Ik wil me graag even voorstellen op dit forum. Hoop hiermee wat herkenning te vinden aangezien mijn man er heeel moeilijk over praat en het eigenlijk het liefst nog steeds wegblokt na 20 jaar.
Sinds kort heb ik het woord aseksueel laten vallen bij hem maar ook dan komt er vrijwel geen reactie. Dat maakt dat ik mij niet gehoord voel en mezelf ook al eens in een minnaarsrelatie ben verloren.
Achteraf gezien heeft mijn man nooit lust gehad. Zelfs in de eerste maanden hadden we meestal seks op mijn verzoek. Mijn man heeft het liefs seks op een vaste ochtend ongeveer een keer in de vier weken. Wat voor mij meer voelt als onderhoudsbeurt om mij rustig te houden.
Mijn man houdt niet van zoenen en is niet geïnteresseerd in mijn lijf.
We hebben samen een fijn gezin en dat wil ik niet opgeven maar wat heb ik mij alleen en afgewezen gevoeld de afgelopen jaren! Uiteindelijk zijn we in relatietherapie gegaan en is ons seksleven even wat opgebloeid maar helaas zijn we inmiddels weer terug bij af. Mijn man kan af en toe extra presteren onder druk of angst. Dat is voor mij geen fijne basis om seks te hebben.
Is bovenstaand herkenbaar voor je of heb je nog gouden tips, dan hoor ik graag. :smile-hart:
Welkom!
Het zou kunnen zijn dat je man aseksueel is, maar er kan ook iets heel anders achter zijn gedrag zitten. Dat kunnen wij niet beoordelen. De enige die weet of kan proberen uit te zoeken of hij aseksueel is, is hijzelf. Er kunnen problemen bij hem aan ten grondslag liggen, maar er kunnen ook dingen in de relatie meespelen. Dat is onmogelijk te beoordelen voor anderen. Aseksualiteit is een geaardheid net als wanneer iemand bv. homo is of hetero. De enige die kan bepalen wat je geaardheid is, ben je zelf. De kern van aseksualiteit is dat je je niet of beperkt seksueel aangetrokken voelt.
Citeer
Mijn man kan af en toe extra presteren onder druk of angst.
Onder druk of angst seks hebben en dan ook nog iets moeten 'presteren', dat lijkt me voor niemand plezierig. Dat brengt schade toe. Daar zou ik sowieso mee stoppen. Iemand onder druk of zelfs angst dwingen tot seks is , om het maar zo uit te drukken, bijzonder ongewenst. Dat is geen gezonde relatie en geen gezonde seks. Bij gezonde seks zeggen 2 mensen 'ja'. Dat staat los van aseksualiteit, dat geldt voor iedereen. Ik vind het ook shockerend dit te lezen. Hoe dan ook zal dit invloed hebben op jullie relatie en ook op hoe hij er emotioneel voorstaat. je mag gewoon nooit iemand pressen en bang maken om te zorgen dat iemand seks met je heeft.
Mocht het aseksualiteit zijn, dan heeft het afwijzen van seks niet iets te maken met wat hij voelt voor jou, of zelfs niet dat hij je niet aantrekkelijk vindt. Ik weet uiteraard niets over zijn gevoelens voor je, maar als aseksueel kun je heel veel van iemand houden en die persoon ook heel mooi en aantrekkelijk vinden, maar niet seksueel aantrekkelijk. Het is dan dus niet zo zeer een afwijzing van jou als persoon, maar van de seks op zich. En daar kan ook zoenen bij horen. Ook kunnen voor sommigen alle aanrakingen en knuffels beladen worden omdat dat vaak een andere ondertoon heeft (erotisch) en niet alle aseksuelen zich daar prettig bij voelen. En vroeg of laat moet het leiden tot 'meer'.
Gouden tips zijn er niet echt. Er is ook geen instant oplossing. Eigenlijk is het net als met alle relatiedingen: communicatie. Praten. Luisteren vooral. Maar vaak is er al zo veel gezegd en ook verweten en niet begrepen dat het heel pijnlijk, moeilijk en kwetsbaar is geworden om dat te doen. Misschien is het goed daar weer hulp bij te zoeken, bij een hulpverlener die open staat voor het bestaan van aseksualiteit, mocht je man zich daarin herkennen. Ook zal er dan open gepraat moeten worden over de dwang en de angst die gebruikt is.
Maar het zou best kunnen dat er zo veel druk en angst is komen te liggen op de seks dat hij daarom niet meer wil, dat hij gewoon beschadigd is.
Jullie verhaal klinkt redelijk hetzelfde als dat van mij en mijn ex. Alleen bij mij werkte druk juist averechts. Wat alleen maar tot spanningen en frustratie over en weer leidde en eindigde in een echtscheiding.
Waarschijnlijk kan je ex ook niet de vinger op de zere plek leggen. Want ja, het algemene beeld, zeker van een man, is dat je 24/7 paraat staat om seks te hebben...
