Hallo allemaal, wat fijn dat jullie er zijn! Ik stel me graag voor!!

[Zomerbloempje]

 Hoi allemaal,

Veel nieuwe dingen vandaag: voor het allereerst geregistreerd op een forum . Jaja en dat in 2019...! Maar toen ik dit forum zag, ik heb er al even flink doorheen zitten neuzen, voelde dat zelfs al was ik nog geen lid al als een warm bad! En dan ook nog voor het eerst uit"spreken" dat ik a-seksueel ben.

Ik zal me even voorstellen: in het dagelijks leven werk ik als kinderpsycholoog en daarnaast sport en lees ik graag.  Ik weet eigenlijk al heel lang dat ik a-seksueel ben, in ieder geval op dit moment en zolang ik me kan heugen. Ik heb lang gedacht dat het met mijn orthodox gereformeerde opvoeding te maken had, waar mij op elfjarige leeftijd door de ouderling tijdens catechisatie werd verteld dat seks een zonde is, zelfs als dat gebeurt tussen gehuwde mensen. Het zou een soort noodzakelijk kwaad zijn dat bij de zondeval de mensheid is overvallen. Dat werkt natuurlijk niet echt mee aan een positieve seksuele ontwikkeling van een meisje dat nog aan haar puberteit moet beginnen. Toen ik volwassen was liet ik de geloofsgemeenschap achter me, een paar jaartjes therapie en ik pakte mijn leven op. Op kamers, studeren enz... Daten, dat ook. Veel gedate, maar ik hield altijd de boot af als het om seks ging. Ik werd zowel verliefd op jongens als meisjes. Een paar relaties begonnen, maar het liep altijd stuk omdat ik me seksueel niet aangetrokken voelde tot iemand. Opnieuw in therapie, maar daar werd het erg gezocht in mijn jeugd en in negatieve seksuele ervaringen die ik mogelijk zo hebben gehad in die geloofsgemeenschap. Daar is inderdaad wel het een en ander aan het licht gekomen in de trant van kindermisbruik, maar ik heb hier geen herinneringen aan. Dus daar kwam ik niet verder mee.
Ik dacht dat ik er door moest, dus probeerde het. Tongzoenen vond ik al vreselijk, maar ik "onderging" het. Bij seksuele aanraking sloeg ik helemaal dicht en van seks is het (gelukkig, ik moet er niet aan denken) nooit gekomen.

Nu ben ik 31 en ik weet eigenlijk nog steeds niet goed of ik op mannen of vrouwen val. De laatste tijd neig ik iets meer naar vrouwen, maar misschien is het ook allebei. Dat ik a-seksueel ben is mij inmiddels wel duidelijk, of dat nu aangeboren is of verworven... geen idee. Misschien is dat ook niet belangrijk.
Een heel verhaal over mij... ik ben weer op een punt dat ik toch graag iets wil doen met dat stukje van mij wat ik zo voor iedereen verborgen houdt. Het kunnen delen is fijn. En mijzelf wat beter leren begrijpen zou ook fijn zijn: ik mag er dan voor gestudeerd hebben, maar mijzelf doorgronden is nog een flinke uitdaging 

Groetjes,
Zomerbloem

[Koffie]

Welkom!

[AceVentura]

Welkom op het forum Zonnebloem,
Bedankt voor je uitgebreide voorstelbericht.

Veel nieuwe dingen vandaag: voor het allereerst geregistreerd op een forum . Jaja en dat in 2019...! Maar toen ik dit forum zag, ik heb er al even flink doorheen zitten neuzen, voelde dat zelfs al was ik nog geen lid al als een warm bad! En dan ook nog voor het eerst uit"spreken" dat ik a-seksueel ben.

Wat goed dat je die stappen gezet hebt
En wat fijn dat je het hier als een warm bad ervaart, dat is ook precies de bedoeling, een veilige plek om nieuwe dingen over jezelf te ontdekken.

Nu ben ik 31 en ik weet eigenlijk nog steeds niet goed of ik op mannen of vrouwen val. De laatste tijd neig ik iets meer naar vrouwen, maar misschien is het ook allebei. Dat ik a-seksueel ben is mij inmiddels wel duidelijk, of dat nu aangeboren is of verworven... geen idee. Misschien is dat ook niet belangrijk.

Waar het vandaan komt vinden we hier over het algemeen ook minder interessant, en is ook vaak bij andere geaardheden nog niet duidelijk. Het belangrijkste is vaak het ontdekken welk hokje/labeltje het best bij je past en ontdekken dat je niet de enige bent.

Een heel verhaal over mij... ik ben weer op een punt dat ik toch graag iets wil doen met dat stukje van mij wat ik zo voor iedereen verborgen houdt. Het kunnen delen is fijn. En mijzelf wat beter leren begrijpen zou ook fijn zijn: ik mag er dan voor gestudeerd hebben, maar mijzelf doorgronden is nog een flinke uitdaging 

Bij mij zeiden ze dat je altijd een blinde vlek hebt voor jezelf
Voor jezelf beter leren begrijpen kan het helpen om hier rond te lezen en vragen te stellen, en zo te zien heb je daar al een goed begin mee gemaakt, dus ga zo door
Als je nog meer wilt doen, bijvoorbeeld anderen ontmoeten, dan kan je ook eens kijken bij de bijeenkomsten. "In het echt" met iemand praten is vaak toch weer anders dan zo via een forum.

Veel plezier hier!

[Amandel]

Welkom, Zomerbloem.

