Hallo, ik ben Patricia

[Fifi]

Dat is heerlijk Fifi, die herkenning. Ik heb me zo lang zo eenzaam gevoeld hierin. Als ik toegeef dat ik niet veel heb met seks kijken mensen me aan met een gezicht alsof ze me niet meer serieus kunnen nemen. Of dat ze me niet geloven. Soms maakt men goed bedoelde opmerkingen: "Je hebt de ware nog niet ontmoet"enzovoorts.
Ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand zegt: "dat heb ik nou ook."
Maar hier wordt het herkend. Dat is zo fijn!

Dat soort reacties komen mij ook heel bekend voor. Ze brachten mij in het verleden ook meermaals aan het twijfelen, of ik wel normaal was bijvoorbeeld. Wat normaal dan ook precies moge zijn.
Ik ben "in het echt" ook nog nooit iemand tegengekomen die hetzelfde ervaart, en voordat ik dit forum ontdekte eigenlijk ook niet op internet. Op internet word je tenslotte ook doodgevoerd met seks. Ja, ik heb me echt jarenlang heel raar en daardoor ook best heel naar gevoeld.
Gelukkig lijkt dat nu voorbij.

[Patricia]

Dat van die 'ware' is denk ik een van de meest gehoorde reacties. Ik heb hem ook gehad. Tegenwoordig denk ik dat mensen die dat zeggen, gelijk hebben, maar dan niet om de reden die zij denken. Ze hebben gelijk omdat hij die voor mij de ware is, kan omgaan met mijn aseksueel zijn.

Toen ik hier kwam een jaar of 5 geleden was het voor mij ook zo'n verademing om hier gewoon te kunnen zeggen: Ik hoef geen seks. Zonder rare blikken te krijgen.

Ja, dat klopt, van die ware. Iemand die net als ik seks niet ziet als een primaire behoefte, als iets waar hij recht op heeft.
Opmerkingen over huisarts, seksuoloog of therapeut vlogen me ook om de oren. Nu praat ik er nooit meer over.

[Patricia]

Dat is heerlijk Fifi, die herkenning. Ik heb me zo lang zo eenzaam gevoeld hierin. Als ik toegeef dat ik niet veel heb met seks kijken mensen me aan met een gezicht alsof ze me niet meer serieus kunnen nemen. Of dat ze me niet geloven. Soms maakt men goed bedoelde opmerkingen: "Je hebt de ware nog niet ontmoet"enzovoorts.
Ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand zegt: "dat heb ik nou ook."
Maar hier wordt het herkend. Dat is zo fijn!

Dat soort reacties komen mij ook heel bekend voor. Ze brachten mij in het verleden ook meermaals aan het twijfelen, of ik wel normaal was bijvoorbeeld. Wat normaal dan ook precies moge zijn.
Ik ben "in het echt" ook nog nooit iemand tegengekomen die hetzelfde ervaart, en voordat ik dit forum ontdekte eigenlijk ook niet op internet. Op internet word je tenslotte ook doodgevoerd met seks. Ja, ik heb me echt jarenlang heel raar en daardoor ook best heel naar gevoeld.
Gelukkig lijkt dat nu voorbij.

Je krijgt zulke rare blikken! Of zelfs medelijdend.

[Fricai]

Hey Patricia, welkom!

Wat ik wel herken zijn dingen als 'liever hand in hand in de maneschijn gaan wandelen'. Over zulke dingen heb wel gedroomd als ik verlangde naar een relatie.

Fantasieën over intimiteit/relaties gingen bij mij ook nooit over seks.

O gruwel, op afspraak, verschrikkelijk!!

Voor sommigen werken zulke afspraken, vermoedelijk omdat ze dan de rest van de tijd zich niet 'druk' hoeven te maken (even simpel verwoord).

[Patricia]

Dank je wel Fricay! :-)

Hey Patricia, welkom!

Wat ik wel herken zijn dingen als 'liever hand in hand in de maneschijn gaan wandelen'. Over zulke dingen heb wel gedroomd als ik verlangde naar een relatie.