Ik wist heel goed dat ik mijn vrouw pijn deed, maar ik kon het niet verwoorden. Ik hou van je, maar ik wil niet met je naar bed. Maar ik vind je wel aantrekkelijk. Tja hoe tegenstrijdig is het allemaal.
Inderdaad erover praten is het beste, maar wel zonder emotie en verwijten. Een seksuoloog kan misschien helpen, maar inderdaad kies er wel een die aseksualiteit serieus neemt. Anders krijg je waarschijnlijk alleen maar als tip gewoon proberen.
Maar uit belangstelling: stel hij is aseksueel, wat zou dat voor jou betekenen? Behalve het feit dat je zeker bent dat zijn verminderde seksuele interesse niet door jou komt.
Welkom Mademoiselle,
Ik sluit me bij Koffie aan, dat communicatie altijd weer het belangrijkste is in een relatie. Ik begrijp uit je verhaal dat je man er moeilijk over praat en het 'wegblokt'. Dat zit de communicatie natuurlijk flink in de weg. 'Angst en dwang' helpen daar al helemaal niet bij, zeker niet binnen een relatie, dat werkt eerder averechts.
Angst en dwang belemmeren de communicatie. Ik kan me goed voorstellen dat dat eraan bijdraagt dat hij dingen 'wegblokt'.
Er is een wet in de maak die seks zonder wederzijdse instemming, strafbaar maakt. In Nederland is dit helaas nog niet geregeld. Maar Nederland heeft wel mensenrechten ondertekend, die alle seks zonder wederzijdse instemming beschrijven als verkrachting. In die zin verkracht je dus je man. En dan zeg je ook nog, dat het vervelend is voor jou dat je op die manier seks te hebben. In feite draai je daarmee de zaak nog om ook. Het is in de eerste plaats verschrikkelijk voor hem dat je hem dit aandoet!
Dankje voor jullie reacties. Graag geef ik een toelichting op het stukje angst. Dit is iets wat mijn man zichzelf oplegd als hij mijn pijn ziet. Dan lukt het hem ineens om een erectie te houden.
Ik heb mijn man nooit tot iets gedwongen. Verlang juist naar een man die graag ook wil.
Mijn man heeft sinds kort ook uitgelegd dat hij nooit zin aan seks heeft gehad; na de verovering van een vrouw, was de lust weg. Weet inmiddels ook wel dat het niks over mij zegt maar dat heeft achteraf gezien, veel te lang geduurd en heeft mij ontzettend onzeker gemaakt. Mijn man praat er liever niet over. Als ik erover begin maakt het hem depri en blijft hij het liefste de hele dag in bed liggen. Dat is natuurlijk ook niet bevordelijk.
Dank je voor je reactie. Dat was me niet duidelijk en ik was echt oprecht erg geschrokken. Als je zegt dat iemand onder druk of angst seks heeft roept dat bij mij hele andere beelden op. Sorry dus voor mijn felle reacties aks dit beeld niet klopt.
Ovetigens zou seks voor mij nog een duidelijke no-go zijn als ik wist dat mijn partner zichzekf onder druk zet en zich angstig voelt. Het blijft niet kloppen.
Ik merk dat ik een beetje zoekende ben. Het is voor mij de eerste keer dat er iemand op het forum komt, die vertelt seks met haar partner te hebben, terwijl ze weet dat hij dit doet vanuit een gevoel onder druk re staan, angst te ervaren en schuldgevoel.
Het is niets nieuws in de wereld natuurlijk, helaas, maar het is voor mij wel nieuw dat iemand hiermee zo op het forum binnen komt.
Ik heb zelf seks gehad voor ik me bewust was van min aseksualiteit, maar mijn partners zijn zich niet bewust geweest van wat er speelde. Jij wel, jij zegt zelf dat hij zich gedwongen voelt vanuut schuldgevoel en angst ervaart. Dat moet dus echt gewoon stoppen!
Hij wil dus niet, heeft nooit gewild, maar kan een erectie krijgen en vasthouden wanneer hij onder druk staat, zich angstig en schuldig voelt.
Mogelijk een interessante link: https://www.lotgenotenseksueelgeweld.nl/seksueel-misbruik-van-mannen-en-jongens/
Je hebt het over een fijn gezien, Mademoiselle, maar daar zet ik mijn vraagtekens bij. Het feit dat je man niet wil praten, deprie wordt en dan zijn bed niet meer uit komt lijkt mij niet bevorderlijk voor de huiselijke sfeer. Als ik zo vrij mag zijn; het klinkt alsof er meer aan de hand is.
Hoi Madammoiselle, (poeh, moeilijk spellen, dyslectics have more Fnu).
