is mijn vriendin aseksueel en zou ik haar deze vraag durven stellen

[florin]

Hallo allen,

Ik ben ondertussen 8 maanden samen met mijn vriendin en eigenlijk hebben we een goeie relatie, met regelmatig seks, maar toch heb ik het gevoel dat er iets niet helemaal juist zit. Ik durf ook niet uitgebreid beginnen rondkijken op het forum hier, want ik ben bang dat dit ook met mijn eigen hoofd dingen gaat doen. Dus excuses dat ik niet vrij dadelijk de case gewoon voorleg. Is mijn vriendin aseksueel? Heeft ze gewoon een laag libido? Zeg ik er haar iets van of net niet? Zoals ik al zei heb ik eigenlijk niet zoveel klagen over de seks.. momenteel. Ik vraag mij nu alleen af hoe dat ik de toekomst gaat evolueren. Ik heb al eens een relatie gehad met iemand met een specifieke diagnose/ziekte qua seksualiteit en als dat nu opnieuw het geval zou zijn.. geen leuke gedachte.  Dus wil ik er wel graag snel bij zijn om een eventuele "diagnose" te stellen, zou dit niet willen ontdekken na enkele jaren. Deze site te hebben ontdekt en alleen al de dingen die ik lees, brengt best wel wat teweeg bij mij. Ik ben op dit forum terecht gekomen omdat ik aan het google-n was geslagen naar hoe ik mijn vriendin wat meer seksueel opgewonden kon krijgen. En zo ontdek ik dus deze avond dat aseksualiteit bestaat. Behoorlijk confronterend voor mij. En als ik dan de voorbije 8 maanden naga, dan heb ik toch voldoende elementen die mij behoorlijk doen twijfelen, maar aangezien ik de seksuele partner ben is het moeilijk om antwoorden te hebben.

Zij is 30, ze heeft nog nooit in haar leven gemasturbeerd, heeft ze geen behoefte aan, zegt ze. Ze is zeer sportief, en behaalt ook sprekende resultaten van het hoogste amateurniveau in een individuele sport. Het is ook zeker geen meisje meisje type. Lijkt mij ook nogal logisch, ze haalt haar positieve zelfbeeld al uit de sportresultaten. Ze heeft nogal een koele, down to earth persoonlijkheid. Vrouwentijdschriften lezen of met andere vrouwen over seks praten is niet aan haar besteed, tot mijn grote blijheid :-) Onderling met haar sportvrienden of vrouwelijke collega's mekaar wat steekjes uitdelen, zoals mannen dat doen, dat doet ze wel als de beste. Ze is zo een beetje tomboy, maar toch ook vrouwelijke eigenschappen. Ze geniet er duidelijk van als ik haar complimentjes geeft over haar mooie lichaam. Aanvankelijk voelde ze zich onzeker naakt, nu voelt ze zich op haar gemak om al wat naakter te zijn. 1 incidentje dat  ik mij wel herinner van enkele maanden geleden is dat ik eens onder haar bloesje gedoken was, ze dacht dat ik haar voor het raam van de woonkamer ging uitkleden, wat niet het plan was, maar daardoor overschreed ik voor haar een grens en kreeg ik een scheldwoord naar mijn hoofd geslingerd, vooral de manier waarop dat eruit kwam was niet goed. Helemaal niet haar stijl en niet zoals je typisch wel eens een verwijt maakt in het relatie. Het leek mij van dieper te komen.

Ik heb al van alles geprobeerd om haar meer opgewonden en enthousiast te krijgen voor seks. Tot vandaag dacht ik dat ze vooral wat geremd was, en wou ik haar wat losser helpen krijgen, zonder daarom haar beschermende muur af te breken, gewoon haar bij de hand nemen en haar seksualiteit helpen ontdekken. En dat lukt ook, de seks is echt goed geworden. Maar toch heb ik het gevoel dat er iets niet klopt, dat ze niet echt opgewonden is, misschien enkel lichamelijk, maar niet in haar hoofd, weet ik veel. In elk geval voldoende voor mij om te google-n en te kijken wat ik kon doen. Van pikante smsjes, dirty talk, haar proberen aan te moedigen om te fantaseren, meer boxersshorts aandoen omdat ze dat sexier vindt, . Het is mij zeker al gelukt om haar wat minder geremd en zelfzekerder te laten zijn, maar de remmen staan duidelijk op en komen slechts met mondjesmaat los als ik erg mijn best doe. En zoals gezegd vraag ik mij dus af of er meer aan de hand is en of ze een (beperkte) vorm van 1 van de varianten van aseksualiteit heeft.

