Ook ik stel me even voor

[Susanne]

Hallo allemaal,

Fijn dit forum gevonden te hebben. Veel herkenning. Ik heb me zelf altijd al asexueel genoemd of in vergelijkbare termen gedefinieerd, maar ik weet pas sinds kort dat het een 'officieel' erkende identiteit is. Dacht zelf altijd dat ik één op de miljoen was. 1 op 100 verbaast me zeer - ik heb niet de indruk dat ik ooit iemand ben tegengekomen die ook aseksueel was.
Heb me dus altijd vrij alleen gevoeld hierin en moest behoorlijk stevig in mijn schoenen staan om de buitenwereld te vertellen 'dat ik nu eenmaal zo was'. Een buitenwereld die me ook met regelmaat vertelde 'dat dat wel erg vreemd was'. Niet leuk, maar ik leerde hiermee om te gaan - niet altijd even gemakkelijk en ik heb ook wel het gevoel dat ik 'ergens op mijn weg iets van mezelf verloren heb om met deze buitenwereld te dealen'.
Inmiddels 55.
Heb de indruk dat op dit formum maar weinig mensen van boven de 50 zijn. Toch vind ik het fijn om asexuelen te ontmoeten van boven de 50 om uit te wisselen hoe zij - zonder voor vele jaren te weten dat het een 'normale' oriëntatie is - hun leven hebben ervaren ten aanzien van sexulaiteit en relaties.
Mocht je boven de 50 zijn en ook behoefte hebben aan uitwisseling? Laat me weten. Groet, Susanne.

[AceVentura]

Welkom op het forum Susanne, 

Wat naar dat je vervelende reacties hebt gehad. Aseksualiteit is nog erg onbekend, en door er over te praten heb je in ieder geval al bijgedragen aan de bekendheid daarvan
Volgens mij zijn de meeste leeftijdsgroepen wel vertegenwoordigd, al denk ik wel dat het zwaartepunt hier inderdaad op de wat lagere leeftijden ligt omdat dat toch vaak de leeftijd is dat dit soort zaken spelen. Er zijn wel leden 50+, dus houd hoop

Veel plezier hier.

[Koffie]

Ik ben 50. Het klopt denk ik wel dat zich vrij veel jongvolwassenen aanmelden, maar dat hangt juist ook met die leeftijdsfase samen denk ik. Om je heen beginnen veel mensen aan relaties en seks en soms al een gezin en daar sta je dan. Ik had dat in elk geval toen ik die leeftijd was heel sterk.

Ik heb me hier aangemeld toen ik begin 40 was en duidelijk verwoord wilde hebben wat er nu eigenlijk aan de hand was met me. Het forum heeft mij veel duidelijkheid gebracht.

Vervelende reacties zijn niet leuk. Ik heb ze zelf niet zo gehad, maar ik praat vrij weinig over mijn priveleven en ik heb geen familie behalve mijn kinderen, dus dat scheelt. De mensen die het weten reageerden niet altijd begripvol ('je hebt de ware nog niet ontmoet', of giebelig) maar ook niet vervelend of afwijzend. Zoals AceVentura al zegt, het is nog vrij onbekend, dus mensen weten niet wat ze horen. Er is trouwens best kans dat je wel degelijk andere aseksuelen tegen bent gekomen, maar dat je geen van beiden van elkaar wist dat je dat was. Misschien voor jezelf nog niet eens.

Ik hoop dat het forum je kan helpen je minder 'de enige' te voelen. En wie weet is die ene op de 100 wel een voorzichtig getal.

Hoe dan ook, welkom!

[Edewecht]

Hallo Susanne, welkom!
56 hier, en delen van je verhaal herken ik goed.

Ik maak me er nu even van af met deze link waar mijn (korte) verhaal staat, maar ik wil binnenkort wel op jouw bijdrage terugkomen.

[Bubble]

Welkom Susanne
Hier nog een 50+-er. Ik ben 52

[Atlantis]

Hoi Susanne. Welkom en er zijn er meer hoor. Ook ik ben 50+, namelijk 53  . Waarschijnlijk zijn er in werkelijkheid net zo veel 50+ers aseksueel,  als 20-ers en 30-ers. Alleen was/ is er niet zo veel bekendheid rond aseksualiteit.  En de 50-ers hebben vaak al wat relaties achter de rug en pasten zich vaak aan bij wat "normaal" werd gevonden, met alle problemen van dien...
Sinds ruim een half jaar ben ik erachter dat aseksualiteit een geaardheid is en dat ik dus in dat plaatje paste....
Gelukkig is er tegenwoordig  veel meer in het nieuws over diverse geaardheden, dus kunnen jonge(re) mensen er sneller achter komen, gelukkig....
Lees gerust alle verhalen en daar vind je waarschijnlijk nog veel meer herkenning.

[Atlantis]

Trouwens Susanne, 30 maart hebben we een meeting in Haarlem. Daar zitten ook de 2 50+ plussers bij (Bubble en ik). Mocht je het aandurven, je bent meer dan welkom.

http://du.asexuality.org/index.php?topic=6358.0

[With Pen and Paint]

Welkom Susanne! 