Ik ben, ook al meer dan 20 jaar, de man van.... tja, mijn vrouw zegt dat ze niet asexueel is, maar in de praktijk vindt zij er niks aan en heeft ze het in het verleden alleen (of voornamelijk) gedaan om mij te plezieren. Ik denk dat zij ook druk heeft gevoeld, omdat de maatschappij nou eenmaal vindt dat je sex moet hebben en omdat ik natuurlijk ook graag wilde vrijen. Overigens herken ik wel dat het "presteren" lastiger gaat als je niet echt zin hebt, of het gevoel hebt dat je moet. Ik denk (aanname) dat bij jullie de druk of dwang niet zozeer expliciet van jou kwam in de vorm van gedwongen sex, maar meer een mentale druk vanuit hemzelf dat hij zelf vindt dat hij eigenlijk zou moeten omdat dat van hem verwacht wordt. Zo was het bij ons in ieder geval wel.
Het heeft bij ons heel lang geduurd voordat wij het gesprek aan gingen, uiteindelijk met een sexuologe. ttwee zelfs, de eerste wilde mijn vrouw genezen, de tweede wilde ons leren er mee om te gaan. Dat hielp beter. Ik kan mijn ervaringen delen, je kan mij ook directe berichten sturen als je frustraties wilt spuien, er is ook een weinig bezocht hoekje op dit forum " bekeken van de andere kant".
Als je op mijn profiel klikt kan je alle postings zien die ik in de afgelopen jaren gedaan heb, dat zal een beeld geven van hoe wij er mee omgegaan zijn. Er is geen ideale oplossing, maar we zijn nog steeds bij elkaar en houden ook nog steeds heel veel van elkaar, dat is het belangrijkste.
Iedereen, ook ik, zegt dat praten noodzakelijk is, maar ik kan je vertellen dat na onze sessies met onze sexuologe 2-3 jaar geleden, het onderwerp nog steeds gemeden wordt hoor. Dus het blijft heel gevoelig.
Goed dat je hier op het forum gekomen bent. Het heeft mij veel geleerd, met name om mij niet als persoon afgewezen te voelen. Zij kan er ook niks aan doen dat onze behoeften verschillen. Laat mij weten als je vragen hebt en sterkte.
Mute
Maar zo ver ik weet is er wel een verschil tussen jou Mute, en Mademoiselle. Jij hebt niet tegen de wil van je vrouw seks met haar, terwijl je weet dat ze zich daar slecht bij voelt. De situatie is niet makkelijk en jullie hebben daar ook een hele weg in afgelegd, maar er is wel respect. Dat heb ik ook altijd als warm ervaren en ik waardeer da took erg aan je. Ik heb uit jouw verhalen nooit opgemaakt dat jouw vrouw zich voor jouw onder druk moet blijven zetten zodat jij seks krijgt. Op het moment dat jij wist dat ze niet wilde was er verdriet en onbegrip en pijn, maar je maakt niet dat zij zich moet dwingen over haar grenzen te gaan. Daar worden mensen namelijk depressief van. En dat vindt Mademouselle vervolgens vervelend voor zichzelf.
Het kan heel moeilijk zijn een balans te vinden en er zal altijd gemis zijn. Aan beide kanten. Heel vaak lopen zulke relaties ook stuk.
Maar nooit heeft iemand het recht om een ander druk, schuldgevoel en angst te laten ervaren om toch seks mogelijk te maken. Mijn kinderen hebben het in hun seksuele voorlichting ook op school meegekregen. Nee = nee. Onder druk staan is geen ja.
Als je weet dat je partner onder druk ja zegt, maak je op dat moment steeds weer de keuze om iemand ten voordele van jezelf, schade toe te brengen. Je geeft jezelf dan carte blanche om iets te doen waarvan je weet dat het niet klopt. Want je weet hoe hij zich voelt, je benoemt zijn gevoelens.
Maar ik kan er helaas verder weinig mee. Dit is volgens mij meer iets voor specialisten.
Welkom op het forum Mademoiselle, :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:
Inhoudelijk kan ik je niet helpen, behalve de tip die al geven is: Blijf praten met elkaar. Zoek naar wat jullie wel samen kunnen doen, zonder verwijten. Het is niet jouw probleem, het is niet zijn probleem, het is een verschil tussen jullie waar jullie samen mee te dealen hebben.
@koffie. Ik lees niet dat ze haar man dwingt tot sex. Ik lees dat haar man het gevoel heeft dat hij onder druk staat. Dat is n wezenlijk verschil. Je gaat er wel fel in moet ik zeggen
Ja ik ben fel en dat ben ik zelden. Ook al dwingt ze hem niet, althans niet fysiek, hij geeft aan niet te willen. Zij benoemt zijn gevoelens. Hij ervaart druk, schuldgevoel en angst. Dat zou voldoende reden moeten zijn om geen seks te hebben. Nee = nee. Als je je niet vrij voelt om nee te zeggen en je zegt dan ja, is het eigenlijk nee. En zij weet dat, ze benoemt zijn gevoelens en toch moet hij seks met haar hebben. Ze zegt dat hij een erectie vast kan houden als hij zich schuldig genoeg voelt. Dat is geen vrijwillige ja, dat is druk voelen om ja te moeten zeggen en zij weet dat. Dat is een wezenlijk verschil met ingestemde seks. En ja, daar ben ik fel op. Absoluut.
