Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Studie waar mensen van dit forum aan mee hebben gewerkt

Gestart door Gudrun, maart 13, 2014, 01:06:49 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Gudrun

Hallo allemaal!
Ik weet niet of anderen dit al hebben gezien, maar een studie waar leden van dit forum aan mee hebben gewerkt (originele oproep hier) is nu gepubliceerd:
DOOR: Ellen Van Houdenhove, Luk Gijs, Guy T'Sjoen & Paul Enzlin
Journal of Sex & Marital Therapy (2014): Stories about asexuality: A qualitative study in asexual women, DOI: 10.1080/0092623X.2014.889053

Ik heb het al gelezen. Op zich een aardig overzicht van dingen die we al wisten (we zijn heel divers in hoe ons lichaam werkt en onze romantische geaardheid, en wat in andere onderzoeken ook al is gevonden van hoe de meeste aseksuelen hun seksuele geaardheid ontdekken (het internet...) ook geldt voor deze groep vrouwen die geïnterviewd zijn), maar er zijn ook wat dingen waar ik wat minder gelukkig van wordt (in de conclusie wordt bijvoorbeeld geheel voorbij gegaan aan het gegeven dat de meeste deelnemers aan dit onderzoek hun ideale relatie omschrijven als eentje zonder seks - iets als wordt afgedaan als een overromantisch beeld van "pure liefde" -, en er wordt geschreven dat in de toekomst onderzoek moet worden gedaan in hoe je aseksuelen van seks kunt laten genieten (heel kort door de bocht door mij geparafraseerd, hoor)). Naar mijn mening hebben de onderzoekers de plank een beetje mis geslagen als het gaat om het interpreteren van aseksuele gevoelens en relaties.

Het artikel zit wel achter een pay-wall. Dus je moet via een universiteit toegang krijgen tot het artikel. Ik heb een PDF, maar ben een beetje huiverig om dit te delen met anderen. Ik weet niet precies hoe het zit met copyright en of ik het gewoon door kan sturen??

Jovi_Hobbes

Je kunt de pdf inderdaad beter niet zomaar hier neerzetten zonder toestemming van de auteurs.
Maar wel goed dat je de studie gevonden hebt. Inderdaad jammer van een aantal van de conclusies. Ik vind het lastig om er een mening over te geven zonder het gelezen te hebben, maar het klinkt inderdaad alsof ze op de punten die jij beschrijft de plank toch misslaan. Dat kan natuurlijk ook aan het onderzoek zelf liggen. Een onderzoek met als resultaat dat aseksuelen nergens een probleem mee hebben is niet zo flitsend. Als je er dan toch conclusies en aanbevelingen aan moet verbinden is dit ergens wel een logische, maar dat gaat wel voorbij aan het feit dat veel aseksuelen daar helemaal geen behoefte aan hebben.
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Gudrun

CiteerWaarom stellen ze niet voor om seksuelen te leren hoe je van een leven zonder seks kunt genieten?
Ja dat mis ik dus ook een beetje :P
Ik snap op zich wel dat een betere therapie/behandeling voor aseksuelen in een gemengde relatie met niet-aseksuelen (waar een geniet-meer-van-seks therapie bij sommigen zou kunnen helpen) voor een bepaalde groep aseksuelen heus handig zal zijn. Maar door de gehele toon waarop aseksuele relaties wordt besproken in de conclusie krijg ik heel erg het idee dat ze er heel eenzijdig naar kijken. Dus zorgen dat die groep aseksuelen die "ervan kan genieten" meer gaat genieten van seks, en vervolgens geen woord over andere oplossingen, andere relatie vormen en dus ook respect hebben voor de niet-seksuele relatie. bijvoorbeeld niet-aseksuelen therapie aanbieden voor een leven zonder seks (even legitiem toch als aseksuelen therapie aanbieden om te leven mét seks). Of meer onderzoek doen naar hoe relaties tussen aseksuelen gaan. Of hoe aseksuelen die aromantisch zijn heel gelukkig zonder romantische/seksuele relaties zijn. Allemaal dingen waar geen woord over wordt gerept.

