AVEN - Aseksueel Voorlichtings- en Educatie Netwerk

Omdat we in andere topic er al over hebben gepraat, vind ik het interessant om eens na te gaan hoe  onze aseksuele populatie zich hierover voelt. Is er misschien een band tussen introversie en aseksueel zijn, aangezien de meeste mensen niet constant  bij anderen willen zijn en zeker niet altijd aangeraakt willen worden?

Zelf ben ik heel duidelijk introvert ;D

Ik ben zo introvert, ik had schrik om te stemmen  :D

ik geloof dat ik de aanleiding van dit topic ben he. dus als ik niet introvert zou zijn dan weet ik het ook niet meer.

Ik heb al eerder toegegeven dat ik introvert ben, dus dat kan ik dan nu niet meer ontkennen... ;D

Nou Ik ben dus echt de keerzijde en ben zeer extravert, stap op iedereen af, en vertel mijn verhaal aan mensen die het willen horen. De relaties die ik aan wilde gaan voordat ik wist dat ik A was heb ik allemaal zelf ondernomen, via het op de man af vragen of ze een keertje met me uit wilde, tot reageren op een contactadvertentie met een brief. Ja dus ben duidelijk niet introvert te noemen, gooi mij bij een paar mensen naar binnen en ik maak de zaak aan de gang,haha wel grappig dat tot nu toe de rest beschreven staat als introvert.

Toch is het wel duidelijk dat ik aseksueel ben, voel me zelfs enorm bevrijd nu ik het sinds- een paar dagen- kan en durf te zeggen, ben wel op die mannen afgestapt maar niet omdat ik verliefd was,of sexuele opwinding voelde, het was toch gewoon om een relatie te hebben, en ik wilde "gewoon"zijn,net zoals mijn vriendinnen. Nu pas durf ik af te wijken, heb het gisteren voor de eerste keer tegen een vriendin verteld, ik denk niet dat ze het helemaal snapte maar ze reageerde ook niet heel vreemd, het moeilijke was wel dat ze zes jaar jonger is en al kids heeft. Maar ik wilde er eindelijk open over zijn, ook naar mijn moeder toe, ja ik ben dertig EN maagd en ik wil geen SEX!!!!! Niet met een man niet met een vrouw!!

Groetjes een extraverte Jelle

Bij mij zit het er zo'n beetje tussenin eigenlijk. Stap wel makkelijk op mensen af, vertel ook heel gemakkelijk mijn levensverhaal, maar kan ook heel goed in mijn eentje, uit beide zaken kan ik energie putten en in beide gevallen kan ik me prettig voelen. Is wél afhankelijk vd situatie....

Jelle: Ik ben trots op je!!!!  :klap: Ga zo door meid!

Citaat van: Knoddepropje op november 15, 2005, 09:31:35 PM
Bij mij zit het er zo'n beetje tussenin eigenlijk. Stap wel makkelijk op mensen af, vertel ook heel gemakkelijk mijn levensverhaal, maar kan ook heel goed in mijn eentje, uit beide zaken kan ik energie putten en in beide gevallen kan ik me prettig voelen. Is wél afhankelijk vd situatie....

Jelle: Ik ben trots op je!!!!  :klap: Ga zo door meid!

Lief Knoddepropje, DANK JE WEL!!!
Ik heb ook veel aan jou te danken hoor, dus ook en beetje lof voor jou!!
Groetjes Jelle

Volgens mij zit ik er tussenin. Ik kan heel open zijn, maar stap niet zomaar op mensen af, vind het moeilijk om een gesprek te beginnen. Maar ik ben graag tussen mensen en duidelijk aanwezig. Maar ook afwachtend... ???

Tja om zo'n pijl af te schieten mag je natuurlijk niet in een schelp kruipen...

Ik ben zelf heel duidelijk introvert.
Als je ertussen inzit heet dat ambivert.

Citaat van: TheBlackWatch op november 16, 2005, 02:29:57 PM
Tja om zo'n pijl af te schieten mag je natuurlijk niet in een schelp kruipen...

Maar het is dan wel handig om te kunnen verdwijnen in de achtergrond...

Citaat van: organised chaos op november 20, 2005, 08:56:23 AM
Als je ertussen inzit heet dat ambivert.

Dat is een veel te mooi woord om niet te gebruiken, dus ik ben ambivert. Vind mensen heerlijk, vind af en toe alleen ook heerlijk.

Eerder introvert. Moet ook met mijn huidige levensstijl (halve kluizenaar).  8)

ik kwam op school psychologie magazine tegen waarin een stukje over introvertie stond. hier (http://www.psychologiemagazine.nl/psychologie/show kun je een stukje van dat artikel lezen. Helaas is dit wel het minst interresante stuk

Goh ik wist niet dat 75% van de mensen extravert is. Ik dacht altijd dat het zo'n beetje 50-50 was...
Weer wat geleerd dus. Behoor ik alweer tot een minderheid  ;)

Hahah. ik heb net de eerste stem ingediend voor "extravert.