Ik denk dat het verstandig is om eerst even een reactie van Mademoiselle af te wachten, zij is van ons de enige die weet hoe het zit.
Citaat van: Koffie op oktober 08, 2020, 09:33:10 AM
Dank je voor je reactie. Dat was me niet duidelijk en ik was echt oprecht erg geschrokken. Als je zegt dat iemand onder druk of angst seks heeft roept dat bij mij hele andere beelden op. Sorry dus voor mijn felle reacties aks dit beeld niet klopt.
Dankje koffie maar vervolgens maak je weer je eigen verhaal en dat doet mij pijn.
Voor de duidelijkheid ik heb mijn man nooit gedwongen. Hij heeft mijn probleem altijd gebagatelliseerd en kon en kan er niet over praten. Ik heb jaren gesmeekt om een seksuoloog maar hij heeft het blijkbaar nooit zo als probleem ervaren. Pas toen ik een scheiding voorstelde, ging hij akkoord. Het woord aseksueel is daar niet gevallen. Het kwam op mijn pad, zag de herkenning en daarover ben ik het gesprek met hem aangegaan. Ik heb hem rustig gevraagd of hij daarover na wil denken en met mij op terug wil komen. Dat is nu 2 weken geleden en ik weet als ik het onderwerp niet weer aansnijdt, we het er nooit meer over hebben. Dat is wat ik hem kwalijk neem, eerlijk zijn over zijn gevoelens en eerlijk zijn tegenover mij. Hier moet ik het voor nu even bij laten. Reageer op een ander moment nog wat uitgebreider.
Ik vind het vervelend dat ik je pijn heb gedaan, maar ik blijf bij mijn standpunt. Ik heb uitgelegd waarom, dus dat hoef ik niet nog een keer te doen. Ik heb ook jouw eigen bewoordingen gebruikt.
Ik ga het hierbij laten.
Ik denk dat ik wel weet wat je bedoelt met druk. Het is niet geen chantage of wat dan ook, maar meer iets wat hij ervaart als iets wat niet helemaal aan hem besteed is, maar wat hij voelt dat hij niet doen om jou tevreden te houden. Het is haast als een man die meegaat naar de huishoudbeurs omdat hij weet dat zijn vrouw dat graag wilt. Of de vrouw die op zondagavond, maar mee kijkt naar Studio Sport, omdat haar man het voetbal wilt zien. (Lekker stereotype trouwens).
Zelf heb ik seks lange tijd zo ervaren. Iets wat van mij niet hoefde, maar ik deed het om mijn ex te plezieren. Alleen bij mij lukte het dan ook gewoon niet. Waardoor er dus spanning en druk op komt te staan. Je voelt dat seksleven een tikkende tijdbom is onder je relatie. En jij wilt voorkomen dat hij afgaat, wat een nobel streven is.
Het is heel goed dat je je bent gaan verdiepen in het onderwerp aseksualiteit, dat geeft wel aan dat je open staat voor een gesprek met hem. Ik denk echt dat je al dan niet met een seksuoloog het gesprek aan moet gaan. Misschien kan je hinten naar aseksualiteit, dat er meer mannen en vrouwen zijn, die minder de behoefte aan seks hebben. Gebruik de verhalen van anderen hier op het forum als voorbeeld. Het is heel goed mogelijk dat hij als aseksueel nog in de kast zit. Ook dat had ik zelf, ik hoorde een interview op de radio over aseksualiteit en hoewel ik het zo herkende, kom het niet op mij slaan. Ik was getrouwd en heb kinderen, dus nee ik aseksueel, onmogelijk. Tot ik na mijn scheiding hier terecht kwam.
Probeer het gesprek wel open en zonder verwijten of frustraties te houden en parkeer je eigen gevoelens en behoeftes even. Stel je begripvol op en ga er zeker niet vanuit dat het met één gesprek opgelost is en besef ook dat jij misschien ook je verwachtingspatroon moet bij stellen en in plaats van gefrustreerd te raken als het één keer in de maand gebeurt, dat je bij bent als je nog één keer in de maand seks hebt.
Lieve madamoiselle,
Ik ben het eens met Bjorn Again. Volgens mij heb je een aantal opties.
1. is wachten tot je man er over begint, dat zal hoogst waarschijnlijk niet gebeuren, mogelijk zal je relatie stranden.
2. Een andere optie is met hem het gesprek aan te gaan, hetgeen moeilijk zal zijn omdat jullie mogelijk beiden in een aanval of verdedigings modus komen te staan.
3. Volgende optie is er iemand bij te zoeken die jullie kan helpen. Ik heb voor die aanpak gekozen, omdat optie 2 niet werkte en we alleen maar meer ruzie kregen en optie 1 zeker had geleidt tot een scheiding en dat wilde ik niet.