CiteerIk vind het lastig om er een mening over te geven zonder het gelezen te hebben
Ja, snap ik! Ik vind het best frustrerend dat ik het niet zomaar kan delen (pfff mijn hoogleraren doen dat zo vaak met lesmateriaal, maar ik wil echt niet AVEN in de problemen brengen door iets te verspreiden). Ik zou ook best graag de meningen van anderen horen die wel dit artikel kunnen lezen.
Wel heb ik een kladversie van een samenvatting en de, naar mijn mening, problematische conclusies op papier staan. En ik zal - zodra dat klaar is - het ook op internet zetten, zodat anderen ook een beter beeld hebben van wat er nou gezegd wordt in dit artikel. En als ik de figuurlijke ballen heb, het ook in een mailtje naar de auteurs sturen :P

Dutchamoeba

Citaat van: Jovi_Hobbes op maart 13, 2014, 07:46:49 PM
Je kunt de pdf inderdaad beter niet zomaar hier neerzetten zonder toestemming van de auteurs.
Maar wel goed dat je de studie gevonden hebt. Inderdaad jammer van een aantal van de conclusies. Ik vind het lastig om er een mening over te geven zonder het gelezen te hebben, maar het klinkt inderdaad alsof ze op de punten die jij beschrijft de plank toch misslaan. Dat kan natuurlijk ook aan het onderzoek zelf liggen. Een onderzoek met als resultaat dat aseksuelen nergens een probleem mee hebben is niet zo flitsend. Als je er dan toch conclusies en aanbevelingen aan moet verbinden is dit ergens wel een logische, maar dat gaat wel voorbij aan het feit dat veel aseksuelen daar helemaal geen behoefte aan hebben.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik heb toen een interview van 2 uur gehad; misschien was dat nog niet genoeg om alles uit te leggen?

Gudrun

Okay, het lijkt me toch handig om even een wat uitgebreidere samenvatting hier neer te zetten dan alleen dat ene ding dat naar mijn mening geheel de plank mis slaat. Met name wel zo netjes naar degenen toe die aan dit onderzoek hebben meegewerkt (krijgen jullie ook bericht of een samenvatting van de bevindingen?). Dus hier een korte samenvatting van het artikel en een wat uitgebreidere beschrijving van wat mij nou dwars zit:

Voor dit onderzoek zijn negen Nederlandstalige aseksuele vrouwen geïnterviewd (5 Vlamingen, 4 Nederlanders). Er is over veel meer gesproken, maar de onderzoekers hebben aan de hand van deze negen interviews verschillende thema's gepakt die naar voren sprongen. Het artikel is in drie hoofdonderwerpen verdeeld: 1) de zoektocht en acceptatie van het label "aseksueel" als geaardheid (dus hoe ze er achter kwamen dat ze aseksueel waren, of ze bekent zijn met de online aseksuele gemeenschap, hoe er gereageerd werd vanuit de omgeving), 2) hoe deze vrouwen seks, seksualiteit en fysieke intimiteit ervaring (dus over de ervaringen met seks (of die er zijn, en hoe dat was), maar ook hoe zij (andere) fysieke intimiteit ervaren), 3) hoe ze relaties ervaren en hoe ze relaties conceptualiseren.

Ik vond het leuk om te lezen hoe de vrouwen deze vragen beantwoordden. Vooral een feest der herkenning! Veel van de ervaringen, gedachtes en twijfels die aan bod komen zie je toch vaak over het forum gaan, en heb je zelf ook mee te maken. Bijvoorbeeld de twijfels hoe het nu moet met relaties. Maar ook het zoeken naar iets wat jouw "anders zijn" verklaard, en dan op aseksualiteit stuiten ergens op het internet. De onderzoekers laten vooral veel de vrouwen zelf aan het woord, en er wordt weinig geïnterpreteerd (dit gebeurd pas in de discussie en conclusie). Af en toe wordt er een link gelegd naar een ander onderzoek waar zo ongeveer hetzelfde uit kwam bij een bepaald onderwerp (bijvoorbeeld de diversiteit in "lichamelijk functies": opgewonden raken en masturberen enzo. Dat is een resultaat dat ook uit andere onderzoeken kwam).

