Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Kleding en zo

Gestart door AltijdDruk, november 23, 2017, 03:00:57 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Min

Citaat van: Fricai op november 24, 2017, 04:01:27 AM
Wat is dat voor studie? Iets waar alleen maar mensen voor kiezen die op mannen vallen? Er komt geen logische conclusie in me op... :schater:

Een talenstudie. ;D
Het zal toeval zijn hoor, maar in mijn jaar is het gewoon heel opvallend. In de andere jaren en bij de andere talen zitten meer heteroseksuele mannen. Maar het algemeen zijn er vooral heel veel vrouwelijke studenten. De enige studie van de Letterenfaculteit met veel mannen is geschiedenis (ook zo ongeveer de enige niet-talenstudie). :P

Min

Ik snap het idee dat rokjes sexy zouden zijn, maar jaren geleden las ik eens dat vrouwen die een broek dragen net zo vaak of zelfs vaker aangerand worden dan vrouwen die een rokje of jurk dragen op dat moment. Natuurlijk heel extreem, maar daarvoor maakt het dus niet uit. Ik geloof dat het zelfs iets te maken had met dat het als een grotere uitdaging werd gezien als een vrouw een broek droeg. De vraag is of je het kunt vertalen hiernaar. Ik kan niet in het hoofd van die seksuele jongens kijken, maar ze hoeven een rokje dus niet per se als heel sexy te zien omdat het 'makkelijk toegang' geeft.

Een enkele keer vind ik make-up ook wel mooi. Het is ook niet dat ik het nooit zou dragen. Voor een bijzondere gelegenheid kan het best leuk zijn. Voor mijn eindexamengala heb ik me ook opgemaakt. Niet dat ik daar veel gelukkiger van werd, maar ach, het hoorde wel een beetje bij de ervaring. Alleen in het dagelijks leven hoeft het van mij gewoon echt niet.
Het is gewoon grappig dat veel vrouwen het dragen omdat 'iedereen dat nu eenmaal doet' en om er mooi uit te zien voor jongens. Dat zijn voor mij geen goede redenen om het dan ook maar te doen. Het tweede is niet iets waar ik naar streef en aan het eerste heb ik nou eenmaal lak.

Mijn overweging bij deze vraag is waarom ik het dan toch belangrijk vind om er leuk uit te zien als ik het niet voor iemand anders doe. Zelfs als ik een jongen tegenkom van wie ik weet dat hij me leuk vindt dan heb ik liever iets leuks aan dan iets wat ik zelf niet zo leuk vind terwijl ik me er tegelijkertijd een beetje ongemakkelijk bij voel om dat beeld van mezelf te versterken. Helemaal niet omdat ik bang ben voor fantasieën eigenlijk (over dat soort dingen denk ik pas na als iemand anders er iets over zegt. Ik sta zelf niet zo in de wereld dus ik denk er uit mezelf niet aan dat mensen dingen op een andere manier kunnen zien dan ik), maar gewoon omdat ik het al superongemakkelijk vind dat die persoon me überhaupt leuk vindt. Daar kan ik niets mee, zeker niet als ik zelf niet hetzelfde over hem denk (en dat het een ganggenoot is die ik vaak tegenkom en met wie ik toch een beetje moet kunnen opschieten maakt het er niet beter op).
Het antwoord op het eerste is uiteindelijk dat ik mezelf gewoon prettiger voel in iets wat ik leuk vind, maar dat hangt wel samen met hoe anderen je zien. Als niemand me zou zien dan zou ik ook liever iets leuks aandoen, maar als ik bij andere mensen ben dan is het toch leuk als ze zich in ieder geval niet afvragen wat ik in vredesnaam dacht toen ik besloot in deze outfit naar school te gaan. Op dat laatste kan ik eigenlijk niet echt een goed antwoord geven. Het heeft denk ik meer te maken met mijn verwarring over de hele situatie. Ik heb geen moeite om met jongens te praten, maar zodra ze laten blijken dat ze me leuk vinden is het een ander verhaal.