Fantasieën over intimiteit/relaties gingen bij mij ook nooit over seks.

Bij mij ook niet. Echt nooit! Zoenen wel, dat vond en vind ik nog wel romantisch, maar verder ging het echt niet.

O gruwel, op afspraak, verschrikkelijk!!

Voor sommigen werken zulke afspraken, vermoedelijk omdat ze dan de rest van de tijd zich niet 'druk' hoeven te maken (even simpel verwoord).

Daar kan ik me ook wel weer wat bij voorstellen. Het is dan gewoon een wat lastig karweitje wat af moet en daarna ben je er weer voor enige tijd vanaf.

[Patricia]

Inmiddels heb ik al heel wat gelezen over aseksualiteit en ik kwam er dus achter dat het thema "taart" gebruikt wordt. Het grappige is dat ik, tientallen jaren geleden ook al tegen mijn vriendinnen zei: "Ik eet liever een moorkop dan dat ik elke keer weer zo belachelijk lig te neuken." Ze lachten erom.

Tegen mijn vriendjes zei ik dat niet, ik wilde dat ze me leuk vonden. En ik deed net of ik seks heel lekker vond. Zo fakete ik me een slag in de rondte omdat ik bang was anders alleen over te blijven. En soms ook omdat ik verliefd was en hoopte dat de jongen/man bij me wilde blijven. Ik wist donders goed dat voor de meeste mensen seks iets heel, heel belangrijks is en ik wilde een gezin: een man en drie kinderen.
Ik heb wel drie prachtige kinderen gekregen daardoor.
De schaduwzijde is dat ik loog en ver over mijn eigen grenzen heen ging. Mijn zelfvertrouwen was 0,0 en ik trok ook regelmatig mannen aan die me vernederden.
En ik bleef maar hopen dat ik ooit iemand tegen zou komen met wie ik oud zou worden. En natuurlijk is dat nooit gelukt: ik loog over hoe ik was, ik fakete en als ik al een goede man trof dan kwam het op den duur toch echt uit dat ik eigenlijk een hekel aan seks had. En dan ging het mis.

Nu zit ik een beetje op een dood punt. Ik weet gewoon even niet hoe het verder moet. Want ik besef nu dat ik aseksueel ben (in ieder geval demi-seksueel....ik kan af en toe wel seksuele gevoelens hebben, maar het doet me niks verder) en dat een deel van mijn leven een leugen is geweest.

[Edewecht]

Nu zit ik een beetje op een dood punt. Ik weet gewoon even niet hoe het verder moet. Want ik besef nu dat ik aseksueel ben (in ieder geval demi-seksueel....ik kan af en toe wel seksuele gevoelens hebben, maar het doet me niks verder) en dat een deel van mijn leven een leugen is geweest.

Hee Patricia, gelukkig schrijf je: 'een deel van'. Er is dus wel meer, blijkbaar. En je schrijft dat je drie prachtige kinderen hebt. Fijn dat je die goede dingen ook ziet.

Mijn eigen ervaring is dat een dood punt weliswaar erg vervelend kan zijn om te ervaren, maar dat het niet erg is dat-ie er is. En dat het niet erg is om het even niet te weten. Makkelijk is het niet, nee. Maar vanuit het niet-weten kun je misschien nieuwe dingen ontdekken.

* Edewecht hoopt dat-ie niet te vaag overkomt.

[Koffie]

Ik herken dat wel. Behoorlijk zelfs. Toch vind ik niet dat mijn leven een leugen was. Het was een soort dwaalspoor, omdat ik zelf niet wist wat er nu eigenlijk aan de hand was en ik wel graag liefgehad wilde worden. Ik wilde ook niet teleurstellen. Dat is heel menselijk. Een leugen is iets wat je bewust doet en dat is dit niet. Op een gegeven moment weet je natuurlijk wel dat je anders staat in seks dan anderen (ik wist dat duidelijk vanaf mijn puberteit) maar ik heb dat zelf in elk geval nauwelijks kunnen begrijpen voor ik op het forum kwam en duidelijk kreeg wat aseksualiteit was. Daarvoor ben ik steeds op zoek geweest naar wat er mis was gegaan en hoe ik daar vanaf kon komen.

