Verbindende Communicatie

[Overkantus]

...
Praten lukt ook alleen als je allebei open kunt staan voor wat je elkaar te vertellen hebt en vaak is dat zo lastig als je allebei overloopt van de frustratie.
...

Zo herkenbaar   
Praten is zo belangrijk, maar  "hoe" voer je een gesprek zonder ruzie te krijgen en wat zou je elkaar kunnen vertellen?
   
Als we een gesprek mengen met verwijten, dan zijn anderen geneigd om kritiek te horen en zich te verzetten tegen hetgeen we zeggen. De moeilijkheid zit hem in het vermijden van verwijten en waardeoordelen die maar al te snel in ons taalgebruik sluipen. Woorden als "onbegrepen", "genegeerd" bevatten van nature al een beoordeling over die ander.
Emoties en gevoelens hebben een sterke link met onze behoeften dat vooral duidelijk wordt zodra behoeften al dan niet worden vervuld. Niet vervulde behoeften veroorzaken negatieve emoties en gevoelens. Maar een vaag ontevreden gevoel en onduidelijke behoeften veroorzaken onduidelijke communicatie. Het wordt een stuk minder vaag en al een stuk duidelijker als we onze gevoelens en behoeften beter kennen en beter uitdrukken. Zie voor meer nuance in onze woordenschat voor behoeften en positieve en negatieve emoties/gevoelens op http://vinecoaching.nl/wp-content/uploads/2015/11/Lijst-gevoelens-behoeften.pdf.
Let ook vooral op de voorbeelden van quasi-gevoelens. Gevoelens die van nature te veel oordeel en verwijt bevatten.

Deze lijsten en veel informatie op internet zijn afkomstig van Verbindende Communicatie (ook wel geweldloze communicatie, NVC = Non-violent Communication) dat is ontwikkeld door de psychiater Marshall Rosenberg.
De structuur is verrassend eenvoudig en bestaat uit de vier elementen.
1. waarneming – 2. gevoel – 3. behoefte – 4. verzoek.

Met deze elementen is een eenvoudig opvolgend gespreks-sjabloon of denk-sjabloon te maken:
1. Waarneming : Als ik zie/hoor/me bedenk dat ...
2. Gevoel: voel ik me ...
3. Behoefte: omdat ik behoefte heb aan ... (of: nodig heb ... / het op prijs stel dat ...)
4. Verzoek: Hoe is het voor jou om ...? (of: Ik wil graag... / Zou je willen...?)

Opmerkingen bij deze vier stappen:
Dat de structuur eenvoudig is, betekent niet dat het praten makkelijk is.
ad 1 Vertel je observatie/waarneming feitelijk. Geheel ontdaan van verwijten. Schrap de woorden: JE /JIJ /JULLIE , NOOIT en ALTIJD
ad 2 Beschrijf je gevoelens, emoties en sensaties. Ook hier weer vrij van (ver)oordeel en ruis. Vermijdt quasi-gevoelens.
ad 3 Zoek de verstoorde behoefte. Wat jij wilt is jouw verantwoordelijkheid. Het is immers jouw behoefte! Het gaat nu even om jezelf. Pas als de ander een verzoek aan jou doet dan ben jij aan de beurt om te kijken in hoeverre je aan een verzoek tegemoet kan komen.
ad 4 Doe een reparatieverzoek, vrij van verplichting. Dus geen eis. Verzoek wat jij wilt met de kans op een Nee. De Nee van die ander is geen afwijzing van jouw behoefte. Het is een Ja voor een behoefte van die ander. Wat is die andere behoefte? Vraag dit en dan is die ander aan de beurt.     

Enkele links:
Het voorbeeld: Klaas zit in de kroeg, terwijl hij zijn vriendin Karin had beloofd dat hij om etenstijd thuis zou zijn op: https://nl.wikipedia.org/wiki/Geweldloze_communicatie
Voor zowel een spreek als een luistersjabloon zie: http://www.gezinspastoraal.be/page/geweldloze-communicatie/#proces
De site en vooral het gratis e-boek van koersvaren kan ik aanbevelen: http://www.koersvaren.nl/wp-content/uploads/2012/05/Ebook-geweldloze-communicatie3.pdf