@ AltijdDruk: De vraag is of je het wil doorbreken omdat je zelf graag iets aan wil doen dat je stiekem wel leuk vindt maar dat je gewoon nooit gedurfd hebt aan te trekken of dat je vindt dat je dat moet doen omdat de maatschappij dat van je verwacht. Als je je zelf prettig voelt in wat je draagt dan hoef je niet per se iets te veranderen. Maar als dat niet zo is dan is dat inderdaad wel de moeite waard. Het hoeft niet meteen heel schokkend. Een spijkerbroek is al vrouwelijker dan een vormloos huispak en een gewoon truitje is vrouwelijker dan een sweater. Of je doet een keer een leuke grote ketting om of zo. Wat versta je over vrouwelijk? En hoe kun je je zo kleden dat je er wel zo uitziet terwijl je je er net zo prettig in voelt als in de kleding die je normaal draagt? Dat zijn vragen waar je voor jezelf over na moet denken als je hiermee worstelt. Kleine stappen zijn net zo goed als grote. Die jurk kan altijd nog. Ik voel me bijvoorbeeld heel prettig in mijn spijkerbroek en ook in een jumpsuit. Ze zitten superfijn. Eerlijk gezegd fijner dan de broek van een huispak, maar die heb ik dan weer liever aan als ik ontspannen op de bank zit.

Fricai

Citaat van: Min op november 28, 2017, 04:23:06 PMHet is gewoon grappig dat veel vrouwen het dragen omdat 'iedereen dat nu eenmaal doet' en om er mooi uit te zien voor jongens.

De reden 'om er mooi uit te zien voor jongens' vind ik zo gek nog niet, hoor!
[Even een gedachte-experiment: Als mijn smaak betreft mijn uiterlijk niet overeen kwam met welke vrouw dan ook (dus: dat geen enkele dat ooit aantrekkelijk zou vinden), zou ik dan nog volgens mijn eigen smaak kleden? Dat zou betekenen dat niemand ooit nog aangetrokken tot me is (qua uiterlijk)? Geen simpele vraag (voor mij), maar ik denk toch dat ik dan mijn uiterlijk zou (enigszins) zou aanpassen naar andermans smaak.]
Afijn, terug on topic: Ik vind enige afwijking van je eigen smaak (richting andermans smaak) met het doel om meer aantrekkelijk te zijn, en dus waarschijnlijk door meer mensen aantrekkelijk gevonden worden, niet zo heel gek.
Ik denk dat ik nu (bijvoorbeeld) mezelf kleed naar mijn eigen smaak. Maar wordt mijn smaak niet (onbewust) beïnvloed door wat ik denk dat andere mensen (of vrouwen specifiek) cool vinden?

Overigens snap ik wel dat er ergens iets raars aan make-up is: "Het is maar nep, aan het eind van de dag zie er weer hetzelfde uit (ook voor je eventuele romantische partner)...". Zoiets. :)

Citaat van: Min op november 28, 2017, 04:23:06 PM...maar gewoon omdat ik het al superongemakkelijk vind dat die persoon me überhaupt leuk vindt. Daar kan ik niets mee, zeker niet als ik zelf niet hetzelfde over hem denk (en dat het een ganggenoot is die ik vaak tegenkom en met wie ik toch een beetje moet kunnen opschieten maakt het er niet beter op).

Ok, als je al aanvoelt (zoals in deze situatie) dat je hetzelfde niet voor die persoon kunt voelen, dan snap ik het. Maar in het algemeen, is niet een klein beetje spannend, bijzonder, vleiend, als iemand zulke gevoelens voor je heeft? Ik herken het 'ongemakkelijke gevoel' wel hoor, maar zijn er geen mensen bij wie je dat niet zou hebben (omdat je hen ook 'interessant' vindt)? :)

AltijdDruk

Citaat van: Min op november 28, 2017, 04:23:06 PM
@ AltijdDruk: De vraag is of je het wil doorbreken omdat je zelf graag iets aan wil doen dat je stiekem wel leuk vindt maar dat je gewoon nooit gedurfd hebt aan te trekken of dat je vindt dat je dat moet doen omdat de maatschappij dat van je verwacht. Als je je zelf prettig voelt in wat je draagt dan hoef je niet per se iets te veranderen. Maar als dat niet zo is dan is dat inderdaad wel de moeite waard. Het hoeft niet meteen heel schokkend. Een spijkerbroek is al vrouwelijker dan een vormloos huispak en een gewoon truitje is vrouwelijker dan een sweater. Of je doet een keer een leuke grote ketting om of zo. Wat versta je over vrouwelijk? En hoe kun je je zo kleden dat je er wel zo uitziet terwijl je je er net zo prettig in voelt als in de kleding die je normaal draagt? Dat zijn vragen waar je voor jezelf over na moet denken als je hiermee worstelt. Kleine stappen zijn net zo goed als grote. Die jurk kan altijd nog. Ik voel me bijvoorbeeld heel prettig in mijn spijkerbroek en ook in een jumpsuit. Ze zitten superfijn. Eerlijk gezegd fijner dan de broek van een huispak, maar die heb ik dan weer liever aan als ik ontspannen op de bank zit.