Zeker als je geen goed zelfbeeld hebt en probeert aan verwachtingen te voldoen en probeert jezelf aan te passen aan wat je partner, familie, de maatschappij of wat dan ook van je verwacht, loop je de kans dat je jezelf in feite verloochent.

In een van mijn relaties probeerde ik het wel te omschrijven, als 'een taal die ik niet spreek'. Zo voelt het voor mij. Als een soort van cultuur, de seksuele cultuur, waar ik niet in thuis ben. Ik zie het om me heen, ik ken de signalen, maar het is mijn wereld niet. Ik kon er pas rust in vinden toen ik hier kwam.

En dat heeft best tijd nodig gehad hoor. Het was van de zomer 5 jaar geleden dat ik naar dit forum surfde. Rust betekent niet dat ik het altijd even leuk vind, want het maakt het vinden van een partner nog moeilijker dan het (voor mij) toch al was, maar wel dat ik weet: Dit ben ik, zo is het, ik hoef niet meer te proberen anders te zijn, want het hoort bij me. Ik hoef me er ook niet meer voor te schamen.

Dus ik hoop dat deze ontdekking voor jou ook een steuntje in de rug is om meer jezelf te mogen zijn, zoals je werkelijk bent.
Je zit nu naar jou gevoel op een dood punt, maar dat is het niet. het is een punt waarop je juist dichter naar jezelf toe kunt groeien.

[Patricia]

Dank je wel, Edewecht en Koffie. Zo had ik het nog niet bekeken, maar het is een minder negatieve manier om er tegenaan te kijken. Het was ook niet zo dat ik bewust loog (wel in latere stadia, toen wist ik wel dat het toneelstuk "dol op seks" niet vol te houden zou zijn), maar ik geloofde lang dat ik seks ook zou gaan waarderen.......juist! Als ik de Ware maar tegen zou komen! Of als ik me meer vertrouwt zou gaan voelen, enz. enz.

Het voelt heel fijn om hier onder mensen te zijn die me begrijpen.

[Edewecht]

(...), maar ik geloofde lang dat ik seks ook zou gaan waarderen.......juist! Als ik de Ware maar tegen zou komen! Of als ik me meer vertrouwt zou gaan voelen, enz. enz.

Ik heb ook meerdere keren seks gehad alleen omdat ik dacht dat ik het nog moest 'leren' fijn te vinden

[Koffie]

Ja hoor dat dacht ik ook, dat ik het wel zou willen doen als ik die 'ware' maar tegen zou komen. Nu draai ik het om. MIjn 'ware' zal moeten kunnen omgaan met mijn aseksualiteit, want hoe ik ook mijn best doe, al heb ik elke dag seks, ik word nooit seksueel.

[Minimalis]

Dank je wel Edewecht! Ja, ik houd meer van romantische, mooie dingen dan van seks. Lekker op een bankje een ijsje eten, varen in een bootje, een goed glas wijn bij de open haard ...
Ik las vanochtend iets over mensen die hooguit op een esthetische manier lichamelijk willen zijn, daar herken ik ook wel weer iets in. Seks vind ik zo potsierlijk vaak, naar om naar te kijken, het windt me niet op en ik knap nog verder af. En wat me nog veel meer beangstigt en afkeer inboezemt is dat bij veel mensen seks en agressie hand in hand gaan. Zoveel vreselijke misdaden met een seksueel motief worden er gepleegd..

