NIET compatibel......

[Ienepien]

Tuurlijk, je hebt gelijk.

[Willem]

Als je kinderen hebt, moet één ding duidelijk zijn. Je hebt de kinderen, en je hebt de ouders. En de ouders bepalen de regels waar iedereen zich aan moet houden. Als de kinderen groter worden, kan er over sommige dingen wel een discussie ontstaan, waarin de kinderen hun meningen spuien. Maar uiteindelijk bepalen de ouders welke regels er dan gaan gelden. En ben je het er als kind niet mee eens, dan zal je moeten wachten tot je op jezelf woont.
Dat is mijn mening.

In Belgie hebben de kinderen intussen MEER rechten dan wat jij hier voorstelt, hoor...
Denk je echt dat de ouders "altijd" de regels bepalen? OOk als ze slecht zijn? ook als ze tegen een normaal te verwachten opvoedingslijn die ouders zouden moeten kunnen bieden ingaan? Ook als bij scheiding er een 'bezoeksrecht' is ingezet... bezoeklsrecht dat niet als bezoeksPLICHT mag geinterpreteerd worden?  Ook als ouders mekaar met geweld te lijf gaan?  .....................
Nee, er zijn duidelijke grenzen aan de willekeurige "bevelvoering" van de ouders.........
 

[pinky]

Nou ja, weer die afspraken. Ik denk wel dat de ouders de regels bepalen en dat dat ook heel duidelijk moet zijn. Ook voor die ouders zelf. Ik denk ook niet dat het een regel is moeilijk tegen elkaar te doen, maar dat het meer iets is waar niet bij nagedacht wordt en dat dus onbewust zo is gegaan. Niet als regel, maar dat het in de regel wel zo gebuert is wat ander. Waar wij het over hadden is meer dat je bijvoorbeeld maar twee snoepjes per dag mag. 1 tussen ontbijt en lunch, en 1 tussen lunch en diner. Zoiets, niet broertjes en zusjes slaan enuitschelden etc. Die regels. Die zijn er om door de ouders te bepalen. Net zoals waar het gezin naartoe op vakantie gaar. Daar mogen de kinderen dan misschien wel een mening over geven, maar papa en mama bepalen, toch?

Trouwens, over mijn vriend en zijn gescheld, zolang hij het niet tegen mij en mijn vrienden en familie doet zal ik er niet teveel van zeggen (doe het ook afen toe wel hoor, maar helpt gewoon niets). Hij heeft mijn broertje ook wel eens met L*L aangesproken in een mailtje naar mij toe (gelukkig niet rechtstreeks, want dan had ie echt een probleem gehad). Daar heb ik heel snel iets van gezegd. Of die dat nooit meer wil doen! Bij zijn familie moet hij het weten, maar die van mij blijf je vanaf! Huh. Dus hij is nog wel heropvoedbaar hoor!

[Ienepien]

Blijven zeggen, dat je het niet leuk vindt, is de beste methode. Op een gegeven moment zal hij dan wel eens gaan nadenken voor hij iets zegt.
Maar die gewoontes zijn er gewoon ingesleten, en krijg je er niet zo makkelijk uit.
Hou vol!

[petra1963]

Ik vind het wel een nare en onaangename gewoonte, elkaar met scheldwoorden aanspreken. Ik snap niet wat daar leuk of grappig aan is...

[pinky]

Ik ook niet. Maar zo zijn ze opgegroeid. Ik kan er vrij weinig aan doen. Hoe die soms de telefoon opneemt bij zijn vrienden is al net zo erg. Maar ja, ze doen ze dat allemaal onder elkaar. Ik weet het ook niet. Maar ga hem dan maar eens leren dat ie het niet meer terug moet doen! Beetje lastig...

[petra1963]

Inderdaad...

[pinky]

Nou in het begin deed ie het soms ook wel bij mij. Dat is er heel snel uitgegaan. Ik heb op een gegeven moment heel duidelijk uitgelegd dat als hij me zo noemt, dat hij me het idee geeft dat ie me niets waard vind. Daar schrok ie wel van en bij mij heeft ie het ook nooit meer gedaan. (behalve dan iets van domkoppie als ik iets doms doe, maar dan als grapje en dat doe ik ook bij hem). Dus dat is op zich wel fijn. Maar ja, het is echt een gewoonte die heel hardnekkig is. Tis denk ik te vergelijken met dat je probeert te stoppen met roken als je hele vriendengroep het nog wel doet. Erg lastig...dus voor nu heb ik me er maar bij neergelegd. Tenminste, zolang hij bij zijn eigen vrienden is. Daarbuiten krijgt ie met een  Pinky te maken. En dat is niet leuk hoor!

[Ienepien]

Wees consequent, Pinky

[petra1963]

En houd vol, Pinky ! Iemand moet het hem toch duidelijk maken dat het niet leuk is wat hij doet...

[pinky]

Voordeel is, ik heb er nu totaal geen last meer van! Hoewel, ik zou het wel willen. Dan zou ik hem ook weer eens goed kunnen knuffelen!

[Stev]

Is een    van mij ook goed?   

[pinky]

Aaah, dank je.
Toch helaas kan er niets op tegen een knuffie van je hubby. Maar ja, dat komt waarschijnlijk omdat ik hem heel erg mis en jullie niet. Oef, dat klinkt wel even rot, maar ik bedoel dat ik met jullie nog hetzelfde contact heb als tevoren terwijl ik hem eens per week zag. En nu helemaal niet meer. Dus het contact tussen hem en mij is nu voormalijk mail, msn en telefoon. En daar kun je niet echt knuffels doorgeven. Hoewel de virtuele het ook redelijk goed doen. Toch zal ik blij zijn als ik hem weer voor even in mijn armen mag sluiten...
Maar deze knuffels hier zijn ook goed hoor. Ze laten in elk geval weten dat jullie met me meeleven en dat is erg prettig!   

[Willem]

Ik voel me gelukkig, nog eens te horen dat virtuele dingen de ECHTE niet kunnen vervangen !
Altijd zielig als je sommige mensen anderen hoort paaien met "zalvende virtuele daden..." (Daden? ? ?) terwijl de materiele werkelijkheid er helemaal anders uitziet !
Goed, Pinky ! 

[pinky]

Ze hebben toen toch eens een test gedaan met babyaapjes. Ze hebben ze vanaf geboorte niet meer geknuffeld. En uiteindelijk zijn al die aapjes compleet gestoord opgegroeid. Lichamelijk contact blijkt dus best belangrijk te zijn tijdens het opgroeien. Maar ik denk ook wel daarna. Ik kan in elk geval moeilijk zonder. Wil niet zeggen dat ik heel lichamelijk ben, maar gewoon. Af en toe een schouderklopje en een knuffel op zijn tijd vind ik heerlijk. En dat doet me weer goed. Geeft mij het gevoel dat er van me gehouden wordt. Dus ja, ik mis vooral de knuffels van mijn vriend. Zijn persoon spreek ik nog dagelijks wel via één of andere lijn...maar ik kan moeilijk met de telefoon in mijn hand door SF lopen en zo met hem bespreken wat ik zie... neej daarvoor moet ie toch echt erbij zijn. Lichamelijk. En dat is ook iets wat ik mis. Uitstapjes met hem maken. Maar dat vind ik toch minder belangrijk, die uitstapjes. Ik heb liever een dikke vette knuffel van hem.