Mijn vrouw wilde ook geen hulp, want ze wilde er niet over praten, mogelijk is dat bij jullie ook het geval. We zijn dus niet samen hulp gaan zoeken, ik ben hulp gaan zoeken. Ik heb mijn vrouw gezegd dat ik veel moeite had met mijn gevoelens (hou het lekker bij jezelf, een ander, ook je man, kan je niet veranderen). Ik heb een sexuologe gesproken en de situatie voorgelegd. Zij heeft gezegd dat het iets in ons 2-en was en dat ze graag mijn vrouw ook zou willen zien. Toen is mijn vrouw mee gegaan omdat ze ook wel zag dat het anders fout zou lopen. Dat wilden we allebei niet.
Voor je verwachtingsmanagement, dat heeft een aantal jaar geduurd. Ik ging er heen met de gedachte dat mijn vrouw wel genezen zou worden en in zou zien dat het normaal was om wel sex te willen. We kwamen er uit met de wetenschap dat sommige mensen gewoon niet van sex houden, om welke reden dan ook, dat maakt niet uit.
De conclusie was dat we tot een oplossing moesten komen die we beiden acceptabel vonden. Als beiden 1 keer per maand sex ok vonden was dat een oplossing geweest, bij ons niet, ze vind het gewoon te vervelend, dat zal niemand kunnen veranderen (zie het als homosexualiteit dat is ook niet te veranderen). Bij ons was de conclusie dat ik buiten de deur mag kijken voor intimiteit en sex. Bij een ander kan de conclusie anders zijn. Ons uitgangspunt is dat we bij elkaar wilden blijven omdat we echt heel veel van elkaar houden. (niet om kinderen of geld, echte liefde).
Dus,
- hou het bij jezelf, praat over jouw gevoelens en niet wat je vindt dat hij zou moeten doen omdat jij het wil (ik deed dat wel)
- verwijt hem niet, het is een geaardheid, of er is een oorzaak, maar hij doet het niet om jou te pesten of om jou af te wijzen.
- Weet dat het ook voor hem heel moeilijk is om over te praten, en hij er daarom niet snel zelf over zal beginnen, het is mogelijk te moeilijk voor hem.
Heel veel succes, als je niet publiek op dit forum wilt posten kan je ook een persoonlijk bericht sturen. ik zal je ook mijn email sturen, dan kan je ook direct emailen.
Sterkte en een dikke knuffel
Mute
Hi Mademoiselle, je laatste bericht maakte veel duidelijk. Je man zal niet veranderen. Kies voor wat jij wilt. Mijn geliefden waarvan twee heel belangrijk voor me waren kozen voor "sex buiten de deur" wat platter klinkt dan het is. We hadden daar een paar afspraken over die werden nageleefd. Dat moet ook anders wordt het een zootje.
Sterkte.
Citaat van: Mademoiselle op oktober 08, 2020, 07:53:40 AM
Mijn man heeft sinds kort ook uitgelegd dat hij nooit zin aan seks heeft gehad; na de verovering van een vrouw, was de lust weg.
Dit klinkt een beetje als lithosexual, misschien kan hij dat eens opzoeken? Het zou ook een symptoom kunnen zijn van compulsory heterosexuality (gedwongen heteroseksualiteit), maar again, daar kan alleen hij achterkomen.
Hoe dan ook is er zo te horen nog veel werk aan de winkel. Ik snap de reactie van Koffie wel. Natuurlijk missen we veel context hier, dus ik zal nergens vanuit gaan. Ik hoop dat jullie manieren vinden om beter te communiceren
Dankjewel voor alle reacties. Ik pik er een aantal uit waarop ik graag even wil reageren.
@ kim10, goed dat je er doorprikt; aan de buitenkant hebben we een heel fijn gezin maar dat is omdat ik het draaiende houdt, sociaal emotioneel gezien. Als we met ons gezin samen zijn, hebben we het oprecht goed met elkaar ondanks dat ik in relatie met mijn man meerdere issues heb.
Mijn man heeft weinig empatisch vermogen en in de basis een egocentrice persoonlijkheid. Vanuit die eigenschappen is ook ruis ontstaan denk ik omdat de focus daar weer vaak op kwam te liggen in gesprek met de psycholoog/ seksuoloog.
@ AceVentura, de tip van blijven praten neme ik graag ter harte maar ervaar ik als heel lastig omdat je voor een goed gesprek twee mensen nodig hebt en mijn man het er niet over wil hebben.
Daardoor heeft het altijd gevoeld als mijn probleem en heb ik vanuit frustratie soms hele nare dingen tegen hem gezegd. Dat had ik niet mogen doen. Tijdens de laatste gezamenlijke sessie bij de seksuoloog hebben we ook de afspraak gemaakt dat ik dat niet meer ga doen.
Ik heb écht alles geprobeerd. :banghead:
@ Tixie, dit is inderdaad wat het is en ga ik, in dit leven, niet meer veranderen. Vind de vergelijking met de huishoudbeurs wel een leuke. De therm lythosexual kende ik niet en Google weet er ook vrij weinig van. Heb je meer info voor mij? Ik zie bij mijn man wel wat homoseksuele trekjes maar heb hem nog nooit op iets kunnen 'betrappen' waaruit blijkt dat hij daar een interesse heeft.