Ik ben toch extravert vind ik. Ik sluit me helemaal niet af voor anderen. Ik sta open voor iedereen, en dat heeft ook zijn nadelen. Ik zou wel meer introvert willen zijn. Ben trouwens ook bezig om meer introvert te worden.

Persoonlijk vind ik dat vanwege mij HSP ik meer aanleg heb op om extravert te zijn, alhoewel het beter zal zijn om toch introvert te zijn. Dat scheelt een heleboel ongewenste energie.

CiteerPersoonlijk vind ik dat vanwege mij HSP ik meer aanleg heb op om extravert te zijn,

Hmm... je post brengt veel vragen & bedenkingen aan deze kant teweeg. :)
Ten eerste het verband tussen hsp & intro/extraversie.. Persoonlijk denk ik dat wàt je waarneemt losstaat van wat je er uiteindelijk mee doet. Als bv. iemand in de toekomst zou kunnen kijken, zou ie daarop kunnen reageren met een toegenomen fascinatie voor de toekomst, maar evengoed zou ie zich van de toekomst af kunnen keren. Of neem honden, met hun scherp gehoor: enthousiast zijn ze als ze dingen horen die hun baasjes niet horen, aankomende visite of zo, maar al eens ooit een hond bekeken tijdens een onweer?
Volgens mij is er geen verband tussen eender welke gave/handicap en intro/extraversie, en als 't er is, is 't in voordeel van introversie. (En ja, dan heb ik het evolutionaire nadeel van anders-zijn in gedachte.)

Nog een voorbeeld: ik ken momenteel één persoon van wie ik weet dat ie minstens even misantroop als ik is. Da's al in vele gesprekken te boven gekomen, en steeds waren we verbaasd dat we er beiden zo divers naar handelen. Ik zie af van sociale contacten, terwijl hij 't net opzoekt, in zulke mate dat het me petje te boven gaat. :) We delen dezelfde gave (in dit geval: een meedogenloos psychologisch instinct), maar onze individuele reacties zijn gebaseerd op de ervaringen mét die gave, niet op de gave an sich.

Citeeralhoewel het beter zal zijn om toch introvert te zijn. Dat scheelt een heleboel ongewenste energie.

Dus euh... je hebt het gevoel dat je met je extraversie je energie verspilt? Kan je dat wat toelichten? Deze introvert snapt dit niet helemaal.  :)

Citaat van: Sammy op februari 26, 2006, 11:40:27 PM

CiteerPersoonlijk vind ik dat vanwege mij HSP ik meer aanleg heb op om extravert te zijn,

Hmm... je post brengt veel vragen & bedenkingen aan deze kant teweeg. :)
Ten eerste het verband tussen hsp & intro/extraversie.. Persoonlijk denk ik dat wàt je waarneemt losstaat van wat je er uiteindelijk mee doet.

Citeeralhoewel het beter zal zijn om toch introvert te zijn. Dat scheelt een heleboel ongewenste energie.

Dus euh... je hebt het gevoel dat je met je extraversie je energie verspilt? Kan je dat wat toelichten? Deze introvert snapt dit niet helemaal.  :)

Nou bij de eerste ben ik helemaal met je eens. En trouwens die standpunt brengt mij ook eens op een andere voorbeeld over een andere onderwerp, maar die zal ik strakjes even posten in een nieuwe onderwerp.
Maar terug naar jouw standpunt: ja klopt, uiteindelijk heb ik blijkbaar al extraverte trekjes lol, en die komen tot uiting door mijn HSP.


En wat ik bedoelde met bij extraversie mijn energie verspillen: nou als HSP voel je "dingen" aan van anderen. Een op het moment dat ik voelt dat iemand met een probleem zit, voel ik me automatisch een soort redder dat ik die persoon moet helpen met zijn/haar probleem. En dat kost veel energie. Als ik maar introvert was, dan had ik anderen hun problemen gevoeld, maar zou niet besluiten hun te helpen ermee.
Die uitleg heeft weer betrekking tot je eerste standpunt.

Dus nu ga ik proberen afstand houden, en niet snel self initiatief nemen om iemand te helpen wanneer ik voel dat zij een probleem hebben. Ik neem afstand en laat hun zelf mij vragen om hulp, en alsnog zal ik moeten leren om zonodig nog nee te zeggen.

is het wel duidelijk voor jou wat ik bedoel?  :)

Ik ben (zoals gewoonlijk) een combinatie van twee extremen. Ik ben van nature heel introvert, maar als ik je eenmaal ken kan ik zo extravert als het maar zijn kan zijn.

