Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Ik ben trots op mezelf, omdat...

Gestart door Ereinion, mei 12, 2007, 09:35:53 AM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Danoontje

Wat heb ik een bewondering voor je, TriMimi. Echt een verhaal om trots op te zijn!

Samoth

Eigenlijk ben ik vooral trots op mezelf dat ik nog leef. Best een lastige tijd gehad, zeker de afgelopen jaren. Flinke depressie, lang uit de roulatie geweest met een ziekte, ziekte en overlijden dierbaren terwijl ik zelf in mijn revalidatieperiode zat, burn-out-achtige verschijnselen omdat ik maar stug en stoïcijns bleef doorgaan en (zeker achteraf) teveel hooi op mijn vork nam. En ondertussen ook nog uitvinden en onderkennen dat ik aseksueel ben. En toch heb ik alles maar mooi even doorstaan en ben ik er nog. Krachtig, content en constructief, met mijn nieuw gevonden zelf. Want dat er door die donkere en moeilijke periode een soort wedergeboorte heeft plaatsgevonden, daar ben ik wel van overtuigd. En trots op die herrijzenis. Amen, broeders en zusters!

Atlantis

@Samoth  :knuffel: :cake: :cake: :cake: :cake: Je mag dan best trots zijn op jezelf ja!!!!
I solemnly swear that I am up to no good...

Ace89

Een hokje dient om even te passen of iets je staat. Daarna stap je weer vrij de wereld in, met of zonder nieuwe aanwinst :D

Edewecht

Tsjonge, Samoth...! (Ik val even stil.)
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

AceVentura

Dat is zeker iets om trots op te zijn Samoth  :klap:
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Bubble

 :klap: :klap:
:knuffel:

Zeker iets om trots op te zijn, Samoth
Anders goed is ook goed

Ken88

Leven met autisme (en A-seksualiteit) is niet altijd makkelijk... 10 a 15 jaar geleden alweer, toen ik in een dal kwam. De school waar ik naartoe zou gaan na de basisschool accepteerde me niet en deze andere school voelde ik mij niet op mijn plek en het ging ook niet goed. Tijdens een vakantie op Terschelling, die ik verschrikkelijk vond trok mijn broertje mij mee een speeltuin in met kinderen veel jonger dan ik. Ik was een jaar of 16. Ik bleek veel te speels voor mijn leeftijd en bleek met deze leeftijdsgroep veel meer te matchen dan waar dan ook. Op het moment zelf vond ik dit erg leuk, maar na afloop kwam de harde realiteit dat ik waarschijnlijk niet gelukkig zou kunnen worden in mijn eigen omgeving.
De school waar ik zat heb ik niet af kunnen maken en ook de opvolgende school waar ik zat, moest ik vroegtijdig verlaten. Pas die erna kon ik mezelf een beetje ontwikkelen. Ik was een social outcast geworden. Voor het eerst stond ik op een schoolplein met andere leerlingen. Ik vond het geweldig, al was deze ervaring meer als een film. Kijken naar een schoolplein ervaring, maar er niet bij betrokken zijn. Als de "4th wall" gebroken werd en ik ergens bij betrokken werd, was dit dan ook gek. Maar door de jaren heen begon dit een beetje te wennen, waardoor ik voor het eerst sociale ervaringen kreeg. Ik wilde niets liever meer dan naar school.

Maar de vreugde duurde niet lang. Ik moest aan mijn toekomst gaan denken en op stage... werkervaring opdoen in de sector die mij lag... DRAMA! Ik bleek volledig arbeidsongeschikt, zelfs in de meest voor de hand liggende sector binnen mijn interessegebied. Het zou niet lang meer duren voor ik de school zou verlaten. Ik was eigenlijk al 2 jaar ouder dan iedereen die normaal toegelaten werd (geweldige mensen! echt waar) Er werd mij gevraagd wat ik écht wilde. Ik dacht terug naar mijn vakantie in Terschelling. Hoe klein het allemaal ook was, heb ik nooit zoveel mezelf kunnen zijn als toen. Het was alweer een paar jaar geleden en ik heb eerder gedacht aan werken in deze sector, maar kreeg terug dat ik dat uit mijn hoofd moest zetten. Dit gaf ik ook aan, terwijl ik nooit echt helder kreeg waarom. Als ik het een keer mocht proberen wist ik in ieder geval waarom. Ik kreeg de kans en hieruit bleek dat er toch wel wat zat om verder te gaan. Eerst heel stroef, maar voldoende om actief te worden bij de Scouting in mijn woonplaats en vervolgens mijn school te overtuigen dat dit misschien wel mijn toekomst was.

