Meest romantische moment uit je leven

[AniMeshorer]

IK denk dat ook zonder seks iedereen wel eens een romantisch moment beleeft nu en dan, gezien er nog zoveel manieren zijn om elkaar je liefde te laten blijken. Wat is het meest romantische dat je zelf hebt meegemaakt?


Het zegt wellicht alles over hoe hulpeloos ik ben geweest in mijn pogingen om een vriendin te zoeken, maar bij mij was dat per post. Ik had op een site van een band waar we beiden fan van waren een meisje leren kennen uit Australië. Heel ver weg, maar ze boeide me wel erg dus ik besloot toch contact op te nemen. Bleek dat we beiden een soortgelijke jeugd achter de rug hadden, dezelfde plannen naar de toekomst toe, dat we een soort soulmate achtig gevoel ontwikkelden en elkaar heel diep begrepen. Gedurende maanden schreven we elkaar elke dag, 3 uur elke dag en zij deed exact hetzelfde. En we wisten van elkaar dat bij de thuiskomst na het werk weer een lange maar romantische post van elkaar lag te wachten, we keken daar de hele werkdag naar uit, naar dat moment van thuiskomen en weer elkaar schrijven. De afstand en de Australische bureaucratie (ik was bereid voor haar naar Australië  te trekken) bleken toch een brug te ver, maar ik vond het heerlijk qua gevoel dat 2 mensen zo een diepe emotionele band kunnen ontwikkelen dat je het gevoel hebt elkaar al jaren te kennen, dat je hele dag in het teken staat van die dagelijkse brief, en dat je elke dag opnieuw weer allebei verlangt naar dat moment dat je elkaars berichten leest. Het is een vorm van verlangen als een ander, en veel van die brieven waar heel romantisch, hoopvol en begripvol. Het was gewoon voor mij een bewijs dat als je het echt wil, liefde geen proces van maanden hoeft te zijn, maar je als het goed aanvoelt ook meteen een soort verbond kan aangaan; het voelt alleen niet zo aan omdat het zo spontaan en vrijwillig gebeurt.

[AniMeshorer]

Een ander erg romantisch moment dat ik heb mogen meemaken ... Ik was samen met het meisje waar ik verliefd op was een dagje naar de Aran Islands getrokken. Voor wie dit niet kent: dat zijn heel kleine eilandjes ten westen van Ierland, de laatste stukjes bewoonde grond voor je de Atlantische Oceaan in gaat, een soort edge-of-the-world ervaring. Het is afgelegen, heel landelijk, erg dunbevolkt, ... Nu ja, we waren daar samen en een zwerfkat kwam naar ons toe. Die kat vertrouwde ons blijkbaar en kwam even knuffelen en spinnen. Zowel ik als zij bogen voorover om de kat te kunnen aaien, en daarbij was mijn wang op hooguit een paar centimeter van haar wang verwijderd. Ik voelde me zo enorm dicht bij haar, en dat gaf een heel warm, mooi gevoel.

Het zegt natuurlijk veel over m'n gebrek aan echte romantiek in m'n leven als ik zulke dingen al bij "meest romantische momenten" moet gaan zetten 

[Koffie]

Het kan nog erger hoor AniMeshorer! Ik heb wel relaties gehad maar kan me helemaal niet van zulke momenten herinneren.

[Koffie]

O ja. Ik kreeg van mijn laatste partner in het begin een sms, dat hij van me hield, onvoorwaardelijk. Ik heb die telefoon met de sms nog heel lang bewaard. Al was het maar als 'bewijs' dat hij dat kennelijk ooit gedacht heeft en aan mij verteld. Maar ja.

[Briggy]

Tijdens de tijd dat ik en mijn ex samen waren, heeft hij veel romantische dingen gedaan.

Rozen gekocht, we hebben een keer gegourmet en toen had hij met kaarsjes een hart gemaakt.
Romantisch uit eten op valentijnsdag

[hobbitscones]

...gezien ik geen relaties heb gehad, is het enige wat nog ENIGSZINS in de buurt van romantiek kwam was om in een videogame (online) met iemand op Valentijnsdag samen te zijn, en ik had een soort van vuurwerk dat een hart werd en "I love u" zei. Verder hebben we nog (digitale) voorwerpen verwisseld zoals love chocolate en couple rings (daar kan je jouw username in zetten en aan een ander geven). Ik heb zelfs nog een screenshot van bewaarde voorwerpen als ik zo mijn blog bekijk, haha.

Ach, het heeft mijn dag toen wel opgevrolijkt, gezien ik me normaal super somber voel op valentijnsdag omdat iedereen hun liefde in je gezicht gooit als je naar buiten loopt.