@Mute, ik reageer ook nog even privé op je maar de optie van de seksuoloog pak ik aan.
Onze gezamenlijke sessies zijn gestopt maar mijn man heeft nog een individuele afspraak staan, werkgerelateerd en voor het 'minder in zijn hoofd zitten'. Onze vorige psycholoog zei heel mooi: hij moet letterlijk meer in zijn ballen zakken".
Ik ga kijken of ik die afspraak mee kan. Ook ik heb recht op erkenning! :handschudden:
@Mute, ik reageer ook nog even privé op je maar de optie van de seksuoloog pak ik aan.
Onze gezamenlijke sessies bij de seksuoloog zijn gestopt maar mijn man heeft nog een individuele afspraak staan, werkgerelateerd en voor het 'minder in zijn hoofd zitten'. Onze vorige psycholoog zei heel mooi: hij moet letterlijk meer in zijn ballen zakken". Inmiddels weet ik dat er niks zit wat in zijn ballen kan vallen.
Als ik het onderwerp vanavond zou bespreken, dan hebben we binnen nu en 3 dagen seks. (de angst/ druk die hij zichzelf oplegd en waar ik eerder op doelde) dit is het patroon van de afgelopen 20 jaar maar IK WIL NIET MEER! Ben er helemaal klaar mee!
Ik ga kijken of ik die afspraak mee kan en onze seksuele relatie daarmee helemaal kan beëindigen.
Sorry, de laatste twee zijn een beetje van hetzelfde maar het lukt me niet om de eerste te verwijderen
Citaat van: Mademoiselle op oktober 09, 2020, 11:13:57 PM
@ Tixie, dit is inderdaad wat het is en ga ik, in dit leven, niet meer veranderen. Vind de vergelijking met de huishoudbeurs wel een leuke. De therm lythosexual kende ik niet en Google weet er ook vrij weinig van. Heb je meer info voor mij? Ik zie bij mijn man wel wat homoseksuele trekjes maar heb hem nog nooit op iets kunnen 'betrappen' waaruit blijkt dat hij daar een interesse heeft.
Het komt er bij lithosexual op neer dat iemand wel seksuele aantrekking voelt, maar eenmaal dat wordt beantwoord, gaat dat ook weer weg.
Also: de vergelijking met die huishoudbeurs voelt misschien wel juist voor Bjorn en zijn situatie, maar het is eentje die moeilijk veralgemeenbaar is. Daar zou ik mee opletten, want seks is voor veel mensen niet "zomaar" iets wat ze wel even kunnen doen om bv hun partner te pleasen. Het gaat om iemands lichaam, iemands intimiteit, dat meer delicaat dan bv tegen je zin ergens mee naartoe gaan.
Citaat van: Mademoiselle op oktober 09, 2020, 11:35:20 PM
Onze vorige psycholoog zei heel mooi: hij moet letterlijk meer in zijn ballen zakken"
Ben ik de enige die dit een beetje een aparte uitspraak vind voor een psycholoog? Misschien ben ik te kritisch hoor hier. Waar ik me hoe dan ook aan stoor is die onwetendheid/niet erkennen van aseksualiteit bij psychologen en seksuologen. Of zelfs maar gwn het idee dat iemand nooit echt zin in seks zou kunnen hebben, gwn zomaar. Dat idee komt soms niet eens bij hen op. Maar goed :D
Citaat van: Mademoiselle op oktober 09, 2020, 11:35:20 PM
Ik ga kijken of ik die afspraak mee kan en onze seksuele relatie daarmee helemaal kan beëindigen.
I
k zou hem zijn individuele sessie gewoon gunnen, dan kan hij misschien meer vrijuit praten. Het feit dat je partner naast je zit, zal altijd enigszins invloed hebben op wat je zegt.
Misschien een tip:
https://du.asexuality.org/forum/index.php?topic=5848.0
Citaat van: Tixie op oktober 10, 2020, 12:15:01 AM
Citaat van: Mademoiselle op oktober 09, 2020, 11:13:57 PM
@ Tixie, dit is inderdaad wat het is en ga ik, in dit leven, niet meer veranderen. Vind de vergelijking met de huishoudbeurs wel een leuke. De therm lythosexual kende ik niet en Google weet er ook vrij weinig van. Heb je meer info voor mij? Ik zie bij mijn man wel wat homoseksuele trekjes maar heb hem nog nooit op iets kunnen 'betrappen' waaruit blijkt dat hij daar een interesse heeft.
Also: de vergelijking met die huishoudbeurs voelt misschien wel juist voor Bjorn en zijn situatie, maar het is eentje die moeilijk veralgemeenbaar is. Daar zou ik mee opletten, want seks is voor veel mensen niet "zomaar" iets wat ze wel even kunnen doen om bv hun partner te pleasen. Het gaat om iemands lichaam, iemands intimiteit, dat meer delicaat dan bv tegen je zin ergens mee naartoe gaan.