Waar ik in mijn topic-opening op doelde is eigenlijk maar één onderwerp in het hele artikel, en wat met name onder het kopje "discussie" aan bod komt: namelijk hoe aseksuelen relaties zien en wat je daar dan verder mee moet. Eerst even de feiten die naar voren worden gebracht door de geïnterviewden zelf: de meerderheid van de vrouwen die geïnterviewd zijn willen een (romantische) relatie. Daarbij wordt over de ideale relatie gezegd door 4 van de 9 (kennelijk was dit geen standaard vraag in het interview), dat hun ideale relatie er eentje zonder seks is. Daarbij komt ook nog dat de vrouwen die seksuele ervaringen hebben, geen ronduit positieve ervaringen hebben. Niemand heeft gezegd (of nou ja, in dit artikel staat niet): "ja joepie seks!". Als er aan seks wordt gedaan, na die eerste keer om het uit te proberen, is het vooral om de partner te pleasen. Voor mij is de optelsom heel anders dan die van de onderzoekers. Die van mij zou zo ongeveer gaan: interessant, er is hier een hele groep vrouwen die geen behoefte heeft aan seks, die niet echt laaiend enthousiast zijn over hun opgedane ervaringen op dat gebied en die, in de meerderheid, hun ideale relatie omschrijven als romantisch, intiem, maar zonder de seks. Toch een heel interessant onderwerp voor vervolgonderzoek (hoe werkt dat dan precies? Zijn er nog andere wezenlijke verschillen tussen zo'n seksloze romantische relatie en een seksuele romantische relatie? Kan zo'n relatievorm ook werken in een gemengde relatie met een niet-aseksueel? Waar ligt de grens tussen seks en andere fysieke intimiteit? etc. etc.)

Wat ik jammer vind is dat de onderzoekers deze feiten niet oppakken, maar vervolgens gaan speculeren "waarom" aseksuelen zo over relaties denken (omdat we "een ideaal van pure liefde" hebben, kennelijk), en dat er meer vervolg onderzoek moet komen naar hoe je aseksuelen van seks kan laten genieten. Dit roept bij mij de vraag op wat er mis is met de aseksuele beleving van relaties? Wat is er mis met seks niet fantastisch vinden en dus ook geen seks willen als het even kan? En waarom wordt er geen vervolgonderzoek voorgesteld naar andere vormen en manieren van relaties hebben en wordt er dus alleen gesuggereerd vervolgonderzoek te doen naar 1 "oplossing": de aseksuele beleving van seks fixen voor het geval we in een gemengde relatie zitten met niet-aseksuelen.

Het gekke vind ik dat in het artikel enkele malen wordt genoemd dat de druk om seks te hebben vooral een maatschappelijke druk is. Dat is iets dat wordt verwacht, wat normaal gevonden wordt (maar dus niet objectief iets "normaals" is). De onderzoekers bevestigen dus wel dat er maatschappelijke druk is om aan een (arbitraire) norm te voldoen. Maar vervolgens gaat het in de discussie niet om vervolgonderzoek naar wat veel aseksuelen willen volgens dit onderzoek (wel liefde, geen seks), of hoe romantische relaties tussen aseksuelen werken (een van de vrouwen heeft op dat moment een relatie met een andere aseksueel), of hoe de belevingswereld van aromantisch aseksuelen in elkaar steekt (een van de vrouwen is ook aromantisch). In plaats daarvan wordt er aangevoerd dat er meer onderzoek moet worden gedaan naar wat er gedaan kan worden om aseksuelen van seks te laten houden, omdat sommige aseksuelen relaties hebben met niet-aseksuelen (maar één van de vrouwen heeft een relatie met een niet-aseksueel). Bijzonder vreemd, want zo stel je voor onderzoek te doen naar hoe je aseksuelen aan de arbitraire maatstaven van de maatschappij aan kan laten passen in plaats van meer ruimte te maken in de maatschappij (en dus ook in relatietherapieën, in vervolgonderzoeken en in de psychologie in het algemeen) voor vormen van relaties waar aseksuelen zich "van nature" wel lekker bij voelen. Lijkt me toch ook dat voor de tweede optie ook ruimte moet zijn om onderzoek te doen. En dat had wat mij betreft best in de discussie mogen staan, naast het voorstel meer onderzoek te doen naar manieren om aseksuelen van seks te laten houden.

