Aromantisch en toch een relatie willen?

[AltijdDruk]

Is dat dan romantisch (omdat je wel naar die band zoekt en die kunt missen) of aromantisch (omdat ik samen zijn met iemand in een relatie heel moeilijk vind)? Verwarrend allemaal.

Ik zou hier zeggen romantisch. Net als dat mensen seksueel kunnen zijn, maar om allerlei redenen moeite kunnen hebben met seksualiteit. De terminologie gaat vooral over aantrekking en/of verlangen.

Dat klinkt wel logisch ja. Thanks!

[IJskonijn]

@Koffie
Ik bedoelde eigenlijk dat ik niet inzie wat het verschil is tussen een aromantische relatie en een goede vriendschap. Het verschil tussen een romantische relatie en een goede vriendschap is me duidelijk. Of begrijp ik jou nu verkeerd? 

Ik heb zelf nog nooit een relatie gehad, dus ik spreek niet bepaald uit ervaring... maar voor mij zou het verschil heel zwart-wit gezien neerkomen op het volgende: een relatie is iemand waarmee ik de rest van mijn leven samen zou willen wonen.
Mijn vrienden zijn me dierbaar en ik deel ook wel gevoelens met hen en ik ben ook wel met ze op vakantie geweest, maar echt permanent samenwonen, dat is voor mij iets heel intiems. Iemand die bij wijze van spreken 24 uur per dag in je privé-bubbel zit...

Het ligt natuurlijk in werkelijkheid genuanceerder dan alleen samenwonen, en het zal ongetwijfeld per persoon verschillen. Misschien dat er voor sommigen helemaal geen verschil zit tussen een goede vriend en een platonische relatie.

[Fricai]

Ik heb zelf nog nooit een relatie gehad, dus ik spreek niet bepaald uit ervaring... maar voor mij zou het verschil heel zwart-wit gezien neerkomen op het volgende: een relatie is iemand waarmee ik de rest van mijn leven samen zou willen wonen.

... maar echt permanent samenwonen, dat is voor mij iets heel intiems. Iemand die bij wijze van spreken 24 uur per dag in je privé-bubbel zit...

Dit klinkt voor mij als 'romantisch', zij het ver buiten de norm wat betreft de gemiddelde verwachtingen van romantiek.

Net even romantiek opgezocht op internet, in de hoop een helderder beeld van de betekenis van die term te krijgen. Maar het werd me niet erg duidelijk, het is wellicht een beetje abstract en wat arbitrair omlijnd.

[IJskonijn]

Tjsa, wat voor de een romantisch is, is dat voor de ander niet. Net als met seksueel, I guess.

Ik zou een relatie 'romantisch' noemen als er zoenen, knuffelen en hand vast houden aan te pas komt.

[Koffie]

Ik dus niet per definitie, want dat zou ik kunnen doen zonder dat ik 'romantische' gevoelens heb voor iemand. Evengoed heb ik seks gehad met mijn partners en ik ben niet seksueel.

[Erinacea]

Wat een interessante discussie!

Seksueel en aseksueel wordt inderdaad gescheiden door de aan- of afwezigheid van het verlangen naar seks. Romantisch en aromantisch is voor mij dus te onderscheiden door de aan- of afwezigheid van het verlangen naar romantiek. Maar wat is dan romantiek?

Dat zal voor veel mensen verschillen. Voor veel mensen verschilt het ook wat onder seks valt. Alleen geslachtsgemeenschap, of ook oraal, of zelfs zoenen of knuffelen zonder kleding aan...

Voor mij is romantiek een band met diep vertrouwen, en fysiek komt het neer op knuffelen op de bank en hooguit kussen. Voor mij zou het ook om een 1-op-1 relatie gaan, ik van jou en jij van mij, en voor een langere tijd met elkaar samen willen wonen en blijven (en misschien ook trouwen).

Ik zie mijzelf dus als romantische aseksueel. Ik zou graag een speciaal iemand willen vinden met wie ik mijn huis en (bijna alle aspecten van) mijn leven kan delen, wat verder gaat dan een diepe vriendschap.