Citaat van: ThirdMagus op februari 28, 2006, 05:55:37 PM
maar als ik je eenmaal ken kan ik zo extravert als het maar zijn kan zijn.

Ja, dat ken ik ook heel goed. Ik kijk eerst de kat uit de boom, maar als ik me eenmaal op mijn gemak voel, kom ik helemaal los.

Citeer
is het wel duidelijk voor jou wat ik bedoel?

Yep. Blijkt een grammaticaal misverstandje te zijn geweest. :)

bij mij verschilt het.. (op het moment)
ik doe er niet moeilijk over om mensen te vertellen dat ik homo ben
maar het aseksuele gedeelte ligt nog wat moeilijker, maar dat komt denk ik doordat ik er zelf nog niet helemaal uit ben..

ik ben gewoon extravert, op alle manieren die jeje maar kunt bedenken. ik maak gewoon snel vrienden (en soms ook wel vijanden) erdoor maar ik ben er eigenlijk wel blij mee

Ik ga dwars liggen  ::)
Bij mensen die ik nog niet zo goed ken kan ik enorm extravert zijn. Ik wil me laten gelden, "heeeey, ik ben hier ook!"
Maar als ik ze beter leer kennen en het blijkt dat die mensen geen super vrienden of vriendinnen gaan worden, kruip
ik een beetje in mijn schelp.
Als je het boek "Hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt?" over HSP'ers leest, weet je dat het grootste deel
van de hsp'ers enorm introvert is. Dit boek is trouwens een echte aanrader voor hsp'ers. Ik heb er ontzettend veel in
bijgeleerd en weet nu beter hoe ik me op sommige momenten moet gedragen om mezelf te "beschermen" tegen de
vele prikkels rondom ons.

Hai ben wel extraert denk ik, als ik me niet depressief voel dan klamp ik gerust een echpaar aan voor een praatje, vertel mijn halve leven en krijg veel ohs en ahs en hebben we een heel gesprek. maar word je boos of zet je een luide stem op dn ben ik nergens en blokkeer ik en stop ik tijdelijk met ademhalen, en bal mijn handen tot vuisten en krimp ineen...........dat is mijn andere IK, mijn geblokkeerde IK door de jeugd gekregen zullen we maar zeggen........ :banghead:

Citeer

:banghead:

Citeer

werktie? naja, iig: je moet niet boos zijn om wat je hebt meegekregen met je jeugd. hoe naar dat ook is, je zult het altijd bij je dragen en het enige wat je ermee kunt is a. verwerken, b. opkroppen. Die reactie die je zeg maar krijgt door wat er vroeger is "gebeurd" kan je misschien ook gebruiken als een heel sterk signaal. Als je die gevoelens krijgt moet je proberen te relativeren en ze in te pakken ze klein te maken een papiertje eromheen, strikje erbij en leg het naast je neer, straks kan je het uit het raam gooien. Je weet (want je ziet het pakketje) dat je rustig aan moet doen en op je hoede moet zijn maar dat je niet zo extreem moet reageren (het is tenslotte maar een klein pakje)
dat werkt bij mij bijna altijd

Citaat van: Zonnekind op april 16, 2006, 02:55:20 PM
Als je het boek "Hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt?" over HSP'ers leest, weet je dat het grootste deel
van de hsp'ers enorm introvert is.

Ik ben extreem introvert denk ik. Zou ik ook een HSP'er zijn dan?
Pas als ik van iemand zeker weet (het duurt meestal een maand of 12  :o ) dat het klikt, kom ik wat losser.

Citaat van: Stev op mei 10, 2006, 10:47:15 AM
Ik ben extreem introvert denk ik. Zou ik ook een HSP'er zijn dan?
Pas als ik van iemand zeker weet (het duurt meestal een maand of 12  :o ) dat het klikt, kom ik wat losser.

Dat je heel erg introvert bent wil nog niet zeggen dat je ook een HSP-er bent. Er zit zoveel meer bij! Er zijn trouwens ook hele extraverte HSP-ers. :)

Op de site http://www.hooggevoelig.nl staan een paar tests waarmee je kunt kijken of je HSP bent (op tests klikken in het menu en dan wijst het zich vanzelf). En je zou het boek kunnen lezen waar Zonnekind het over heeft. Ik heb het boek zelf ook en heb er heel veel aan gehad.

Citaat van: organised chaos op mei 10, 2006, 12:14:02 PM
Op de site http://www.hooggevoelig.nl staan een paar tests waarmee je kunt kijken of je HSP bent

Sensitief maar niet hoogsensitief. Gelukkig maar. Nu moet ik nog gaan uitzoeken waar die extreme introvert vandaan komt  ???

