Wat is er toch tegen trouwen????????????

[Minne]

Ik ben nu 1,5 jaar samen met mijn vriend en ik zou erg graag trouwen. Ik bedoel niet onmiddelijk, maar ik zou toch graag weten of het er ooit van komt. Mijn vriend wil het er nooit over hebben, gewoon om dat het geen enkele gevoelswaarde bij hem oproept zegt hij. Ik versta het echt niet waarom zoveel mensen niet willen trouwen. Voor mij is dat zo klaar als een klontje; je houd ontzettend veel van elkaar, de band is zeer sterk en je gelooft er in dat je samen oud wordt ... trouwen.

Een ander probleem(pje), mijn vriend kan zich ook geen idee maken of hij ooit hoegenaamt wel kinderen wil. Zelfs als ik hem zeg dat hij niet hoeft te denken dat ik dat dan ook meteen wil. Ik wil gewoon weten hoe onze toekomst er min of meer uit ziet.

Ik vraag mij echt af hoe ik hier mee moet omgaan want hij zegt voor beide situatie dat het niet vanuit angst is dat hij er geen antwoord op kan geven, maar gewoon die dingen zeggen hem niks 

[Ereinion]

Ik vind het wel een beetje gek dat je helemaal niets over kinderen krijgen kunt zeggen. Want dat veranderd je leven, je krijgt enorme verantwoordelijkheden, enz. enz. Daar moet je toch wel een mening over hebben?

Trouwen vind ik wat anders. Ik zou zelf wel graag trouwen, inderdaad om de band die je bezegeld, maar ook om de mooie dag. Aan de andere kant weet ik ook dat het heel goed mogelijk is dat het er bij ons nooit van komt. Om de simpele reden dat we er geen prioriteit aan geven en op dit moment niet heel veel geld hebben. En als we trouwen willen we het goed doen. Beetje een kwestie van gevoel tegenover verstand dus. Dus ik kan me wel voorstellen dat iemand tegenover trouwen neutraal (of misschien zelfs onverschillig) staat.

[pinky]

Ik persoonlijk hoef niet te trouwen, dus als mijn vriend dat niet zou willen heb ik daar niet echt een probleem mee. Maar ik ik vind het niet erg om te trouwen. Sterker nog, vind het super als mijn vriend wel met mij wil trouwen en zou hem dat zeker niet afwijzen.
En wat kinderen betreft, daar heeft echt iedereen een mening over. Leuk of niet leuk, toch? Ik ben bang dat je vriend misschien toch bang is voor alle verantwoordelijkheden die trouwen en kinderen met zich meebrengen of misschien zelfs dat hij het gewoon niet wil, omdat beiden hem werkelijk niet interesseren.
Trouwens, ik ken mensen die er van overtuigd zijn dat niet trouwen beter is voor de relatie. Als je getrouwd ben ga je elkaar namelijk voor lief nemen, waar je als je niet getrouwd bent elke dag opnieuw voor elkaar moet kiezen. Het geeft vrijheid, want je kan elk moment weglopen van de relatie, maar je moet ook moeite blijven doen voor de partner, zodat dat niet gebeurt. Waar je in een huwelijk al zeker van elkaar bent en dus minder moeite zou hoeven doen.
Hoop dat je vriend er toch eens over wil praten. Misschien kun je hem zeggen dat het belangrijk voor je is en dat JIJ er graag over wilt praten en dat jij wilt weten wat jouw toekomst gaat/ kan worden. Hoe het eruit gaat zien allemaal. Dat is een hele normale behoefte.
Succes ermee. Enneh....

[petra1963]

Ik heb nooit willen trouwen. Ik heb nooit het verlangen daartoe gehad. Of het gevoel dat het wat aan mijn relaties toevoegde. Of dat het ergens zinvol voor was.

Zin in kinderen heb ik nooit gehad. Ook nooit het gevoel gehad dat kinderen leuk zijn, of dat mijn eigen leven vervulder zou zijn als ik kinderen zou hebben.

De enige kinderen die ik leuk vind zijn van mijn zus, en die zie ik maar af en toe en daar heb ik verder geen verantwoordelijkheid voor.

