Hallo, ik ben Patricia

[Patricia]

Mijn naam is Patricia, ik woon in het noorden van het land en ik ben alleenstaande moeder van drie al bijna volwassen kinderen. Ik heb een leuke baan, ik woon in een gezellig huis, ik heb een leuke vriendenkring, familie, een hond....er lijkt weinig aan de hand te zijn met mij.
Maar emotioneel heb ik het al een groot deel van mijn leven erg moeilijk. Omdat ik graag wil weten wat mij zo deprimeert ben ik al jaren aan het zoeken naar informatie over depressies, een gebrek aan libido, een gevoel van vervreemding, de machteloosheid en soms zelfs walging die ik voel als weer stuit op uitwassen van onze geseksualiseerde maatschappij. Dat ik volledig aseksueel ben vermoed ik niet: ik heb relaties gehad, ik heb kinderen gekregen en ik heb soms ook wel kunnen genieten van seks. Maar echt belangrijk heb ik het nooit gevonden, het is beslist leuk en opwindend wanneer je verliefd bent, maar dat is het dan ook. Ik doe eigenlijk veel liever andere dingen, ook zeker met een persoon van wie ik houd.
Ik ben al heel lang niet meer echt verliefd geweest. Ik heb teleurstellingen in de liefde ervaren, ik realiseer me nu dat een aantal relaties kapot zijn gegaan door mijn gebrek aan zin om seks te hebben. Ook heb ik meegemaakt dat ik er eigenlijk van walgde.
Om normaal en toch ook leuk en interessant gevonden te worden heb ik jarenlang geacteerd wel degelijk van seks te houden. Maar het was niet meer vol te houden omdat het altijd weer uitkomt met als gevolg toch minstens twee verdrietige, boze mensen en de zoveelste rouw-periode. Ik wil dit een ander en mezelf niet meer aandoen en daarom kies ik ervoor alleen te blijven. Maar ik voel ook een diep gemis.

Nu mijn kinderen (bijna) volwassen zijn duurt het niet lang meer of ik blijf alleen over. Daar zie ik erg tegenop, ook al ben ik als geen ander gewend geen partner te hebben.
Mensen begrijpen niet hoe het komt dat ik zo alleen blijf, ikzelf begreep het ook heel lang niet. Hoewel inmiddels toch wat beschadigd door het leven ben ik gewoon een leuke vrouw om te zien, er zijn ook mensen die me sexy vinden. Maar zo voel ik me niet, ik wil net als bijna ieder ander ook een verbintenis met een geliefde, maar ik zie zo vreselijk op tegen die seks. Ik wil van alles, ik verlang naar samen, naar intimiteit, naar vertrouwen, maar ik ben zo bang dat seks weer een "must" gaat worden.

Het lijkt me fijn mensen te leren kennen die net als ik seks niet als een primaire behoefte ervaren. Want ook binnen mijn vriendenkring is iedereen seksueel actief. Ik ben de enige die zich daar totaal niet mee bezig houdt.
Dank je wel voor het lezen.

[Koffie]

Welkom! En ik herken veel in je verhaal. Ook heb heb 'ouder wordende' kinderen (nu bijna 16 en 17 jaar) en ik ben al lang single. 10 jaar inmiddels is het geleden dat ik voor het laatst een relatie had. Overigens is mijn kennissenkring ook niet zo groot. En ik heb geen hond, wel een kat.

Na mijn laatste relatie wilde ik het absoluut niet meer. Ik had nooit een afkeer van seks, maar ik zag het nooit als iets wat iets met mij te maken had. Ik wilde het eigenlijk ook niet doen. Maar ook ik wilde graag een partner, een gezin, geliefd worden.... minder buiten de boot vallen. Ik wilde het ook graag willen, ik heb mijn best gedaan, omdat ik niet begreep wat er met me aan de hand was. Ik voelde me niet normaal, probeerde me aan te passen en was dus mezelf niet trouw. Dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik een afkeer kreeg van seks en ik dus nooit meer een relatie wilde.

Met de ontdekking van aseksualiteit en dit forum ben heb ik veel meer rust gevonden en zou ik me een compromis kunnen voorstellen, maar niet zonder dat een partner mij erkent in wie ik ben en dat ook een plaats krijgt in de relatie. Wie weet kom ik op een gegeven moment iemand tegen, maar op dit moment ga ik er van uit dat ik single zal blijven. En dat vind ik moeilijk. Niet omdat mijn kinderen de deur uit zullen gaan binnen een paar jaar, samenwonen is ook niet mijn eerste behoefte, maar een levenspartner, ja, dat mis ik wel.

