Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Wel willen, maar geen aantrekking...

Gestart door tisnikske, juli 13, 2018, 10:48:40 AM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

tisnikske

Een vervelende situatie begint zich eigenlijk in mijn leven een beetje op te dringen. Ik weet van mezelf dat ik helemaal niets met sex heb. Ik zal het zeker niet als een genot aanvoelen, het is eerder een verplicht nummertje. Het beste te vergelijken met meegaan naar een receptie waar je niemand kent maar het toch even afhaspelen omdat je er dan toch maar bent, heel ongemakkelijk eigenlijk. In totaal geprobeerd met 2 lieve mannen maar telkens haakte ik af toen het rond penetratie ging. Dat zoenen en dat knuffelen naakt daar kon ik nog meeleven, ook al bracht me dat geen speciaal gevoel. De tegenpartij beschouwde dat wel als fantastisch en zalig enz.

Na het een periode van de nodige rust te geven, ben ik ja een partner tegengekomen die mij enorm kan boeien. Ik kan wel zelfs stellen dat er zich toch enige verliefdheid opwekt. ? :cheerleader: Deze man krijgt het voor mekaar om mij zenuwachtig te maken, uit te zien naar mekaar en vooral graag bij mekaar te zijn. Iets wat ik nog nooit zo ervaren heb maar dit is ook wel een vermoeiend iets want dit gooit heel mijn innerlijke systeem in de war. We zitten nu aan date nr. 12 binnenkort deze zondag. We zijn al bij mekaar blijven slapen, op romantisch weekendje geweest en allerlei andere neven activiteiten. Nu, er is daar in die avonden altijd met een hele grote bocht rond seksuele activiteit gegaan. Buiten de eerste keer bij de douche scene maar ook daar weer een dikke buis over de ganse lijn voor mij, het ging gewoon niet, je camoufleert dit dan nog wel door hem te pijpen ( als ik het hier zo mag zetten ) en dat je gehurkt zit zodat hij je niet kan aanraken op die bepaalde plekken. Het trekt me gewoon niet aan en hij veronderstelde dat ik zenuwachtig was. Het heeft niets met de persoon te maken want die is één uit de duizend.
Nu voel ik ook wel aan alles dat deze situatie zich niet meer al te lang kan aanhouden. je voelt hem echt als los zand tussen je handen wegglippen. Toegegeven dat is nu eigenlijk ook echt wel het laatste dat ik wil.

Ik weet dat het bij iedereen anders ligt, maar hebben jullie geen tips om hier mee weg te komen ? Ik wil niet heel mijn leven wegvluchten van deze situatie maar ik wil er wel voor zorgen dat ik niet alleen hoef oud te worden. Of hoe zorgen jullie ervoor om toch iets meer affectie te geven tussen de lakens tijdens dat verplichte nummertje ? Nemen jullie vooral zélf het initiatief zodat je vermijd dat ze bij u zelf van alles liggen te proberen...

Eugenie84

Ik zou gewoon eerlijk zijn. En met hem praten. Zeggen wat wel en niet ok voelt.
Want het mag idd niet gaan voelen als een verplicht nummerke.
Want dan gaat je lijf idd ook niks meer voelen.
Veel succes

AceVentura

Ik zie dat dit je eerste berichtje is hier, dus welkom op het forum,  :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:

Ik sluit me aan bij het vorige advies: Wees er eerlijk over, bespreek het.
Het zal mogelijk nog niet makkelijk zijn om te doen, en het is wel de enige manier om samen tot een oplossing te komen die voor jullie beiden werkt.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Koffie

Welkom! En ik sluit me daar ook bij aan. Al is dat heel moeilijk, want gaat hij je begrijpen, accepteert hij het ook...
Aan de andere kant is dit wel een relatie die je een heel serieuze kans wilt geven en er zijn tussen jullie op seksueel gebied wel dingen mogelijk, zoals je schrijft. Er is dus tot een compromis te komen zoals ik het lees. Als je niets doet heb je juist kans dat het een eigen leven gaat leiden en jullie het daardoor niet gaan redden.

