Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Wat nu?

Gestart door smp1990, oktober 03, 2017, 09:03:49 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

smp1990

Hoi. Waarschijnlijk staan er al meerderen van dit soort posts op dit forum, maar ik wil het toch echt ff kwijt.. Ik ben nu al 8 jaar vrijgezel. Heb daarna nog kort met een meisje gedate maar dat duurde niet lang. Dat was 6 jaar geleden ofzo.. Ik merk dat ik me eenzaam begin te voelen. Er speelt van alles in m'n leven, zo heb ik last van psychische klachten, ben ik in transitie gegaan van vrouw naar man en sort of terug naar vrouw en ik ben er sinds een jaar achter dat ik me ergens op het "ace spectrum" bevindt. Ik heb verschillende dating apps geprobeerd meerdere malen maar dat heeft geen zin gehad. Ik ben "pas" 27 maar ik ben echt als de dood dat ik niemand kan vinden om een romantische relatie (seksuele kan ook wellicht) kan vinden. Nu is mijn dating pool sowieso al klein, maar dit ace zijn maakt het ook niet groter. Ik kan en wil me er eigenlijk niet bij neerleggen dat ik wellicht nooit meer iemand kan vinden om mee samen te zijn en intiem te zijn zonder seksualiteit... Ik weet niet of ik dat ooit zou kunnen accepteren. Dit maakt me echt heel verdrietig. Heeft iemand tips? 

Koffie

Tips? Nee. :(
Het IS gewoon heel moeilijk, om aan een relatie te komen als aseksueel alleen al. En ja, het is een onderwerp dat vaker terugkomt op het forum.
Er zijn ook altijd hoopgevende berichten, waaraan je je misschien wat op kunt trekken.

Nu bleek voor me de hele datingwereld vooral verschrikkelijk stressvol te zijn en richt ik me daar momenteel helemaal niet meer op. Al die stomme berichtjes die nergens over gaan en mocht er even iets meer uitgesproken worden dan 'leuke foto's' dan knapt het al gauw af als ik laat merken dat seks bij mij niet op mijn prioriteitenlijstje staat. En dan heb ik niet eens gezegd dat ik aseksueel ben, of beweerd dat er nooit seks zal zijn. Ik ben al een stukje ouder en ik had het naïeve idee dat wat oudere mannen op een andere manier in het leven zouden staan, maar niet op datingsites in elk geval. ;)

Of de reisafstand is groot (en dus erg duur). Dat is voor mij ook een groot struikelblok.

Dus ik ben bang dat ik meer dan begrip en herkenning niet te bieden heb.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Fricai

Tsja, je hebt het niet getroffen wat betreft je positie op de 'dating markt'... :-\

Ik ben benieuwd of je weet of het je nu enkel gaat om die romantische relaties, of dat het breder is. Namelijk, misschien kun je iets anders veranderen in je leven, waardoor je minder eenzaamheid ervaart? Of, misschien kun iets anders veranderen waardoor je meer tevreden bent met het leven, en dus minder verdrietig om dat ene aspect van het leven?

Dating apps lijken mij ook afschuwelijk. Het klinkt misschien suf, maar je kan het aanpakken zoals vroeger: Ga dingen doen waarbij je mensen (onbekenden) tegen komt. Hoe meer, hoe beter. Je vergroot je kansen op het vinden van potentiële partners (en vrienden, een mooie bonus!). Nou zou ik niet aanraden om heel erg op dat aspect te focussen, dan wordt het niks lijkt me.
Bijvoorbeeld, zelf ken ik een paar mensen uit een periode een paar jaar terug dat ik een aantal sporten aan het uitproberen was. Mijn moeder kent allerlei mensen van muziek maken in een orkest, van de hond uitlaten in de buurt, van vrijwilligerswerk. Een ander idee dat in me op komt is het volgen van een cursus o.i.d.

Dus: Als je iets weet wat je wel uit zou willen proberen, en je hebt er middelen voor, ... En zelfs als je er geen contacten aan over houdt, is het misschien een welkome afleiding!:)

CiteerIk kan en wil me er eigenlijk niet bij neerleggen dat ik wellicht nooit meer iemand kan vinden om mee samen te zijn en intiem te zijn zonder seksualiteit... Ik weet niet of ik dat ooit zou kunnen accepteren. Dit maakt me echt heel verdrietig. Heeft iemand tips?

Ik zou me daar ook niet bij willen neerleggen! :knuffel:

smp1990

Bedankt voor jullie reacties. Om op het laatste bericht terug te komen. Dat stadium ben ik ondertussen gepasseerd ben ik bang. Ik word natuurlijk regelmatig geconfronteerd met vrienden en kennissen van m'n leeftijd die wel gewoon een relatie hebben (waarschijnlijk met iets andere behoeften dan ik maar goed) en dat is ongelooflijk frustrerend. Ik val er altijd buiten, zeg maar. En ja als ik me op een gegeven moment op zoiets gefocust heb gaat het ook niet meer weg. Dat is een aantal jaren redelijk goed gegaan, maar na 8 jaar word ik er echt wel gek van..

