Zonnekind

Mijn nickname is Zonnekind, ik ben van het jaar 1984 en ik woon in België. De naam Zonnekind heb ik gekozen omdat de zon mensen blij maakt. Ikzelf lach ook heel veel en probeer overal het zonnetje in huis te zijn :-)

Het heeft lang geduurd voor ik doorhad dat er “iets anders was” bij mezelf dan bij andere leeftijdsgenoten. In mijn pubertijd had ik ook vriendjes en werd er al eens gefoefeld. Toen ik een serieuze relatie begon, verliep in het begin seksueel ook alles normaal. Maar naarmate de tijd vorderde, minderde mijn zin in seks. Ik zocht uitvluchten en begon meer en meer op te zien tegen het ‘bij elkaar zijn’ uit schrik dat hij zou vragen naar seks. Na een tijdje dachten we dat er sowieso iets mis moest zijn, het was toch niet normaal dat een jonge vrouw geen zin heeft in seks? We werden van de ene psycholoog naar de andere seksuoloog gestuurd. Elke gynaecoloog in de buurt heeft ook zijn diagnose gesteld en we probeerden zelfs medicatie van op internet uit. Tot ik in een tijdschrift een artikel las over aseksualiteit. Het was geweldig, ik was ineens niet meer alleen. Zodra ik op het forum kwam, voelde ik me thuis. Alles klopte, ik herkende mensen hun verhaal en zij herkenden mijn verhaal.

Toch bleef er bij mij iets knagen. Ergens had ik wel zin in seks. Dat was niet of nauwelijks fysiek maar wel psychologisch. Ik wist dat ik er ooit wel van genoten had. Waarom kon ik dan nu ineens geen seks meer hebben? En aseksualiteit begon me plots af te schrikken. Was dit echt voor altijd? Is er geen oplossing? Zou mijn relatie dit overleven?

Mijn relatie liep stuk, allebei overtuigd dat dit door de aseksualiteit kwam. Via het forum ben ik dan op een onderzoek uitgekomen die een soort viagra voor vrouwen wilden testen. Ik heb me ingeschreven en deelgenomen. Op dat moment leerde ik iemand anders kennen en lichtte hem meteen in over mijn aseksualiteit. Hij heeft een hele nacht het forum afgeschuimd en kwam de volgende dag met evenveel plezier naar me terug. We gingen het proberen… Onze relatie liep niet alleen perfect maar ook de seks kwam vanzelf. In het begin liep het bij mij een beetje stroef. Ik dacht teveel na over alles waardoor ik me niet kon ontspannen. Gaandeweg heb ik leren loslaten en leren genieten.

Kwam het door de medicijnen die ik toen nam, kwam het door de adrenaline van mijn nieuwe vriend of kwam het door iets anders? Ik weet het niet en eigenlijk maakt het voor mij ook niet meer uit. Ik ben nog altijd ontzettend blij dat ik het forum heb gevonden. Dat heeft mij door een moeilijke periode gehaald en ik heb hier vrienden gemaakt. Ik ben nu zeker niet de meest seksuele persoon maar ik kan er wel terug van genieten en ben er ongelooflijk blij mee.