Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

eigen seksuele identiteit

Gestart door Gabrielle, november 16, 2008, 10:39:55 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

petra1963

Ik ben niet transgender omdat ik anders wil zijn, maar omdat ik mijzelf wil zijn.. (Loesje)

Rhapsody

Ik denk dat jij ruilen met Brummetje een betere deal is inderdaad. Haha!

petra1963

Nou, zullen we, Brummetje ? Ik wat van jou en jij wat van mij ?  :rollol:
Ik ben niet transgender omdat ik anders wil zijn, maar omdat ik mijzelf wil zijn.. (Loesje)

Sismo

Ik heb mijn borsten ook vervloekt toen ik zo tegen de 20 was (heb ook een C, soms D-cup), toch toen vorig jaar mijn zus een borst kwijt raakte door kanker en ik daar over na ging denken, zou ik het vreselijk vinden om ze kwijt te raken! Ik ben ze wel gaan waarderen. Geen overhaaste ruilingen dus!  ;)
Maak van elke dag een sprookje: red draken en versla verwende prinsessen, kus af en toe een kikker en pluk de rijpe bramen -Loesje-

Ienepien

Citaat van: peter1963 op januari 05, 2009, 09:12:08 AM
Nou, zullen we, Brummetje ? Ik wat van jou en jij wat van mij ?  :rollol:

Dat zou ideaal zijn. Voor beiden.  :rollol:

Brummetje

Citaat van: peter1963 op januari 05, 2009, 09:12:08 AM
Nou, zullen we, Brummetje ? Ik wat van jou en jij wat van mij ? :rollol:

Is goed! ;D
Vinden jullie wat ik zei echt zo schokkend? :-\
Weet gewoon zeker dat ik ze niet zou missen, denk zelfs dat als er eentje af moet, dat ik zeg: nou haal die andere dr ook maar af dan.

Gabrielle

Ik hoef ze ook niet hoor!  ;) Maar ik heb een klein maatje en ze zitten dus niet erg in de weg.
Ik begrijp ook nu pas waarom een borst verliezen door kanker zo ingrijpend kan zijn.

Ereinion

Citaat van: Rhapsody op januari 04, 2009, 04:58:37 PM
Dit schiet me even ter plekke binnen!

Misschien is het gevoel dat de activiteit opwekt belangrijker dan de activiteit zelf en of het voor jongens of meisjes is.
Bijvoorbeeld de voldoening die Ereinion kreeg toen ze haar broers had bewezen dat ze iets kon dat zij ook konden. Zo kan je je focussen op het gevoel dat je beleefd, inplaats van dat iets voor jongens of meisjes is. Is dit te volgen? Ik hou van voetbal door het samenspel, het een worden met de bal als je bijvoorbeeld aan het hooghouden bent, het kan een soort kunst zijn en dat deed en doet mij veel plezier. Dat het als mannensport wordt gezien heb ik nooit bij stil gestaan. De ervaring die men beleeft tijdens het doen van een bepaalde activiteit is wat iemand aantrekt.


Het is natuurlijk ook net wat voorhanden is waar je die kick uithaalt. Mijn broer hield ook van voetballen, dus stond ik vaak in het doel. Maar als hij iets heel anders leuk had gevonden was ik daar misschien in mee gegaan.
Daarom ben ik later ook op voetbal gegaan. Ik zocht iets om te doen en iemand die ik kende ging op voetbal. Had net zo goed volleybal kunnen zijn. Maar het gaf me veel voldoening om met voetbal bezig te zijn en steeds beter te worden. (tot een bepaald moment dan...)
Laatst vroeg iemand me of ik meeging buikdansen. Denk niet echt dat ik het snel zou doen, maar de drempel is nu ik iemand ken die het doet wel veel lager. En ik weet zeker dat als ik er aan zou beginnen dat ik me daar ook vol overgave in zou storten en er veel plezier aan zou beleven.
Dus ik denk wel dat Rhapsody gelijk heeft, het is vooral het gevoel dat je beleefd dat belangrijk is. Niet of het een jongens of meisjes ding is.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Rhapsody

Voor mij geldt hetzelfde, een vriendin van me zat op voetbal en haalde me over omdat ik voetbal sowieso wel leuk vond, ook vonden mijn ouders het erg belangrijk dat ik ergens op zat vroeger, zoals een sport of muziekles. Volleybal is ook leuk! Ik vind sporten zoals voetbal, basketbal en volleybal, ook hockey allemaal leuk vanwege het teamwerk, als je samen iets bereikt, dat geeft een fijn gevoel.  :D