Mijn vergelijking was bedoelt wat ik een beetje proef in het verhaal van Mademoiselle, dat het niet iets is wat je even kan doen weet ik als geen ander. Ik zou willen dat ik het zelf op die manier zou kunnen, had me waarschijnlijk een scheiding gescheeld. Blijkbaar kan de man van Mademoiselle het wel op commando, aangezien als zij klaagt er binnen een paar dagen seks is.
Het zal al moeilijk genoeg zijn voor je man om in een 1 op 1 met een seksuoloog jullie probleem te bespreken. Heel de situatie zal voor hem ook verwarrend genoeg zijn. Het is juist belangrijk, dat hij eerst ontdekt waar het vandaan komt. Inderdaad hij moet hier vrijuit over kunnen praten, zonder ook maar enigszins het gevoel te hebben om belemmerd te worden. Zeker omdat je al eerder nare dingen tegen hem gezegd hebt, kan hij dit ervaren als de patiënt die maar even genezen dient te worden.
Die uitspraak van die psycholoog geeft nogmaals aan hoe de maatschappij om seks draait. Het feit dat het gebagatelliseerd wordt, geeft aan dat ze het niet serieus nemen of niet erkennen. Wat een hele slechte zaak is. Ze nemen je als patiënt dan ook niet serieus en dat er juist heel veel onderliggende problemen door kunnen ontstaan. Mensen kunnen dermate met zichzelf in de knoop raken, tot het depressieve aan toe. En als een hulpverlener je dan al niet serieus neemt....
Ik begrijp Jullie reacties maar onze situatie is anders omdat mijn man nooit uit zichtzelf het onderwerp bespreekbaar zal maken. Ze hebben het over het verminderen van stress factoren, lees werkgerelateerd. Beide psychologen hebben inderdaad daar de aandacht op gelegd aangezien mijn man veel 'in zijn hoofd zit'. De theorie is dat hij te weinig voelt van wat er in zijn lijf gebeurt.
Met die reden is het nodig dat ik bij het gesprek aansluit. hiervoor ga ik natuurlijk wel zijn toestemming vragen.
Citaat van: BjornAgain op oktober 10, 2020, 07:18:43 AM
Mijn vergelijking was bedoelt wat ik een beetje proef in het verhaal van Mademoiselle, dat het niet iets is wat je even kan doen weet ik als geen ander. Ik zou willen dat ik het zelf op die manier zou kunnen, had me waarschijnlijk een scheiding gescheeld. Blijkbaar kan de man van Mademoiselle het wel op commando, aangezien als zij klaagt er binnen een paar dagen seks is.
Maar dat hem dat "lukt", wil natuurlijk niet zeggen dat hij het echt wilde (zie ook 'involuntary arousal') Zoals al aangegeven, het komt uit angst/schaamte. Hij wil zijn vrouw niet teleurstellen. Dat is nog iets anders dan "Voor mij is het prima, ik voel geen druk, ook niet vanuit mezelf, ik vind het gewoon fijn hoe mijn partner geniet"
Dat je man "misschien " homoseksueel is zou best kunnen. En broer van mijn moeder was dat ook. Had een vriend maar trouwde toch. Geen idee waarom, daar werd niet over gepraat, het verhaal speelt in 1961. Huwelijk werd een ramp, ondanks dat zijn vrouw bleef doen alsof het alle dagen feest was. Oom die voor zijn huwelijk een vrolijke gezellige man was, verzuurde.
Vat bovenstaande niet op als vette bemoeizucht Mademoiselle; zo is het niet bedoeld.
Hai Kim,
Een beetje laat maar wil nog wel graag even op je reageren. Ik zie het helemaal niet als bemoeizucht, integendeel; vind het fijn dat je meedenkt. Ook ik heb me afgevraagd of mijn man mogelijk homoseksueel zou kunnen zijn. Als je de cijfers mag geloven, is dat meer voorkomend dan aseksualiteit. Mijn man past in het grijze gebied. Ik wil geen etiket op hem plakken maar wel graag de erkenning die mij toekomt want hoe bestaat het dat mijn man nooit spontaan zin in seks heeft en ook nooit gehad heeft, terwijl ik andere mannen bijna van me af moet slaan.
Ik heb mijn man gevraagd om zich te verdiepen in aseksualiteit maar dat gaat hij niet doen. Uiteindelijk heeft hij wel een artikel gelezen wat ik hem doorgestuurd had maar daar blijft het bij.
In gesprek met de seksuoloog is gezegd dat hij Atypsch is maar we weten beiden niet precis wat daarmee bedoeld wordt. Ik was daar niet bij aanwezig. Het blijft vooral lastig voor mij aangezien mijn man het er gewoon niet over wil hebben.
Citaat van: Mademoiselle op oktober 20, 2020, 07:23:07 PM
Ook ik heb me afgevraagd of mijn man mogelijk homoseksueel zou kunnen zijn. Als je de cijfers mag geloven, is dat meer voorkomend dan aseksualiteit.
Cijfers geloven is lastig, zeker omdat aseksualiteit nog niet zo wijds bekend en geaccepteerd is als homoseksualiteit.
