijn het ook maar pietluttige verschillen. Gelukkig hebben we niet allemaal dezelfde opvattingen, dat zou de discussie saai en overbodig maken. ;)

Citaat van: AceVentura op oktober 29, 2018, 07:11:06 PM
Ook ben ik het eens met het moeten of mogen/kunnen, dat is een gigantisch verschil.
Dat is zeker een verschil. Bedenk wel dat kinderen aan deze termen vaak andere, minder scherpe definities geven die voor hen minder zwaar wegen dan de harde realiteit waardoor ze omringd worden. Behalve het aanleren van zelfrespect en eigenwaarde denk ik dat het juist voor hen die van de norm afwijken belangrijk is te weten langs welke lat ze gelegd worden en welke sociale conventies en ongeschreven regels er gelden. Dat gaat veel verder dan "niet om de tafel rennen" en "aankijken tijdens het spreken".

Citaat van: AceVentura op oktober 28, 2018, 09:59:00 AM
Ik zie inderdaad ook dat sommigen iets te veel van het goede doen, onze maatschappij is ook best wel gefocust op presteren, dingen bereiken, enz. en dan kan ook dat een positieve intentie hebben.
Op zich vind ik het belichten van de positieve kanten van iets wat algemeen niet als positief gezien wordt vind ik juist mooi. Het geeft aan dat we allemaal anders zijn en verschillende kwaliteiten hebben. Neem bijvoorbeeld autisme, iets wat vaak negatief benaderd wordt en de beperkingen ervan benadrukt worden. Voor bepaalde beroepen kan je juist de eigenschappen die met autisme samenhangen heel goed gebruiken, het is bijna zonde om daar niets mee te doen.
Die positieve intentie stel ik zeker niet ter discussie. ;D Dat je met het zoeken naar ieders kwaliteiten verder komt ben ik helemaal met je eens.
Titel: Re:Individualisme of holisme - het conflict dat identiteit heet
Bericht door: Edewecht op oktober 30, 2018, 06:42:06 AM
Trots als hoogmoed <--> trots als waardigheid

staat tot

Ego <--> (zelf)bewustzijn.

Citaat van: calculatedpassion op oktober 29, 2018, 10:07:15 PM

Behalve het aanleren van zelfrespect en eigenwaarde denk ik dat het juist voor hen die van de norm afwijken belangrijk is te weten langs welke lat ze gelegd worden en welke sociale conventies en ongeschreven regels er gelden. Dat gaat veel verder dan "niet om de tafel rennen" en "aankijken tijdens het spreken".


Eens! Een van de ergste dingen die ik ouders weleens hoor zeggen tegen hun kind: 'doe eens normaal joh'
De imlicite boodschap hierachter is: 'wees rustig, val niet op, hou je op de vlakte.'
En dat 'normaal' is de lat waarlangs ze gelegd worden.
Vraag 2: wat is 'normaal'.