Veilige haven

[Sismo]

Ja, diep hè 

[petra1963]

Ja, heel diep.. ik heb een half uur geleden een steentje laten vallen, en hoor nog steeds geen plons. 

Maar even zonder gekheid: jij bent ook iemand die de moeite waard is om van te houden ! Al geloof je dat misschien zelf niet...

[Tempesta]

Sismo, je verwoordt precies die dingen waar ik in het verleden ook altijd moeite mee hebt gehad (edit: nog steeds ), het is gewoon eng...
Ik kan verder niets zinnigs toevoegen aan alle mooie en zinnige dingen die al gezegd zijn, dus ik sluit af met een "ik voel met je mee"

[Sismo]

Lief! 

[Zonnekind]

Hey lieve meid,

hoe is het ondertussen met je lieve vriendje? Blijven volhouden he meid, niet aan jezelf twijfelen. Het is idd hij die de keuze maakt bij jou te blijven. Jij moet proberen om dit volledig van je af tezetten. Bij mij was (is) er vooral de angst dat ik heb daardoor zou verliezen. Als ik altijd bang zou blijven dan zou ik te gespannen zijn en dan heeft hij ook niets aan mij. Het haalt niet uit van bang te zijn, wat komen moet dat komt...
Sterkte!

[Sismo]

   Zonnekind, lief dat je er naar vraagt, maar sinds drie weken is hij mijn vriendje niet meer. Mijn keuze. Ik merkte dat ik aan het wachten was tot ik iets van verliefdheid zou gaan voelen, was bang dat ik het niet meer zou herkennen of durfde toelaten, maar kwam er toch achter dat ik mijn gevoel probeerde te manipuleren. En dat gaat (achteraf gezien) natuurlijk niet. Ik werd er alleen maar ongelukkig van en maakte hem ook nog eens ongelukkig. Het stomme is, dat ik dacht dat het allemaal prettig zou voelen als hij maar wist dat ik geen seks wilde. Maar ik blijk al enorm geblokkeerd te raken van het idee dat iemand me meer dan leuk vind. Dat heeft niet zozeer met mijn aseksualiteit te maken denk ik, er is meer aan de hand. De eerste week nadat ik het uit had gemaakt voelde ik me vrij, licht en opgelucht, maar inmiddels is dat gevoel omgeslagen naar "wat nu?" Ik ben er nog niet....

[Ereinion]

Dat lijkt me erg lastig, Sismo. In plaats van een oplossing heb je er nog een dillema bij. 

[petra1963]

 

[Jovi_Hobbes]

De eerste week nadat ik het uit had gemaakt voelde ik me vrij, licht en opgelucht, maar inmiddels is dat gevoel omgeslagen naar "wat nu?" Ik ben er nog niet....

O jee, dat is inderdaad het gevoel waar ik het toen over had. Het blijft echt lastig. Zelf heb ik eigenlijk precies hetzelfde idee als jij had. Als ik een vriendje heb dat net als ik aseksueel is dan is er helemaal geen probleem meer, maar heel diep in mijn achterhoofd twijfel ik daar ook wel eens aan. En als ik heel erg diep ga graven (in het gedeelte van mijn hersens met die enge gevoelens die ik liever niet tegenkom) dan denk ik dat ik waarschijnlijk ook al tegen een blokkade op zal lopen als iemand mij dreigt leuk te vinden... Ik ben bang dat dat toch iets met een gebrek aan zelfvertrouwen of te weinig gevoel voor eigenwaarde te maken heeft. Is dat herkenbaar voor jou?

[myra]

erg spijtig dat het zo gelopen is Sismo, want ik had de indruk dat jullie je toch goed bij elkaar voelden. Hopelijk is vriendschap nog mogelijk?

Ik herken wat je beschrijft toch zo goed. Toen ik een relatie had, probeerde ik ook mij min of meer te overtuigen dat ik 'toch ooit eens seksueel moest proberen te worden, wat experimenteren enzo', dat maakte me heel gespannen. En ook had ik het gevoel dat ik mijn vriend veel leed berokkende.

[Sismo]

maar heel diep in mijn achterhoofd twijfel ik daar ook wel eens aan. En als ik heel erg diep ga graven (in het gedeelte van mijn hersens met die enge gevoelens die ik liever niet tegenkom

Ik moet er gewoon om lachen, zo herkenbaar!

Hopelijk is vriendschap nog mogelijk?

In ieder geval nog even niet, maar we zijn elkaar toevallig vandaag voor 't eerst tegen gekomen (weliswaar in de auto),zwaaien lukte zonder problemen....

[Zonnekind]

Het is voor mij niet herkenbaar maar ik wens je toch wel heel veel sterkte want het lijkt me lastig en helemaal niet leuk. Heel dikke

[Sismo]