mooi begin

[yuki]

Kijken of mijn stukje nu wel geplaatst wordt, de vorige keer lukte het niet. Na met jullie op het forum te hebben gedeeld dat ik lesbisch en aseksueel ben heb ik het nu ook aan mijn broer en zus verteld. Een hele stap waar ik erg tegen op zag maar omdat het zo positief heeft uitgepakt wilde ik dit toch even met jullie delen, ook om anderen die hier mee worstelen een hart onder de riem te steken. Beiden reageerden eigenlijk heel begripvol. Mijn broer benadrukte dat het feit dat ik aseksueel ben maar een klein stukje is van wie ik ben. Toen ik hem vertelde dat het voor mij eigenlijk wel als een groot stuk voelt van wie ik ben kon hij dat ook wel begrijpen. Mijn zus reageerde eigenlijk heel open en geïntereseerd. Na ons telefoongesprek is ze eigenlijk direct internet opgegaan om er informatie over op te zoeken waar ze de volgende keer ook op terug kwam. Ik was zo blij met hun reacties. Het voelt gewoon goed om in mijn naaste omgeving nu ook mensen te hebben die dit van mij weten. Zo heb ik het gevoel dat ik weer een beetje meer mijzelf kan zijn. Hier blijft het trouwens voorlopig wel bij. Ik voel niet de minste behoefte om dit met mijn ouders te delen. Maar ja, het is toch een mooi begin! 

[Koffie]

Inmiddels werkt het forum weer.
Fijn dat je broer en zus het zo goed hebben opgepakt. Dat is zeker een heel mooi begin. OOk goed dat je meteen kon zeggen dat het voor jou niet om een klein stukje van jezelf gaat, maar om een groot deel van wie je bent. En dat je jezelf mag zijn. Ik hoop dat je daarin met je ouders toch een een stukje kan komen. Maar misschien is de relatie met hen zo dat dat heel moeilijk gaat worden.

[Marie8]

Dat is heel mooi om te horen

[Edewecht]

Dat is zeker een mooi begin, yuki. Mooi hoe je broer begripvol reageert, en je óók begrijpt als je 'm vertelt dat aseksualiteit als een groot stuk voelt, i.p.v. een klein deel.

[AceVentura]

Fijn dat het zo goed gegaan is  en goed dat je het aangedurfd hebt 

[yuki]

Inmiddels heb ik het ook aan mijn moeder verteld en dat was jammer genoeg een heel ander verhaal. Toen ik haar vertelde dat ik aseksueel ben was ze vooral blij dat ik dan dus niet lesbisch ben. (Zij is nogal conservatief en gereformeerd vrijgemaakt van geloof). Toen heb ik haar verteld dat ik zowel aseksueel als lesbisch ben. Dat ik me romantisch aangetrokken voel tot vrouwen en dus op vrouwen verliefd wordt. Toen liet ze merken dat ze blij was dat ik dan tenminste geen seks zou hebben omdat "sommige mensen die gedachte dat twee vrouwen seks hebben vies vinden". Ik merkte dat haar reactie me heel erg verdrietig maakte en dat ik me ook gekwetst voelde. Als ik zelf had mogen kiezen was ik liever lesbisch en seksueel geweest simpelweg omdat dat alles wel wat eenvoudiger had gemaakt. Blijkbaar komt mijn geluk bij haar niet op de eerste plaats en dat maakt me verdrietig.

[Marie8]

Knuffels zijn inderdaad een goed idee 

[yuki]

Dat doet me  goed Cobie en Marie8! Een knuffel terug voor jullie. 

[Koffie]

Dat lijkt me heel pijnlijk. Juist van je ouders wil je toch dat ze je accepteren en van je houden zoals je bent. Echt helemaal.

[AceVentura]

Vervelend dat het zo gelopen is Yuki. 

Uit wat je schrijft krijg ik wel de indruk dat ze het op zich wel positief bedoeld (ze ziet iets positiefs in de situatie), maar ik begrijp ook heel goed dat je liever een andere reactie had gehad. Misschien is het een goed idee om er later nog eens over te praten ?

[yuki]

Je hebt helemaal gelijk Koffie, je omschrijft precies waar het om gaat. En al weet ik dat ik eigenlijk geen verwachtingen zou moeten hebben omdat ik weet dat mijn ouders alleen maar kunnen denken vanuit de context van hun geloof, het doet toch pijn. En, Aceventura, goed idee. Misschien helpt het om het er op een later moment nog een keer over te hebben. Ik merk dat ik het in ieder geval fijn vind om het hier even met jullie te delen. Die reactie bleef toch erg in mijn hoofd zitten en dan is het fijn om even van je af te praten.

[Koffie]

Verwachtingen hebben is wat anders dan hoop hebben en verlangen. Juist als je hoopt en verlangt en dat strookt niet met je verwachtingen en de werkelijkheid, doet het zeer.

Ik denk dat je altijd blijft hopen dat ze er achter zullen staan dat je bent die je bent. Al geloof ik ook dat ze het niet slecht bedoelt. Je moeder is waarschijnlijk zelf in verwarring. Misschien heeft ze zelf wat aan steun. Ik heb geen idee of er online of buiten internet mensen zijn waar je moeder steun kan vinden, als ze dat zou willen. Zij loopt zelf ook tegen die context aan, daar zal zij net zo goed last van hebben. Maar je haalt dat ook niet uit haar gedachten. Ze zal haar weg daarin moeten zoeken, net als jij.

[yuki]

Gisteren heb ik het, overigens helemaal niet gepland, ook aan mijn jongste zus verteld dat ik aseksueel ben. Ik zag er al heel lang vreselijk tegenop. Met haar  praat ik niet zo vaak over echte dingen en haar man is echt zo'n macho-man die vaak grappen maakt over seks en vrouwen. Ik had werkelijk geen idee wat zij er van zou vinden. Maar het viel zo mee. Ze reageerde  eigenlijk heel gewoon en was zelf ineens ook heel open over zichzelf. Zo vertelde ze dat ze al tijden medicijnen slikt en zelf een heel laag libido heeft waardoor seks haar momenteel gestolen kan worden en als een verplichting voelt. Ik was helemaal verrast dat ze zo open was en zo gewoon reageerde op het feit dat ik aseksueel ben. Het scheelt denk ik wel dat ze er bekend mee was doordat ze er wel eens een artikel over had gelezen, kun je zien hoe belangrijk dat is. Wel een fijn gevoel, nu weten zowel mijn ouders, als mijn zussen en broer het en kan ik lekker mezelf zijn. 

[Marie8]

Goed gedaan!
Go artikels en natuurlijk go yuki! 

[Edewecht]

Gefeliciteerd Yuki met het feit dat je het verteld hebt, en met hoe je zus reageerde.
Mooi voorbeeld van je kwetsbaarheid tonen en open zijn, en dat de ander dat beantwoordt met openheid.