Al die beroemdheden, topbestuurders, soldaten en "gewone mannen" die seks gebruiken om hun macht en overwicht te bevestigen........ Ik heb het nooit begrepen.De gemiddelde buitenwereld waar een auto of baan sexy moet zijn is voor mij dan ook vaak een vreemde plek. Ik weet al vanaf m'n tienerjaren dat ik aseksueel ben. ? Nooit en serieuze relatie of seks gehad en het nooit gemist. Nooit iemand verteld dat ik aseksueel ben. Om seks gerichte grapjes op het werk lach ik net zo hard als m'n collega's, al weet in niet wat er leuk aan is. In dat opzicht fake ik nog wel. Vroeger ook ?  met uitgaan. Ging mee naar plaatsen waar ik het helemaal niet leuk vond. Cafees en disco's als een grote opgewonden relatiemarkt. ? Ik ben graag alleen.Dat is gemakkelijk als aseksueel. Losse relaties met m'n collega's, medevolkstuinders en buren is voor mij genoeg. Met ? m'n kleine familie en vriendenkring is de relatie niet erg intiem. Thuis heb ik genoeg aan het gezelschap van m'n kat. Dingen zoals uit eten gaan doe ik niet. Wel jammer soms. Dat is alleen leuk in gezelschap. Als je eenmaal hebt geaccepteerd dat je niet gemiddeld bent ligt de weg open voor dingen die je echt graag doet, ook al vinden andere mensen dat 'bijzonder'. Als aseksueel ben je nu eenmaal een 'vreemde' in onze oversekste maatschappij, hoe goed je ook je best doet om 'normaal' te zijn. Dan maar het positieve van anders zijn benadrukken voor jezelf.
Ja, ik zou graag een platonische, liefdevolle, romantische relatie willen. Vanmiddag bekeek ik een filmpje van Brigitte: ze is wel degelijk heel gek op haar vriend, en hij op haar, maar ze willen allebei geen seks. Ze vertelde hoe veilig en vertrouwd het voelt niets te hoeven op dat vlak. Dat is toch heerlijk!

[Patricia]

Minimalis, ik trek me ook graag terug. Ik werk met mensen, ik heb een drukke baan, maar als ik thuis ben zit ik soms wezenloos voor me uit te staren. De wereld is zo hectisch, ik heb een enorme moeite met de ratrace. Maar niemand merkt dat aan me.
Als puber had ik dat al en ik was daarbij ik totaal niet geinteresseerd in seks. Het stond me tegen en ik kreeg de zenuwen wanneer ik eraan dacht dat ik zoiets later ook zou moeten doen. Ik had wel belangstelling voor jongens en ik kon echt heel verliefd worden. In stilte hoor, ze wisten het niet. Ik fantaseerde dan over lieve, romantische dingen, maar nooit over seks. Ik vond het vreselijk dat dat bestond, dat Onze Lieve Heer,  of Moedertje Natuur zoiets lelijks had ontworpen om de mensheid (en de dieren...al vond ik dat minder storend) in stand te houden.
Wat jij schrijft over misbruikende machtswellustelingen trek ik me zo enorm aan. Mijn afkeer van seks is daardoor nog veel groter geworden.
Maar we leven in een wereld waar overal seks voor het oprapen ligt, waar de seks je continu bespringt, of je nu wilt of niet. Ik gruw van geilige mannetjes die idiote gedachten over me krijgen, ik wil er echt helemaal niets meer mee te maken hebben, in tegenstelling tot vroeger omdat ik me toen nog inbeeldde dat ik interessant gevonden werd.
Ik vind het naar om met seksuele beelden geconfronteerd te worden, het is voor mij zo lelijk en zo mensonterend. Zo totaal onpersoonlijk ook, iedereen lijkt het met iedereen te kunnen doen...het maakt niet uit, de mens heeft seks nodig en het is zo gezond dus we moeten er vooral vaak van genieten!!
En daarin voel ik me afwijken van mijn omgeving.

[Fricai]

Wat jij schrijft over misbruikende machtswellustelingen trek ik me zo enorm aan. Mijn afkeer van seks is daardoor nog veel groter geworden.

Ik vind het jammer om te horen dat je je zo laat beïnvloeden door de acties van enkelen.

Ik gruw van geilige mannetjes die idiote gedachten over me krijgen, ik wil er echt helemaal niets meer mee te maken hebben, in tegenstelling tot vroeger omdat ik me toen nog inbeeldde dat ik interessant gevonden werd.

Je ziet het wel erg negatief. Voor veel mensen is seksuele aantrekking iets moois. Voor veel mensen gaat 'interessant vinden' samen met dat soort aantrekking. Net als dat voor veel mensen verliefdheid samen gaat met dat soort aantrekking. Voor de meerderheid is romantiek en liefde onlosmakelijk met seksualiteit verbonden. Zo zijn mensen nu eenmaal...
Er zijn vast mensen die puur en alleen seksuele aantrekking ervaren (net als dat we hier veel mensen kennen die wel verliefd worden maar nooit seksuele aantrekking ervaren), maar daar kunnen ze zelf ook weinig aan doen?

[Patricia]

Je hebt vast gelijk Fricay, maar voor mezelf voel ik het nou eenmaal zo. Ik vind de huidige maatschappij totaal oversekst. Je kunt er simpelweg bijna nergens omheen en als je aangeeft seks niet belangrijk te vinden kun je te vaak negatieve reacties verwachten. Ik zie het voor een deel ook als een keuze die mensen maken. Er wordt vaak gezegd: "Als je meer seks hebt ga je er ook meer zin in krijgen." Voor mij geldt dat niet, maar voor de meeste mensen denk ik wel. Maar ze kiezen er zelf voor er in mee te gaan. Men is seks zo buitenproportioneel belangrijk gaan vinden in mijn beleving.
En begrijp me goed, ik gun iedereen veel seksplezier. Maar er is zo veel, zo voor mij niet te behappen veel seks overal waar ik kom en dat komt vermoed ik omdat mensen moeiteloos meedrijven in de huidige tijdgeest waarin seks continu overal geëtaleerd wordt. Behalve hier dus.
Ik weet van mijn ouders en uit boeken dat dat vroeger niet zo was. Het was meer iets tussen mensen onderling, men hing niet alles aan de grote klok en seks was veel minder overrated. Er hing zelfs een wollige wolk gêne overheen. Je kon als individu niets met seks hebben en geen haan die er verder naar kraaide.
Nu is het een consumptie-artikel, overal uitgestald voor iedereen. Men is overvoerd en men weet niet goed meer een intieme uniciteit met een uitverkoren geliefde op te bouwen. Het is meer en meer "botvieren" geworden.
en begrijp me goed, ik weet dat er ook nu mensen zijn die echt van elkaar houden en een mooie, monogame relatie met elkaar hebben. Dat vind ik prachtig.
Maar dat andere.....ik mag niet oordelen, maar ik kan er niet omheen dat ik het foeilelijk vind!


Het is niet eens zo dat ik volkomen "seksloos" ben, er zijn ook tijden geweest dat ik er soms wel van kon genieten, bijvoorbeeld tijdens een verliefdheidsfase. Maar het boeide me niet echt, al speelde ik dus van wel.
En daar was de maatschappij vol seks (denk aan jaren 80, toen ook al..) wel mede debet aan....dat ik zo over mijn eigen grenzen ben gegaan. Ik werd als meisje uitgescholden voor "gefrustreerde frigide trut" als ik weigerde mee te doen aan een triootje bijvoorbeeld. Studentenfeestjes ontaardden vaak in een soort orgie (waar ik dan jankend uit wegvluchtte).

Stel dat ik in pakweg de jaren 50 puber/adolescent was geweest: dan was mijn ongeinteresseerdheid in seks veel minder opgevallen en dan had seks me veel minder tegengestaan ook vermoed ik. Het had me hooguit weinig gedaan.
Nu word ik er elke dag mee geconfronteerd. Ik sta als werkende vrouw en moeder nou eenmaal middenin de maatschappij. Ik kan mijn ogen er nooit voor sluiten.

En ik wil hier leren hoe ik er toch mee om kan gaan. Of hoe ik me er beter van kan distantiëren.