Dus ja, ik denk niet dat dit ligt aan hoe de vrouwen dit tijdens de interviews hebben uitgelegd. Ik denk dat dit vooral ligt aan hoe de onderzoekers vervolgens de antwoorden hebben geïnterpreteerd, waarbij ze zich op het vlak van relaties iets te veel hebben laten leiden door de normatieve opvattingen over de plaats van seks in relaties, waarbij ze dus ook voorbij gaan aan andere mogelijk interessante vervolgonderzoeken van de beleving van relaties van aromantische mensen, of een verder onderzoek naar aseksuele relaties.

Jovi_Hobbes

Bedankt voor je samenvatting Gudrun.
Ik weet niet of het waar is, maar ik krijg sterk het gevoel dat alle onderzoeken die jij terecht opnoemt gewoon niet interessant genoeg worden gevonden in de wetenschappelijke wereld. Als je iets wilt bereiken moet je onderzoeken opzetten waar andere mensen enthousiast van worden, anders lukt het je niet ze gefinancierd te krijgen. Een onderzoek waar 1% van de bevolking iets aan kan hebben is een stuk minder interessant dan een onderzoek waarbij die ene 1% zich weer gaat aansluiten bij de overige 99%. 
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Dutchamoeba

Ik heb geen bericht of een samenvatting van de bevindingen gekregen.

Ik ben het eens met wat jullie geschreven hebben, Eleandra en Gudrun, en denk ook te weten waarom de focus erg ligt op het "waarom" van ons denken over relaties, en hoe we meer van seks zouden kunnen gaan genieten. Als je kijkt naar het vakblad waarin het artikel is gepubliceerd, dan begrijp je waarom. Het is het Journal of Sex and Marital Therapy. De nadruk ligt dus op sex (en niet op de afwezigheid daarvan), en op huwelijkstherapie. 2 aseksuelen zullen niet in therapie gaan wegens het ontbreken van seks in hun relatie, dus om verder te kijken naar gelukkige asekuele koppels is niet relevant voor dit vakblad. Als je dan toch aseksualiteit en huwelijkstherapie aan elkaar wilt koppelen, dan kom je al snel uit op koppels waarvan de 1 seksueel is en de ander aseksueel, wat vaak lijdt tot seksuele onvrede binnen zo'n koppel. En ja, dan is de oplossing al snel gevonden: de aseksueel moet meer vans seks leren genieten, omdat dat nou eenmaal de norm is.

Wat dat punt over een "overromantisch beeld van pure liefde" betreft: ik vind dat puur een waarde-oordeel, en geen feit. Kennelijk voelen ze dat zo. Ik zie het eerder zo: wij hebben vaak een ander beeld van (pure) liefde dan de meeste andere mensen. Bij mij past daar dus geen seks bij. Geen seksuele aantrekking en seks, maar iemands karakter telt voor mij voor 100%. De focus ligt bij mij dus anders. Ik heb mijn partner via het internet gevonden, en pas na heel lang mailen (waardoor ik zijn karakter beter heb leren kennen) hebben we elkaar een foto gestuurd (wat handig was om elkaar tijdens de eerste ontmoeting te herkennen). We zijn nu ruim 2 jaar bij elkaar, dus het is niet zo'n overromantisch beeld van liefde geweest dat het onmogelijk bleek te zijn om zo'n relatie aan te gaan. Het gaat erom iemand te zoeken en vinden die ook zo in het leven/in de liefde staat.

Als ik op mijn beurt zou zeggen dat seksuelen een te "oppervlakkig" beeld van relaties hebben ("het gaat ze alleen maar om de seks") dan is dat ook een waarde-oordeel die niet per definitie overeenkomt met de werkelijkheid. Ik mag wel zo denken (dat doe ik overigens niet), maar die gedachte niet als feit presenteren.    

Jovi_Hobbes : die 1% staat niet vast, dat komt maar uit 1 onderzoek naar voren. En in de wetenschap telt: 1 resultaat is geen resultaat... Verder ben ik het op zich wel met je eens, maar denk toch dat het lef om tegen de gevestigde denkbeelden in te gaan (dus bv. meer aandacht besteden aan hoe aseksuele koppels zonder seks toch gelukkig kunnen zijn) ook interessant kan zijn omdat het anders is. Ook kunnen zulke verhalen inspirerend zijn voor seksuele koppels die (tijdelijk) in een 'seksuele dip' zitten.