Dus ja, niet echt romantisch, maar voor mij wel wat het meeste in de buurt komt.

[AniMeshorer]

Ik heb er enorm veel spijt van dat ik die romantische brieven met dat Australisch meisje kwijt ben geraakt door omstgandigheden buiten mijn wil om. Ik heb m'n lesje wel geleerd: backups maken. Van elke romantische brief die ik krijg, van elke romantische PM die ik ontving op fora de laatste 2 jaar, heb ik een kopie gesaved in PDF. Mooie momenten moet je koesteren, en het herlezen als het eens tegenzit kan echt wel hoopgevend zijn.

[Koffie]

Ik heb dingen niet bewaard, althans, niet concreet, maar wel in mijn hart en daar horen ze toch vooral.

[AniMeshorer]

Ik heb dingen niet bewaard, althans, niet concreet, maar wel in mijn hart en daar horen ze toch vooral.

Klopt, maar ik vind het nog altijd heel mooi zo'n intieme, romantische briefwisseling te herlezen. Het haalt mooie herinneringen boven, en sterkt mijn gevoel dat er echt wel een meisje daarbuiten rondloopt met wie het zal lukken. En nu met computerscans etc is het bewaren van je romantische correspondentie ook eenvoudiger geworden. 

[Koffie]

Dat is ook zo hoor, maar ik heb een poos geleden in een verdrietige bui alles weggedaan.

[Edewecht]

Ik heb dingen niet bewaard, althans, niet concreet, maar wel in mijn hart en daar horen ze toch vooral.

Ken ik! En met deze gedachte ben ik nu de zolder aan het opruimen...

[Koffie]

Mijn kinderen raad ik wel eens aan van dingen een foto te maken voor je ze wegdoet. Dat zijn dan natuurlijk geen brieven of zo, maar voorwerpen waar ze toch afstand moeten gaan doen omdat we anders straks het hele huizenblok moeten huren om alles op te slaan.
Misschien voor anderen ook en tipje?

[Briggy]

Dat is een heel goed idee!! Zo hou je een opgeruimd huis, maar een vol hart 

[Edewecht]

Einde off-topic.

  Ah! Dan zal ik verder gaan - het meest romantische moment in mijn leven:

ik was 22 en een week in Taizé (Taizé? Zoek maar op wikipedia) en ik had een jongen (ik noem'm hier even "Frans") leren kennen van wie de relatie met een meisje pas was uitgegaan, omdat-ie meer op jongens viel. We hadden een hele avond zitten bomen over van alles, over onszelf, gevoelens en verlangens. Vóór we gingen slapen - hij in z'n eigen tentje en ik in de grote slaapzaal-tent - gingen we nog even de kerk binnen om stil te zijn en de dag af te sluiten. (De kerk in Taizé is dag en nacht open en iedereen kan er altijd in- en uit lopen.)
We zaten geknield op de vloer, heel dicht bij elkaar. En toen voelde ik: er is iets. Er is iets tussen Frans en mij, maar ik kan het niet zomaar uitspreken.
En ik wéét dat hij nu, op dit moment, hetzelfde voelt..!

Zo'n gevoel, zo'n weten, heb ik daarna niet meer meegemaakt in m'n leven.

Afijn, even later liepen we naar buiten, we namen afscheid, en pal onder een grote lantaarnpaal kuste hij me welterusten. Het werd de eerste tongzoen in mijn leven en ik vond het heerlijk! Het smaakte nogal naar nicotine, want Frans rookte, maar ik vond het... heerlijk! En we stonden midden in het licht van de lantaarnpaal, maar dat interesseerde me geen zier!

Twee dagen later heb ik de laatste nacht voor ik weer naar huis zou gaan, bij hem in z'n tentje geslapen. We hebben geen seks gehad. Misschien wat gefrunnikt, en zeker wel geknuffeld. Ik heb me heel veilig bij hem gevoeld. Hij zei: "we hoeven helemaal niks vannacht". (En dat terwijl 'niemand' nog van aseksualiteit had gehoord.) We lagen de hele nacht lepeltje-lepeltje en ik heb nauwelijks geslapen, maar ach!

Daarbij is het gebleven. Ik was wel verliefd op hem, maar hij zag een relatie op dat moment niet zitten. Ik ben nog 'ns bij hem geweest en hij een keer bij mij, maar dat was niet zo'n succes.

Maar deze nacht is me altijd bijgebleven. Dankjewel Frans! 

[Koffie]

dat is wel een heel mooie herinnering.