Ik was erg introvert (verlegen), maar met de jaren (jawel, ook een voordeel aan ouder worden) wordt ik toch wel wat extraverter.
Kwam als middenmoter uit de test over HSP, ik denk echter niet dat er een verband is.

Het is niet omdat je introvert bent dat je hsp'er bent maar de kans is wel groot dat als je hsp'er bent, je ook introvert bent...

Citaat van: Stev op mei 10, 2006, 12:26:29 PM
Sensitief maar niet hoogsensitief. Gelukkig maar. Nu moet ik nog gaan uitzoeken waar die extreme introvert vandaan komt  ???

Wat dat betreft lijk ik denk ik erg veel op je. Ik denk dat introvertie voor een belangrijk deel een onderdeel van je karakter is en voor het overige deel mede wordt bepaald door invloeden van buitenaf. Ik ben altijd verlegen geweest, maar heb geleerd om iets makkelijker contact te leggen met mensen. Nu is het zo dat als iemand tegen mij begint te praten ik vrolijk terugbabbel. Vroeger zou ik weinig hebben uitgebracht. Nu alleen nog leren om spontaan uit mezelf een gesprek met onbekenden aan te knopen  :-\  Dit is dus wel iets waarin er vooruitgang zit, maar voor wat betreft het praten over mezelf en mijn gevoelens, dat doe ik erg moeilijk uit mezelf. Gedeeltelijk komt dat misschien door een bepaalde geremdheid, maar voor een groot deel ook omdat ik helemaal niet alles met iedereen wil delen. Ik hou erg van mijn eigen rust en heb het nodig om mensen (tijdelijk) uit te sluiten. Dat zit dus volgens mij dan ook puur in mijn karakter en komt niet ergens vandaan maar is er altijd al geweest.

Inderdaad, we hebben veel gemeen wat dat betreft. En waarschijnlijk heb je wel gelijk, dat het er altijd al is geweest. Ik was en ben een "luisteraar". Ik kan best mee doen in een gezelschap (als het al zover is) maar praat zelf niet te veel. En vooral die spontaniteit ontbreek. En als ik al moet praten (bijv. tijdens een vergadering) dan heb ik na afloop altijd een opgelaten gevoel, iets fobieachtigs, ja, een beetje moeilijk te beschrijven eigenlijk  ???. Misschien dat ik daarom liever niet veel praat want dan heb ik achteraf geen last van dat vreselijk gevoel.

hsp zijn is niet altijd een voordeel. Het bezorgt me dikwijls teleurstellingen bv : als ik echt met iemand meeleef, maar daarna merk dat die persoon helemaal niets om mij geeft. Het gaat labiel klinken, maar  ik heb meeleven en betrokkenheid nodig (niet in overdreven mate, ik wil zeker niet constant in het middelpunt staan, maar toch moet ik kunnen voelen dat mijn vrienden om mij geven). Omdat ik dat bij weinig mensen heb, vertrouw ik er ook maar weinig.

Herkennen jullie dit ook? Of is die drang naar betrokkenheid hsp gerelateerd?

Citaat van: myra op mei 11, 2006, 09:10:13 AM
Het gaat labiel klinken, maar  ik heb meeleven en betrokkenheid nodig (niet in overdreven mate, ik wil zeker niet constant in het middelpunt staan, maar toch moet ik kunnen voelen dat mijn vrienden om mij geven). Omdat ik dat bij weinig mensen heb, vertrouw ik er ook maar weinig.

Dit heb ik ook! Ik vertrouw heel weinig mensen (ook omdat mijn vertrouwen in het verleden reeds een aantal keer misbruikt geweest is) en ik moet ook zeker het gevoel hebben dat mijn vrienden om mij geven. Misschien daarom dat ik ook heel weinig van mijn zogenaamde vrienden als echte vrienden beschouw... Nu met die seksuele problemen merk ik vooral wie de echte vrienden zijn en wie niet.

Ja, ik herken dat ook wel.
En ook wat Jovi Hobbes zegt over gesprekken voeren. Ik merk de laatste tijd gelukkig dat ik er ook beter in word, dat ik anderen vragen stel over dingen die ze me ooit eens verteld hebben.  :D
Ik las ooit eens een tip om van te voren een paar vragen te bedenken als je weet dat je mensen gaat ontmoeten. En dat werkt voor mij wel heel goed.

Citaat van: Ereinion op mei 11, 2006, 08:08:07 PM
Ik las ooit eens een tip om van te voren een paar vragen te bedenken als je weet dat je mensen gaat ontmoeten. En dat werkt voor mij wel heel goed.

