hoogsensitiviteit als verklaring voor aseksualiteit

[Viper]

Eén van de eerste zaken die de psychologe, waar we (ik en zonnekind) in "behandeling" zijn, heeft vastgesteld bij zonnekind is dat ze HSP heeft....
Ik begin dus een flauw vermoeden te krijgen dat we in de goede richting aan het zoeken zijn nbij aseksualiteit...

Ze heeft ook last van eetstoornissen, wat ik ook al ergens gelezen heb hier. Ze heeft geen annorexia of dergelijke maar wanneer er stressperiodes zijn eet ze bijna niet meer. Zo is ze ook 10Kg afgevallen in haar eerste jaar hogere studies. Die zijn er tot op heden niet terug bij gekomen (nu haar laatste jaar).

We hebben nog niet over asexualiteit gesproken met de psychologe, maar ik ga haar (morgen, paasmaandag moet zonnekind er naartoe) kopies uit de P-magazine meegeven, alsook printouts van dit forum. Misschien (hopelijk) kent de psychologe dit en herkend ze dit dan ook bij zonnekind...

Ik zou enerzijds gelukkig zijn dat we na al die tijd hard zoeken eindelijk weten wat er is en waar we staan. Wat ik ga doen dan weet ik echt niet. Ik zit al langer met dat dillema.

Wat denkt de rest hier? Ik heb het nu al 4 jaar "volgehouden" in elke betekenis van het woord. Ik hou van haar zonder twijfel, maar ik voel me vaak slecht in onze relatie bij gebrek aan intieme momenten (en dan bedoel ik alles, van kussen/knuffelen tot seksualiteit). Ik heb misschien steeds volehouden met de hoop dat we er iets op zouden vinden en dat het "opgelost" kon worden. Maar ik denk niet dat er veel op te lossen is wanneer aseksualiteit vastgesteld wordt.

Ik zou niet kunnen leven zonder seksualiteit, en ook niet met het idee dat we dagen in onze agenda moeten zetten waarop zij dan maar een toegeving moet doen (lees: de benen openen) om mij tevree te houden. Ik zou er van rotten, mezelf een aanrander voelen en absoluut NIET kunnen genieten als ik op die mannier seksualiteit moet beleven.... (mijn excuses voor het misschien groffe woordgebruik)

Ik weet echt niet wat ik zou moeten doen. Kies ik A of B? Als ik A kies zou ik me vaak ongelukkig voelen, het gebrek aan intimiteit speelt me meermaals op men humeur. Kies ik voor B zou ik me even verlost voelen maar snel zou ik haar erg hard missen. Ik kan me geen betere partner voorstellen en heb niet echt de moed om iemand anders te zoeken. Waarom zou ik: het kan niet hetzelfde en zo goed zijn. Een beetje zoals je huisdier dat gestorven is. Waarom een ander nemen? Zo trouw lief en geweldig als je eerste huisdier zal geen ander huisdier zijn.

[Zonnekind]

Ik begin hier zelf ook meer en meer dingen te vinden die overeen komen.
Je kan op de site van HSP (http://www.hooggevoelig.nl/) de test doen om te zien of je hsp bent of niet. Je kiest dan links 'test' en dan neem je de gewone HSP test. Als je boven de 14 hebt, ben je een hsp'er. Ik heb 21...
Zoals Viper (Tim) ook al zei, de eetstoornissen zijn mij ook bekend.

Er zijn meer en meer dingen die inderdaad overeenkomen. Ik zou mij ergens moeten beginnen goed voelen dat ik eindelijk weet
wat het is maar ik voel mij eerder serieus slecht. Ik heb zelf altijd de hoop gehad dat ik ooit nog wel normale seksuele relaties zou
hebben. Als ik toegeef dat ik aseksueel ben, lijkt het alsof ik mijn eigen doodvonnis teken. Ik ben ontzettend bang Tim te verliezen
(hij heeft het super moeilijk) en dan zou ik 'weten' dat ik geen seksuele relatie zou kunnen hebben.

[Stev]

Ik zou niet kunnen leven zonder seksualiteit, en ook niet met het idee dat we dagen in onze agenda moeten zetten waarop zij dan maar een toegeving moet doen (lees: de benen openen) om mij tevree te houden. Ik zou er van rotten, mezelf een aanrander voelen en absoluut NIET kunnen genieten als ik op die mannier seksualiteit moet beleven.... (mijn excuses voor het misschien groffe woordgebruik)

Zoiets kan best mee vallen als je van je partner houdt. Het probleem is: als je het alleen "uit liefde" blijft doen, dan kun je het (als vrouw) op een gegeven moment niet meer aan. Dat is in ieder geval bij mij gebeurd. Maar dan heb je een ander probleem, namelijk dat de (seksuele) man uit liefde geen seks meer heeft. Is dat eerlijk? Ik heb er best moeite mee, dat ik Sjef iets "onthoud". Aan de andere kant zal ik er helemaal kapot aan gaan als we nog doorgingen zoals vroeger. We zitten nu in de fase van acceptatie, je moet er in ieder geval samen uitkomen, denk ik.

[Zonnekind]

Ik heb er best moeite mee, dat ik Sjef iets "onthoud".

Dit heb ik ook! Ik voel mezelf alle dagen schuldig dat ik dit Tim niet kan geven.
Het probleem is dan ook dat ik het echt NIET kan verdragen dat hij aan mij zit
op een moment dat ik geen zin heb. Ik zou het dus niet kunnen om om de zoveel
tijd even zijn zin te geven, al was het uit liefde.