[Edewecht]

Hallo Zomerbloempje, mooie naam

Welkom in dit warme bad. Goed dat je dit forum gevonden hebt.
Ikzelf kom oorspronkelijk ook uit de gereformeerde hoek, zij het gelukkig lang niet zo zwaar als jij over jezelf beschrijft.
Maar toen ik als 16-jarig jochie mijn 'homofiele' gevoelens ontdekte, was dat godsdienstige toch wel een extra belemmering om die gevoelens toe te laten -- zacht uitgedrukt. "Man en vrouw schiep Hij hen, en daarom mag het alleen zó, en niet anders."

Gelukkig dat je je van dat wereldje hebt kunnen losmaken. Naar wat ik weet, kan het nogal een strijd zijn. Maar klaarblijkelijk ben je niet bang om over jezelf te leren en naar jezelf te kijken. Wees daarom niet bang om vragen te stellen, zelfs als het 'domme' vragen zouden zijn, want die bestaan niet.

[kim10]

Van mij ook welkom. het is hier inderdaad wel een warm bad. Ik ben er nog steeds blij mee. En goede van je dat je je aan die geloofsgemeenschap hebt ontworsteld. 

[Zomerbloempje]

Bedankt allemaal! Ik voel me zeer welkom!
Een zo'n bijeenkomst lijkt me ook leuk om eens bij te wonen, maar dat is nog wel een grote stap. Ik zal kijken wanneer ik daar aan toe ben.

[AceVentura]

Alles op z'n tijd, doe rustig aan.

[Edewecht]

Alles in jouw tempo en op jouw manier.

[Sintara]

Welkom :

[Samoth]

Wat een indrukwekkend verhaal, Zomerbloempje. Wat bewonderenswaardig dat je er -ondanks wat twijfels voor en over jezelf- toch voor hebt gekozen kinderen/jeugd te helpen met hun psychische gesteldheden. Mijn eerste en langste ex was vrijgemaakt gereformeerd. Met haar ben ik geregeld naar de kerk geweest, naar alpha-cursussen, religieuze festivals en heb met haar dominee meerdere gesprekken gehad. Omdat ik niet gelovig ben, zij dat wel was en ik graag wilde snappen wat zij nou zoal geloofde. Zij was mijn eerste vriendinnetje en is uiteindelijk mijn vrouw geworden. Ik heb lang gedacht dat mijn aseksualiteit verband hield met angsten dat ik wat met haar deed wat niet 'mocht', ofzo, zelfs toen we al getrouwd waren. Dat haar religieuze achtergrond 'in mijn hoofd was gaan zitten' en zo bij mij een soort blokkade had veroorzaakt. Ook al was zij altijd degene die het voortouw nam als het op seks(ualiteit) aankwam.

Fijn dat het forum zo goed aanvoelt. Succes in je zoektocht en welkom hier. 

[Zomerbloempje]

Mijn eerste en langste ex was vrijgemaakt gereformeerd.

Dat kerkgenootschap ken ik ook. Ook redelijk gesloten en orthodox volgens mij. Ik kom weer net uit een andere hoek, wat men ook wel de zwartekousenkerk noemt. Wel mooi dat je je voor haar geloof hebt opengesteld..!

Ik heb lang gedacht dat mijn aseksualiteit verband hield met angsten dat ik wat met haar deed wat niet 'mocht', ofzo, zelfs toen we al getrouwd waren. Dat haar religieuze achtergrond 'in mijn hoofd was gaan zitten' en zo bij mij een soort blokkade had veroorzaakt. Ook al was zij altijd degene die het voortouw nam als het op seks(ualiteit) aankwam.

Kan ik me voorstellen. Helemaal als je niet weet dat a seksualiteit ook een geaardheid kan zijn. Ik ben ook erg geneigd een oorzaak te zoeken, maar een oorzaak impliceert een oplossing en niet een acceptatie denk ik..
Groetjes!!

[Samoth]

Ik ben ook erg geneigd een oorzaak te zoeken, maar een oorzaak impliceert een oplossing en niet een acceptatie denk ik..

Hah. Spijker, kop, hamer, boem, Zonnebloem.

Dat denk ik ook. Ik ben ook iemand die veelal naar oorzaken (en oplossingen) zoekt en ik ben ook nog eens snel geneigd sceptisch, soms haast recalcitrant en tegendraads te zijn en tegenover vanalles en nog wat een "ja, maar" te zetten. Óók tegenover accepteren. Zo voelt accepteren nogal eens als gedwee en gemakzuchtig zijn. En dus duurt acceptatie bij mij ook nooit zo lang. Want naar ongedurig zijn nijg ik ook nogal eens. En tadaa, daar zit ik dan weer in de cyclus der immer durende (zelf)twijfel die zelfdestructie heet. Want een mensch zou het zichzelf toch eens gemakkelijk maken zeg, nee, dan beestachtig als een hamster constant in zijn rad rondjes rennen of als een hond achter de eigen staart aan hollen. Gelukkig lukt het mijzelf ook steers beter om even kop, hamer, boem te doen. Koest, af, rust.

[Edewecht]

Samoth, acceptatie is wat anders dan berusting. Ikzelf associeer eerder 'berusting' met 'gedwee en gemakzuchtig' (so what!? wat is er mis met gemakzucht in een leven dat al moeilijk genoeg is?).
Een ander woord voor 'acceptatie' zou kunnen zijn: 'welkom heten, met alles wat er is'. Niks gedwee en gemak, want het kan een boel oproepen. Waarmee je dan desgewenst weer aan het 'werk' kunt

Is mijn ervaring, althans.

[AceVentura]

Ik zou acceptatie omschrijven als "eigen maken wat er is", dus maken dat het gewoon onderdeel is van wie je bent en er mag zijn. Iets wat over het algemeen een lang, onbewust proces is volgens mij.