Het gekke is dat ik vroeger wel rokjes droeg en alle kleding droeg die ik leuk vond (ongeacht hoe strak het zat want ik droeg met regelmaat corsetten omdat ik dat mooi vond). Op de een of andere manier is er iets veranderd in hoe ik de maatschappij beoordeel, denk ik. In mijn puberteit vond ik aandacht krijgen leuk, als twintiger vond ik het al vaker storend en nu, als dertiger, zie ik het als een belediging en walg ik ervan.
Wat dat precies in beweging heeft gezet weet ik niet. Misschien dat die aandacht altijd maar op een ding gericht was? Misschien dat ik inmiddels echt niet meer beoordeeld wil worden op mijn uiterlijk maar op mijn karakter? Ik weet het zelf ook niet hoor :) Somewhere along the way I just changed.

Patricia

Citaat van: AltijdDruk op november 29, 2017, 04:06:24 AM
Citaat van: Min op november 28, 2017, 04:23:06 PM
@ AltijdDruk: De vraag is of je het wil doorbreken omdat je zelf graag iets aan wil doen dat je stiekem wel leuk vindt maar dat je gewoon nooit gedurfd hebt aan te trekken of dat je vindt dat je dat moet doen omdat de maatschappij dat van je verwacht. Als je je zelf prettig voelt in wat je draagt dan hoef je niet per se iets te veranderen. Maar als dat niet zo is dan is dat inderdaad wel de moeite waard. Het hoeft niet meteen heel schokkend. Een spijkerbroek is al vrouwelijker dan een vormloos huispak en een gewoon truitje is vrouwelijker dan een sweater. Of je doet een keer een leuke grote ketting om of zo. Wat versta je over vrouwelijk? En hoe kun je je zo kleden dat je er wel zo uitziet terwijl je je er net zo prettig in voelt als in de kleding die je normaal draagt? Dat zijn vragen waar je voor jezelf over na moet denken als je hiermee worstelt. Kleine stappen zijn net zo goed als grote. Die jurk kan altijd nog. Ik voel me bijvoorbeeld heel prettig in mijn spijkerbroek en ook in een jumpsuit. Ze zitten superfijn. Eerlijk gezegd fijner dan de broek van een huispak, maar die heb ik dan weer liever aan als ik ontspannen op de bank zit.

Het gekke is dat ik vroeger wel rokjes droeg en alle kleding droeg die ik leuk vond (ongeacht hoe strak het zat want ik droeg met regelmaat corsetten omdat ik dat mooi vond). Op de een of andere manier is er iets veranderd in hoe ik de maatschappij beoordeel, denk ik. In mijn puberteit vond ik aandacht krijgen leuk, als twintiger vond ik het al vaker storend en nu, als dertiger, zie ik het als een belediging en walg ik ervan.
Wat dat precies in beweging heeft gezet weet ik niet. Misschien dat die aandacht altijd maar op een ding gericht was? Misschien dat ik inmiddels echt niet meer beoordeeld wil worden op mijn uiterlijk maar op mijn karakter? Ik weet het zelf ook niet hoor :) Somewhere along the way I just changed.


Heel herkenbaar! Toen ik jonger was vond ik aandacht ook leuk, het gaf me een veilig gevoel, het gevoel van niet alleen te hoeven blijven. Als fitnesspoppetje (ik trainde naast mijn studie mensen op een sportschool) kwam ik geen aandacht tekort. Ook bij mij is dat totaal veranderd, ik wil nu juist niet opvallen. Dat ik me goed kleed heeft daarmee te maken, ik wil ook niet negatief opvallen. Maar zeker niet als "sexy vrouw". Dat is totaal niet hoe ik ben! Bij mij is het nu zo van:"Laat mij m'n eigen gang maar gaan."