Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

sexualiteit in de kunst

Gestart door Stephanie, maart 09, 2016, 06:10:38 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Stephanie

Soms is het heel vermoeiend om een aseksuele theaterstudent te zijn. Af en toe lijkt het wel of alles in de kunsten draait om seks. Ik heb zelfs docenten die dat beweren. Ik voel me dan ook regelmatig gevangen in een keurslijf dat niet bij me past. Soms is het heerlijk om een seksueel personage te spelen, maar soms is het walgelijk hoe veel dat gevraagd wordt.
Ook de mensen die ik op mijn opleiding tegenkom begrijpen dit vaak niet goed. Ik krijg meerdere keren per week te horen hoe sexy ik ben. Dit is bedoeld als een compliment, maar op mij komt het niet altijd zo over. 'Sexy' is niet iets wat ik nastreef. Vaak wil ik helemaal niet sexy zijn, maar gewoon mijn werk goed doen. Helaas wordt er vaak een grap over gemaakt. Als ik een sexy personage speel, of een intieme scene regisseer krijg ik eerst 3 opmerkingen over mijn aseksualiteit en dan pas commentaar op mijn scene.
Waarom moet dit altijd meespelen? Waarom is onze maatschappij zo ontzettend gericht op seks? Af en toe word ik daar zo moe van. :banghead:

Edewecht

Dat komt omdat wij in deze maatschappij, die zich -denken we !!- heeft ontdaan van dogma's, onbewust tòch het dogma koesteren dat 'de mens een seksueel wezen is.' Sinds Freud geloven we dat, en sinds de jaren 60-70, na de seksuele revolutie, vieren we dat uitbundig.
Seksualiteit wordt nu dus altijd geassocieerd met vrijheid, ontwikkeling en zelfbewustzijn. Ervaar je geen seksueel verlangen, dan 'is er iets mis met je'.

Ik kan me voorstellen dat in een artistieke omgeving (inclusief theater) dit nog meer geldt dan in een kantoor of fabriek. Want kunstenaars scheppen, doen aan 'verwerkelijking', 'laten zich zien' en spelen met grenzen. En die twee begrippen: 'seksualiteit' en 'grenzen' zijn nog steeds een spannend duo.

Volgens mij worden creativiteit en bandeloosheid nog wel eens verward. Het is in het kunstwereldje niet populair om je aan regeltjes te houden. Het is wel populair om te experimenteren met vrijheid, en wij als maatschappij zijn daar nog lang niet mee klaar, met die zogenaamde 'seksuele vrijheid'.

(zomaar wat gedachten van een amateur-denker...   :ange: )
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)