Vormen van aseksualiteit

[Infinitarian]

Leg graag ook uit welke oorzaak je denkt dat je aseksualiteit heeft.

[Edewecht]

Beste Infinitarian,

Allereerst welkom op dit forum!

Ik zie dat je onder "Welkom, stel je even voor" een lang en boeiend verhaal hebt geschreven. Daar reageer ik nog op, aldaar.

Verder doe ik niet gauw mee aan polls, ook niet aan deze.

Tenslotte: ik hou me niet bezig met de vraag over de oorzaak van (mijn) aseksualiteit, net zo min als over de oorzaak van mijn homo-geaardheid. Ik ben  zo. Mijn hebbelijk- en onhebbelijkheden, mijn kleurtjes en geurtjes, ik heb ze of ik heb ze niet. Ik heb er in de loop van mijn leven mee leren omgaan, met vallen en opstaan. Op dit moment ben ik er zelfs blij mee, met mijn aseksualiteit. Ik ben 'proud'.

Zoeken naar oorzaken doet mij denken naar vragen of genezing of verandering mogelijk is. Nee dank u. Mijn aseksualiteit is namelijk geen probleem (meer); het is een goede eigenschap.

warme groet,
Martin (Edewecht)

[FlowerPower]

Wat Edewecht hierboven zegt is helemaal waar!

Ik heb aangeduid dat ik zowel geen romantische als seksuele gevoelens heb. Dat is nu éénmaal zo. Als een man mij probeert te versieren en romantisch doet, dan is dat voor mij een echte afknapper. Ik vind dat maar allemaal niks.

[Jovi_Hobbes]

Bedankt voor het starten van deze poll Infinitarian. Ik plaats hem alleen even bij de andere polls zodat hij op lange termijn makkelijker terug te vinden is.

[Fricai]

Hey Infinitarian. Opties C en D beschrijven niet aseksuelen, maar seksuelen.

Wat ik zelf verwacht betreft oorzaak (niet dat het me veel kan schelen): Iets (namelijk, de link tussen een aantrekkelijk persoon waarnemen en seksuele interesse/verlangens/whatever) dat ontbreekt of niet functioneert in hersenen (een dode link xD) door een 'foutje' in embryonale ontwikkeling.

[SoulDragon]

Ik heb wel romantische gevoelens, maar absoluut geen interesse in sex.
Waarom...geen idee, waarschijnlijk zoiets als wat Fricai zegt.
Maar het kan me ook weinig schelen...ik ben zo en heb er geen probleem mee,
zeker nu ik hier de site ontdekt heb en weet dat ik niet alleen ben.

Zoals Edewecht zegt, als je de vraag stelt waarom...krijg ik meteen al het gevoel dat er dus een oorzaak moet zijn, en dat het "op te lossen" is.
Dit is niet het geval, net zomin als bij homoseksualiteit.

[Miles]

Ik voel me wel romantisch maar niet seksueel aangetrokken.

Welke oorzaak dat heeft; geen idee.

Op moment voel ik me vrij content in mijn eigen lijf, dus het "mijn genderidentiteit matcht niet met mijn lichaam" gaat niet meer op. Ik voel me gewoon niet seksueel aangetrokken. Romantisch wel.

Verder ben ik hier nog wat aan het lezen over mogelijke oorzaken of wat. Ik ben wel bekend met hechtingsproblemen, dat stuk klonk bekend. Maar ik denk soms eerder dat mijn hechten aan een partner juist moeilijk is vanwege het vraagstuk "seks?"

[Acelien]

Voor de oorzaak heb ik iets wat men misschien wel interessant vindt. Daar wil ik van te voren wel vast even bij zeggen dat de oorzaak theoretisch super interessant is, maar niet relevant. Er is niks mis met aseksualiteit (of andere orientaties), dus er hoeft niks opgelost te worden. Maar goed daar kom ik later nog op terug.

Het volgende is niet gebaseerd op direct relevant neurowetenschappelijk onderzoek of zo, want dat is er namelijk nauwelijks op het gebied van aseksualiteit, maar ik vermoed persoonlijk dat feromonen een grote rol spelen bij het ontstaan van verschillende seksualiteiten. Mensen scheiden net als vele andere dieren feromonen uit en hebben receptoren om die van anderen op te vangen. Voor andere diersoorten zijn feromonen de belangrijkste factor in het opwekken van seksueel gedrag en het maken van seksuele keuzes. Ook voor mensen is duidelijk geworden dat feromonen invloed hebben op seksueel gedrag (maar bij mensen wordt deze invloed vaak overtroffen door van allerlei andere factoren zoals culturele normen en waarden, kosten/baten afwegingen van het hebben van sex met iemand etc.). Het is goed voor te stellen dat tijdens (embryonale) ontwikkeling (wat fricai al voorstelde) genen beschadigd kunnen raken die de receptoren voor feromonen produceren. De manier waarop dit gebeurd zou de variatie in seksuele voorkeur misschien kunnen verklaren. Geen productie van receptoren zou bijvoorbeeld aseksualiteit kunnen veroorzaken, een verlaagde productie demi-seksualiteit en een onverminderde maar veranderde productie homo- en bi seksualiteit. Waarom de ene seksualiteit dan meer voorkomt dan de ander zou te maken kunnen hebben met het type beschadiging  van de genen dat nodig is om een bepaald effect tot stand te brengen. Complete uitschakeling van een set genen is bijvoorbeeld veel zeldzamer in de natuur dan een kleine verandering in een gen. Dit zou ook verklaren waarom er na veel onderzoek geen of een zwakke erfelijkheid van seksualiteit wordt gevonden, maar seksualiteiten die geen kinderen voortbrengen toch nog steeds in even grote aantallen bestaan (als het 100% erfelijk was zouden homoseksuelen bijvoorbeeld in aantal moeten afnemen en uiteindelijk uitsterven omdat de kans dat zij kinderen krijgen kleiner is). Het zou ook verklaren waarom seksualiteiten, als ze dan geen resultaat van nature zijn, ook geen resultaat van nurture zijn (of te wel aangeleerd: ze zijn zo diep geworteld dat ze niet of nauwelijks veranderd kunnen worden zoals de gefaalde conversie therapie pogingen van vroeger hebben laten zien). Het is niet overdraagbaar van ouder op kind, maar heeft wel een biologische/vroege oorzaak en is dus toch ook niet aangeleerd.