Toen ik net hier woonde, heeft een mede bewoonster mij ooit vanuit het niets gevraagd of ik die avond op haar kind wilde passen. Ik heb toen gezegd dat mij dat niet zo'n goed idee leek, en daarna heb ik nooit meer dat soort vragen gehad. En dat is wel prima zo...

[Sam]

Ik vind 1,5 jaar vrij kort om dan al over dat soort dingen na te denken. Het verbaast me weinig dat je vriend dan blijkbaar nog niet zo veel heeft nagedacht over huwelijk of kinderen.
Of is dat anders als je 'ouder' bent? .. tjaa, als 19jarige zal ik maar gewoon geen advies over huwelijk geven.   

[Austen]

Ik vind 1,5 jaar vrij kort om dan al over dat soort dingen na te denken. Het verbaast me weinig dat je vriend dan blijkbaar nog niet zo veel heeft nagedacht over huwelijk of kinderen.

Ik vind 1,5 jaar toch al lang genoeg, niet?! Je bent dan toch al "serieus" samen?

Trouwen wil ik niet, nooit, never, jamais. Of toch niet trouwen als in "lange witte jurk - kerk - openingsdans - grote taart". Ik wil evt wel ff snel in jeans naar het gemeentehuis, met achteraf een etentje. Het zou dus eerder praktisch zijn dan romantisch. De romantiek hebben we toch al gehad: we zijn via internet getrouwd 

Kindjes wil ik wel heel graag, en ik heb het m'n vriend van in het begin duidelijk gemaakt: ofwel ik én kindjes, ofwel niets. Hij wou nl eerst geen kinderen, maar nu is hij bijgedraaid. Het idee dat hij geen kinderen wou, was eig eerder een idee van een vriend van hem (die echt nooit geen kinderen wil), en die hem zo wat beïnvloedt heeft.

[Ienepien]

Soms ga je in de loop der jaren ergens ánders over denken. Kan heel goed.
Net zoals je smaak ook verandert in de loop der jaren.

[Sam]

Hmm, ik weet niet. Ik ken genoeg relaties die na een jaar of 3 nog zomaar eindigen. Of is dat misschien alleen bij jongeren/twintigers zo? Pas bij relaties van boven de 5 a 6 jaar ga ik denken 'goh, misschien blijven die twee wel altijd bij elkaar'.
Dit zal misshcien niet iedereen zo ervaren, maar wie weet: misschien vindt deze vriend 1,5 jaar ook wel vrij kort.

[petra1963]

Zou kunnen. Na 1,5 jaar relatie zou ik er zelf ook nog geen verstrekkende conclusies uit trekken. Dat deed ik ook niet toen ik in de 20 was. Pas toen ik 7 jaar een relatie met een vriendin had, kwam voor mij de vraag: wil ik serieus met haar verder ? Ik was toen 30 jaar oud. De relatie liep heel slecht, dus mijn gevoel en mijn conclusie waren: nee, ik wil niet met haar verder. Toen heb ik het uitgemaakt. Ze protesteerde niet. En ik heb nooit spijt van mijn beslissing gehad..

[pinky]

Ik denk dat het willen van kinderen krijgen en trouwen weinig te maken heeft met of je wel of geen relatie hebt. Je weet toch ook of je wel of geen relatie wil. Sommige mensne kiezen er bewust voor hun hele leven single te blijven met af en toe een flirt van een paar maandjes. Maar meer ook niet. Die willen gewoon geen vaste relatie. Nou ja, dat is ook een keuze, toch?
Maar elk meisje weet denk ik wel of ze wel of niet wil trouwen of dat ze daar nog aan twijfelt. En elk meisje weet ook of ze kinderen wilt of niet of dat ze daar nog over twijfelt. En ik ga er dan vanuit dat elke man dat ook weet. Misschien is dat dan mijn misvatting, maar ik kan me moeilijk voorstellen dat iemand er gewoon nog niet over heeft nagedacht en als ze er dan mee geconfronteerd worden er niet over gaan nadenken. Maar dat is meer omdat ik al wist dat ik kinderen wilde toen ik 12 was ofzo.

[petra1963]

Mensen (m/v) kunnen daar heel goed langs heen leven...