Dutchamoeba

Ik heb nu wel verzocht of mij het artikel kan worden toegestuurd, zodat ik ook een beter beeld van de inhoud ervan kan schetsen.

Gudrun

Citaat van: Jovi_Hobbes op maart 14, 2014, 07:06:57 PM
Ik weet niet of het waar is, maar ik krijg sterk het gevoel dat alle onderzoeken die jij terecht opnoemt gewoon niet interessant genoeg worden gevonden in de wetenschappelijke wereld. Als je iets wilt bereiken moet je onderzoeken opzetten waar andere mensen enthousiast van worden, anders lukt het je niet ze gefinancierd te krijgen. Een onderzoek waar 1% van de bevolking iets aan kan hebben is een stuk minder interessant dan een onderzoek waarbij die ene 1% zich weer gaat aansluiten bij de overige 99%. 

tja ik weet niet hoe de financiering van dit soort onderzoeken in elkaar zit - wel weet ik vanuit mijn eigen studierichting dat bij de financiering altijd de nadruk op het "nut voor de maatschappij" ligt (waar je de mooiste praatjes voor moet verzinnen, overigens. Weet jij hoe je het maatschappelijk nut van onderzoek naar obscure historische fenomenen kunt verkopen? mijn hoogleraren krijgen het gefinancierd, al weet ik niet hoe). Wat behoorlijk grappig is als je bedenkt dat de fundamenten voor veel baanbrekende dingen lage in ongelukjes, toevalligheden, of onderzoeken waarbij helemaal geen maatschappelijk nut aanwezig lijkt te zijn op moment dat het onderzoek van start gaat. Dus wie weet wat voor interessants onderzoek naar aseksualiteit kan opleveren voor de maatschappij in het algemeen?

Gudrun

Citaat van: Dutchamoeba op maart 14, 2014, 07:13:20 PM
Wat dat punt over een "overromantisch beeld van pure liefde" betreft: ik vind dat puur een waarde-oordeel, en geen feit. Kennelijk voelen ze dat zo. Ik zie het eerder zo: wij hebben vaak een ander beeld van (pure) liefde dan de meeste andere mensen. Bij mij past daar dus geen seks bij. Geen seksuele aantrekking en seks, maar iemands karakter telt voor mij voor 100%. De focus ligt bij mij dus anders. Ik heb mijn partner via het internet gevonden, en pas na heel lang mailen (waardoor ik zijn karakter beter heb leren kennen) hebben we elkaar een foto gestuurd (wat handig was om elkaar tijdens de eerste ontmoeting te herkennen). We zijn nu ruim 2 jaar bij elkaar, dus het is niet zo'n overromantisch beeld van liefde geweest dat het onmogelijk bleek te zijn om zo'n relatie aan te gaan. Het gaat erom iemand te zoeken en vinden die ook zo in het leven/in de liefde staat.

Als ik op mijn beurt zou zeggen dat seksuelen een te "oppervlakkig" beeld van relaties hebben ("het gaat ze alleen maar om de seks") dan is dat ook een waarde-oordeel die niet per definitie overeenkomt met de werkelijkheid. Ik mag wel zo denken (dat doe ik overigens niet), maar die gedachte niet als feit presenteren.

Helemaal mee eens. Vind het trouwens wel opvallend, je snijdt hier iets aan wat ook in het artikel wordt besproken (ik hoop dat je snel reactie krijgt op je verzoek om het artikel te lezen! Zou erg graag ook jouw gedachtes hierover willen horen). Het beeld dat een relatie tussen seksuelen "oppervlakkig" of "alleen maar over seks gaat" wordt wel door enkele vrouwen in het onderzoek gezegd. Ik denk dat je de hamer op de kop slaat als je zegt dat deze gedachtes van aseksuelen en niet-aseksuelen over andermans relaties of liefdes-belevingen waardeoordelen zijn. Komt voort uit het feit dat we een heel ander standpunt en beleving hebben als het gaat om relaties - maar dat maakt geen van beide uitspraken waar. De ene beleveing is niet beter dan de ander. Het is gewoon anders - en dat kan dus ook knap lastig zijn voor mensen in een gemengde relatie, of voor aseksuelen in het algemeen als ze hun geaardheid aan de boze buitenwereld uitleggen.