Het verschil tussen een aromantische relatie en een diepe vriendschap, zou voor mij dan grotendeels bestaan uit de hoeveelheid tijd of de levensaspecten die je met een specifiek persoon deelt. Een relatie is voor mij iets waar meer verbondenheid en tijd in zit dan in een vriendschap, maar in een aromantisch beeld is dat een grijze lijn voor mij dus dat is meer voor de aromantici om zelf te bepalen

Het gaat er in het leven denk ik vooral om dat men goed kijkt/voelt/beleeft op welke vlakken in het leven men een connectie zoekt met andere mensen, en of dat met dezelfde persoon "moet" zijn of dat er ook meerdere personen kunnen zijn. Want er bestaan natuurlijk ook open relaties waar alle partners gelukkig in zijn, waarbij het ene deel intiem met een persoon wordt gedeeld en het andere deel met een andere.

@AltijdDruk, net als Fricai zou ik jouw verlangen dus als romantisch identificeren. Wat ik las in jouw vraag is dat je verlangt naar romantiek, maar dat je in een 1-op-1 relatie nog steeds iets mist. Misschien past bij jou dan een aseksuele open relatie? (het is niet mijn bedoeling om assumpties te maken over andere mensen dus negeer me vooral als ik ernaast zit ) het zal voor ieder persoon anders zijn. Zoek hetgeen wat je mist en zoek daar het antwoord op

Wooa lang verhaal. Korte versie: ik vind romantisch intiemer dan vriendschap, maar relatie is connectie dus ook aromantische aces kunnen zoeken naar een relatie

[Fricai]

Ik dus niet per definitie, want dat zou ik kunnen doen zonder dat ik 'romantische' gevoelens heb voor iemand.

Ja, en andersom: Ik zou alle romantische gevoelens van de wereld voor iemand kunnen hebben, zonder dat er "zoenen, knuffelen en hand vast houden" aan te pas komt. En als er helemaal geen gevoelens, die niet bij vriendschap horen, aanwezig zijn... Dan snap ik niet waarom het niet gewoon 'vriendschap' genoemd wordt?

[AltijdDruk]

@AltijdDruk, net als Fricai zou ik jouw verlangen dus als romantisch identificeren. Wat ik las in jouw vraag is dat je verlangt naar romantiek, maar dat je in een 1-op-1 relatie nog steeds iets mist. Misschien past bij jou dan een aseksuele open relatie? (het is niet mijn bedoeling om assumpties te maken over andere mensen dus negeer me vooral als ik ernaast zit ) het zal voor ieder persoon anders zijn. Zoek hetgeen wat je mist en zoek daar het antwoord op

Haha nee hoor ik wil hier best op reageren Ik denk dat bijna alles wat op internet van elkaar vinden gebaseerd is op assumpties dus als ik hier schrijf leent zich daar ook voor.

Als ik zou weten wat ik mis zou het een stuk makkelijker zijn. Seks mis ik duidelijk niet. Romantiek in de chicklit-manier (rozen, muziekje, al dat gedoe met kaarsjes en zo om een 'speciale avond' te creëren) ben ik ook allergisch voor, maar dat kan goed komen omdat het altijd als middel is ingezet om er uiteindelijk voor te zorgen dat ik toch seks met diegene ging hebben. Dat geldt ook voor een knuffel of massage trouwens.
Ik denk dat ik in mijn huidige relatie met name begrip mis, omdat mijn partner wel seksueel is en daardoor natuurlijk niet kan begrijpen waarom ik walg van seks. Daar staat tegenover dat ik niet kan begrijpen waarom hij een een 'levensbehoefte' noemt want je gaat toch niet dood als je geen seks hebt? Zonder seks is een relatie voor hem een vriendschap terwijl ik in een relatie laat zien dat ik verdriet heb en wat mijn onzekerheden zijn. Dat zijn dingen die mijn vrienden niet weten, want ze zien me niet huilen en ik zeg maar heel soms wanneer ik slecht geslapen heb of tentamenstress heb. Ze zijn daarentegen wel altijd welkom en waar ik kan zal ik ze helpen, al moet ik mijn laatste voedsel aan ze geven om te zorgen dat zij geen honger lijden. Dat zou ik voor mensen die ik niet als vrienden beschouw dan weer niet doen.
En misschien mis ik ook wel gewoon emotionele verbondenheid of zo? Ik ga er altijd van uit dat de relatie toch wel weer misgaat (want seks is altijd het issue geweest en ik heb pas kort geleden ontdekt dat ik waarschijnlijk onder de paraplu van aseksualiteit val).  Ik heb een hechtingsstoornis dus heb me nooit verbonden gevoeld met mijn ouders, wilde daarom al van jongs af aan een relatie om verbinding met iemand te voelen en dat gaat dus steeds mis. Door de vele teleurstellingen en negatieve ervaringen in relaties wordt het steeds moeilijker om iemand te vertrouwen. Inmiddels heb ik een hoge muur met prikkeldraad en snipers opgebouwd dus heb ik mezelf zo ingebouwd dat het heel lang duurt voor iemand daar doorheen breekt. Als dat eenmaal wel gebeurt, begint seks altijd voor spanningen te zorgen waardoor ik me weer teleurgesteld voel en emotioneel terugtrek.

Wat bedoel je precies met een open aseksuele relatie? Sorry, beetje een noob dus nog aan het uitvogelen wat alles precies betekent

[Koffie]

Ik zou graag willen, maar ik kan het niet omschrijven. Romantische aantrekking is voor mij een bepaalde emotie, een gevoel. Het staat bij mij ook los van de standaard romantiek met kaarsjes en al dat soort zaken, waar ik niet allergisch voor ben, maar wat me ook niet in een bepaalde stemming brengt. En al helemaal niet in een seksuele stemming, dat zit er gewoon niet echt in.

Het gevoel kan wel maken dat ik emotioneel en lichamelijk (maar dus niet seksueel) dicht bij iemand wil zijn. Het is wel een verbindend gevoel.

[Erinacea]

Wat bedoel je precies met een open aseksuele relatie? Sorry, beetje een noob dus nog aan het uitvogelen wat alles precies betekent

Don't worry ik ben alles ook maar een beetje uit mijn duim aan het zuigen, ik weet het van mezelf pas een half jaartje dat ik aseksueel ben :p ik dacht eerst dat je misschien behoefte had aan meerdere relaties, net als in een open seksuele relatie. Bij mij zou dat niet passen maar een paar gebeurtenissen in de levens van mijn vrienden lieten mij anders naar relaties kijken. Als je in een goeie relatie bent, maar de een mist echt nog iets/ hebt een behoefte die de partner niet kan of wil vervullen, dan kan je proberen duidelijke afspraken te maken zodat de ene die behoefte kan vervullen met iemand anders. Of dat nou iets seksueels, iets romantisch of iets heel gewoons is, zoals skivakanties of uit eten in een japans restaurant. Volgens mij kan dat prima werken als alle partijen tevreden zijn met de van tevoren gemaakte afspraken en zich daaraan houden.

Ik dacht eerst dat zoiets misschien was waar je behoefte aan had, maar toen schreef je dit:

Ik denk dat ik in mijn huidige relatie met name begrip mis, omdat mijn partner wel seksueel is en daardoor natuurlijk niet kan begrijpen waarom ik walg van seks. Daar staat tegenover dat ik niet kan begrijpen waarom hij een een 'levensbehoefte' noemt want je gaat toch niet dood als je geen seks hebt? Zonder seks is een relatie voor hem een vriendschap terwijl ik in een relatie laat zien dat ik verdriet heb en wat mijn onzekerheden zijn.

Dus ja ik had het heel anders ingebeeld 
Voor mij is dat ook alweer anders omdat ik dat emotionele al heb met mijn beste vrienden. Ik heb er twee of drie met wie ik mijn angsten en verdriet heel open deel (zij ook met mij).

Wat dat betreft klinkt het inderdaad alsof jullie op verschillende heuveltjes staan; hij die niet begrijpt waarom jij niet dezelfde behoefte hebt en jij die niet begrijpt (net als ik en waarschijnlijk wel meer op dit forum) wat seks voor seksuele mensen kan betekenen in het dagelijks leven.

[Fricai]

Don't worry ik ben alles ook maar een beetje uit mijn duim aan het zuigen

Welkom bij de club!

[AltijdDruk]

Voor mij is dat ook alweer anders omdat ik dat emotionele al heb met mijn beste vrienden. Ik heb er twee of drie met wie ik mijn angsten en verdriet heel open deel (zij ook met mij).

Ik denk dat als ik naar mijn vrienden toe even open zou durven zijn als naar een partner en dat zou vervolgens begrip opleveren, dat voor mij het belang van een romantische relatie ook wegvalt. Denk ik hoor. Aaah het is allemaal zo nieuw! Ik dacht altijd dat ik een relatie wilde want met dat beeld ben ik opgevoed. Toen ik een kind was wilde ik trouwen, toen ik eenmaal op mezelf ging wonen op mijn 20e wilde ik absoluut niet meer trouwen maar wel samenwonen en nu ben ik 35 en zie ik mezelf niet eens meer met een partner samenwonen. Misschien met een goede vriend, als het huis groot genoeg is, ik iemand genoeg vertrouw en duidelijke afspraken kan maken over de taakverdeling... Maar anders ook dat liever niet.
Dus ja, ik vraag me zelf vaak af wat de meerwaarde is van een romantische relatie.

Nog genoeg uit te zoeken over wat ik nou wil

[Tempesta]

Toen ik een kind was wilde ik trouwen, toen ik eenmaal op mezelf ging wonen op mijn 20e wilde ik absoluut niet meer trouwen maar wel samenwonen en nu ben ik 35 en zie ik mezelf niet eens meer met een partner samenwonen. Misschien met een goede vriend, als het huis groot genoeg is, ik iemand genoeg vertrouw en duidelijke afspraken kan maken over de taakverdeling... Maar anders ook dat liever niet.

Woord voor woord herkenbaar

[Koffie]

Maar ook als je wel een relatie wilt hoeft samenwonen geen droom van je te zijn. Ik heb dat huisje-beestje-boompjegedoe eigenlijk nooit gewild, van kleins af aan niet. Dat toch gedaan omdat dat het beste paste bij mijn beeld van een gezin en me dat het meest praktisch leek in verband daarmee. Maar ik kwam er geheel van terug en zou nu wel graag een levenspartner willen met wat je dan zou kunnen noemen een lat-relatie. Maar niet meer een gezamenlijke woonst en gezamenlijke financiën en dergelijke. Uiteraard weet je nooit hoe het leven loopt, maar dat is dus geen wens van mij.

[AltijdDruk]

@Koffie:
Volgens mij is het inmiddels alweer bijna 8 jaar geleden dat ik ook zei: "Vanaf nu alleen nog maar een LAT-relatie", dus ik snap je punt heel goed. Als ik er tijd voor heb wil ik ooit een hondje, misschien twee. Dieren vind ik namelijk wel leuk haha.
Ik heb 3 keer samengewoond (waarvan 1 keer na die uitspraak omdat mijn toenmalige partner uit zijn woning werd gezet en ik hem niet op straat wilde laten staan) en alle drie de keren werd ik gek van mijn partner en van mezelf. Uiteraard is dat een ander verhaal als je een gezin wilt want ik kan me voorstellen dat je voor je kinderen gewoon stabiliteit wilt creëren en dat doe je het makkelijkst als papa en mama samen wonen in een huis. Dat geldt trouwens ook niet altijd want er zijn ouders die zoveel spanningen hebben dat de kinderen alleen maar de dupe worden van dat samenwonen.

Het wordt me steeds duidelijker dat een relatie (in elke mogelijke vorm) een kwestie is van maatwerk