Koffie

Plus dat dat ook maar moet werken voor je. Voor mij werkt het nauwelijks om me onder de mensen te begeven, ik sluit niet zo aan en ik val buiten de boot. Absoluut niet om zielig te doen of zo, maar zo is het nu eenmaal.  Ik kom sowieso ook bijna nooit een man tegen waarbij ik het gevoel heb dat ik als partner in hem geinteresseerd zou kunnen zijn. Ik ben niet aromantisch, maar ik ben verre van gemakkelijk matchbaar.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Fricai

Wat voor tips verwachtte je dan eigenlijk van ons? Wij kunnen ook geen romantische partner tevoorschijn toveren voor je, hoezeer we je het ook gunnen...

Je hebt al te maken met aseksualiteit en een niet standaard gender, vervolgens zweer je zowel datingsites(/-services) af, en heb je geen zin om je best doen om mensen te ontmoeten? ??? Dit zal de kans minimaal maken dat je een romantische partner vindt(!). Ik wil je niet ontmoedigen, maar wees realistisch! Ofwel, accepteer dat je waarschijnlijk geen partner vindt, en leer daarmee leven. Ofwel, verander je houding, en doe er alles aan om de kans te vergroten dat iemand tegen komt.

Dit komt vast onvriendelijk over, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden. En ik wil smp1990 vooral geen valse hoop geven, dat lijkt me uiteindelijk nog pijnlijker dan acceptatie.

smp1990

Sorry maar waar heb ik gezegd dat ik geen mensen wil ontmoeten en m'n best niet doe?

smp1990

"geen zin" Excuseer... Leg me geen woorden in de mond die ik zelf niet gebruikt heb. Ik dacht hier te komen voor lotgenoten contact of mensen die begrip kunnen tonen voor m'n situatie maar ik heb geen zin om mij woorden in m'n mond gelegd te krijgen die ik zelf niet gebruik en beweringen die niet eens waar zijn. Daarnaast kun jij vanaf een afstand niet eens bepalen of ik wel of niet m'n best doe en of ik er wel of niet "geen zin" in heb. Je hebt helemaal geen idee wat ik allemaal wel of niet geprobeerd en wat ik wel of niet meegemaakt heb dus waar dit ineens weer vandaan komt. Jeetje.... Bah bah... Ik zal wel niks meer posten dan.

Koffie

Dat lijkt me een wat overtrokken reactie op slechts 1 mening. :)
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

smp1990

Ik vind persoonlijk van niet. Ik vind het erg ongevraagd onaardig en onsympathiek over komen.  Maar dat zal wel aan mij liggen...

Koffie

Maar het is maar 1 mening. Die is misschien wat ongenuanceerd en erg direct geformuleerd, maar het zou vind ik, toch wel een beetje jammer zijn als je je daardoor zo in een hoekje laat drukken dat je besluit om niet meer te posten.
Je krijgt op fora vaak heel verschillende reacties op een posting, niet alles zal bij je aansluiten. Kijk wat voor jou werkt, waar je zelf iets mee kunt, nu of op termijn. Of misschien helemaal niet. Mensen reageren nu eenmaal vaak vanuit hun eigen positie, bekeken vanuit hun eigen beleving en dat klopt soms niet met je eigen beleving.

Het staat je uiteraard vrij om niet meer te posten, je bent heus niet verplicht om dat wel te doen, maar het lijkt me een jammere manier om te vertrekken.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Fricai

Beste smp1990,

Excuses, dan heb ik het vast verkeerd begrepen. Ik dacht dat jouw citaat:

Citaat van: smp1990Om op het laatste bericht terug te komen. Dat stadium ben ik ondertussen gepasseerd ben ik bang.

een reactie was op:

Citaat van: Fricai op oktober 04, 2017, 01:31:14 AMHet klinkt misschien suf, maar je kan het aanpakken zoals vroeger: Ga dingen doen waarbij je mensen (onbekenden) tegen komt.

Dus, vandaar dat ik dacht dat je niet meer van plan was om te proberen mensen te ontmoeten.
Gezien dat niet is wat je wilde zeggen, neem ik de woorden uit mijn vorige bericht terug.

Het is niet mijn bedoeling ongefundeerde aannames over mensen te maken, of mensen weg te pesten. Mijn motivatie om hier berichten te plaatsen is dat ik dit onderwerp interessant vind (aseksualiteit en het grijze gebied daaromheen, en het effect daarvan op de levens van mensen), en omdat ik het leuk vind om te proberen mensen te helpen, met begrip, met advies, en soms met kritiek. Toen ik mijn laatste bericht schreef, was ik overtuigd dat dat hetgeen was wat jou het best zou helpen. Als ik het hardop zou hebben voorgelezen, zou niemand hebben geconcludeerd dat mijn toon onaardig was. Helaas komen berichten op het internet niet altijd over op de manier zoals ze bedoeld zijn.

Ik hoop ook dat je je hier niet door laat wegjagen!

Somebody someome

Voor iedereen die struggles heeft met relaties
Remember nog 24 uur tot de 15e cheap chocolate day