Bedenk me trouwens wel dat de onderzoekers op dit punt nog een misslag maken.
Ze tellen deze uitspraken over de ideale relatie en het beeld dat sommige aseksuelen van niet-aseksuele relaties hebben bij het volgende op: dat sommige vrouwen aangeven dat hun liefde voor hun partner verandert als er seks in het spel komt (niet zo vreemd als je het overzichtje van de seksuele ervaringen erbij haalt - blijf jij hetzelfde van je partner houden als die constant iets van je vraagt wat jij niet fijn vindt en waar jij geen behoefte aan hebt? Lijkt me toch dat dat je ervaring van de relatie in een negatieve zin kan beïnvloeden), en ze plakken er een freudiaans complex op (ooit van het madonna-hoer complex gehoord?).
Ik heb geen idee in hoeverre de publicatie in dit specifieke vakblad en rol heeft gespeeld bij het schrijven van de discussie voor vervolgonderzoek, en ik vraag me ook af in hoeverre de onderzoekers dingen hebben moeten aanpassen of toevoegen aan de hand van het commentaar dat ze hebben gekregen van de kritiekgroep van het blad, maar erg blij wordt ik er niet van dat ze, op het gebied van relaties, de gevoelens van aseksuelen problematiseren, en vervolgonderzoeken voorstellen om ons te laten "aanpassen" aan de norm - geheel voorbijgaand aan of dit überhaupt wel in het voordeel van het welzijn van hun studieonderwerp (wij aseksuelen) is.

Dutchamoeba

Ik heb het artikel inmiddels ontvangen en doorgelezen. Ik vind het een goed artikel!

Er wordt wel over het ideaalplaatje van echte liefde gesproken van sommige van de aseksuelen die aangegeven hebben dat seks hun gevoelens voor hun partner zou verminderen, en dat een pure liefde in hun ogen een liefde is waar geen seks aan te pas komt. De onderzoekers hebben duidelijke voorbeelden van uitspraken aangedragen van waaruit ze die conclusie trekken. Uit die uitspraken blijkt eigenlijk ook naar mijn mening dat het ideaalplaatje van pure liefde bij die aseksuelen is dat dat een relatie zonder seks is, en dat wanneer er wel seks bij een relatie komt kijken, dat ze de liefde binnen die relatie dan als minder puur zien.
Wat ook belangrijk is om aan te geven is dat er met geen woord gerept wordt over een 'overromantisch' beeld; er wordt slechts geschetst wat het ideaalplaatje van pure liefde is bij sommige aseksuelen. Ook wordt er aangegeven dat de meeste aeksuelen in het onderzoek juist realistisch zijn; zo beseffen ze zich terdege dat het vanwege hun geaardheid lastig zal worden een partner te vinden.

Wat die tweede 'misslag' betreft: ook daar zijn de onderzoekers best wel genuanceerd over. Ze vinden het interessant om te kijken naar relaties waarin de ene partner aseksueel is, en de ander seksueel (omdat de kans bestaat dat er binnen die relaties seksuele problemen kunnen ontstaan waardoor zulke koppels wel eens bij de relatietherapeuten terecht zouden kunnen komen waarvoor het artikel is geschreven). Ze willen kijken wat er mogelijk is om dit soort koppels dat contact zoekt met therapeuten te helpen. Daarvoor willen ze naar 2 dingen kijken: welke factoren kunnen het genieten van seksuele handelingen remmen dan wel stimuleren bij aseksuele mensen, en welke factoren doen hetzelfde bij seksuele mensen? Er wordt duidelijk gemaakt dat het belangrijk is te kijken naar de grote verscheidenheid binnen aseksuelen. Zo zijn er bijvoorbeeld die wel kunnen leven met een compromis op het seksuele vlak en die daar niet mee kunnen leven. Die laatste mensen moet je dus op een andere manier zien proberen te helpen in het tot stand houden van hun relatie.

