Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

trouwen als aseksueel

Gestart door fee23, december 23, 2011, 11:58:09 AM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

fee23

Over precies drie maanden gaan mijn vriend en ik trouwen. We zijn vijf jaar gelukkig samen en in die tijd hebben we een hele evolutie doorgemaakt op gebied van seks. Nu hebben we afspraken waar we beiden mee kunnen leven. Voorlopig dan, want ik weet niet of ik het nog mijn hele leven kan volhouden! Het is nu zo erg dat ik niks meer leuk vind. Seks heb ik nooit leuk gevonden, allesbehalve, maar nu heb ik ook nooit meer zin om te kussen of te knuffelen. Mijn vriend uit zijn liefde juist door lichamelijkheid terwijl ik er eigenlijk stilaan van begin te gruwen... Niet dat ik hem niet aantrekkelijk vind, maar het hoeft gewoon niet voor mij. En zijn hormonen swingen juist de pan uit. Hoe zal dit evolueren, voor hem en voor mij? Ik ben er wel bang voor en soms denk ik dat ik om die reden beter af zou zijn alleen. Maar ik hou wel erg veel van hem, op mijn eigen manier. Hoe doe je het in een langdurige relatie? Ik zou het verschrikkelijk vinden voor ons dochtertje als het op die manier zou stukgaan want we zijn echt wel een plezant en gelukkig gezinnetje, op dat ene aspectje na dan. Ik weet even niet meer wat te verwachten :-\

ezeltje

Dat is niet gemakkelijk en ik heb ook een relatie van 9 jaar gehad. Uiteindelijk is hij weggegaan, nadat hij gewacht heeft en bij mij bleef tot er iemand zijn pad kruiste. Het kan lukken maar is niet evident. Nu ik zou er goed over communiceren want trouwen en dan geen seks is echt niet evident. Getrouwd zijn en geen seks geven aan je partner kan een reden tot scheiden zijn. Ik vind dat ook niet zo evident maar blijkbaar is dat zo. Communicatie is wel zeer belangrijk en uiten wat elk belangrijk vind.

fee23

Wij hebben wel seks, meer dan het gemiddelde seksuele koppel met een kind denk ik ::) Maar het duurt nooit lang en is alleen gericht op hem. Hij zou inderdaad weggaan als we het niet zouden doen, dat heeft hij eerlijk gezegd. Nu kan ik ermee leven, we hebben onze vaste dagen en ik moet niets doen wat ik niet zie zitten en ik moet ook niet doen alsof. Maar hoe lang zal hij dit nog voldoende vinden en hoe lang zal ik zelfs maar iets zien zitten :-[

Jovi_Hobbes

Ik denk dat je het gevaar loopt dat je door dit soort dingen van jezelf te moeten je je afkeer steeds verder opbouwt. Aan de ene kant is het heel goed dat je zo veel voor hem overhebt, maar je moet ook aan je eigen gevoelens denken. Anders loop je waarschijnlijk na een tijd inderdaad tegen een muur op en kun je misschien helemaal niets meer toelaten.
Ik zag ergens anders dat jullie dus drie keer per week hebben afgesproken. Zou het voor jou niet heel prettig zijn om dan af en toe een week te "krijgen" waarin je niets hoeft? Misschien zou dat het makkelijker maken voor jou. Natuurlijk is dat niet leuk voor je vriend, maar bij zo'n groot verschil in behoeften kunnen de compromissen natuurlijk niet hoofdzakelijk van een kant komen.
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?