Er is trouwens best kans dat je wel degelijk andere aseksuelen tegen bent gekomen, maar dat je geen van beiden van elkaar wist dat je dat was. Misschien voor jezelf nog niet eens.

Dit doet met denken aan een gedicht van Shel Silverstein:

"She had blue skin,
And so did he.
He kept it hid
And so did she.
They searched for blue
Their whole life through,
Then passed right by-
And never knew."

[AceVentura]

Mooi gedicht With Pen and Paint, bedankt voor het delen.

[suus]

welkom!

[Minimalis]

Hoi Susanne,  Hier nog een 50+er (55)[en ik maar denken dat Edewecht de enige is van mijn leeftijd] Ik heb me al heel lang aseksueel gevoeld, al voordat ik wist dat het echt bestond. Daar kwam ik achter toen internet toegankelijk werd voor iedereen. Nog nooit aan iemand verteld. De wereld vindt mij waarschijnlijk normaler dan ik de (oversekste) wereld vind. Dat zal veranderen als ik het vertel, want mijn omgeving is niet bepaald ruimdenkend. Dat ga ik dus ook niet doen. Ik heb mijn aseksualiteit allang geleden geaccepteerd en leren leven met de nadelen, maar ook met de voordelen. Heb geen behoefte om het iemand te vertellen. Heel af en toe vraag ik me  af of het leuk is andere aseksuelen te ontmoeten, daar ben ik nog niet uit.

[kim10]

Hoi Susanne, ik ben Kim, ook boven de 50. . Ik heb mijn hele leven geweten dat ik aseksueel ben. Al noemde ik het niet zo. Ik praatte er nooit over . Waarom zou ik ? Ik heb twee relaties zonder seks achter de rug, waarvan 1 heel prettig. De partners hadden wel seks. Daar hadden zij weer hun partners voor. Ik heb daar nooit problemen mee gehad. Zij ook niet. H :cheerleader:et leeft lekker als je weet wie je bent.

[Susanne]

Hallo allemaal. Wat een leuke reacties en wat fijn om nog meer 50 plussers te treffen op dit forum. By the way - ik heb het nooit verzwegen voor mijn omgeving - al had ik er nooit een woord voor - ik verzon er zelf wel termen voor. Het scheelt heel veel dat er een 'officieel' erkende term is voor deze geaardheid. En ook fijn om te weten dat het minimaal 1 op 100 zijn. Voelt toch echt anders dan 1 op miljoen.
Maar 'blue' als term - vind ik wel helemaal geweldig - bedankt voor het delen van dat gedicht. Mijn favoriete kleur trouwens.
Ik ga nog kijken of ik naar Haarlem kan de 30e. Ook wel leuk om gelijkgeaarden live te ontmoeten. Ik moet die dag werken, maar wie weet ..... .
Waarom ik met 50 plussers wil spreken ..... . Ook al heb ik mijzelf volledig geaccepteerd in mijn geaardheid - toch heb ik het gevoel dat ik onder weg iets van mezelf kwijt ben geraakt. Een stuk romantiek. Als 20 ger had ik nog wel platonische relaties met mannen, maar die verdwenen meestal uit mijn leven zodra ze een vriendin kregen. Andere platonische relaties stopten gewoon, omdat het voor de ander gewoon weg niet uit te houden was. Dat vond ik altijd heel erg jammer. Anyway uiteindelijk bleven alleen vriendschappen over met homoseksuele mannen - ook heel leuk en vaak ook hele mooie mannen - wanneer het om mannen gaat dan - vriendinnen zat. Dus - mijn vraag is eigenlijk - wie heeft ook het gevoel iets van zichzelf - onderweg - kwijt geraakt te zijn?
Maar goed - misschien kunnen we hier 30 maart nog op uit wisselen. Leuk jullie te ontmoeten op dit forum en wie weet binnenkort live. Bedankt voor alle reacties en wie weet tot gauw ziens. Susanne.

[kim10]

Hoi Susanne, nee dat herken ik niet. Misschien omdat ik niet romantisch ben. Nooit belangstelling voor gehad. eerlijk gezegd heb ik het altijd een beetje belachelijk gevonden. Maar goed, ieder het zijne/hare.

[Samoth]

Hey Susanne. Ik weet van mezelf wel dat aseksualiteit me van mezelf vervreemd heeft, vooral toen ik het nog niet van mezelf besefte. Alsof er iets mis met me was, alsof ik niet 'verliefd' genoeg was. Dat heeft bij mij en mijn zelfvertrouwen absoluut wel een zekere deuk opgeleverd. Nu ik van mezelf erken dat ik nu eenmaal geen seksuele aantrekkingskracht heb, begin ik wel gaandeweg weer een beetje mezelf terug te vinden. Dus die het gevoel dat er iets aan je mist, die (zelf)vervreemding ken ik zeker. Welkom alhier!