Vanaf dit moment ging het snel. Verschillende baantjes volgden er, weliswaar vrijwillig maar ik was bezig en had een doel. Ik moest mezelf nog wel regelmatig bewijzen en niet overal kon ik permanent blijven. Toch ontstond er ontwikkeling. Ik leerde wanneer het gepast was "kinderachtig" te zijn, maar ook om een voorbeeldfunctie te krijgen. Waar een wil is, is immers een weg. In 2010 won ik een vrijwilligersprijs, waardoor er veel deuren openden. Hier heb ik op de juiste manier gebruik van gemaakt en een projectje ontstond, dat in 2011 voor het eerst een activiteit draaide tijdens een Oldenzaals evenement. Vanaf toen ging het snel en draaiden "we" (want ik was al snel niet meer alleen) verschillende activiteiten en mijn projectje dat de naam OKids heeft gekregen kwam steeds meer tot stand en werd in 2013 officieel een stichting.

Er is heel erg veel gebeurd. Binnen mijn woonplaats wordt ik steeds bekender. Ik ben bijvoorbeeld benaderd om een jury te zijn tijdens een talentenjacht, ik ben naar Malta en Bulgarije geweest om een kleinschalig amateuristisch verslag te doen van het Junior Eurovisiesongfestival en heb hier OKids nauw bij betrokken. Ben bij gemeente ambtenaren over de vloer geweest, heb kranteninterviews gehad en begin dit jaar zelfs in de running geweest voor een officieel Appeltje van Oranje van het Oranjefonds.

Er gaat geen dag voorbij dat ik niet terug denk aan vroeger... Vroeger toen mijn lot eigenlijk al vast leek te staan. Ik ben zo dankbaar voor alle kansen die ik heb gekregen dat ik het wel van de daken wil schreeuwen. Dankbaar voor alle mensen die achter mij hebben gestaan, om dit mogelijk te maken. Dankbaar dat ik niet eenzaam en ongelukkig meer hoef te zijn. Ik heb geweldige mensen om mij heen leren kennen. Ik ben geen social outcast meer en kan een gewoon gesprek met mensen voeren, zonder onder de tafel weg te hoeven duiken of bang hoef te zijn de 4th wall te breken... en natuurlijk dankbaar dat ik eindelijk iets heb om trots op te mogen zijn!

Edewecht

Indrukwekkend, kenbeimer. Niet alleen het verloop van je verhaal en van je leven, maar ook dat je zo goed kunt kijken naar jezelf met zowel je obstakels als je mogelijkheden.
En: dat je hier zo open over kunt vertellen.
Ik denk dat je heel terecht trots kunt zijn op jezelf.
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

AceVentura

Wat een mooi verhaal kenbeimer, en wat goed dat je dat hier met ons deelt  :klap:

Fijn dat je uiteindelijk goed terecht bent gekomen en kan genieten van wat je doet.  :cheerleader:
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Samoth

Geweldig, inspirerend verhaal Kenbeimer. Zoals Edewecht ook zegt; bewonderenswaardig dat je zo positief kunt reflecteren op het verleden. Mooie trots!

Edewecht


  • Ik ben trots op mezelf omdat ik sinds 1 november 4 i.p.v. 5 dagen per week ben gaan werken. Dat betekent financieel wel inleveren, maar daardoor laat ik me niet langer tegenhouden. Meer rust en meer gelegenheid om aan mijn leven (en dat van anderen) toe te komen is goud waard!
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

AceVentura

Heel goed Edewecht  :cheerleader: Meer werken om te leven dan leven om te werken  :klap:
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

AceVentura

Eerder in dit topic vertelde ik al over mijn reis om NLP Trainer te worden (https://du.asexuality.org/index.php?topic=865.msg164244#msg164244), die reis heeft gisteren een nieuw hoogtepunt gekregen:
Afgelopen jaar is een jaar geweest van veel oefenen, boven de stof komen te staan en trainers-skills aanscherpen. Afgelopen maand is dat proces op de proef gesteld door examens, zowel theoretisch als met een 3-daags praktijkexamen. De afronding daarvan was gisteren en nu mag ik me officieel internationaal gecertificeerd NLP Trainer noemen :cheerleader:
Zowel in mijn persoonlijk proces als zakelijk is dat een belangrijke stap die weer nieuwe mogelijkheden geeft.


* AceVentura bouwt nog even een feestje

:cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Koffie

Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie