Nieuw, blij hier te zijn en vol vragen

[EnnaZus]

Hallo,

Ik ben Enna en nieuw hier.  Lees al een paar dagen mee en zal beginnen met taart 
Ben zelf niet zo dol op taart, maar sluit wel een compromis sluiten en eet een stukje mee 

Tja, hoe moet ik beginnen....... Na een relatie van ruim vijf jaar ging mijn vriendin bij me weg. Dat is nu twee jaar geleden en we hebben de afgelopen twee jaar veel contact met elkaar gehad.  Ik ben altijd van haar blijven houden, en nu blijkt dat zij ook nog steeds van mij houdt maar niet weet hoe ze verder met me wil.  Seksualiteit en praten daar over vind ik mega-moeilijk.  Ik ben een seksueel, maar eentje met een laag libido.
We zijn allebei geen praters. Na lang nadenken en veel schrijven heb ik haar gemaild en via mail zijn we nu met elkaar in gesprek.  En nu heeft ze me geschreven dat zij geen seksuele behoefte heeft. Ik dacht dat het aan mijn lage libido lag, maar dat was het dus niet.
We hebben de eerste jaren van onze relatie regelmatig gevreeën, daarna wat minder. zij nam meestal het initiatief en leek er van te genieten. Heb dus nooit iets gemerkt. 

Ik wil nog steeds met haar verder. En heb haar dat verteld (gemaild). Maar ze wil nog nadenken. Dit weekend zien we elkaar en gaan hopelijk ook in het echt praten, dat is wel de bedoeling.
Ben blij met dit forum.  Heb de afgelopen dagen heel veel gelezen en ben een stukje wijzer geworden. 

[Koffie]

Welkom!

Eigenlijk best een apart verhaal: je vriendin was aseksueel, maar jij dacht dat het stoppen met de relatie aan jouw lage libido lag. Als ik het goed begrijp althans. dat moet op zijn minst verrassend zijn.

Ik hoop voor jullie dat het praten lukt, in ieder geval is er met het mailen wel een basis voor gelegd. En ik wens jullie toe dat er nog een weg is om misschien toch samen verder te kunnen, aangezien jullie elkaar niet hebben losgelaten en van elkaar houden.

[EnnaZus]

Dank je wel.
Dat wij destijds uit elkaar gingen had hele andere redenen. Zij had een stressvolle situatie op haar werk en was liever bij een andere vrouw die ze had leren kennen op vakantie.  Ik was ziek en had een stressvolle thuissituatie met een onhandelbare puber en een chronisch ziek kind.
In die tijd is mijn onzekerheid over mijn lage libido ontstaat, want ze wees mij steeds af.  Nu begrijp ik dus dat het voor haar qua seks genoeg en over was, dat ze die behoefte niet heeft.
Ze wil wel knuffels, maar verder niet. Schreef ze.

[Edewecht]

Hallo EnnaZus, welkom! 

Ik heb niet zo veel ervaring met relaties (lees: geen), maar ik maak uit je verhaal wel op dat jij weet wat je wilt, en dat de situatie niet hopeloos is.
Ik hoop dat je op dit forum de duidelijkheid kunt krijgen die je zoekt. (Denk wel dat je dat lukt  )

[EnnaZus]

Afgelopen weekend niet gepraat, in elk geval niet mondeling. Wist gewoon niet hoe ik moest beginnen, wanneer het goede moment was. En zij wist het dus ook niet  Uiteindelijk zondagavond maar weer via mail mijn denkwerk en vragen met haar gedeeld. We zijn weer een stapje verder, maar makkelijk vind ik het niet. Er blijven zo veel vragen over. Ze houdt van mij, maar wil heel rustig aan doen. Ik kan niet anders dan dat respecteren en daarin meegaan.
Ik vind het zo erg dat ik nooit heb gemerkt dat seks haar niet boeide. Heb zelf te maken gehad met seksueel geweld en ben  daardoor extra voorzichtig, wil nooit over iemands grenzen gaan! En het bizarre, iets wat ik zo moeilijk vind om toe te geven, pas met haar heb ik zelf leren genieten 

[EnnaZus]

Dit forum leert me veel, ben blij dat het er is.

[Koffie]

Ik denk ook dat het heel moeilijk is. Jullie delen een geschiedenis, wat mooi is maar ook zijn kwetsbaarheden kent. Praten over dat soort dingen, waaronder ook (a)seksualiteit maakt je toch ook weer kwetsbaar. Althans, zo zou het voor mij zijn.

Ik denk ook niet dat je je schuldig hoeft te voelen t.a.v. haar aseksualiteit. Had ze het op dat moment voor zichzelf duidelijk? Een deel van de reden dat ik partners over mijn grenzen liet gaan, is dat ik voor mezelf niet duidelijk had dat seks voor mij niet zo hoeft. Maar dat ik dat, omwille van de relatie, mezelf niet echt heel duidelijk toegaf. Ik deed mijn best mezelf wat anders voor te houden. Niet alleen partners gingen daarmee over mijn grenzen, maar ik zelf ook.
Je hebt natuurlijk ook partners die niet bepaald meevoelen en hun wil opleggen, die heb ik ook gekend, maar uit jouw verhaal maak ik niet op dat jij zo te werk bent gegaan. In tegendeel.

Als je zelf misbruikervaringen hebt lijkt mij het idee alleen al dat je over een anders grenzen heen gaat heel pijnlijk. Maar ik denk dat dit een andere situatie is.

[Edewecht]

Als mailen beter gaat dan praten, wat is daar mis mee?

