Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

schuldgevoel

Gestart door megan88, juni 08, 2017, 10:53:21 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

megan88

Hallo allemaal
een paar weken geleden las ik in de krant een artikel over asexualiteit...hiervoor had ik er nog nooit van gehoord. maar toen ik het verhaal las, herkende ik me er volledig in.
Sex is voor mij nooit belangrijk geweest, en kan me ook niet herinneren dat ik er ooit echt van heb genoten. Nou is mijn probleem dat ik dus al meer dan 20 jaar getrouwd ben en kinderen heb.
Ons huwelijk is niet goed, omdat mijn man wel van sex houd. Hierdoor hebben we vaak ruzie en wordt het er niet gezelliger op thuis. Ik voel me ook erg schuldig tegenover mijn man, maar het hebben van sex gaat me steeds meer tegen staan.  Mijn ouders zijn vroeger gescheiden, en ik wil dat mijn kinderen niet aan doen..... Maar weet ook niet hoe we nu verder moeten. Wie heeft er tips voor me om ons huwelijk te redden????

Koffie

Wat een nare situatie! Echt even een paar tips om de boel weer vlot te trekken, heb ik natuurlijk niet. Hij raakt steeds gefrustreerder en jij voelt je steeds meer onder druk gezet om iets te doen wat niet bij jou past.

Vaak leidt aseksualiteit in een 'gemengde' relatie tot een heleboel frustratie en misverstanden aan beide kanten. Weet hij dat je jezelf herkent in aseksualiteit? Niet dat dat de problemen oplost, maar dat neemt soms wel wat weg van het gevoel dat het aan hem ligt, en dat hij afgewezen wordt. Helaas is het in situaties waarin er al lang veel pijn en frustratie is of de ander niet kan openstaan voor deze invalshoek, niet altijd mogelijk om nader tot elkaar te komen. Toch is dat de enige manier om dat te proberen: openheid en proberen te praten.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

AceVentura

Dat is een lastige situatie Megan.

De tip die we hier het meeste geven is hier waarschijnlijk ook van toepassing: Praat er over, zo open en eerlijk mogelijk. Bedenk daarbij dat het niet jouw probleem is, het is ook niet zijn probleem, het is een verschil tussen jullie. Als jullie samen tot een oplossing kunnen komen is dat het halve werk. Belangrijk daarbij is om te kijken wat wel mogelijk is zonder dat een van jullie over zijn/haar grenzen heen gaat.
Nog een tip voor als je in gesprek gaat: Vermeid "Waarom" vragen, deze komen vaak verwijtend over en brengen je daardoor niet verder. Begin vragen met "Hoe komt het dat ..." of "Wat maakt dat ...." enz, dat geeft meer ruimte in het gesprek.

Het klinkt makkelijk gezegd, maar een schuldgevoel is naar mijn mening niet nodig. Je handelt altijd naar wat je weet, en je kan niet schuldig zijn voor iets wat je (nog) niet weet, toch ?
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Bubble

Hoi Megan88,

Wat een rotsituatie inderdaad. Helaas kan ik je niet echt tips geven, mijn >30-jarig huwelijk eindigt binnenkort. Ik denk wel dat wanneer ik eerder van mijn aseksualiteit had geweten, dingen anders gelopen zouden zijn. Weten waar je aan toe bent, begrip kunnen krijgen voor elkaar, heeft toch wel zijn voordelen voor allebei. Dan hadden we ons misschien minder/niet van elkaar afgewend, wat uiteindelijk wel gebeurd is. Er is nooit te zeggen dat ons huwelijk dan wel goed was gebleven, dit was niet het enige wat speelde. Vandaar dat ook ik je adviseer je man te informeren. Zeggen wat je voelt en hem misschien de FAQ's van dit forum laten lezen.

Sterkte en succes! ? 
Anders goed is ook goed

Edewecht

Hallo Megan88,
Ik heb niets toe te voegen aan de andere reakties, behalve: welkom!
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

megan88

bedankt voor jullie reacties en tips. Ik heb al een gesprek gehad met mijn man en heb hem het krantenartikel laten lezen.
Het gesprek verliep niet echt goed. we maakten elkaar verwijten, en hij gaf aan niet zonder sex te willen leven....
Hij vind dat ik misschien eens met een sexuoloog moest gaan praten. maar dat lijkt me heel ongemakkelijk,
en denk ook niet dat dat iets zal helpen. Het is afwachten, hoe het verder gaat met ons

Koffie

Het moeilijke met seksuologen en therapeuten in het algemeen, is dat aseksualiteit nog erg weinig erkend wordt. Hoewel er langzamerhand wel e.e.a. schijnt te veranderen, maar dat gaat druppelsgewijs zo ongeveer. Er wordt dan toch angst of trauma achter gezocht die je seksualiteit zou blokkeren. Misschien zouden jullie wat hebben aan meer algemene relatietherapie, maar ook dan loop je tegen die erkenning aan.
Als je aseksueel bent, gaat therapie inderdaad je geaardheid niet veranderen.

