Bang

[TINE74!]

Hé allemaal,

Ik ben nieuw hier en erg bang. Ik ben 49 jaar en denk dat ik aseksueel ben.
Maar ben ook bang voor de gevolgen. En ook bang dat ik het verkeerd heb, ben ik wel aseksueel?

Mijn verhaal in het kort...
Ik heb in m'n leven meerdere lange, serieuse relaties gehad. Ik merkte altijd dat aan het begin van een relatie ik wel open stond voor seks. Maar na enkele maanden is dat altijd over en zorgt het voor veel spanning.
Ik heb er nooit over nagedacht verder. Vond dat het bij een relatie hoorde. Om een beetje in een stemming te komen, dronk ik veel wijn voordat we intiem werden. Ik merkte dat ik na de seks altijd opgelucht was. Als ik en mijn partner even geen seks hadden, kreeg ik stress en werd ik chagrijnig omdat ik wist dat het toch weer eens moest gebeurden.

Nu heb ik sinds 4 jaar een super leuke en lieve vriendin. Maar hetzelfde gebeurde. Mijn partner mist de intimiteit enorm en snapt er niks van. We houden toch van elkaar? In het begin was het zo fijn...
Ik ben in therapie gaan onderzoeken wat er telkens gebeurd in een relatie. Want misschien zit er een trauma onder omdat ik een vervelende ervaring heb gehad? Dus ook emdr gedaan.
Er veranderde niks.

Ik denk dat ik aseksueel ben.
Herkennen jullie mijn verhaal?

En nu.... mijn partner wilt niet zonder mij en andersom maar zij wilt ook niet zonder seks. We raken van elkaar vervreemd merken we.
Maken we elkaar wel gelukkig. Ik voel me elke avond in bed schuldig dat ik haar tekort doe. Zij vindt het heel moeilijk om niet intiem te zijn.
Ze geeft aan niet te weten of ze dit kan. Is bang dat we nu leven als zussen.

We komen er niet uit.

Ik vind het doodeng dit hier te delen. Maar misschien kan ik hier praten met mensen die me begrijpen.

[Edewecht]

Welkom Tine,
Goed dat je hier je vraag heb gesteld, hoe spannend je het ook vindt. Weet dat je welkom bent, met je vragen, met je angst. Hier zijn meer mensen die met dezelfde problemen te maken hebben (of gehad), ik denk wel dat je met hen ervaringen zal kunnen uitwisselen.

Zelf heb ik geen ervaring met relaties, dus concreet kan ik je niet veel antwoorden. Wel kan ik je zeggen dat je niet de enige bent.

[Kawaî]

Ik heb in m'n leven meerdere lange, serieuse relaties gehad. Ik merkte altijd dat aan het begin van een relatie ik wel open stond voor seks. Maar na enkele maanden is dat altijd over en zorgt het voor veel spanning.
Ik heb er nooit over nagedacht verder. Vond dat het bij een relatie hoorde.
Ik merkte dat ik na de seks altijd opgelucht was.

Hee Tine, welkom hier!
Ik herken me heel erg in bovenstaande stukje. Ik dacht ook altijd dat het bij een relatie hoorde, maar op een gegeven moment werd het echt een soort verplichting en ging het me steeds meer tegenstaan.
In mijn laatste relatie hebben we er veel over gepraat, hij begreep het niet helemaal, maar we hebben wel concessies gedaan zodat het voor allebei nog wel oke was.

Ik hoop dat jij er met je vriendin ook uit kunnen komen samen. Het zou zonde zijn als het hierop stuk loopt.

Succes nog en hopelijk vind je hier nog meer herkenbaarheid en begrip van anderen

[AceVentura]

Welkom op het forum Tine,       

Ik ben nieuw hier en erg bang. Ik ben 49 jaar en denk dat ik aseksueel ben.
Maar ben ook bang voor de gevolgen. En ook bang dat ik het verkeerd heb, ben ik wel aseksueel?

Wat goed dat je toch de stap neemt om je vraag te stellen. Je bent hier altijd vrij om je vragen bedenkingen en twijfels te delen.
Het klinkt misschien wat flauw, maar uiteindelijk ben jij zelf de enige die kan bepalen of je aseksueel bent. Wij kunnen je alleen helpen door onze ervaringen te delen zodat je zelf kan bepalen wat bij je past.
Neem in ieder geval geen overhaaste beslissingen, dit soort dingen hebben vaak tijd nodig om duidelijk te worden.

Ik heb zelf geen ervaring met relaties enzo, dus inhoudelijk kan ik je daar niet zo heel veel helpen, wel heb ik wat andere dingen die ik je mee wil geven.

Ik denk dat ik aseksueel ben.
Herkennen jullie mijn verhaal?

Persoonlijk niet, wel zie ik veel herkenningspunten met andere verhalen die hier gedeeld worden.

En nu.... mijn partner wilt niet zonder mij en andersom maar zij wilt ook niet zonder seks. We raken van elkaar vervreemd merken we.
Maken we elkaar wel gelukkig. Ik voel me elke avond in bed schuldig dat ik haar tekort doe. Zij vindt het heel moeilijk om niet intiem te zijn.
Ze geeft aan niet te weten of ze dit kan. Is bang dat we nu leven als zussen.

Zo te zien praten jullie in ieder geval met elkaar en dat is al een belangrijke stap, vaak gaat het daar al mis. Je zou kunnen kijken of jullie tot een mate van intimiteit kunnen komen die voor jullie beiden goed is, dus zowel voor haar als voor jou. Denk hierbij niet alleen aan hoe vaak, maar ook aan wat je dan doet, intimiteit is zo veel meer dan alleen seks.
Een andere optie die je hier op het forum vaker tegen komt is dat de partner met een hogere behoefte aan seks die buiten de deur mag zoeken. Of dat ook voor jullie kan kunnen jullie uiteraard alleen samen bepalen.

We komen er niet uit.

Ik vind het doodeng dit hier te delen. Maar misschien kan ik hier praten met mensen die me begrijpen.

Ik hoop dat jullie er uit komen, je kan misschien alle verhalen die hier op het forum gedeeld worden als inspiratie gebruiken om jullie oplossing vorm te geven. Er zijn hier zeker mensen actief die in soortgelijke situaties zitten of hebben gezeten, die zullen hopelijk ook hier van zich laten horen.

[Koffie]

Ik zie dat ik nog niet had gereageerd. Allereerst alsnog welkom en dapper dat je je verhaal durft te vertellen. Het is niet iets dat je gemakkelijk deelt en je zit ook nog vol twijfels en onzekerheid over je geaardheid en over hoe het verder moet.

Het liefst zou ik een heel concreet antwoord geven, maar helaas, dat is er niet. Allereerst het zoeken naar wie je bent, je geaardheid: dat kun je alleen zelf bepalen. En dat kan een zoektocht zijn. Ik hoop dat de verhalen hier je helpen om ge gedachten daarover vorm te laten krijgen, maar vaak zijn het ook geen antwoorden die je binnen een minuutje helemaal rond hebt.

Ik heb, lang geleden, wel relaties gehad, maar toen wist ik nog niet dat ik aseksueel was. Ik begreep al wel heel lang dat er iets was, 'niet klopte', zoals ik het voelde en zoals ik het terugkreeg van een partner, maar ik kon er de vinger niet op leggen. Er was geen woord voor dat me uitlegde waar ik moest zoeken.

Het was ook heel verwarrend: mijn libido was gewoon aanwezig, alles werkte, maar toch... In het begin was het nog redelijk oke, al kon ik tijdens seks niet echt intimiteit voelen, omdat seks daarvoor voor mij het medium niet is. Ik spreek een soort andere taal. Ik had ook het gevoel: als ik niet wil, en als ik niet wil-willen, dan kan ik geen relatie hebben. En dat is natuurlijk vaak ook heel erg lastig. Ik wilde ook niet afgewezen worden. Dat alles maakte dat ik in relatie best seks had. Alleen, ik vervreemdde mezelf daarbij enorm van mezelf.
Maar hoe kon ik dat aan een partner, en in de eerste plaats aan mezelf, uitleggen? Dat kwam pas later.

Verhalen en ervaringen kunnen heel verschillend zijn, maar ik denk dat je ook veel zult herkennen. Of misschien kom je voor jezelf wel tot de conclusie dat je niet aseksueel bent. Dat maakt overigens niets uit voor hoe welkom je hier bent!

[PallaS.]

Welkom!

Wat mooi dat je alsnog de stap hebt genomen om die vraag te stellen. Fijn dat je er bent, en hopelijk lukt het hier om een paar van de antwoorden te vinden die je zoekt.