Ik heb zelf als 10 jaar geen relaties meer en toen ik dat nog wel had, wist ik nog niet dat ik aseksueel was. Ik wist wel dat ik op seksueel gebied niet bepaald doorsnee was en van mij hoefde het allemaal niet. Ik vond dat het was of ik een andere taal sprak en dat gaat verder dan het gebeuren tussen de lakens.  Ik had seks omdat ik me anders schuldig voelde en ik deed nog erg mijn best om het te 'willen willen'. Omdat ik anders niet liefgehad zou worden. Dus uit ervaring tips hoe je met behoud van je eigen integriteit als aseksueel persoon tot een compromis komt, heb ik niet. Wel weet ik dat ik nooit meer niet open zal zijn, omdat ik dan moet proberen aan doorsnee verwachtingen te voldoen en mezelf moet forceren en kwaad doen. Dat nooit weer. Sowieso, als je in een relatie niet jezelf mag zijn, is de relatie niet een plaats om te groeien.

En wees inderdaad een beetje voorzichtig hier met expliciet taalgebruik. ;) Soms zijn er mensen op het forum die daar echt door afgeschrikt worden.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Fricai

#4
Hey tisnikske, welkom! :wave:

Citaat van: tisnikskeIk weet dat het bij iedereen anders ligt, maar hebben jullie geen tips om hier mee weg te komen ? Ik wil niet heel mijn leven wegvluchten van deze situatie maar ik wil er wel voor zorgen dat ik niet alleen hoef oud te worden.

'Er mee weg komen', dat klinkt niet best. :P Maar misschien bedoel je gewoon iets als 'een succesvolle relatie hebben ondanks jouw afwijkende ervaringen op het gebied van seksualiteit'?
Als je bedoelt 'doen voorkomen of er niks aan de hand is', ... Dat lijkt me geen goed idee. Dat ga je toch geen leven volhouden? En je partner zou zich bedrogen voelen als hij er ooit achter kwam. En als hij er niet achter komt, zal hij er waarschijnlijk constant onzeker en verward over zijn.
Je kan natuurlijk je best doen om het iemand naar de zin te maken (ala 'comrpomis'), maar het lijkt me niks om te doen alsof er niks aan de hand is, en met smoejes of trucjes proberen er zo lang of zo veel mogelijk onder uit te komen... :-X

Citaat van: tisnikske op juli 13, 2018, 10:48:40 AMIn totaal geprobeerd met 2 lieve mannen maar telkens haakte ik af toen het rond penetratie ging. Dat zoenen en dat knuffelen naakt daar kon ik nog meeleven, ook al bracht me dat geen speciaal gevoel. De tegenpartij beschouwde dat wel als fantastisch en zalig enz.

Citaat van: tisnikske op juli 13, 2018, 10:48:40 AMNu, er is daar in die avonden altijd met een hele grote bocht rond seksuele activiteit gegaan. Buiten de eerste keer bij de douche scene maar ook daar weer een dikke buis over de ganse lijn voor mij, het ging gewoon niet, je camoufleert dit dan nog wel door hem te pijpen ( als ik het hier zo mag zetten ) en dat je gehurkt zit zodat hij je niet kan aanraken op die bepaalde plekken.

Eerlijk gezegd, klinkt dit voor mij een beetje alsof je seks niet zo'n drama vindt, zolang jouw geslachtsdelen maar met rust gelaten worden...? Dan vraag ik me af of het niet eerder te maken heeft met jouw specifieke gevoelens op dat gebied, i.p.v. om aantrekking? Ik speculeer maar wat, uiteraard. ;)

Succes met de zoektocht, de relatie, en eventuele lastige gesprekken. :)

G86

Heel herkenbaar...