Ik heb ook al een aantal keren de beschuldiging gekregen dat ik haar niet moet forceren tot seks, dat ze seks liever niet plant, bepaalde dingen rond seks vindt ze vies of niet leuk, zelfs het gebruik van bepaalde woorden krijgt al afkeuring, terwijl ik nochtans zee braaf ben in mijn woordkeuzes, orale seks is ondenkbaar voor haar, soms is de sfeer om tot seks over te gaan zeer goed en dan haakt ze toch nog af, het excuus is dikwijls dat ze moe is, wat ik ook gewoon aanvaard, we hebben voldoende seks. Ze klapt dan bv ook toe als mijn handen richting haar clitoris gaan, soms is deze ook totaal niet vochtig, ik vermoed dat dit te momenten zijn waarop ze "te moe" is. Ik moet regelmatig ook echt mijn best doen om haar opgewonden te krijgen, eens opgewonden is de seks goed en kan ze ook klaar komen en ze geniet echt wel, maar als ik dan lees dat sommige mensen hun aseksualiteit soms pas na een hele tijd ontdekken. Misschien is ze nu nog in de fase dat ze gelukkig is dat ze relatie heeft, dit is sociaal altijd 'cooler' om mee uit te pakken, het is vervelend om te moeten buiten te komen en bekeken te worden als die eeuwige vrijgezel die maar geen verkering krijgt. En als bv ze niet is kunnen klaarkomen heeft ze achteraf ook niet altijd zin dat ik haar daarna met een hand job toch tot een hoogtepunt brengen. Als ik oraal ga, heeft dat wel altijd een groot succes, zou dat eventueel een goede tegenindicatie zijn dat ik mij zorgen maak om niets?

Tongzoenen doet ze slechts zeer beperkt en is altijd zeer voorzichtig. 1 van mijn ex-en tongzoende ook voorzichtig en ontzettend lief, maar daar stelde ik mij nooit vragen bij. Hier wel, moeilijk om te beschrijven, maar haar reactie vind ik niet normaal. Ze ontwijkt het ook vaak. Van de beperkte dingen die ik wel gelezen heb op dit forum, lijkt dit mij eventueel een belangrijke indicatie?

Een ander vreemd detail vind ik dat ze vrijen nooit kan zien als een aaneenschakeling van events. 1x klaarkomen en done. Daarna wil ze overgaan tot knuffelen en samenliggen. Ook bijvoorbeeld ofwel is het massage, ofwel seks. Onlangs stelde ze mij weer voor de keuze, terwijl ze nochtans duidelijk niet te moe kon zijn deze keer. Nu was de uitleg dat beiden teveel energie zou kosten. En nog zo eentje is dat ze geen films kijkt. Misschien bang om geconfronteerd te worden met seksualiteit? En nog eentje bedenk ik net: ze raakt nauwelijks mijn intieme plekken aan, daar lijkt ze mij wat bang van te hebben, vindt ze misschien wat vies?

Ze heeft 1 voorgaande relatie rond haar 24ste, daarna 6 jaar happy single. Die relatie heeft meerdere maanden geduurd maar ze blijft hier heel oppervlakkig over. Het zou mij niet verbazen als hij haar ooit bedrogen heeft, maar dat krijg ik er niet uit, al kan dat ook met haar gesloten persoonlijkheid te maken hebben. 1 conversatie herinner ik mij nog levendig. Ik vroeg haar of hij passionele italian lover was en het antwoord was een behoorlijk koele "uiteraard", ook weer de manier waarop vond ik toen vreemd.

Ze heeft net als ikzelf een introverte persoonlijkheid: relatief gesloten, ze is beetje onzeker en verlegen over haar uiterlijk, ze houdt niet zo van sterke emoties, ik betwijfel of ze ooit al geweend heeft, .. Eens ze loskomt, is ze wel een haantje de voorste. Maar niet qua seks, daar blijft ze geremd. Ik was vroeger ook geremd qua emoties in het algemeen en ook qua seks, dus dat lijkt mij niet abnormaal. Het is alleen de combinatie met de andere factoren die mij doet afvragen of er meer achterzit.

Help. Wat denken jullie? Het haar voorleggen is een behoorlijke stap, ik ben doodsbang om haar hoofd behoorlijk in de war te brengen, gegeven dat ze niet zo sterk is met emoties en behoorlijk geremd

[Koffie]

Het is mogelijk dat ze aseksueel is, maar de enige die dat bepalen kan is ze zelf. Misschien kan ze dat niet meteen bepalen, misschien weet ze het al of valt het kwartje als ze erover hoort en leest. Maar er kunnen ook andere dingen aan de hand zijn.

Dat ze op een bepaalde manier wel kan klaarkomen of niet zegt in feite niets over wel of niet aseksueel zijn. Wat je zelf ook zegt: haar lichaam reageert, maar in haar 'hoofd', geestelijk, doet ze niet mee. Dat kan op aseksualiteit duiden, maar er zijn natuurlijk ook andere redenen waarom dit kan gebeuren.