Handig! :) In dat boek van HSP staan ook verschillende tips voor gesprekken te voeren. Het blijkt ook dat het belangrijk is dat je de namen van alle mensen die je ontmoet snel onthoudt en blijkbaar hebben HSP'ers daar moeilijkheden mee. Dus je zou de naam moeten vragen van die persoon en dan moet je die naam in de eerstvolgende zin nog eens zelf gebruiken. Op die manier zouden we dat dus beter onthouden en dan kan je ook beter "informatie" over die persoon opslaan.
Een doodgewoon gesprek voeren kan dus enorm ingewikkeld zijn :rollol:

Namen herhalen is inderdaad ook een hele goede. Ik ben heel erg slecht in het onthouden van namen.

Mensen zouden gewoon constant een naamkaartje moeten dragen (in't groot voor als ik ze van ver wil roepen) ;D.

En dan meteen interesses, beroep en dat soort dingen erbij. Ook erg handig  ;D

Zoiets heet dementie ;D

Citaat van: myra op mei 11, 2006, 09:10:13 AM
ik heb meeleven en betrokkenheid nodig (niet in overdreven mate, ik wil zeker niet constant in het middelpunt staan, maar toch moet ik kunnen voelen dat mijn vrienden om mij geven). Omdat ik dat bij weinig mensen heb, vertrouw ik er ook maar weinig.

Herkennen jullie dit ook? Of is die drang naar betrokkenheid hsp gerelateerd?

Ik laat eigenlijk maar weinig mensen echt toe in mijn wereldje. Het duurt gewoon erg lang voordat ik mij voldoende vertrouwd met iemand voel en tot die tijd heb ik een soort van muurtje om me heen. Op zich heb ik wel betrokkenheid nodig van de mensen binnen mijn muurtje, maar de mensen daarbuiten hou ik liever een beetje op een afstand zodat ik mezelf niet bloot hoef te geven. Dit is gedeeltelijk mijn karakter maar ook gedeeltelijk een gevolg van vergelijkbare ervaringen als de jouwe Myra. Ik merk vaak dat mensen mij eigenlijk alleen gebruiken om hun eigen problemen en belevenissen aan kwijt te kunnen, maar zodra het eens over mij gaat dan geven ze niet thuis of lijken ze niet meer geïnteresseerd. Dat werkt dan weer versterkend op mijn geslotenheid, want dan is mijn reactie om ze dan vanuit mezelf niets meer te vertellen wat ik niet echt kwijt wil. Eigenlijk een kleine beetje een wraakactie dus  ;D

Eigenlijk is dit wel een van de redenen dat ik het op dit forum zo leuk vindt. Iedereen wordt gerespecteerd, mag zijn mening geven en daar wordt normaal en serieus mee omgegaan. Zullen we daar een stukje  :cake: op nemen?

Altijd. En het is hier inderdaad erg fijn.  :)

*doet haar best om ook alle kruimeltjes op te vangen en op te eten*

het vreemde bij mij is is ook dat een knuffel geen troost voor mij betekent. Als ik ergens mee zit wil ik iemand hebben om mee te kunnen praten, iemand die luistert en zijn mening geeft. Ik vind iemand dan knuffelen zo'n beetje het probleem vermijden. Dus ja, ik kan alleen knuffelen als ik me echt goed en rustig voel.

Het gaf problemen in mijn voorgaande relatie  :-\

Ik ben het wel een beetje met je eens, Myra. Bij mij werkt vooral de combinatie even vasthouden en praten erg goed, alleen knuffelen komt ontwijkend over.

Eem knuffel werkt in mijn geval wel, maar liever in combinatie met praten inderdaad. Soms zijn er dingen die niet in woorden uit te drukken zijn, dan kan een knuffel laten weten dat iemand er voor je is. In mijn geval dan.

Dat ben ik helemaal met je eens Ereinion, en Tempesta natuurlijk :D

Voor mij werkt praten en dan afsluiten met een knuffel  :)

goed geformuleerd. In combinatie met praten wilt het voor mij ook wel eens lukken. Maar het mag geen vervanging van een gesprek worden he

Nee, dat werkt niet!

Jullie hebben allemaal gelijk :D Een knuffel geeft je soms meer het gevoel dat je niet alleen bent dan iemand die enkel naar je luistert. Maar het gesprek hoort er natuurlijk bij, anders voel je je zo alleen en heb je het gevoel dat je nergens met je probleem terecht kunt.

