Ben je introvert of extravert?

[Zonnekind]

Het is niet omdat je introvert bent dat je hsp'er bent maar de kans is wel groot dat als je hsp'er bent, je ook introvert bent...

[Jovi_Hobbes]

Sensitief maar niet hoogsensitief. Gelukkig maar. Nu moet ik nog gaan uitzoeken waar die extreme introvert vandaan komt  

Wat dat betreft lijk ik denk ik erg veel op je. Ik denk dat introvertie voor een belangrijk deel een onderdeel van je karakter is en voor het overige deel mede wordt bepaald door invloeden van buitenaf. Ik ben altijd verlegen geweest, maar heb geleerd om iets makkelijker contact te leggen met mensen. Nu is het zo dat als iemand tegen mij begint te praten ik vrolijk terugbabbel. Vroeger zou ik weinig hebben uitgebracht. Nu alleen nog leren om spontaan uit mezelf een gesprek met onbekenden aan te knopen    Dit is dus wel iets waarin er vooruitgang zit, maar voor wat betreft het praten over mezelf en mijn gevoelens, dat doe ik erg moeilijk uit mezelf. Gedeeltelijk komt dat misschien door een bepaalde geremdheid, maar voor een groot deel ook omdat ik helemaal niet alles met iedereen wil delen. Ik hou erg van mijn eigen rust en heb het nodig om mensen (tijdelijk) uit te sluiten. Dat zit dus volgens mij dan ook puur in mijn karakter en komt niet ergens vandaan maar is er altijd al geweest.

[Stev]

Inderdaad, we hebben veel gemeen wat dat betreft. En waarschijnlijk heb je wel gelijk, dat het er altijd al is geweest. Ik was en ben een "luisteraar". Ik kan best mee doen in een gezelschap (als het al zover is) maar praat zelf niet te veel. En vooral die spontaniteit ontbreek. En als ik al moet praten (bijv. tijdens een vergadering) dan heb ik na afloop altijd een opgelaten gevoel, iets fobieachtigs, ja, een beetje moeilijk te beschrijven eigenlijk  . Misschien dat ik daarom liever niet veel praat want dan heb ik achteraf geen last van dat vreselijk gevoel.

[myra]

hsp zijn is niet altijd een voordeel. Het bezorgt me dikwijls teleurstellingen bv : als ik echt met iemand meeleef, maar daarna merk dat die persoon helemaal niets om mij geeft. Het gaat labiel klinken, maar  ik heb meeleven en betrokkenheid nodig (niet in overdreven mate, ik wil zeker niet constant in het middelpunt staan, maar toch moet ik kunnen voelen dat mijn vrienden om mij geven). Omdat ik dat bij weinig mensen heb, vertrouw ik er ook maar weinig.

Herkennen jullie dit ook? Of is die drang naar betrokkenheid hsp gerelateerd?

[Zonnekind]

Het gaat labiel klinken, maar  ik heb meeleven en betrokkenheid nodig (niet in overdreven mate, ik wil zeker niet constant in het middelpunt staan, maar toch moet ik kunnen voelen dat mijn vrienden om mij geven). Omdat ik dat bij weinig mensen heb, vertrouw ik er ook maar weinig.

Dit heb ik ook! Ik vertrouw heel weinig mensen (ook omdat mijn vertrouwen in het verleden reeds een aantal keer misbruikt geweest is) en ik moet ook zeker het gevoel hebben dat mijn vrienden om mij geven. Misschien daarom dat ik ook heel weinig van mijn zogenaamde vrienden als echte vrienden beschouw... Nu met die seksuele problemen merk ik vooral wie de echte vrienden zijn en wie niet.

[Ereinion]

Ja, ik herken dat ook wel.
En ook wat Jovi Hobbes zegt over gesprekken voeren. Ik merk de laatste tijd gelukkig dat ik er ook beter in word, dat ik anderen vragen stel over dingen die ze me ooit eens verteld hebben. 
Ik las ooit eens een tip om van te voren een paar vragen te bedenken als je weet dat je mensen gaat ontmoeten. En dat werkt voor mij wel heel goed.