Maar buikdansen.. mij niet gezien!  :schater:


Jovi_Hobbes

#39
Het ligt er denk ik ook aan hoe je omgeving ermee omgaat. Mijn ouders riepen nooit dat ik iets niet mocht of kon omdat ik geen jongen was, dus ben ik opgegroeid met het idee dat het normaal was om met pijl en bogen in bomen te klimmen. Maar wat Ereinion zegt is ook waar. Met veel van dat soort dingen ben ik via mijn broer in aanraking gekomen (hij is ouder dan ik). Als ik enig kind was geweest had ik misschien heel andere dingen gedaan.

Citaat van: Sismo op januari 05, 2009, 10:11:00 AM
Ik heb mijn borsten ook vervloekt toen ik zo tegen de 20 was (heb ook een C, soms D-cup), toch toen vorig jaar mijn zus een borst kwijt raakte door kanker en ik daar over na ging denken, zou ik het vreselijk vinden om ze kwijt te raken! Ik ben ze wel gaan waarderen. Geen overhaaste ruilingen dus! ;)

Als je zoiets meemaakt ga je inderdaad wel anders tegen dit soort dingen aankijken, al snap ik Brummetjes verhaal ook wel een beetje. Ik ben ook nooit blij geweest om borsten te hebben ofzo. Het hoort er nu eenmaal bij als je een vrouw bent en het is normaal, maar als vrouwen ooit ontworpen waren geweest zonder borsten had ik daar geen problemen mee gehad (alle baby's natuurlijk wel, maar da's pech  ;) )
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Rhapsody

Citeer
Het ligt er denk ik ook aan hoe je omgeving ermee omgaat. Mijn ouders riepen nooit dat ik iets niet mocht of kon omdat ik geen jongen was, dus ben ik opgegroeid met het idee dat het normaal was om met pijl en bogen in bomen te klimmen. Maar wat Ereinion zegt is ook waar. Met veel van dat soort dingen ben ik via mijn broer in aanraking gekomen (hij is ouder dan ik). Als ik enig kind was geweest had ik misschien heel andere dingen gedaan.

Ik ben ook net zo opgegroeid als jou. :) Het was juist dat andere mensen tegen mij zeiden dat wat ik deed soms wel erg jongensachtig was, en ik snapte niet waarom want ik was gewoon lekker aan het spelen. Mijn broer is geestelijk gehandicapt en we schelen 7 jaar, met hem heb ik nooit echt gespeeld, voor mij was hij geen invloed op de jongensdingen die ik leuk vind en vond. Zo zie je maar weer. :P Maar het kan wel invloed hebben natuurlijk, dat is ook logisch.

sutoroberi_sheku

Dat van de jongensachtige dingen geldt toch niet voor iedereen.
Ik heb alleen een zus die 5,5 jaar ouder is dan mij. het leeftijdsverschil tussen ons was echt te groot, en we hebben
dan ook nooit met elkaar gespeeld. Maar ja, begin ik net groep 3, ging mijn zus als bijna naar de middelbare school.
Toch hebben wij allebei altijd met "jongens speelgoed" gespeeld. Auto's, lego en ik dan ook de playmobil (niet het typische meisjes speelgoed).
Ik had wel barbies, maar voor hen was  ik meer een echte tiran :-\ haha. gooide ze door de hele kamer, strafte ze. voor de baby barbies. Ik kon kinderen toen al niet uitstaan (is
in al die jaren niets veranderd).
Vroeger ging ik haast ook alleen met jongens om. meiden met hun rare interesses interesseerden me niet. De reden waarom ik tegenwoordig meer met vrouwen omga, is dat de jongens me teveel begonnen te veranderen in de puberteit. Een gewone platonische vriendschap zat er niet meer in  :-\
Ook ben ik me gaan ergeren aan die typische mannen dingen, zoals domme vrouwen-opmerkingen en hun eeuwige laksheid. Vrouwen zijn iets subtieler in wat ze zeggen.
In mijn ogen kun je beter een vrouw vertellen, dan een man, dat je aseksueel bent. Ik denk dat zij zich beter kunnen verplaatsten in iemand.
Nu wil ik niet generaliseren; er zijn ook genoeg goeie mannen.
Ook merk ik dat ik de laatste twee jaartjes ongeveer een vrij hevige afkeer van mannen ontwikkel. je weet maar nooit...ze zouden zo  maar...
dat heb ik dan vooral bij leeftijdsgenoten tussen de 20 en 30 jaar. lukt me al bijna niet meer die mensen aan te kijken.
Maar om even on-topic te blijven.
Als mensen mij zo zien, zien zij in mij niet het meisje met de jongens interessen. ze verwachten allemaal dat ik braaf een vriendje heb, en mijn hele toekomst wat dat betreft al helemaal heb gepland; met kinderen en al.
ik ben dan blond, heel blank, alles roze met glittertjes, steentjes en acrylnagels, maar ik ben ook gek op auto's (alleen de auto's, niet de lelijke man die hem bestuurd haha), motors (ga ook mee naar treffen e.d) alle gevaarlijke dingen die god verboden heeft vind ik geweldig (behalve de seksuele dingen dan  ;))
qua films (ben een film- en gamefreak) hoef je me echt niet aan te komen zetten met een vrouwenfilm. ik kijk liever slashermovies, realistische oorlogsfilms, en ben he-le-maal gek op azaiatische horror.
films waarin het bloed te nep lijkt, vind ik niks. vaak struin ik nog op internet af naar waargebeurde filmpjes met een 18+ rating.