Dit lezend kom ik tot de conclusie dat ik in al mijn levensfases altijd maar één iemand heb gehad met wie ik echt goed kon praten. En daar schrik ik even van. Zo iemand beschouw ik dan als een goede vriend(in) (de laatste is drie jaar geleden met haar gezin naar Hong Kong verhuisd  :78: ). Soms zit ik er echt mee en vraag ik me af waarom ik zo moeilijk ben wat dat betreft.
Gelukkig voelt het nu alsof ik opeens heel veel vrienden heb.  :wave:
Kan een "digitale vriendschap? net zo waardevol zijn, wat denken jullie? (en ik heb natuurlijk Sjef nog)

Citaat van: Stev op mei 15, 2006, 02:16:16 PM

Gelukkig voelt het nu alsof ik opeens heel veel vrienden heb.  :wave:
Kan een "digitale vriendschap? net zo waardevol zijn, wat denken jullie?

Een tijdje geleden zou ik nog met zekerheid hebben kunnen zeggen dat een vriendschap alleen via internet voor mij niet als vriendschap gold. Intussen voelt het nu idd. alsof ik een hele bende nieuwe vrienden heb. Toch vind ik het wel verschillend hoor. "Life" bij vrienden zijn is voor mij heel waardevol, als ik die niet zou hebben, zou ik me erg eenzaam voelen denk ik. Ik beschouw de mensen van dit forum als erg fijn extraatje! Ik sta er ook best voor open om elkaar eens te ontmoeten, misschien levert dat dan weer "life"-vriendschappen op! (en kunnen we echte  :cake: eten!)

Citaat van: Stev op mei 15, 2006, 02:16:16 PM
Dit lezend kom ik tot de conclusie dat ik in al mijn levensfases altijd maar één iemand heb gehad met wie ik echt goed kon praten. En daar schrik ik even van.

Dit heb ik ook. Bij mij heeft dit voor een groot stuk ook te maken omdat ik mensen niet snel vertrouw. Er zijn weinig mensen waar ik echt alles tegen durf zeggen en wil zeggen. Ik heb op deze moment zo 1 vriendin en Viper natuurlijk ook.

Ik heb ook zo het gevoel dat jullie een leuk 'extraatje' (zoals Sismo het zei) zijn. Ik kan hier alles zeggen wat al heel veel is voor mij. Omdat ik hier dingen zeg waar ik met niemand anders over praat (buiten dan Viper en die ene vriendin) krijg ik ook het gevoel dat jullie wel vrienden zijn.
Die :cake: zie ik wel zitten, het samenkomen natuurlijk ook ;)

Ja, ik zie jullie ook als vrienden.

Ik eigenlijk ook. Het is erg vreemd: ik heb zelfs het gevoel dat ik jullie aardig ken door dit forum.
En ik ben ook helemaal voor  :cake: en een samenkomst!

Nou, wie gaat iets regelen?

http://asexuality.org/du/index.php?topic=336.0

nah ;D

Kben denk ik iets int midden, ik kan heel open zijn tegen mensen,ben ik altijd,ik ga ook altijd van uti dat iedereen de aarheid zegt en het goede bedoeld.Als mensen me wat vragen ben ik daar ook heel open in
en langs de andere kant ben ik niet iemand die gauw contact zal zoeken of afspreken,ik ben graag alleen.
ik ga wel sociaal werk doen,dat doe ik vanuit mijn idealisme, dat ik niet goed kan verdragen dat er mensen zijn die nog ongelukkig zijn en soort "verstoten" door de maatschappij of anderen...

Mooi dat je je daarvoor wilt gaan inzetten  :klap:

Ja, bewonderingswaardig dat je daarvanuit zulke keuzes maakt.

Zeker !  :)

ben zelf extravert.
hoe omschrijf je zoiets? nergens schaam/angstig voor?
iig (in ieder geval), ik ben geen gangmaker op een feest, maar als er gekke dingen gebeuren ben ik van de partij! (streaken, drinken, dobbelen, feesten, contact leggen en veel meer, ik doe er vaak niet moeilijk over)

Citaat van: Maagd op oktober 08, 2006, 05:01:20 PM
ben zelf extravert.
hoe omschrijf je zoiets? nergens schaam/angstig voor?

Ik denk dan altijd aan een reactie op een goede grap, of een grappige situatie. Ik stel mij dan voor dat introverten dan van binnen lachen, een binnenpretje hebben, met hoogstens een glimlach op hun gezicht. Extraverten lachen hardop, zodat iedereen ook merkt dat zij het grappig vinden. En ambiverten, zoals ik, doen de ene keer het ene en de andere keer het andere.

Ik zie het verschil tussen introvert en extravert eerder dat extraverte mensen sneller gaan reageren (of zelf een gesprek beginnen) op een vraag of mededeling van iemand anders, dat ze zich veel sneller in een gesprek gaan mengen en er ook geen probleem mee hebben om hun eigen mening te geven. Bij introverte mensen denk ik dan eerder aan mensen die stilletjes "aanwezig" zijn in het gesprek en op tijd en stond eens ja knikken.