[pinky]

Hmm...lijkt me toch lastig. Maar goed, ik ben ook ik en niemand anders. Dus wie weet inderdaad hoe anderen dat doen!

[Sam]

Ik kan me juist niet voorstellen dat mensen daar uitgebreid over nadenken tenzij ze een lange relatie hebben.
Wil ik ooit trouwen? geen idee!
Wil ik ooit kinderen? Ik moet er niet aan denken. Maar dat veranderd wel, zegt mijn moeder. 

[Minne]

Ik denk ook dat vrouwen sneller weten dat ze kinderen willen, maar ik veronderstel wel dat als je  halve de 20 bent toch al weet of je eventueel kinderen wil of er toch over kunt nadenken. Misschien heeft mijn vriend wel schrik van de verantwoordelijkheid en niet meer doen en laten wat je wil, maar hoe leg ik hem dan uit dat het best aangenaam kan zijn? Want kinderen wil ik echt wel heeeeel graag en dat is voor mij ook echt een voorwaarde om samen te blijven. Bij niet trouwen kan ik mij nog neerleggen, maar geen kinderen??

Als tiener zou ik na 1,5 jaar ook niet gezegt hebben : deze is voor het leven. Zo oud ben ik nog niiet, maar ik vind wel dat je met ouder worden sneller aanvoelt of het goed zit (en het is ook niet mijn bedoeling om dit jaar nog te trouwen he, ik wil gewoon wel weten waar onze relatie naartoe leid). Zelf vind ik 7 jaar tijd nodig hebben om te weten of iemand bij je past wel lang, maar dat is mijn mening. Het zou niks voor mij zijn mocht mijn vriend er nog eens 5jaar over doen om te weten of hij met mij oud wil worden. Ik vind dat je toch moet weten of je relatie toekomst heeft.

[b]Trouwens, ik ken mensen die er van overtuigd zijn dat niet trouwen beter is voor de relatie. Als je getrouwd ben ga je elkaar namelijk voor lief nemen, waar je als je niet getrouwd bent elke dag opnieuw voor elkaar moet kiezen. Het geeft vrijheid, want je kan elk moment weglopen van de relatie, maar je moet ook moeite blijven doen voor de partner, zodat dat niet gebeurt. Waar je in een huwelijk al zeker van elkaar bent en dus minder moeite zou hoeven doen.[/b]
Ik denk dat je tegenwoordig net zo snel uit elkaar kunt gaan als je samen woont als dat je trouwt, maar als je zit met het idee vrijheid en op elk moment uit de relatie kunnen stappen , is dat dan geen teken van wantrouwen t.o. de relatie? Ik denk ook dat je als je geuwt bent moet blijven kiezen voor elkaar, mensen veranderen constant  en als je leven in je relatie wil houden zul je er ook aan moeten blijven werken. Daarom snap ik het niet echt wat meer en meer mensen hebben tegen trouwen. Voor mij is het ook zegggen van : jij bent mijn familie en niet enkel mijn vriend(in). Het is iets buiten kinderen krijgen, exclusief van twee mensen. Voor mij is het veel specialer om te zeggen "dat is mijn man" ipv vriend. Je geeft gewoon de band die jes amen hebt nog een extra betekenis.

[pinky]

Ja ik snap helemaal wat je bedoelt hoor. Maar ik denk dat het ook iets is van wat voegt het toe. Getrouwd of niet getrouwd, als het niet gaat, ga je toch uit elkaar, dus waarom die moeite doen om te trouwen. Het voegt dan niets meer toe.
Ik begin nu langzaam ook meer te denken aan als ik ouder wordt. Stel dat ik 50 ben en dan nog steeds tegen mensen over mijn vriend aan het praten ben waar ik al over de 20 jaar mee samen ben en drie kinderen mee heb. Dat is toch raar. Maar ik denk dat als ik eenmaal aan kinderen ben begonnen dat trouwen dan ook snel gedaan is. Al is het alleen maar naar het gemeentehuis, trouwen en wegwezen. Gewoon voor het gemak zeg maar. Samen kinderen krijgen is sowieso veel bijzonderder dan trouwen. Vind ik dan. Daarom snap ik die vaagheid over trouwen ergens nog wel, maar de kinderen dat weet je gewoon of je het wilt of niet, toch?