Citeer
In gesprek met de seksuoloog is gezegd dat hij Atypsch is maar we weten beiden niet precis wat daarmee bedoeld wordt.
Atypisch klinkt een beetje alsof zijn gedrag niet bepaald in een hokje te plaatsen valt. Is jullie seksuoloog bekend met het fenomeen aseksualiteit?
Hoe is je man zelf onder heel de situatie? Ik wil niet belerend overkomen, maar ik begin en beetje het gevoel te krijgen, dat jij er maar al te graag een stempel op wilt drukken, misschien wel onder het mom van dan kunnen we (lees: jij) verder kijken. Het liefst zou je willen dat hij vandaag nog uit de kast komt als aseksueel of homoseksueel, want dat zou openingen voor jou kunnen creëren.
Aan de andere kant kan hij denken van als ik toegeef aseksueel te zijn, dan raak ik haar kwijt of gaat ze het buiten de deur zoeken. Hoewel er succesverhalen zijn, geldt het zeker niet voor elke aseksueel, dat hij er vrede mee heeft als zijn partner het met een ander doet.
Hoi Mademoiselle, atypisch klinkt wel erg makkelijk. Ik vraag me ook af of de seksuoloog bekend is met aseksualiteit. Je man heeft je aardig in de tang met dat nergens over willen hebben. Begrijp dat jullie een leven hebben samen, kinderen en zo en dat je dat niet zomaar opgeeft. Maar jullie zitten in een impasse hoe je het ook wendt of keert. Zelf heb ik een hekel aan die types die weglopen wanneer het ze te moeilijk wordt. Denk erover na wat jij wilt. Je man verandert niet en jij ook niet. Mensen veranderen überhaupt niet.
Sterkte.
Atypisch klinkt een beetje alsof zijn gedrag niet bepaald in een hokje te plaatsen valt. Is jullie seksuoloog bekend met het fenomeen aseksualiteit?
De seksuoloog zegt hiermee bekend te zijn maar volgens mijn man was hij heel snel in zijn oordeel door te benoemen dat daar bij mijn man geen sprake van zou zijn.
Met de aanvullingen van mijn kant, wil hij dat wel opnieuw beoordelen in een gezamenlijk gesprek
Hoe is je man zelf onder heel de situatie? Ik wil niet belerend overkomen, maar ik begin en beetje het gevoel te krijgen, dat jij er maar al te graag een stempel op wilt drukken, misschien wel onder het mom van dan kunnen we (lees: jij) verder kijken. Het liefst zou je willen dat hij vandaag nog uit de kast komt als aseksueel of homoseksueel, want dat zou openingen voor jou kunnen creëren.
Aan de andere kant kan hij denken van als ik toegeef aseksueel te zijn, dan raak ik haar kwijt of gaat ze het buiten de deur zoeken. Hoewel er succesverhalen zijn, geldt het zeker niet voor elke aseksueel, dat hij er vrede mee heeft als zijn partner het met een ander doet.
[/quote]
We gaan nog een afspraak gezamenlijk doen bij de seksuoloog. Oprecht niet om een stempel te drukken maar wel voor een stukje eigen erkenning. Mijn man probeert het gevoel weg te blokken en dat is ook de reden waarom hij er niet over wil praten met mij. Alleen als het echt niet anders kan/ hij mij dreigt te verliezen, is hij bereidt om in gesprek te gaan. Het is een hele complexe situatie voor ons beiden.
Het gaat niet om toegeven; de situatie is zoals deze is. Daar zal een etiketje niks aan veranderen.
Ben nu wel blij dat ik de wetenschap heb, dat het niet aan mij ligt want zo heeft hij het eerder altijd wel doen voorkomen. Dat heb ik altijd als zeer pijnlijk ervaren en heeft me erg onzeker gemaakt.
Citaat van: Kim10 op oktober 21, 2020, 12:34:54 PM
Hoi Mademoiselle, atypisch klinkt wel erg makkelijk. Ik vraag me ook af of de seksuoloog bekend is met aseksualiteit. Je man heeft je aardig in de tang met dat nergens over willen hebben. Begrijp dat jullie een leven hebben samen, kinderen en zo en dat je dat niet zomaar opgeeft. Maar jullie zitten in een impasse hoe je het ook wendt of keert. Zelf heb ik een hekel aan die types die weglopen wanneer het ze te moeilijk wordt. Denk erover na wat jij wilt. Je man verandert niet en jij ook niet. Mensen veranderen überhaupt niet.
Sterkte.
Ik ben het met je eens, met de huidige wetenschap. Mijn man gaat in dit leven inderdaad niet meer veranderen. Ik ben voor de gek gehouden en te goed van vertrouwen geweest. Heb tot voor kort gedacht dat mijn man gewoon weinig libido had en steeds de verwachtung gehad dat als hij stress vrij zou zijn, wel meer behoefte zou hebben. Heel naïef, besef ik me nu.
Hoi Mademoiselle, ik heb je een persoonlijk bericht gestuurd.