In mijn omgeving is ook niemand aseksueel. Niet iedereen is seksueel actief, maar dat heeft andere redenen. wat ik in elk geval merk is dat ik door mijn aseksueliteit een heel andere insteek in relaties heb en dat dat haast niet uit te leggen is, omdat voor bijna iedereen liefde, verliefdheid en intimiteit aan seks zijn gekoppeld. En ik wil dolgraag knuffelen, maar seks en erotiek... ik lijk er weinig van te begrijpen.

[Patricia]

Wat een fijne reactie van jou Koffie, dank je wel! Wat goed hier te ontdekken dat er iemand is die qua leven, gevoelens en verleden eigenlijk heel dicht bij me staat! :-)
Dit citaat van jou raakt me enorm, het geeft letterlijk en precies weer hoe ik het ervaren heb:

"Ik had nooit een afkeer van seks, maar ik zag het nooit als iets wat iets met mij te maken had. Ik wilde het eigenlijk ook niet doen. Maar ook ik wilde graag een partner, een gezin, geliefd worden.... minder buiten de boot vallen. Ik wilde het ook graag willen, ik heb mijn best gedaan, omdat ik niet begreep wat er met me aan de hand was. Ik voelde me niet normaal, probeerde me aan te passen en was dus mezelf niet trouw. Dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik een afkeer kreeg van seks en ik dus nooit meer een relatie wilde"

Net als jij wilde ik het willen, en ik heb mezelf zo geforceerd het te willen. Vooral in het begin van een relatie leek dat nog geen straf: het was nieuw en spannend en ik genoot er ook wel van. Maar eigenlijk was ik liever samen een ijsje gaan eten. Of hand-in-hand in de maneschijn gaan wandelen.
Ik acteerde dat ik volledig opging in de seks, maar ik dacht al doende aan voor mij veel "lieflijker" dingen. En omdat het nou eenmaal iets is wat de meeste mensen blijven verlangen werd het meer en meer een beproeving, vooral wanneer het vaak moest (gewoonte!) en ook nog voor het slapen-gaan. Dan was ik moe, dan wilde ik rust.
Ik kreeg de zenuwen van die seks!

[Edewecht]

Welkom Patricia
Dankjewel voor je duidelijke verhaal. Zelf heb ik eigenlijk nooit een relatie gehad, laat staan kinderen, dus daarover kan ik je niet veel zeggen.
Wat ik wel herken zijn dingen als 'liever hand in hand in de maneschijn gaan wandelen'. Over zulke dingen heb wel gedroomd als ik verlangde naar een relatie.
Maar -  je bent absoluut niet de enige die aan de ene kant geen seks wil en aan de andere kant wel verlangt naar een relatie, een levensgezel. Hier op het forum komt dit onderwerp geregeld terug. Je bevindt je in goed gezelschap!

[Koffie]

Toen ik, uiteindelijk, voor het eerst seks had, dacht ik letterlijk terwijl ik bezig was: Waarom gaan we niet gewoon een ijsje eten?
Dus dat je dat als voorbeeld geeft, vind ik wel erg treffend!

Het meest afgrijselijke vond ik dat seks een agendapunt was. Bij diverse partners was het rond 10 uur op zondagmorgen. Maakt niet uit hoe de relatie ervoor stond, dat was gewoon het moment. Het had voor mij al helemaal weinig meer te maken met dat van waaruit je wandelingen hand in hand maakt. Ik kon daar zo tegenop zien.
Dat is wel wat ik me heb voorgenomen: Ik zou het kunnen doen, maar dan wel vanuit verbinding, omdat ik dat op dat moment kan en wil geven (puur voor mezelf hoeft het niet), niet omdat het zondagmorgen 10 uur is.
Het liefst hield ik het bij in elkaars armen liggen, trouwens...

[Patricia]

Dank je wel Edewecht! Ja, ik houd meer van romantische, mooie dingen dan van seks. Lekker op een bankje een ijsje eten, varen in een bootje, een goed glas wijn bij de open haard ...
Ik las vanochtend iets over mensen die hooguit op een esthetische manier lichamelijk willen zijn, daar herken ik ook wel weer iets in. Seks vind ik zo potsierlijk vaak, naar om naar te kijken, het windt me niet op en ik knap nog verder af. En wat me nog veel meer beangstigt en afkeer inboezemt is dat bij veel mensen seks en agressie hand in hand gaan. Zoveel vreselijke misdaden met een seksueel motief worden er gepleegd..