en of de vrouwen waarmee ik omga dezelfde interessen hebben? 99,9% van de tijd niet. maar dat deert me niet. dan kijk ik dat toch weer gewoon met de mannen  ;D
ach, en vaak hangen we met wat gamers rond te gamen, en die kunne n wel tegen een spadje bloed.

ps: nadeel van een cup c is, dat ik al mijn kleding patronen moet aanpassen, want mijn  maat met een cup c is niet "gemiddeld".
echt alles, zonder stretch, is me boven te klein  >:(
maar da's ook het enige nadeel. C is niet zo enorm groot dat je er fysiek last van hebt. bij een DD zou ik wel klagen/.

petra1963

Ik moet er niet aan denken, die games en slasherfilms, oorlogsfilms enz..  ;D Wat dat betreft ben ik vrouwelijk, vrees ik..  ;D

Ik ga verrreweg het meeste met vrouwen om. Hier waar ik woon ook. Ik trek sociaal en emotioneel vooral naar vrouwen toe, al sinds mijn  middelbare school. Gewoon voor de vriendschap en de emotionele betrokkenheid.

Techniek interesseert me niet, net zo min als bier en voetbal of sport in het algemeen. Grof over vrouwen  en sex ( help!) praten ook niet. Dus dan val ik al snel buiten het mannelijke wereldje. Wat ik helemaal niet erg vind, trouwens. Ik zit vaak liever bij de vrouwen. ( Het maakt natuurlijk wel uit wat voor vrouwen  ;))
Ik ben niet transgender omdat ik anders wil zijn, maar omdat ik mijzelf wil zijn.. (Loesje)

Brummetje

Ik ga met geen van beide om (vrouwen en mannen niet). Heb maar 1 vriendin. Maar nou heb ik mijn ex weer ontmoet (van lang geleden, op mn werk wat ik nu heb) en de kans is groot dat ik deel ga uitmaken van zijn vriendengroep.

Dus dan zou ik wel voornamelijk mannelijke vrienden hebben.

pinky

Tsja, bij mij verschilt het. Ik heb alleen vrouwelijke vriendinnen, maar dat komt ook voornamelijk omdat ik met mannen geen platonische relatie aan kan gaan. Het gaat al snel over vrouwen en sex. Nou ja, daar heb hoef ik het niet zo over te hebben. Maar goed, daarnaast vind ik mannen vaak wel fijner om dingen mee samen te doen. Want die zeuren nooit en als er wat is zeggen ze het direct. Je weet wat je aan ze hebt, waar vrouwen het allemaal op kunnen kroppen zodat het er ineens uitkomt en dan is het ineens al iets groots geworden. Dus, samenwerken, doe maar mannen graag, maar buiten het werk om toch liever vrouwen. Werkt wel zo prettig.

Ik denk dat ik toch wel een vrouwenvrouw ben. Ik heb een diploma werktuigbouwkunde, maar nu zit ik in de therapie en kinderopvang kant. Hoewel, ik doe ook aan fighting balance. Dus ach, ik denk dat ik een vrouw ben met een fascinatie voor de mannelijke dingen in het leven. Gamen, vechtsport, techniek dat vind ik ook allemaal erg leuk. Voornamelijk denk ik om te bewijzen dat ik dat als vrouw OOK kan. Haha!