[Zonnekind]

Ik las ooit eens een tip om van te voren een paar vragen te bedenken als je weet dat je mensen gaat ontmoeten. En dat werkt voor mij wel heel goed.

Handig! In dat boek van HSP staan ook verschillende tips voor gesprekken te voeren. Het blijkt ook dat het belangrijk is dat je de namen van alle mensen die je ontmoet snel onthoudt en blijkbaar hebben HSP'ers daar moeilijkheden mee. Dus je zou de naam moeten vragen van die persoon en dan moet je die naam in de eerstvolgende zin nog eens zelf gebruiken. Op die manier zouden we dat dus beter onthouden en dan kan je ook beter "informatie" over die persoon opslaan.
Een doodgewoon gesprek voeren kan dus enorm ingewikkeld zijn

[Ereinion]

Namen herhalen is inderdaad ook een hele goede. Ik ben heel erg slecht in het onthouden van namen.

[ChibiFirli]

Mensen zouden gewoon constant een naamkaartje moeten dragen (in't groot voor als ik ze van ver wil roepen) .

[Ereinion]

En dan meteen interesses, beroep en dat soort dingen erbij. Ook erg handig 

[Sismo]

Zoiets heet dementie

[Jovi_Hobbes]

ik heb meeleven en betrokkenheid nodig (niet in overdreven mate, ik wil zeker niet constant in het middelpunt staan, maar toch moet ik kunnen voelen dat mijn vrienden om mij geven). Omdat ik dat bij weinig mensen heb, vertrouw ik er ook maar weinig.

Herkennen jullie dit ook? Of is die drang naar betrokkenheid hsp gerelateerd?

Ik laat eigenlijk maar weinig mensen echt toe in mijn wereldje. Het duurt gewoon erg lang voordat ik mij voldoende vertrouwd met iemand voel en tot die tijd heb ik een soort van muurtje om me heen. Op zich heb ik wel betrokkenheid nodig van de mensen binnen mijn muurtje, maar de mensen daarbuiten hou ik liever een beetje op een afstand zodat ik mezelf niet bloot hoef te geven. Dit is gedeeltelijk mijn karakter maar ook gedeeltelijk een gevolg van vergelijkbare ervaringen als de jouwe Myra. Ik merk vaak dat mensen mij eigenlijk alleen gebruiken om hun eigen problemen en belevenissen aan kwijt te kunnen, maar zodra het eens over mij gaat dan geven ze niet thuis of lijken ze niet meer geïnteresseerd. Dat werkt dan weer versterkend op mijn geslotenheid, want dan is mijn reactie om ze dan vanuit mezelf niets meer te vertellen wat ik niet echt kwijt wil. Eigenlijk een kleine beetje een wraakactie dus 

Eigenlijk is dit wel een van de redenen dat ik het op dit forum zo leuk vindt. Iedereen wordt gerespecteerd, mag zijn mening geven en daar wordt normaal en serieus mee omgegaan. Zullen we daar een stukje  op nemen?

[Ereinion]

Altijd. En het is hier inderdaad erg fijn. 

*doet haar best om ook alle kruimeltjes op te vangen en op te eten*

[myra]

het vreemde bij mij is is ook dat een knuffel geen troost voor mij betekent. Als ik ergens mee zit wil ik iemand hebben om mee te kunnen praten, iemand die luistert en zijn mening geeft. Ik vind iemand dan knuffelen zo'n beetje het probleem vermijden. Dus ja, ik kan alleen knuffelen als ik me echt goed en rustig voel.

Het gaf problemen in mijn voorgaande relatie 

[Tempesta]

Ik ben het wel een beetje met je eens, Myra. Bij mij werkt vooral de combinatie even vasthouden en praten erg goed, alleen knuffelen komt ontwijkend over.