voor ons helaas te laat

[dikkidik]

dag lieve mensen,
allereerst voor era, laat mijn verhaal je schrikbeeld niet erger hebben gemaakt voor het hebben van een relatie, want een relatie kan zeker wel slagen, Als je het er samen in elk geval al over kan praten. Ik lees het hier ook telkens weer, praten helpt. en als dat je niet in de weg staat dan zal een relatie ook wel kunnen slagen denk ik, hoe moeilijk het af en toe ook kan zijn...

[ Misschien (maar dat moet je lef voor hebben en aan toe zijn) is het complete contact verbreken totdat hij erover wilt praten de oplsossing. Voor hem werkt de situatie nu waarschijnlijk heel goed. Hij heeft jou nog steeds, maar hij heeft niet meer de druk om sexueel te presteren. Dus eigenlijk ideaal voor hem. Ik weet niet of dit zo is, maar als ik me in hem probeer te verplaatsen, ik zou denk ik vreselijk opgelucht zijn. Klinkt heel lullig. Pas als hij zich realiseert dat ie je echt helemaal kwijt is, dan gaat hij misschien wat aan het probleem doen. Omdat ie je dus niet kwijt wil.

Hier heb ik zeker ook wel aangedacht, maar als ik mijn man (ex) een beetje ken, zou dit geen enkel effect hebben, hij zou me kwijt zijn ja, maar zijn leventje gaat dan gewoon weer verder. geen vrouw, geen vriendin, dan hoeft hij er ook niet over na te denken. En dan ben ik wel een goede lieve vriend kwijt. Ik weet niet of ik dat zelf wel aan kan eerlijk gezegt...Het blijft een moeilijke iets, zoiets..

[Stev]

Tsja, ik zou het echt niet weten... 

[Ereinion]

Ik hoop dat je snel een oplossing vindt die voor jou prettig is. 

[pinky]

Denk je dat het bij hem zo diep zit dat ie jou laat gaan daarvoor? Misschien moet je jezelf iets meer waarde toekennen in zijn leven. Maar goed, jij kent hem natuurlijk, ik niet. Wie weet heb je gelijk. Ik hoop dat je dan zijn aseksueel zijn aan de kant kunt zetten en gewoon kunt genieten van de vriendschap zoals die is. Zonder sex en zonder ooit kans daarop. Ik heb nu het idee dat het je nog steeds vreselijk bezig houd allemaal. Het is niet meer jouw probleem. Het is zelfs in jouw leven helemaal geen probleem meer. Het is nu zijn probleem (als hij het als probleem ziet natuurlijk). Ik denk dat het  echte verwerken hem zit in het afsluiten van je relatie met hem (en het omarmen van de vriendschap zoals ie nu is).
Sterkte ermee en ik hoop dat je eruit komt. 

[Jovi_Hobbes]

Toch ook nog even een welkom van mij 
Er is al heel veel gezegd en ik kan daar weinig aan toevoegen. Ik wil nog wel even zeggen dat ik denk dat je niet het gevoel moet krijgen dat je het te makkelijk hebt opgegeven. De mensen op dit forum waarbij de relaties (relatief) goed gaan hebben één groot voordee": binnen die relaties kunnen de partners in ieder geval wel communiceren over het probleem. Dit lost het misschien niet op, maar maakt de situatie wel beter voor beide partners. Dus ik denk niet dat je jezelf dingen moet gaan verwijten.

Hier heb ik zeker ook wel aangedacht, maar als ik mijn man (ex) een beetje ken, zou dit geen enkel effect hebben, hij zou me kwijt zijn ja, maar zijn leventje gaat dan gewoon weer verder. geen vrouw, geen vriendin, dan hoeft hij er ook niet over na te denken. En dan ben ik wel een goede lieve vriend kwijt. Ik weet niet of ik dat zelf wel aan kan eerlijk gezegt...Het blijft een moeilijke iets, zoiets..

Dat is inderdaad een onmogelijke keuze. Misschien is de beste manier voor jou om verder te kunnen gaan, je te beseffen dat deze vriendschap nu eenmaal het maximale is wat je uit de relatie me je ex kunt halen. Het is niet wat je gewild zou hebben natuurlijk, maar misschien is het inderdaad beter dan niets. Dat kun je natuurlijk alleen zelf bepalen. Veel sterkte!

[YM]

Ik heb je verhaal gelezen en begrijp je frustraties hieromtrent. Ik heb mezelf 20 jaar verstopt achter de gedachte dat het morgen beter ging gaan in onze sexuele relatie. Helaas is dat nooit gekomen en volgens de vele gesprekken die we daarover gehad hebben zal dat nooit verbeteren. Niemand kan voor jou beslissen maar mocht ik jouw leeftijd hebben en in je situatie zitten zou ik het voor bekeken houden.

Het klinkt hard maar uiteindelijk betaal jij de prijs voor het zelf verloochenen van je lichamelijke gevoelens.

Succes