Wat ik verder positief vind is dat er duidelijke parallellen worden getrokken met andere seksuele minderheden, ook qua problemen die aseksuelen ervaren met bv. de acceptatie door de omgeving, waardoor bijv. depressies kunnen ontstaan. Depressies zijn dus niet per definitie de oorzaak van aseksualiteit, maar kunnen er wel een gevolg van zijn wanneer een aseksueel negatieve ervaringen doormaakt vanwege het negatieve oordeel van anderen. Er wordt duidelijk gemaakt dat aseksuelen over het algemeen niet zo zijn wegens wat voor problemen dan ook, maar dat het wel eens een seksuele identiteit zou kunnen zijn. Er wordt duidelijk gemaakt dat aseksuelen door de bank genomen lichamelijk goed functioneren, ook op het seksuele vlak, en dat dat dus geen oorzaak van aseksualiteit is. Ook wordt er geschreven dat de ervaringen die aseksuelen doormaken als ze een eerste keer seks hebben gehad, overeenkomt met hoe andere mensen dit ervaren. Vaak is de eerste ervaring negatief. Dat stopt seksuelen niet om toch nog meerdere ervaringen te hebben op het seksuele vlak, terwijl het bij aseksuelen eerder hun gevoelens over asksualiteit bevestigt. Een negatieve eerste seksuele ervaring wordt dus ook niet als oorzaak van aseksualiteit gezien.

Wat het Madonna-hoer complex betreft: ik vind dat nog niet eens zo'n raar idee. Ik heb in het artikel gelezen dat het een theorie is van Freud over mannen die niet in staat zijn zich seksueel opgewonden te voelen in een liefdevolle relatie. Voor hen is het niet mogelijk om vrouwen van wie ze houden te begeren (Madonna), en om van vrouwen die ze begeren te houden (hoer). Het eerste deel van de theorie schijnt voor een aantal aseksuelen in het artikel van toepassing te zijn (zie de 2e alinea). Ook wordt er aangegeven dat het interessant is om na te gaan voor hoeveel aseksuelen deze theorie zou kunnen opgaan. Er wordt dus niet gezegd dat de theorie voor alle aseksuelen opgaat, en er wordt bovendien met duidelijke (en in mijn ogen best overtuigende) voorbeelden uitgelegd waarom ze denken dat die mogelijkheid er bij sommige aseksuele vrouwen wel is.

Dutchamoeba

Het artikel laat zien dat ik tot nu toe denk ik mezelf niet voldoende op de hoogte heb gehouden wat de ontwikkelingen in seksuologen-land betreft. De negatieve houding die ik toch vaak heb t.o.v. seksuologen heeft te maken met negatieve ervaringen van een aantal jaren geleden, terwijl er best een aantal seksuologen zijn die inmiddels zijn bijgedraaid. Zo heeft Gudrun mij terecht gewezen op Lori Brotto, iemand die eerst erg negatief was over aseksualiteit en die er 'extremely skeptical' tegenover stond, en die het nu erg voor ons opneemt.

Zelfs Jesse Bering, een homoseksuele wetenschapper die het bestaan van aseksualiteit altijd ontkend heeft en ons zo'n beetje als leugenaars heeft bestempeld, is nu van mening dat aseksuelen niet zomaar geweerd mogen worden uit de LGBT cummunity. Echter, hij wil nog steeds niet zeggen of hij nu wel gelooft dat wij bestaan, maar het feit dat hij ons een eigen plaatsje in die gemeenschap niet wil ontzeggen is al een hele stap.

Wat ik nog steeds wel jammer vind (maar ja, dat is ook wel logisch; het gaat om wetenschappelijk onderzoek) is dat je met journal articles geen inspraak meer hebt als het artikel klaar is. Alleen achteraf zou je nog kunnen klagen. Met interviews is dat anders; als een interview klaar is, dan kun je die doorgaans nalezen en als dingen verkeerd geïnterpreteerd zijn, of wanneer je je 'in the heat of the moment' een beetje onhandig hebt uitgedrukt, dan kan dat nog aangepast worden. Maar goed, wat dit artikel betreft, is alles goed gegaan, gelukkig.