Ik denk dat dit sowieso geen gekke manier van nadenken over seksualiteit is, zelfs als ik er met de feromonen naast zit. Het kan ook zijn dat een verandering in een ander mechanisme op deze manier ontstaat. Hormoon productie bijvoorbeeld (maar daar is eigenlijk vooral tegenbewijs voor gevonden). Het is natuurlijk wel wat te simpel, want dit gaat dan weer alleen over seksuele orientatie. Hoe zit het dan met de variatie in romantische orientatie? Geen idee. Nieuwe theorieën zijn altijd te simpel voor de werkelijkheid  .

Om dus nog even terug te komen op oorzaken: de oorzaak is wel interessant, maar niet relevant is. Er zijn geen problemen in de wereld die opgelost zouden kunnen worden door meer seks te hebben of meer kinderen te krijgen met zijn allen, dus het bestaan van niet-heteroseksualiteit kan geen kwaad. Sterker nog, het lijkt me eerder positief dat een x percentage van de bevolking tijd en resources overheeft voor andere dingen in het leven en niet nog meer overbevolking op de aarde zet. Dus ja, super boeiend om hierover na te denken maar "oplossingen" hoeven er niet te komen (aangezien er geen probleem is). Op persoonlijk niveau hangt dit sterk samen met consent: de reden waarom je geen seks of geen seks met bepaalde mensen wilt hebben is niet relevant. Mensen hebben het recht niet om dat te negeren, wat de oorzaak van het gebrek aan interesse dan ook is. Hartstikke leuk dus dat feromonen verhaal, maar dat maakt het bestaan van verschillende seksualiteiten niet minder waar of iets wat opeens maar genegeerd kan worden.


Ok lang verhaal, maar ik dacht misschien vinden mensen het interessant.  

(Oh ja, voor mij trouwens romantisch wel, seksueel niet).

[Eugenie84]

Romantisch aangetrokken tot vrouwen. Al dateert dat wel weer al van 10 jaar geleden. De seksuele aantrekking zou er dan moeten gekomen zijn na verloop van tijd. Intussen is er wel een soort van nieuwsgierigheid ontstaan op dat gebied. Aan de andere kant beangstigd mijn gebrek aan ervaring mij ook een beetje. Vermoedelijk zal het ook wel een groeiproces zijn, zoals het met die vriend was.
Nooit echt romantische gevoelens gehad voor mannen. Soms wel eens een extra emotionele verbondenheid/gehechtheid ofzo. Omdat voorspel voor mij voldoende is, zie ik me er niet meer intiem mee zijn. Vooral omdat ik het gevoel heb de ander dan tekort te doen. En ik nu ook weet wat voor gevolgen dit op mijn lijf heeft. De huidige situatie gaat me veel beter af. Ik zie mij ook geen relatie hebben met een man.

[Koffie]

Romantisch aan getrokken tot mannen. Hoewel dat ook niet vaak voorkomt, iemand moet echt een bepaald soort energie om zich heen hebben, wil dat bij mij iets raken. Ik vind dat zelden bij een man.

Ik vind de vraag naar een oorzaak wel interessant, niet eens zo zeer voor mezelf persoonlijk (het is nu eenmaal zo en ik ben ik, of ik dat nu handig vind of niet) maar in het algemeen. Alleen blijft het zo ver ik weet voorlopig vooral nog speculatie.

Bij mezelf heb ik het gevoel dat als mensen bij mij een seksuele weg willen belopen, of als ik daar zelf pogingen toe deed in een relatie, dat je een soort doodlopende weg inloopt. Ik kan het wel doen, maar ik kan het niet zijn. Voorspel is voor mij genoeg, ik zou daar volkomen gelukkig mee kunnen zijn. Voor mij is dat een doel op zich, geen startpunt.

[Somebody someome]

Heeft geen oorzaak bij mij. Just who I am romantisch aseksueel hierzo xd