Praten lukt ook alleen als je allebei open kunt staan voor wat je elkaar te vertellen hebt en vaak is dat zo lastig als je allebei overloopt van de frustratie.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Overkantus

Citaat van: Koffie op juni 12, 2017, 08:16:34 AM
....
Praten lukt ook alleen als je allebei open kunt staan voor wat je elkaar te vertellen hebt en vaak is dat zo lastig als je allebei overloopt van de frustratie.

Zo herkenbaar :(
Praten is zo belangrijk, maar "hoe" voer je een gesprek zonder ruzie te krijgen en wat zou je elkaar kunnen vertellen?
Vandaar deze topic maar aangemaakt: Verbindende Communicatie

AceVentura

Citaat van: megan88 op juni 11, 2017, 11:43:51 PM
bedankt voor jullie reacties en tips. Ik heb al een gesprek gehad met mijn man en heb hem het krantenartikel laten lezen.
Het gesprek verliep niet echt goed. we maakten elkaar verwijten, en hij gaf aan niet zonder sex te willen leven....
Hij vind dat ik misschien eens met een sexuoloog moest gaan praten. maar dat lijkt me heel ongemakkelijk,
en denk ook niet dat dat iets zal helpen. Het is afwachten, hoe het verder gaat met ons
Wat naar dat het gesprek zo is gelopen.
Een seksuoloog zou mogelijk kunnen helpen om het compromis te vinden wat jullie zoeken, en dat lukt natuurlijk alleen als jullie samen gaan. Het is immers een gezamenlijk probleem, niet jouw probleem of zijn probleem.

Wat Overkantus over communicatie zegt is zeker waar. We communiceren er allemaal op los, en toch is het een van de moeilijkste dingen om goed te communiceren.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Jan H

Ten eerste hartelijk welkom hier.

Wat een vervelende situatie die je beschrijft, ik hoop het allerbeste natuurlijk voor je. Als aanvulling op de gegeven tips wil ik nog zeggen dat er geen goed en fout in jouw situatie is. Jullie zijn beide verschillend waardoor zaken verlopen gaan dan vooraf gehoopt. Dit betreft ook schuldgevoel, je hoeft je niet schuldig te voelen want zowel jij als je man hebben niets verkeerd gedaan, het feit dat jullie beide anders zijn maakt het complex. Dus ik hoop dat je met dit inzicht ook je schuldgevoel los kan laten. Al weet ik dat het anders ervaren kan worden.


Marie8

Hoi megan88!
Ik weet niet wat ik aan de tips die hier al genoemd zijn toe moet voegen. (Praten zou ik ook hebben aangeraden, als jij je daar goed bij voelt, natuurlijk)
Maar ik wil je wel graag welkom heten!
Dus bij dezen: Welkom! :)
duc me in cochliecclesiam (ecclesiam cochlearum)

Ruth

Ook van mij een hartelijk welkom, Megan.

Ik ben in een vergelijkbare situatie als jij. Mijn "outing" was pas een paar dagen geleden, maar gelukkig heeft mijn man heel anders gereageerd. Dus het spijt me dat het voor jullie zo moeilijk is.

Heb je eens erover nagedacht hoe het zou voelen als je man zijn seksualiteit buiten het huwelijk gaat uitleven? Zoiets ligt natuurlijk altijd heel erg gevoelig. Of dit wel of niet een optie voor jullie is, hangt waarschijnlijk ervan af wat seks voor jullie (of hem) betekent. Is het een manier om nabijheid te tonen? Dan is seks met een ander uiteraard geen oplossing. Maar als het gaat om het afbouwen van een bepaalde fysieke spanning, het aantrekkelijk-gevonden-worden en een ander aantrekkelijk mogen vinden ... geen idee. Wat denk je?

Misschien zouden jullie erover moeten praten wat de pijlers van jullie relatie zijn. En of er een mogelijkheid is om seks te vervangen door iets anders, iets wat voor jullie allebei even belangrijk en mooi is.

Ik wens je sterkte!

Ruth
Als je het niet weet is het ook goed.

megan88

haha...ik zie net dat ik op jou verhaal heb gereageerd, maar nu ik je reactie hier lees snap ik je verhaal beter ja.
Je hebt het over het aantrekkelijk vinden van een ander, dat is natuurlijk ook erg belangrijk voor mijn man, maar niet voor mij
Ik ben de laatste jaren erg gegroeid en eet en snoep heel veel, ik denk dat ik onbewust hoop dat mijn man
me onaantrekkelijk gaat vinden, en dat het probleem dan opgelost is, maar dat is natuurlijk heel naïef van me
Ik zit er echt heel erg mee, en ben ook vaak depressief en weet niet goed hoe het nu verder moet.......