Maar je zou het toch moeten vertellen. Hoe moeilijk dat ook is. Heb het in mijn vorige relatie ook mee gemaakt. Mijn ex en ik zijn nog wel een jaar samen geweest, maar het is hierdoor toch stuk gegaan.
succes....

tisnikske

Hallo allen,

Bedankt voor de feedback, indien ik met mijn taalgebruik in die ene passage mensen heb doen afschrikken wil ik mij daar al ontzettend voor excuseren. Het is gewoon iets dat me in 4 weken toch wel is bijgebleven. Dat er een soort verdedigingsmechanisme in me optreed van een no-go zone. Je gaat proberen de aandacht af te leiden door zelf initiatief te nemen. ? Een eigen ervaring die ik hier wou meedelen.

Indien het overkomt als dat er zaken wel mogelijk zijn in mijn sexleven wel ik zal dat even de wereld uit helpen. Voor mij is dit echt niet noodzakelijk, ik heb bij geen enkele vorm van affiniteit met iemand. Zelfs niet met knuffelen of zelfs niet met zoenen vaak denk ik terwijl we dit dan aan het doen zijn van tgoh wat is dit nu voor een houding of tgoh waarom moeten wij hier nu de lippen tegen mekaar hebben of tgoh...Ik zie het vanuit een heel ander standpunt. Maar die laatste twee vind ik gewoon niet zo ergerlijk om te doen. Dit ligt wel heel anders bij naakt te zijn. dit wekt ook niet echt iets op en het is gewoon vervelend de tegenpartij vanalles te zien doen om toch maar het vuur aan de lont te krijgen en die passie op te zien wellen. Zo'n types die dan erbij gaan kreunen of geluidjes maken wel daar heb ik dan al helemaal niets mee. Er komt bij mij geen spatje enthousiasme bij te kijken omdat het gewoon niets voor mij is. Omdat ik dat veel te nuchter bekijk. Ik zie er heel anders naar en zal heel andere zaken onthouden als de tegenpartij. Omdat het ook uren lijkt te duren terwijl het in werkelijkheid dan maar 15 min max duurt.

Verder tja, als je iemand leert kennen waarop je verliefd bent geworden... je wilt die persoon toch altijd wel een nieuwe kans geven en hoe naïef dat het ook mag klinken. Ik had echt het gevoel van tgoh, dat is hier de eerste man die mij wel een gevoel kan bieden misschien ben ik eindelijk uit die bubbel en misschien vind ik er nu wel iets aan hebben. Dit wil ik dan ook nog wel eens een eerlijke kans geven maar ik voel me daar ook gewoon totaal niet klaar voor zo blijkt achteraf. Jawel, je denkt elke keer met frisse tegenzin er naar toe te rijden. Nu zal ik eens de romantische persoon uithangen maar ik heb dat van nature al niet dus dat werkt gewoon niet. Want dat moet precies allemaal zo getimed zijn en wanneer pak je hem vast of wanneer geef je een zoen of wanneer zeg je dat ik hem gemist heb. Kijk dit klinkt heel onnozel en lijkt op robotstijl maar hier kamp ik dus echt wel mee. Ook dat heeft alles te maken met timing en vooral fingerspitzengefühl dat ik compleet mis.

Ik lees hier vaak ook dat mensen alleen blijven maar ik kan dat niet. Ik woon nu 2 jaar alleen. Toegegeven zo een leeg bed , niemand waar je iets met kan sharen na het werk ofzo daar heb ik het verdomd lastig mee. Ik zie dit niet als een optie voor mezelf.

Het zal inderdaad praten worden. Ik kan natuurlijk ook zeggen dat ik wil wachten tot na het trouwen. Goed wetende dat hij al heeft gezegd nooit te willen trouwen. :rollol:
Ik denk vermoedelijk wel iets van begrip te krijgen. Hij is echt heel meegaand en lief en heeft alle geduld. Het is niet zo dat hij iets forceert. Ja de douche scene kwam er bv na een romantische film en onze eerste kus en er was afgesproken dat ik zou blijven slapen. Je kan hem dat ook niet kwalijk nemen toch ? Dit was na afspraak 7 ofzo. Die wil ook vooruitgang zien en gelijk had hij. Zo hoort het ook in een normale relatie maar dat is precies iets wat ik met de issues niet kan bieden.
Hij heeft zelf ook niet veel ervaring op seksueel vlak wat een groot pluspunt is maar anderzijds ook wel een tegenvaller is. Hij zal veel willen ontdekken en daarin heb ik echt bang dat ik hem ga tegenhouden en niet genoeg ga kunnen bieden of hem nooit écht het genot ga kunnen geven. En vooral dat laatste steekt me echt.






AltijdDruk

Hoi Tisnikske,

Zoals je zelf aangeeft zit er weinig anders op dan erover praten met hem. Als hij net zo gek is op jou als jij op hem, dan zal hij het fijner vinden om zo vooraan in de relatie (ik weet niet of het dat al is?) te horen te krijgen hoe jij over seks denkt, ipv dat hij over een paar maanden te horen krijgt dat jij allerlei dingen hebt gedaan en laten doen die je eigenlijk niet wilde.

Ik herken je teleurstelling helaas maar al te goed. Ook ik heb elke keer gedacht 'nu wordt het anders, let maar op!', en kreeg dan elke keer de deksel op mijn neus. Mijn laatste relatie is enkele maanden geleden geëindigd omdat we niet over onze verschillen op seksueel vlak heen konden komen. Voor deze relatie was mijn grootste angst om altijd alleen te blijven, net zoals jij beschrijft. Ik wilde koste wag het kost voorkomen dat dat zou gebeuren, dus zette ik me nog maar een keer (vol goede moed) over mijn eigen gebrek aan interesse aan seks heen, wat er uiteindelijk vokr heeft gezorgd dat de walging die ik al had voor seks alleen maar groter is geworden. Na ruim 4 jaar frustraties, spanningen, moeilijke gesprekken, over mijn eigen grenzen heen gaan en nieuwe trauma's, zeg ik nu: liever alleen dan ongelukkig in een relatie. Wie weet praat ik over twee jaar anders, al kan ik me dat op dit moment niet voorstellen ;)

Zolang je een compromis kunt vinden die voor beiden werkt, kan een relatie met iemand die wel seksuele gevoelens heeft alsnog goed uitpakken. Probeer dus helder te krijgen voor jezelf tot hoe ver jij wilt gaan. Wat kan prima, wat zit op de grens en wat gaat ver over je grens heen? Waarschijnlijk zal het gesprek vaker gevoerd moeten worden, aangezien mensen (en dus ook hun wensen en grenzen) veranderen.

Veel succes met het pad dat je nu bewandelt. Hopelijk komen jullie er samen uit.

tisnikske

Ok ik ga hier toch nog even op reageren. Ik wil geen aandachtshoertje zijn maar wil hier een nuttig bijdrage leveren hoe ik het evenaar. Vandaag afgesproken. Het begon met een ontbijtje, rustig op het gemak stellend, hij wou een ontbijt op bed wel dan kreeg hij dat. Nu why in the hell een ontbijt op bed, alle kruimels dan op u lakens en beestig onhandig. Mij zou je er nooit een plezier mee kunnen doen maar bon hij was dolgelukkig dus ik ook. De verwachtingen werden ingelost en ja hij is van nature uit een zeer bedaarde kalme rustige en luisterende man. Dus we zijn vandaag op uitstap gegaan naar één of ander dorpje in de Walen. Het was een dag van gesprek. Vooral spreken om mekaar nog meer te leren kennen en toegegeven dat heeft wel deugd gedaan. Ik ben er eigenlijk een beetje vooruit gekomen. Niet dat we hierna hoempa hoempa rond een kampvuur zijn gaan dansen. Maar hij kon er toch wel precies begrip voor opbrengen. Hij vond het een uitdaging om hiermee om te springen. Hij heeft alvast toch voorgesteld om iets gemeenschappelijk te gaan kopen/huren om zo bij mekaar te gaan wonen of leren kennen in tussenstap tot het echte samenwonen. Dus eigenlijk een meer geslaagde dag kon het niet worden. We zijn ook gewoon afgesloten met ne kus en verder maakte hij zeker geen avances. Dat daar draait dan wel een beetje om geven en nemen. Kust hij graag bon dan moet dat maar gebeuren. Dus mijn respect stijgt met de minuut en er is gewoon veel druk van mijn schouders gevallen.

Maar nu beginnen de vragen toch wel te rijzen van heeft hij het wel echt begrepen wat het inhoud ? Ook wel wat bang dat er dan wel is in de relatie vreemd kan gegaan worden. Al is deze man dit nu echt niet. Nu die antwoorden op die vragen daarbij heb ik zoiets van, ik vind wel dat ik het degelijk heb uitgelegd. Dus achteraf gezien kan ik mezelf vrij weinig verwijten. Het geeft misschien ook wel eens een andere dimensie aan alles ? Misschien is het nu eens niet van shit oh nu zo wringen en toestanden om dit te vermijden en als het er dan toch van komt de aandacht ergens anders opleggen. Misschien moet het deze keer wel lukken ? Alvast ik ga me er geen illusies over maken. Het is voorlopig pril geluk maar laat het ook maar eens meevallen denk ik dan ?





AceVentura

Wat fijn dat het zo goed gelopen is  :klap: :cheerleader:  Dat horen we helaas ook wel eens anders.

Als ik dan toch wat kritisch mag zijn:
Ik vind het wel een grote stap om samen iets te zoeken als je nog niet zeker weet of je op dit vlak bij elkaar past. Het zou denk ik verstandig zijn om daar wat meer tijd voor te nemen voordat je zo'n grote stap neemt, zeker als je twijfelt of helemaal over is gekomen wat je hebt willen vertellen. Soms moet zo'n gesprek ook even landen voordat duidelijk is wat dit voor jullie en je relatie gaat betekenen.

Geniet verder vooral van het prille geluk en van wat jullie samen aan het opbouwen zijn. Het feit dat jullie dit soort dingen kunnen bespreken is al heel waardevol  :cake: :cake: :cake:
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Eugenie84

Voor dat ontbijt op bed kan je altijd zo'n tafeltje kopen. Scheelt al een hoop kruimels in bed, lijkt mij. En volgens mij ging het hem ook helemaal niet om het eten zelf. Maar om gezellig samen zijn. Sommigen vinden dat romantisch.

Goed dat er begrip is van zijn kant. Het is idd soms wat geven en nemen in een relatie. Er zijn ook niet echt regels over wanneer je hem moet/kan knuffelen of kussen. Ge doet dat gewoon wanneer je er zin in hebt. Of niet. Als dat niet zo jouw ding is. Ook hierin kan je best eerlijk zijn.

Het gaat idd allemaal wel heel erg snel. Of hij het echt begrepen heeft, weet ik uiteraard niet. Maar ik denk dat daarover zal moeten blijven praten. Met 1 gesprek zal je er nt komen. En hij blijft ook zijn behoeftes hebben.
En een kans op vreemdgaan bestaat in elke relatie. Zaak is, denk ik, van ergens een compromis te vinden.

Als het is uitgesproken, zit er direct al minder stress op. Dus gaat het al anders aanvoelen. Je bent niet meer zo bezig van oei, gaat hij nu toch wat proberen of zo. En mss is het dan voor jou ook fijner. En kan je het zien voor wat het is. Hij wil graag dicht bij mij zijn. Hij lijkt mij niet het type die je gewoon maar wil pakken.

En als het er toch van komt, zou ik gewoon aangeven van nee, dat voelt niet ok voor mij. Maar "dit" mag bv. wel. Als je gewoon de focus gaat verleggen, kan hij zich afgewezen voelen. En benadruk dat het niet aan hem ligt. Want blijkbaar worden anderen daar heel erg onzeker van. En denken ze dat je hen niet graag meer ziet.

Ik zou zeggen geniet maar van het prille geluk. Dat nemen ze je alvast niet meer af.


tisnikske

Citaat van: AceVentura op juli 16, 2018, 10:09:39 AM
Wat fijn dat het zo goed gelopen is? ? :klap: :cheerleader:? ? Dat horen we helaas ook wel eens anders.

Als ik dan toch wat kritisch mag zijn:
Ik vind het wel een grote stap om samen iets te zoeken als je nog niet zeker weet of je op dit vlak bij elkaar past. Het zou denk ik verstandig zijn om daar wat meer tijd voor te nemen voordat je zo'n grote stap neemt, zeker als je twijfelt of helemaal over is gekomen wat je hebt willen vertellen. Soms moet zo'n gesprek ook even landen voordat duidelijk is wat dit voor jullie en je relatie gaat betekenen.

Geniet verder vooral van het prille geluk en van wat jullie samen aan het opbouwen zijn. Het feit dat jullie dit soort dingen kunnen bespreken is al heel waardevol? ? :cake: :cake: :cake:

Ik apprecieer iedere kritische instroom. Zal ineens op de laatste twee wat reageren.
Er is natuurlijk wel een groot verschil tussen het zeggen en het ook wel gaan doen. Plus ik kan je geruststellen alles wat er nu gebeurt zijn zeer doordachte keuzes. Er zijn een paar moeilijkheden uiteraard. Voor de duidelijkheid ik ben een man hé. Ik wist niet goed of ik het hier wel ging posten maar bon ik kom er effe voor uit. We zijn dus een mannelijk stel. Kom nu ook niet af met misschien lukt het wel bij een vrouw want dat antwoord is resoluut negatief. Beide dan ook totaal niet geout omdat er niet veel relaties zijn geweest in het verleden, plus dit gaat niet met onze huidige functie(s), hij is een topsporter en ik ben zelf ook actief in profclub voetbal. We zijn beide bezig aan ons laatste jaar, hij stopt ermee na dit seizoen en mijn contract houd ook op na 9 maanden. Ik heb een huis afbetaald & hij ook. Maar om mekaar echt te leren kennen zitten we op beide locaties altijd met pottenkijkers wat het zeer vermoeiend maakt. Dat stelt nooit gerust dus daarmee dat gezamenlijke plekje. Je kunt niet iedere keer er van blijven weglopen of een hotel boeken of dit of dat... ergens wil je wel eens gewoon gesetteld zitten. Ik zie dit dan weer eerder op een tijdspanne van 6 maanden gebeuren. Op 6 maanden moeten er toch wel een hele resem vragen opgelost zijn. Trouwens niets weerhoud ons ervan om het gezamenlijke appartementje in een latere fase niet uit te spelen in een zakelijker-aspect. We kunnen het in latere fase na een jaar ofzo waar we effectief weten of we bij mekaar passen of niet, gewoon maandelijks verhuren bv. extra pensioentje etc. Loopt het alsnog mis dan kan dit in tweeën gesplit worden.
Ik ben natuurlijk altijd wel op mijn hoede en besef goed dat dit best ook wel fout kan aflopen ? Al ben ik niet van mening dat dit altijd met een slaande deuren moet zijn of contactverbod. Met de twee vorige mannen heb ik puur vriendschappelijk ook nog een goede band. Wij kunnen nog door één deur en bij de ene ben ik zelfs getuige op de trouw.

Het zal gewoon een zaak worden trouwens van geduldig zijn voor beide. Het feit dat we het sinds ander halve week geleden gewoon niet meer over seks hebben en hij niet afkomt om het uit te voeren, lucht toch wel op. Want ondanks dat ik erg naar de afspraken uit keek elke keer ik naar daar reed kwam er druk en misselijkheid bij te pas omdat ik schrik had we die stap verder weer zouden doen. Maar eens je er bent is dat voorbij omdat hij er geen aanstalten voor maakt. Hij kon eventueel begonnen zijn tijdens dat ontbijt... Het feit dat hij zich op andere zaken concentreert binnen onze relatie is leuk. Morgenavond zullen we het wel zien hé of hij het echt heeft begrepen of woensdag.

Trouwens vind het hier een zeer goed forum, ik hoop dat jullie hier meer mensen mee gaan kunnen bereiken. Ondanks ik dus spreek vanuit mijn eigen ervaring, denk ik dat zoals ik ook wel eerst heb gedaan bij wat rond te neuzen, je hier heel veel inspiratie kan opdoen en op de meeste vragen wel een antwoord vindt. ? Meestal is de sleutel tot alles dan precies wel spreken. Misschien durven we dat te weinig ?

AceVentura

Bedankt voor je openheid, en voor je coming-out  :cake: :cake: :cake: :cake: Uiteraard is het helemaal prima dat jullie een mannelijk stel zijn, dat had ik uit je eerdere berichtjes nog niet opgepikt.

Wat betreft mijn kritische noot: Je weet dat de risico's er zijn, en kan de eventuele gevolgen daarvan dragen, helemaal prima. Ik hoop oprecht voor jullie dat het gaat werken om meer samen te zijn, want ik begrijp dat dit inderdaad een stuk beter werkt dan andere (tijdelijke) oplossingen. Zoals gezegd: Alleen al dat jullie hier een goed gesprek over kunnen hebben is erg waardevol.

Ik denk dat bijna iedereen hier eerst een tijdje rondkijkt voordat ze een account aanmaakten, ik zelf ook in ieder geval en bij de voorsteltopics zie je dat regelmatig terug komen. Praten met anderen die je probleem begrijpen en praten met je partner is iets wat vaak vergeten wordt, en het is zóóó belangrijk.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Fricai

Citaat van: tisnikske op juli 14, 2018, 10:32:53 AM
Indien het overkomt als dat er zaken wel mogelijk zijn in mijn sexleven wel ik zal dat even de wereld uit helpen. Voor mij is dit echt niet noodzakelijk, ik heb bij geen enkele vorm van affiniteit met iemand.

Als er geen 'zaken mogelijk zijn', hoezo was je ervaring onder de douche dan wel mogelijk? ???
Ik snap helemaal dat je seks niet noodzakelijk of leuk vindt, maar waarom is het ene aspect van seks zoveel erger? Ik bedoel, je geeft aan dat je nogal je best doet om specifiek dat te vermijden, onder andere door ander wel mee te doen met een ander aspect van seks.

Citaat van: tisnikskeNu zal ik eens de romantische persoon uithangen maar ik heb dat van nature al niet dus dat werkt gewoon niet. Want dat moet precies allemaal zo getimed zijn en wanneer pak je hem vast of wanneer geef je een zoen of wanneer zeg je dat ik hem gemist heb. Kijk dit klinkt heel onnozel en lijkt op robotstijl maar hier kamp ik dus echt wel mee.

Volgens mij 'moet' dat helemaal niet, ik zou me niet zo druk maken en het gewoon doen wanneer het in je op komt! :) En stel dat je dat soort dingen dan doet op heel andere momenten dan dat andere mensen het zouden doen, ... Dat is toch prima? Misschien is het zelfs verfrissend/bijzonder voor je partner?

Citaat van: tisnikske op juli 15, 2018, 10:40:27 PMMaar nu beginnen de vragen toch wel te rijzen van heeft hij het wel echt begrepen wat het inhoud ?

Lijkt me een goede vraag om in gedachten te houden, ik vermoed dat het regelmatig gebeurt dat mensen een relatie met een aseksueel aangaan, en er later spijt van krijgen omdat het toch een stuk moeilijker is dan gedacht. Maar ja, dat kun je nu niet weten, als hij het waard is, ga er voor? :)

Citaat van: tisnikskeHij zal veel willen ontdekken en daarin heb ik echt bang dat ik hem ga tegenhouden en niet genoeg ga kunnen bieden of hem nooit écht het genot ga kunnen geven. En vooral dat laatste steekt me echt.

Wellicht, maar geen relatie is perfect. Mensen zullen altijd wel dingen hebben die ze zouden willen beleven met die specifieke persoon, wat niet gebeurt. Of jullie relatie kans van slagen heeft, lijkt me afhangen van hoe ver jij wel kunt gaan op dat gebied (dus hoe veel % van wat hij zou willen beleven kan hij beleven?), van hoe belangrijk dat aspect voor hem is, en van hoe jullie relatie voor de rest loopt (iemand zal sneller een seksleven accepteren dat niet helemaal is wat hij wil, als hij de rest van de relatie fantastisch vindt). Succes! :)