[Koffie]

Ik doe dat dikwijls zo hoor. Ik vind het pratend vaak moeilijk om mijn gedachten te ordenen, dus ik gebruik mail vaak als aanvulling op gesprekken. Zeker als dingen emotioneel liggen. Als je mij echt wilt leren kennen, moet je met me mailen, zeg ik altijd. Dat wil niet zeggen dat ik er niet ook over praten wil, maar schrijvend kan ik me vaak makkelijker uitdrukken, dus dat is dan soms een basis.

[EnnaZus]

Dank je wel Koffie

We zijn allebei moeilijke praters, via mail gaat het makkelijker.  Ze is sowieso geen prater en waarschijnlijk is dit het laatste wat ze er over wil zeggen.
Ik maal nog door met vragen, misschien vind ik hier antwoorden.  Het doet me goed om de verhalen en inzichten hier te lezen.
Ze heeft  me gelukkig wel wat antwoorden gegeven, al blijven vragen onbeantwoord.  Op sommige heeft ze geen antwoord, zegt ze. En op anderen geeft ze geen antwoord. 
Ze heeft niet gewalgd van het vrijen, gelukkig maar. Ze had en heeft er gewoon geen behoefte aan en deed omdat "het zo hoorde".
Ik heb nooit  echt iets doorgehad.  Twijfelde soms wel aan ons bedde-gebeuren, maar dacht dus dat dat aan mijn lage In had. Het doet inderdaad pijn, dat ik over haar grenzen ben gegaan.

Ik ben zo blij dat we inmiddels een stap verder zijn.  Het is nu verder aan haar wanneer en hoe ze met me verder wil.  We blijven elkaar regelmatig zien en hebben leuke uitstapjes in het verschiet.

[EnnaZus]

Inmiddels zijn we een aantal weken verder.  Alle communicatie is als een gesloten boek. Zereageert niet op mijn laatste serieuze mails, haar laatste antwoord was dat ze op veel vragen het antwoord niet weet of nog nooit over heeft nagedacht. 
Mijn vragen blijven vragen, ze beantwoordt ze niet.
Misschien kunnen jullie mij inzicht geven? Mijn hoofd zit vol vragen en twijfels.  Weet het niet eens meer goed te verwoorden.  Maar ik merk dat het me bezig blijft houden en aan me vreet.

Zelf was ik nooit zo seksueel, pas door haar heb ik leren genieten.  Maar zelf nam ik nooit initiatief, dat  deed zij.  Ik dacht dat zij het ook fijn vond.  Is het dan zo dat een lichaam gewoon reageert, maar het hart en hoofd niet meedoen? Ik blijf ook met dat rotgevoel zitten dat ik over haar grenzen ben gegaan en verwijt mezelf dat ik niet beter heb aangevoeld wat ze wel en niet wilde. 
Ondertussen hebben we nog wel steeds contact, we zien elkaar bijna elk weekend, liggen samen in 1 bed en hebben veel plezier samen.  Wat voor mij ontbreekt is de bevestiging dat we Samen zijn, een stel zijn. Het voelt nu zo vaag, zo onzeker.  En ik mis de knuffels en het tegen elkaar liggen.

[Koffie]

Ja, je lichaam kan gewoon reageren. Ik heb me laten vertellen dat zelfs tijdens onvrijwillige en opgedrongen seks je lichaam kan reageren, wat vaak tot veel verwarring en schuldgevoel leidt.
Wat niet wil zeggen dat de seks tussen jullie was opgedrongen, even voor de duidelijkheid!

Hoe het bij haar heeft gezeten in verband met het nemen van het initiatief: dat is speculeren. Ik moet zeggen dat ik zelf ooit 1 keer het initiatief heb genomen, omdat een keer uitgeprobeerd te hebben, maar dat was het dan ook. Waarom zij het dan wel deed, kan ik je niet vertellen en kennelijk kan of wil zij daar verder niet over praten of mailen. Wat me heel frustrerend lijkt, maar ik ben ook bang dat je daar weinig aan kunt doen. Misschien is dat verschil in communicatie wel het meest fundamentele verschil tussen jullie. Het lijkt me ook hel verwarrend hoe het nu is tussen jullie, dat je wilt weten of jullie samen zijn of niet. Geeft ze je daar geen antwoord op?
Weet je dan zeker dat je in zo'n soort contact prettig vindt om een relatie op te baseren?

[EnnaZus]

Koffie, dank voor je reactie.  Ik begrijp dat je niet voor haar kan spreken, maar ik probeer het allemaal te begrijpen.
En ja, het is verwarrend zoals het nu is. We maken plannen samen voor volgende week en ook voor volgend jaar. Dat moet genoeg vertrouwen geven voor wat er tussen ons is.  Maar eerlijk gezegd voelt het voor mij nu nog te onzeker, ik heb behoefte  aan een bevestiging wat er tussen ons is. Ben in sommige dingen zo onzeker, en als iets een naam heeft lijkt het alsof het echter is.  Snap je?
Het gebrek aan seks interesseert me niet, heb er zelf weinig behoefte aan. maar de moeilijke communicatie hierover is wel iets wat ik lastig vind.  Denk dat je gelijk hebt dat dat een groot verschil is tussen ons. We zijn beiden moeilijke praters, maar zij net wat moeilijker dan ik 
Ze heeft in de mails van een paar weken aangegeven dat ze moet nadenken, omdat ze mij meer gunt dat ze kan geven. maar ook dat ze van me houdt en daar nooit mee gestopt is sinds we elkaar hebben ontmoet.