Hoi

[Soldieron]

Hoi,

Ik ben een vrouw van 44 en brandnieuw in dit onderwerp. Heb reeds 20 jaar een relatie met een man van nu 52 die afgelopen weekend me onder andere heeft verteld dat hij het prima zou vinden om nooit meer te vrijen. Ik wist al wel jaren natuuurlijk dat we een libido verschil hadden maar door wat mijn man me nu heeft verteld zie ik dat het verder gaat dan dat. Hij is hetero, maar vindt vrouwelijke geslachtsdelen eerder afstotend dan opwindend, en vindt het hebben van gemeenschap gedoe en in eerste instantie helemaal niks (hij kan wel genieten van de lichamelijke sensatie van sex maar dan liever alleen).

Ik ben eerder hyperseksueel dan iets anders en ik ben eeg in de war. Weet niet goed hoe dit verder moet. We hebben samen kinderen die allemaal nog afhankelijk zijn van ons.

Het buiten ons huwelijk vinden van vervulling van mijn behoeftes is voor mijn man geen optie.

Ik vind het heel heftig allemaal. Ik hoop hier overlevingsstrategieen te vinden. Of iig kennis.

Liefs,
Soldieron

[Koffie]

Welkom!
Kennis en ervaring vind je hier in elk geval. Verder weten wij natuurlijk niet of je man aseksueel is. Als ik zie wat je schrijft sluit ik dat zeker niet uit, maar alleen hij zelf kan dat bepalen. Misschien kan hij zelf op het forum en de wikipagina's lezen en kijken of hij zich erin herkent.

[Edewecht]

Welkom Soldieron,

Goed dat je ons gevonden hebt. Hier zijn in ieder geval ook ervaringsdeskundigen, met name op het bord Bekeken van de andere kant.

Ik hoop dat je een beetje kunt vinden wat je zoekt.

[Atlantis]

Welkom Soldieron,
Wat Koffie al heeft gezegd, namelijk je man ook eens op dit forum laten lezen, zal misschien wat meer duidelijkheid scheppen. En verder, blijf vooral praten!!!!
Heel veel succes en sterkte, groetjes Atlantis.

[AceVentura]

Welkom op het forum Soldieron,

[Mute]

Hoi Soldieron,

Welkom en goed dat je ons gevonden hebt. Ik herken je situatie, en herken je frustratie. Je kan mij verhaal over de afgelopen jaren volgen als je op mijn profiel naar mijn postings kijkt. In het kort komt het er op neer dat ik van zeer gefrustreerd en vol onbegrip over asexualiteit, asexualiteit nu zie als een feit en mij niet afgewezen of ondergewaardeerd meer voel als man. Mijn vrouw haar behoeftes aan sex liggen gewoon anders (ongeveer 0) dan de mijne (wel iets hoger ;-).

Wij zijn er uitgekomen met hulp van een sexuoloog (eigenlijk 2, maar de eerste was minder succesvol). Dit was noodzakelijk, omdat het zo beladen en emotioneel was, dat we er samen niet meer normaal over konden praten en alleen maar ruzie maakten. Mijn vrouw kon in eerste instantie ook niet leven met de gedachte dat ik mijn intimiteit ergens anders zou zoeken. De sexuologe heeft gekeken of ze onze verrschillen in behoefte bij elkaar kon brengen. Uiteindelijk kon ik niet leven met de gedachte aan een leven zonder intimiteit. Pad stelling? Niet helemaal. Na veel overleg stond mijn vrouw er voor open dat ik buiten de deur zou kijken onder een aantal voorwaarden: buiten onze sociale en directe omgeving, met een vrouw die ook een partner had en stoppen als er liefde/verliefdheid in het spel zou komen. Hier konden we beiden mee leven. Het bevalt mij tot nu toe goed, al is het moeilijk een leuke vrouw te vinden, die ik ook nog aantrekkelijk vind (en zij mij). Op een secondloveis het aantal zoekende vrouwen aanzienlijk lager dan mannen. enfin, op dit moment gaat het goed, het heeft ons huwelijk gered en ik heb diep respect voor mijn vrouw die haar geliefde (mij :-) zo vrij laat en vertrouwt dat hij elders zijn behoefte aan intimiteit mag zoeken.

Je kan mij via een persoonlijk bericht direct contacten als je meer vragen hebt, of gewoon op het forum, ik zal je in de gaten houden. Ik log regelmatig, maar niet dagelijk/wekelijks in, dus verwacht geen ' instant' respons.

[Samoth]

Hey Soldieron, goed dat je hier bent neergestreken om je blik te verruimen, begrip te vergroten en (zo) oplossingen te vinden. Dat is onwijze liefdevol. Heel veel sterkte in ieder geval in je lastige situatie en welkom hier.