Ja, ik zou graag een platonische, liefdevolle, romantische relatie willen. Vanmiddag bekeek ik een filmpje van Brigitte: ze is wel degelijk heel gek op haar vriend, en hij op haar, maar ze willen allebei geen seks. Ze vertelde hoe veilig en vertrouwd het voelt niets te hoeven op dat vlak. Dat is toch heerlijk!

[Patricia]

Toen ik, uiteindelijk, voor het eerst seks had, dacht ik letterlijk terwijl ik bezig was: Waarom gaan we niet gewoon een ijsje eten?
Dus dat je dat als voorbeeld geeft, vind ik wel erg treffend!

Het meest afgrijselijke vond ik dat seks een agendapunt was. Bij diverse partners was het rond 10 uur op zondagmorgen. Maakt niet uit hoe de relatie ervoor stond, dat was gewoon het moment. Het had voor mij al helemaal weinig meer te maken met dat van waaruit je wandelingen hand in hand maakt. Ik kon daar zo tegenop zien.
Dat is wel wat ik me heb voorgenomen: Ik zou het kunnen doen, maar dan wel vanuit verbinding, omdat ik dat op dat moment kan en wil geven (puur voor mezelf hoeft het niet), niet omdat het zondagmorgen 10 uur is.
Het liefst hield ik het bij in elkaars armen liggen, trouwens...

O gruwel, op afspraak, verschrikkelijk!! Toen ik 17 was had ik voor het eerst verkering en de betreffende jongen wilde "natuurlijk" seks. Ik niet. Hij stelde een ultimatum: "In september gaan we het Doen!" (het was mei, dus hij had geduld!)
enfin, voor september was het uit. Ik zag er zo tegenop, ik zat me in mei al enorm zorgen te maken over september!

Lekker in iemand's armen liggen, daar is helemaal niets mis mee. Daar geniet ik van en daar heb ik helemaal genoeg aan!
Woon jij toevallig ook in het noorden?

[Edewecht]

Woon jij toevallig ook in het noorden?

Ter informatie: hier is een topic over provincies.

[Koffie]

Nee, ik woon in Zeeland! Een behoorlijk eind weg dus....

[Patricia]

Ha, dank jullie wel! Ik ga zo kijken Edewecht!
Dat is net helemaal aan de andere kant van het land Koffie. Ik heb zelf nog een deel van mijn kindertijd in Heinkenszand doorgebracht en mijn ouders hebben veel later nog heel mooi in Oost-Kapelle gewoond!

[AceVentura]

Welkom op het forum Patricia, 

Zo te zien vind je hier al de nodige herkenning 

[Patricia]

Welkom op het forum Patricia,? 

Zo te zien vind je hier al de nodige herkenning? 

Dank je wel AceVentura! Heel fijn die herkenning!

[Fifi]

Welkom Patricia! Neem een stukje taart.
Fijn hè, die herkenning? Ik vond dat ook zo fijn, dat ik zag dat ik niet de enige was die met dit soort dingen rondliep.

[Patricia]

Welkom Patricia! Neem een stukje taart.
Fijn hè, die herkenning? Ik vond dat ook zo fijn, dat ik zag dat ik niet de enige was die met dit soort dingen rondliep.

Dat is heerlijk Fifi, die herkenning. Ik heb me zo lang zo eenzaam gevoeld hierin. Als ik toegeef dat ik niet veel heb met seks kijken mensen me aan met een gezicht alsof ze me niet meer serieus kunnen nemen. Of dat ze me niet geloven. Soms maakt men goed bedoelde opmerkingen: "Je hebt de ware nog niet ontmoet"enzovoorts.
Ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand zegt: "dat heb ik nou ook."
Maar hier wordt het herkend. Dat is zo fijn!

[Koffie]

Dat van die 'ware' is denk ik een van de meest gehoorde reacties. Ik heb hem ook gehad. Tegenwoordig denk ik dat mensen die dat zeggen, gelijk hebben, maar dan niet om de reden die zij denken. Ze hebben gelijk omdat hij die voor mij de ware is, kan omgaan met mijn aseksueel zijn.

Toen ik hier kwam een jaar of 5 geleden was het voor mij ook zo'n verademing om hier gewoon te kunnen zeggen: Ik hoef geen seks. Zonder rare blikken te krijgen.