Ik weet dat het een heel gevoelig liggend onderwerp is, maar zonder oordelend en verwijtend te zijn vragen en luisteren is denk ik de enige weg om meer duidelijkheid te krijgen. Dat zal ook niet gemakkelijk zijn, ik begrijp dat jullie allebei je niet gemakkelijk uiten.

[florin]

Het is dat soort reacties van de forumgemeenschap die ik zoek.. welke aspecten zijn indicaties dat het wel eens zo zou kunnen zijn, welke aspecten zijn tegenindicaties. En in welke mate. Dus laat maar komen aub. Het niet masturberen en tongzoenen, zeer specifiek, zijn dat mogelijke indicaties? En zou het dan echt kunnen dat ze puur door lichamelijke reacties op het knuffelen enzo opgewonden raakt en vervolgens kan klaar komen? Ik zou verwachten dat dit een duidelijke tegenindicatie is?

Ik heb ondertussen trouwens blijkbaar het juiste gedeelte van het forum gevonden, want sommige puntjes van de verhalen van de andere kant zijn zeer goed herkenbaar. Alleen: alles lijkt zo normaal, ik had dit echt niet verwacht toen ik mij deze avond eens ging beginnen google-n   Mijn idee ging echt richting geremdheid rond emoties en seks. Ikzelf heb dat ook gehad en nog altijd een beetje, dus ik dacht mijn vriendin helemaal te begrijpen en haar te kunenn helpen losser worden. Heb bij mijzelf trouwens geen enkele twijfel dat ik seksueel ben.

[florin]

En mag ik nog iets toevoegen. Al van in het begin maak ik mij zorgen over haar blik. Een soort van blik van een verlegen persoonlijkheid, maar toch net iets anders. Enkel als ik haar aan het lachen breng, verdwijnt dat als sneeuw voor de zon. Maar als ze begint na te denken, het is niet echt een tunnel vision, het heeft een beetje dofheid, maar toch niet helemaal. Want ze zit vol levensvreugde, behalve dat kleine iets dat ik ook in die blik zie. En ze is ook niet echt verlegen, komt goed los en is zeer vrolijk eens ze zich in gezelschap op het gemak voelt. I don't know, iemand dit dit herkent?

[Edewecht]

Welkom, Florin.
Ik heb geen ervaring in liefdesrelaties, maar ik wil toch proberen om iets te zeggen:
Als ik je verhaal zo lees, lijkt het me dat je vriendin niet zondermeer 100% aseksueel is. Ik heb de indruk dat jullie 'niveaus' nogal verschillen, haar 'niveau' lager dan het jouwe. Dat zal in veel relaties voorkomen, denk ik.
Het 'probleem' zou dan niet zijn dat zij aseksueel is, maar dat jullie verschillende verwachtingen hebben van een (seksuele) relatie. En dan ga je jezelf andere vragen stellen.

Verder: je geeft zelf al aan dat je bang bent dat je teveel in je hoofd haalt. Een goede manier om dit te voorkomen is: praten, communiceren, ook met je vriendin, juist  met haar. Als je er alleen mee blijft rondlopen, dan wordt het verhaal in je hoofd steeds maar groter.
Niet dat dit makkelijk is, waarschijnlijk. Maar als je er niet over praat, wordt het óók niet beter.

Tenslotte vraag je iets over haar blik. Ik weet niet of je dat hier  moet doen. Want a) wij zijn geen ...-logen, b) het gaat wel achter haar rug om, c) hoe zou ik op zo'n afstand daar iets over kunnen zeggen?

In ieder geval, goed dat je ons gevonden hebt en dat je je vraag stelt. Ik hoop dat je ook antwoorden en inzichten van anderen krijgt.

[Koffie]

Ik vind het erg moeilijk er iets over te zeggen. Het kan dan niet anders dan dat het invulwerk wordt en waarop gebaseerd? De enige die iets kan uitzoeken, verklaren, bevestigen of ontkennen, is zij zelf. Er kan van alles aan de hand zijn. van seksueel misbruik, mishandeling tot aseksualiteit tot gewoon minder behoefte of andere behoeften en dan heb je ook nog eens combinaties.

Ik begrijp jouw zoektocht, dat je wilt weten wat er aan de hand is, dat je dingen wilt kunnen plaatsen, fdat je ook wilt weten waar je zelf aan toe bent en wat je verwachten kunt. maar daarover zullen jullie toch samen moeten communiceren. Praten met elkaar, evt. mailen, de dingen de tijd geven.

[AceVentura]

Je verhaal lezend krijg ik voornamelijk de indruk dat jullie verschillend zijn in behoefte aan seksuele handelingen, bij aseksualiteit gaat het om aantrekking naar anderen (of juist het ontbreken daarvan). Daarom sluit ik me aan bij de reactie van Edewecht.