[Ereinion]

Je klinkt alsof je toch liever bij haar blijft. Als ik jullie was zou ik niet te snel de deur dichttrekken. Als Zonnekind aseksueel is, is misschien de hoop weg dat het overgaat. Mijn vriend heeft het daar ook moeilijk mee gehad. Maar het geeft ook antwoorden en maakt misschien nieuwe dingen mogelijk. Jullie kunnen altijd nog besluiten uit elkaar te gaan. Volgens mij is het moeilijker om een relatie weer te lijmen.

[Ereinion]

De post hierboven was voor Viper.
Dat onthouden klinkt ook voor mij erg bekend.
Wat die eetstoornis betreft, volgens mij ging dat over dat aseksuelen wellicht minder gevoelig zijn voor eetstoornissen.

[Zonnekind]

Ik heb hierboven geschreven dat ik absoluut niet tegen mijn zin aangeraakt kan worden.
Er is echter wel 1 moment waarop het altijd lukt. Het is enorm cliché maar na een ruzie heb ik altijd zin. Dit duurt dan ook maar 15 minuten ofzo maar het is er wel bijna altijd.
Zelf denk ik dat dat vooral is omdat ik tijdens de ruzie (die bijna altijd door seksuele spanningen ontstaat) altijd schrik heb Viper kwijt te geraken. Na de ruzie gaat het dan blijkbaar vanzelf om even te tonen dat hij mij echt niet mag "buiten smijten" om het zo cru te stellen.
Hebben jullie dat ook?

[Ereinion]

Ik heb er wel een andere verklaring voor. Bij mij gaat het dan ook wat makkelijker. Maar ik denk dat het komt doordat je net eerlijk tegen elkaar hebt verteld wat je verwachtingen zijn. Ik weet dan weer precies wat ik aan hem heb. Dus is mijn hoofd leeg. Vaak merk ik op andere momenten dat ik niet precies weet wat er in hem omgaat (op dit gebied) en dus raast er dan een storm door mijn hoofd, die ik er echt niet bij kan gebruiken.

[Zonnekind]

Hé dat kan ook wel. Ik heb dan inderdaad zo het meer ontspannen gevoel, ik hoef niet te piekeren of na te denken. De ruzie is gedaan dus alles zit weer super goed. Ik hoef geen angst meer te hebben dat hij mij gaat verlaten ofzo want dat is net uitgepraat. Het zou inderdaad dus kunnen dat dat de reden is. Viper stelde voor van misschien wat meer ruzie te maken 

[Ereinion]

Het is misschien een goed idee , hoewel ik niet zeker ben of je relatie daardoor beter wordt.

[Stev]

Ik heb er best moeite mee, dat ik Sjef iets "onthoud".

Dit heb ik ook! Ik voel mezelf alle dagen schuldig dat ik dit Tim niet kan geven.
Het probleem is dan ook dat ik het echt NIET kan verdragen dat hij aan mij zit
op een moment dat ik geen zin heb. Ik zou het dus niet kunnen om om de zoveel
tijd even zijn zin te geven, al was het uit liefde.

OK, dat "uit liefde" lukte op laatst ook niet meer. Ik kon het (psychisch?) niet meer verdragen om iets te doen wat ik eigenlijk niet wilde. Nu zit Sjef dus met gebakken peren en ik voel me schuldig. Het roept bij mij de volgende vraag op. Wat kan meer problemen veroorzaken: iets MOETEN doen wat je niet wil of iets NIET MOGEN/KUNNEN doen wat je graag zou willen. Iemand (een psycholoog onder ons misschien) ideeën?

[Zonnekind]

Ik denk dat dit van de personen afhangt die het moeten 'ondergaan'. Probeer misschien ergens een tussenoplossing te vinden. Op momenten dat ik het moeilijk heb, kan ik geen enkele aanraking verdragen. Toch wil ik ook op die momenten Viper helpen. Ik heb er nooit problemen mee om hem af te trekken en soms zelfs te pijpen. Het is voor hem zeker niet zo fijn als wanneer hij mij wel mag aanraken maar het is toch iets... Maar ik kan mij wel voorstellen dat Sjef dit moeilijk vindt om te doen. Misschien dat jij in bepaalde omstandigheden wel wat zin krijgt om iets te doen. Voor mij is het bijvoorbeeld veel makkelijker op een moment dat hij het absoluut niet verwacht. Dan heb ik nog niet de hele tijd zitten piekeren: oh nee, sevves gaat hij verder en ik ga dat weer afslaan. Mijn hoofd is dan nog wat leeg en ik ben dan veel meer ontspannen.
Ik hoop dat het lukt om ergens een tussenoplossing te vinden!

[Stev]

We hebben nog niet over asexualiteit gesproken met de psychologe, maar ik ga haar (morgen, paasmaandag moet zonnekind er naartoe) kopies uit de P-magazine meegeven, alsook printouts van dit forum. Misschien (hopelijk) kent de psychologe dit en herkend ze dit dan ook bij zonnekind...

Zijn jullie er al geweest en wat vond de psychologe? (of gaan jullie pas vanavond?)

[Viper]

Sevvens om 18u15.... spannend.... ik ben er toch wat nerveus voor

[ChibiFirli]

Ik zou ook nerveus zijn .

Succes ermee .