Zo ervaar ik het verschil ook, ja !

Ja dat zijn inderdaad kenmerken van, hmm ik blijf toch extravert dan  ;D

Ik ben helaas extreem introvert. Zo erg dat ik mezelf soms het stilste meisje op aarde noem.

Alhoewel het de laatste tijd beter gaat! Ik heb echt zulke superleuke collega's en ben eindelijk een beetje ontdooit. Zeg nou ook wat meer daar, en krijg mss wel vriendinnen! ;D

 :klap:

Ik heb zelf op het werk ook heel veel geleerd over sociale contacten.

Ik was vroeger ook "strondverlegen" maar nu heb ik dat nog maar heel soms. Mensen vinden me dan "arrogant", omdat ik dan niet meepraat. :(

Wat raar.  :-\

Het is jammer dat mensen bijna nooit verder kijken dan de buitenkant. Als je weinig zegt krijg je ook al heel gauw het label "saai" opgeplakt, terwijl er niemand is die ook maar enige moeite wil doen om je echt te leren kennen.
Soms helpt het wel om tegen mensen te zeggen dat je verlegen bent, dan interpreteren ze je zwijgen tenminste niet verkeerd.

Dat is waar.

Mensen denken vaak, dat ik het te hoog in de bol heb, en dat ik ze te min vindt om mee te praten.
Inderdaad zou ik het dan wel moeten zeggen, maar ik denk van die mensen eigenlijk, dat ze hetzelfde over mij denken. (dat ze mij te min vinden om mee te praten) :-\

Dat klopt niet helemaal met elkaar. Misschien moet je het dan juist zeggen. Of iets in de trant van; Hier kan ik niet over meepraten want ik weet er niet zo veel vanaf.

Ja, inderdaad een beetje vreemd.

Verder: ik ben meer extravert. Maar probeer mijn omgeving daarmee niet teveel lastig te vallen. Ik bedoel: teveel te tetteren, en de mensen in mijn omgeving daarmee een beetje  plat te slaan.

Ienepien komt misschien over als dat ze naast haar schoenen loopt, maar dat zijn klompen...  :klap: 

 :schater:
O ja, natuurlijk. ;D

En deze kan geen mensen uitstaan (dus introvert) maar als hij alleen is loopt hij de muren op (dus extravert). Komt erop neer dat als ik tussen mensen zit ik weg vlucht naar een rustig plekje, en als ik alleen ben dan ga ik hopeloos opzoek naar iemand (maar durf nooit een gesprek beginnen).

Ik hou van mijn vrouw als ze niet thuis is, maar kan ze moeilijk verdragen als ze in mijn omgeving vertoeft... Alee wat moet ik daar nu mee doen?

En dan ga je elders hier van die vreemde stellingen over anderen neerschrijven...
Door tussen de regels (die mogelijk anderen kunnen kwetsen) je frustraties te laten blijken sluit je jezelf dus ook hier buiten.
Verkeerde start....

Nou ja, dan is dit een nieuwe start. (nou ja, derde  ;))

Lijkt me inderdaad lastig, maar wat je er mee moet, weet ik niet.

Nee, ik ook niet..

Ik ben wat je noemt zeker wel een introverte persoon.  In heel mijn leven heb ik nog nooit veel vrienden of vriendinnen gehad.  Eigenlijk meer vriendinnen dan vrienden.

Vroeger in de basischool werd ik gepest door een jongen en sindsdien heb ik een beetje problemen met mannen.  Want ik begrijp ze zeker niet goed.

Ik lijk me misschien heel vaak ongevoelig te gedragen.  Maar als je me echt kent, weet je dat ik helemaal niet ongevoelig ben.  Zeer gevoelig zelfs.  Maar ik gedraag me zo, opdat ik niet te veel gekwest zou kunnen worden.

:o

Hier ook al?
Ik heb net gereageerd op je andere posting, deze bevestigd mijn reactie nog wat meer.

Ik snap het, je hebt een harnasje om je heen gebouwd naar aanleiding van je ervaringen.

Maar bij de juiste persoon kan je dat na een stuk vertrouwen te hebben opgebouwd geleidelijk aan weer in de kast gaan zetten.

Ik geloof dat ik het niet meer weet. Zo IRL ben ik heel erg introvert, zou bijv niet durven te zeggen als ik merk dat iemand over mij liegt (tegen diegene). Of sowieso niet ergens wat van zeggen.

Maar op forums ben ik juist extreem extravert (hier dan niet zo erg). Zo erg dat ik bij 1-tje een ban heb (dat was wel héél snel, en gewoon zonder enige waarschuwing) en bij de andere een bijna-ban (officiële waarschuwing.)

Ik leg soms dingen verkeerd uit, en probeer het dan goed te praten. Dit werd gezien als verdedigend reageren. Dus ik besloot om te proberen wat minder verdedigend te reageren, en dat lukte wel. Maar dan zijn er toch nog mensen die me af gaan kraken. Dan vraag ik ze op te houden en dat doen ze dan niet. Nou dan ga ik schelden ja, en niet met de meest zuinige woorden.

Gevolg is dat zij mijn woorden helemaal omdraaien (ik zou een zelfmoorduiting hebben gedaan....). Wat dus niet zo is. Maar goed, toen kreeg ik een waarschuwing daarvoor.

Waarom ben ik op forums zo anders? Wanneer ben ik dan echt mezelf? Op forums of juist IRL? Ze zeiden op het betreffende forum dat je hoe je je op forums gedraagt, meestal wel zo in het echt bent.
Maar dat is bij mij dus echt niet het geval.

Heel apart iig.

Jammer, dat je er afgeknikkerd bent. :knuffel:

Ik durf hier ook meer te zeggen, omdat het een soort van anoniem is.
In het echt zou ik dat allemaal niet tegen jullie durven zeggen. Dus ik denk zeker, dat je op een forum anders bent, dan in het echt. :-\

Denk ik ook, maar het ligt ook aan het forum zelf. Hier durf ik wel mijzelf te zijn, maar toch zeg ik soms meer dan ik in het echt zou doen, of op een andere manier. Hier kun je beter over je woorden nadenken, IRL heb ik vaak wanneer ik de juiste woorden niet weet; laat maar. En ik ben met geschreven woorden minder zuinig met complimentjes dan wanneer ik het hardop moet zeggen.

@Brummetje

Zo ik je reacties op dit forum meemaak kan ik me niet zo goed voorstellen dat je er a.g.v. dat ergens commentaar krijgt.
Je postings komen op mij keurig over.

Citaat van: Ereinion op mei 24, 2008, 07:52:08 PM
Denk ik ook, maar het ligt ook aan het forum zelf. Hier durf ik wel mijzelf te zijn, maar toch zeg ik soms meer dan ik in het echt zou doen, of op een andere manier. Hier kun je beter over je woorden nadenken, IRL heb ik vaak wanneer ik de juiste woorden niet weet; laat maar. En ik ben met geschreven woorden minder zuinig met complimentjes dan wanneer ik het hardop moet zeggen.

Ja maar toch doe ik dat op een forum niet. Over mijn postings nadenken. Ik gooi er (als ik er ben en er is net gereageerd) boem, zo impulsief een antwoord neer. Vaak denk ik achteraf dat ik het toch beter anders neer kan zetten, waardoor ik aan het veranderen sla. En dat gebeurt me vaak.
Hier ben ik echt heel rustig.

Citaat van: Jan op mei 24, 2008, 10:21:41 PM
@Brummetje

Zo ik je reacties op dit forum meemaak kan ik me niet zo goed voorstellen dat je er a.g.v. dat ergens commentaar krijgt.
Je postings komen op mij keurig over.

Dan moet je maar niet op Viva kijken. ;D
Wat is a.g.v??

Als gevolg van.... zo moest ik IRL opzoeken, dus 1-1  :D

 :schater:

Die Jan! ;D

Oh, maar bij de Viva ben ik ook geband. Daar is niet zoveel voor nodig.  :schater:

Als je een keer impulsief reageerd is daar niet zo veel mis mee. En als je na die tijd vind dat het niet zo netjes was, kun je dat toch gewoon ook zeggen en rechtzetten? Ik vind dat juist sterk als iemand dat doet.

Ben jij geband bij de Viva ?  :rollol: Was je niet genoeg 'bloemetje..bloemetje..bloemetje' ?

Ik mocht geen reklame maken voor Aven. Kreeg niet eens een waarschuwing. En het enige wat ik vroeg was hoe de mensen daar over aseksualiteit dachten, wat ik ook echt wilde weten. Maar ze geloofden me niet.  ::) In hun ogen was ik een spammer, denk ik.  :schater:

Nou ja !  ::)

Hey, ik heb ook een topic geopend van aseksualiteit en volgens mij ook de link naar hier gezet!

*Gaat het gelijk ff controleren* Nee dat was Clotho die dat deed.

Clotho...

Nou ja, iets in de toon van mijn postje beviel hun blijkbaar niet. En omdat ik meteen een aantal mensen over mij heenkreeg... Ik geloof niet dat ik mijn bedoelingen goed kon duidelijk maken, omdat er al meteen een mening over me gevormd was. Wel fijn dat iemand anders het wel gelukt is.  :klap: