Onzekere zoektocht naar hopelijke (h)erkenning

[AceVentura]

Fijn dat het nog steeds zo goed voelt Samoth, hou dat vast

[LittleMary]

Nou, nog maar een high five dan, Samoth, fijn dat het zo gegaan is! 

[HSP-ertje]

Je verhaal en vooral de beschrijving van je gedachten en gevoelens zijn zo herkenbaar voor mij. Fijn om te lezen dat je het een naam en plaats hebt kunnen geven, en zelfs je familie hebt durven inlichten. Zelf heb ik het aan mijn zoon verteld en mijn ouders, maar ook dat ik nog niet helemaal zeker ben. Verder ben ik er als de dood voor dat iemand anders het te weten komt, vanwege de angst voor kritiek en afwijzing.

Wat ik me afvraag, heb je ondertussen al je aanvullend klankbord gevonden ?

[AceOfWands]

Oooo, ja, herkenbaar! Zo fijn dat je gegroeid bent in die zelfacceptatie. En wat fijn ook dat je familie er niet moeilijk over doet. Ik ken de twijfels en slecht over mezelf denken en ook mezelf de schuld geven van mislukte (pogingen tot) relaties en afwijzingen maar al te goed. Maar eigenlijk heeft nooit iemand schuld aan een verkeerde match, daar probeer ik toch steeds mezelf aan te herinneren. Als de ander perse geslachtsgemeenschap wil met me en het is een sine qua non voor diegene dan wordt t sowieso niks

[Samoth]

Wat ik me afvraag, heb je ondertussen al je aanvullend klankbord gevonden ?

Nee. En ja. Ik zit nu in mijn dertiende week van twintig weken (cognitieve gedrag) groepstherapie, naast mijn individuele gesprekken met een psych. Door die therapie krijg ik meer inzichten in mijn patronen en ook handvaten hoe die patronen te herkennen en vooral te doorbreken/aan te pakken, of juist met rust te laten en te accepteren. Zo heb ik een brief aan mezelf geschreven en een soort van Tien geboden geschreven hoe ik graag mijn leven wil leven en waar ik zoal voor op moet passen. Die helpen me flink als ik weer eens in een minne (veelal verdrietige en boze) periode zit. Die boosheid keerde zich vaak naar mijzelf toe, ik ben liever boos op mezelf dan op iets of iemand anders. Nu lukt het me af en toe om die boosheid op mezelf wat te milderen en zelfs om te draaien naar helpende gedachtes ipv de bak allende met destructieve zelfhaat maar over mezelf uit te gieten.

Ik heb de term a-seksueel losgelaten. Ik houd van ongebonden vrijheid en de term a-seksueel benauwde en versmoorde me. Het was me veel te afgebakend en definitief. Ik houd nu de term twijfelseksueel aan. Dat geeft mij veel meer mogelijkheden om over mijn seksualiteit te praten met anderen. Wat ik overigens zelden doe, want ik vind over (geen) seks praten nu eenmaal lastig. Omdat geen seks me twee keer een relatie -in de amoureuze zin van het woord- heeft gekost. Ook heb ik volgende maand een eerste gesprek met een seksuoloog. Omdat ik toch wel graag wat dingetjes betreft mijn seksualiteit wil voor- en overleggen. Ik vind het ingewikkeld dat ik wel masturbeer, ook tijdens mijn relaties, maar geen penetratie/seks wil. Misschien ben ik wel masturbatie-verslaafd, heeft mijn fantasie een niet te evenaren surrealiteit aangemaakt en 'kan' ik daardoor geen seks hebben. Bovendien zijn er nog wel wat meer schaamtedingetjes betreft seks die mij mogelijk wel blokkeren.

Ik heb iemand nodig die mij een spiegel voor houdt, geheel objectief, hier en daar wel wat begeleid, maar me zelf een beslissing laat nemen. In mijn therapie en groep heb ik dat gevonden en wat meer begrip, kennis en uiteindelijk acceptatie gekregen om het zelf in het leven te kunnen toepassen. Dat gaat met keihard vallen en weer opstaan, maar dat is the story of my life. Ik hoop in die seksuoloog ook zo iemand te vinden als het gaat om seksualiteit, initimiteit in z'n geheel eigenlijk haast wel. Op dit forum had ik toch het idee dat ik (stellig) aseksueel 'moet' zijn, ik richting het label aseksueel werd 'gepusht'. En hoewel ik wel eens met stelligheid gezegd heb dat ik aseksueel ben en met plezier op meetingen was, is er toch áltijd wel wat twijfel geweest en denk ik nu toch dat ik het niet zo stellig ben. Twijfelseksueel dus.

Daarmee heb ik een geschikte vrouw vinden voor mezelf nóg moeilijker gemaakt dan puur daten met seksuele vrouwen of juist op zoek gaan naar een a-seksuele vrouw, maar dit is voor mezelf (nu) wel eerlijker. En rustiger. Misschien is geen seks willen namelijk toch wel meer een blokkade en eigen perfectionisme, faalangst en overtuiging dat ik van seks geen fuck bak (pun intended). Mogelijk zit er toch wel aseksuele geaardheid in mij, maar ik vind het idee en het concept van de intimiteit door seks te mooi om me stellig a-seksueel te kunnen noemen. Dus ik onderzoek en ondervind rustig door. "Is dat niet heel erg onrustig, Samoth?" Mjoah, best wel, ik heb lieve familie, goede en prachtige vrienden en vriendinnen, ik heb mijn (groeps)therapie en zo kom ik weer terug op mijn antwoord op de vraag of ik mijn aanvullend klankbord heb gevonden; "Nee. En ja.".

Dit was mijn spreekbeurt over mijzelf en mijn (seksuele) twijfels. Nog vragen?

[Stevie1992]

Mocht je nog mensen nodig hebben dan ben ik natuurlijk ook altijd nog in de buurt voor een serieus of minder serieus praatje. ? 
Als ik het zo hoor denk ik dat het voor jou wel goed is dat je je stelligheid losgelaten hebt, het klinkt idd alsof het heel benauwend is als ik zo hoor wat jij daar dan allemaal voor limieten bij lijkt te zien en hoe dit jou beïnvloedt. Ik heb mijzelf dan wel het label aseksueel gegeven, maarja ik neem daarbij ook alleen de definitie van: 'Geen seksuele aantrekkingskracht'.. omdat ik dit nou eenmaal (voor zover ik weet) nog nooit gevoeld heb, terwijl het verder niks zegt over wat ik moet of niet en wat ik doe/wil of niet.

Ga vooral lekker verder in je zoektocht en neem hierbij de input mee van wie dan ook, maar vertrouw altijd op jezelf. En dan kom je vanzelf ergens uit waar jij je goed voelt.

Ps. Zorg trouwens wel dat je een seksuoloog vindt die ook echt luistert en niet meteen zegt dat aseksualiteit niet kan en dat het per se ergens anders aan moet liggen. Open minded

[Samoth]

Mocht je nog mensen nodig hebben dan ben ik natuurlijk ook altijd nog in de buurt voor een serieus of minder serieus praatje. ?

Dank je, Stevie. Je hebt een appje. 

Zorg trouwens wel dat je een seksuoloog vindt die ook echt luistert en niet meteen zegt dat aseksualiteit niet kan en dat het per se ergens anders aan moet liggen. Open minded

Het duurt nog enkele weken (de betreffende seksuoloog is op vakantie), maar ik wil wel graag beginnen met de vraag hoe hij (want het is een hij, wat ik in eerste instantie wat moeilijk vond, maar waar ik nu toch wel blij mee ben) tegenover aseksualiteit in z'n algeheel staat. Dat vind ik toch wel belangrijk om te weten. Daarna kan ik wel verdergaan met mijn eigen issues.

[HSP-ertje]

Wat ik me afvraag, heb je ondertussen al je aanvullend klankbord gevonden ?

Dit was mijn spreekbeurt over mijzelf en mijn (seksuele) twijfels. Nog vragen?

Nee, voorlopig geen vragen meer Wat een herkenbaarheid weer, we denken er net hetzelfde over, ik vind dat ze de term twijfelseksueel officieel moeten maken
Heb je al eens gegoogeld op vermijdende persoonlijkheidsstoornis? (Oeps, toch een vraag  ) Ik denk dat jij dat ook wel eens zou kunnen hebben en ik denk vaak dat dat de reden is waarom ik geen seks wil, ipv aseksualiteit. Speelt in ieder geval een grote rol bij mij, kan ook een combi van beide zijn, ben ik nog niet uit . . . Twijfelseksueel dus

Als je zin hebt in een babbel, je mag me altijd een berichtje sturen