Wat nu?

[pinky]

Hoi hoi,
Ik heb een vraag aan jullie. Hij is lastig. Dat zeg ik er maar meteen bij. Ik heb dus een vriendin. Ik ken haar al vanaf de HAVO (nu zo'n 7 jaar terug). Vanaf het begin klikte het keigoed. We konden lachen samen en huilen. Maar de laatste tijd ben ik meer aan het lachen en zij kan alleen nog maar huilen en trekt mij mee naar beneden. Ze is zo iemand met wie het niet goed lijkt te kunnen gaan. Op de één of ander manier maakt ze ook vaak de keuze die het slechts voor haar uitpakt. Ik denk (heb ik ook tegen haar gezegd) dat ze onbewust die keuzes expres zo maakt, zodat ze zich slecht kan blijven voelen, omdat dat het enige gevoel is dat ze kent. Ze heeft ook een slechte band met haar ouders (dat heeft zo zijn (goede) redenen). Anyway. Haar leven lijkt steeds dramatischer te worden. Ik wil niet iemand zijn die wegloopt omdat het een tijdje niet goed met iemand gaat, maar ik ben het zat.
Het lijkt echt alsof ze het expres doet. Verkeerde vriendje, ongewenst zwanger, relatie uit tot aan dakloos toe. En dan nu de ruzie om de omgangsregeling met het kindje. Het blijft gaan. Het blijft bezig! Ze reageert alle frustratie ook op de verkeerde mensen af. Juist die mensen die haar willen helpen. ik wijs haar erop en ze weet dat ze het doet, maar schiet ook dan weer in de verdediging. 'Wat kan zij eraan doen. Ze weet het wel, maar dat is toch ook niet zo gek in haar situatie, wat zou ik dan doen in die situatie' etc.
Nou durf ik in alle eerlijkheid te zeggen dat het mij zowaar onmogelijk lijkt dat ik mezelf op die manier in die situatie zou krijgen en dan nog, dan weet ik dat ik er alles aan gedaan heb om eruit te blijven en alles zou doen om eruit te komen. Desnoods in het gebouw van de woningbouw blijven slapen, omdat ze me geen woning willen geven, terwijl ik op straat moet slapen en daardoor mijn kindje niet kan zien. De media erbij halen dat dit in Nederland kan. Zoiets.
Maar dat doet ze niet. Het lijkt ook nu weer alsof ze dit niet doet, omdat het dan wel een beter zou kunnen gaan. Ze heeft allemaal redenen om het niet te doen, maar geen reden om het wel te doen. Ik wil niet van haar weglopen, omdat ik weet dat ik één van de weinige mensen in haar leven ben die ze nog als vriendin ziet. Al haar andere vrienden hebben het contact op laag gezet. De mensen die haar nog helpen beginnen het ook zat te worden en ik dus ook.
Als ik heel egoïstisch ben zou ik haar uit mijn leven willen hebben. Want ze geeft mij ook een slecht gevoel. Neemt mij mee haar wereld in. Ik waak daarvoor. Dat wil ik niet. Maar aan de andere kant. Ik hou van haar als dat ik van mijn eigen zus doe. Ik kan nog kwaad op haar worden. Maar die kwaadheid zet zich steeds meer om in teleurstelling. Teleurstelling dat ze niet actief bezig is haar leven weer op orde te krijgen. Dus ik ben erg in twijfel. Moet ik haar ook 'in de steek' laten? (Ik ben serieus bang dat ze dan echt voor de trein gaat springen) Of hoe? Ik weet echt niet hoe ik ermee om moet gaan. Want ik wil haar niet in de steek laten, maar zo wil ik ook niet verder. Het kost me teveel (negatieve) energie * zucht *
Iemand ideeën?

[Zonnekind]

Lieve Pinky,

ik herken de situatie heel goed. Ik ben zelf een tijdje (nu nog wat) in de situatie van je vriendin geweest. Ik ben niet ongewenst zwanger enzo maar nam ook altijd de verkeerde beslissingen, heb ook ouders waar het niet mee klikt, wou precies niets aan mijn probleem doen,... Viper heeft mij er door gekregen maar wel met ontzettend veel moeite. Iemand die zich zo slecht voelt en die de ene negatieve gebeuretenis na de andere tegenkomt, neemt niet zo snel en gemakkelijk de "juiste" weg. Het lijkt voor iemand anders veel eenvoudiger, maar zij zal ergens onbewust wel weten dat, als ze op de goede weg komt, ze dan alle andere dingen moet beginnen "verwerken". Terwijl, nu ze er nog in zit, is dit haar leven, is ze gewoon ongelukkig maar moet ze dit nog niet verwerken. Dit is niet fout want ze weet niet hoe het juist is. Snap je?
Viper heeft mij er door gekregen door mij te dwingen naar de psycholoog te gaan. Iemand in zo'n situatie moet je echt dwingen want die willen waarschijnlijk niet uit zichzelf gaan. (dat is echt een hele grote stap) Daarna heb ik Viper ook mee de dieperik ingetrokken. Hij heeft zich daar ook altijd voor behoed, maar dit kan je niet blijven doen. Het resultaat is dat hij nu ook af en toe naar de psycholoog gaat. Het is helemaal niet leuk voor hem, maar hij heeft het ook voor mij gedaan.

Het enige wat bij mij dus heeft geholpen is de chok-therapie: of je gaat nu naar een psycholoog of je bent mij kwijd.
Het klinkt heel cru en grof maar er werd wel meteen bijgezegd dat hij mij zou helpen en steunen enzo. Misschien moet jij dat ook eens proberen? Ze zal jou niet kwijt willen en als je vertelt dat ze stilaan jou mee de dieperik in gaat trekken en jou zo gaat verliezen, gaat ze het misschien toch doen. Maar kvind het wel super dat je haar niet laat vallen!

[pinky]

Dat is inderdaad wat ze doet. Ze wilt niet naar de psycholoog. Ze is al bij het RIAGG geweest en daar wilden ze haar niet helpen, omdat haar situatie niet stabiel genoeg was. En toen woonde ze nog samen, had een huisje, een studie en een kindje. En nu heeft ze, behalve het kindje, dat allemaal niet meer. Dus ze heeft gelijk dat ze haar dan nu helemaal niet zouden willen helpen. Maar ze wil het ook niet nog eens proberen.
Waar ik tegenop zie is dat ik haar dat zeg (ik vind het trouwens wel een goede tip) dat ze dan boos wordt of dat ze zegt, nou dan doe ik dat wel. ik ga wel weer naar de RIAGG. Wedden dat ze meer afwijzen? En dat ze daar dan naartoe gaat en zo negatief doet en zegt dat ze eigenlijk geen hulp nodig heeft en dus inderdaad weigeren te helpen. En dan heeft ze haar gelijk en wat moet ik dan zeggen? Ik ben daar niet bijgeweest en ze zegt zeker tegen mij dat ze echt haar best heeft gedaan. moet ik haar dan laten vallen omdat een psycholoog haar niet WIL helpen? lastig lastig... En ik weet dat ze gedwongen moet worden. (zachte heelmeesters maken stinkede wonden zeggen ze weleens en dat is maar al te waar), maar ik zie er zo tegenop.
Ik merk trouwens dat ik ook in dit stukjes (net als mijn vriendin) allemaal dingen aan het zoeken ben waarom ik het niet zou doen. Dat valt me vaker op. Dat als het om haar gaat dat ik net zo reageer als zij zou doen. Oh aargh. Ik ga er eens hard over nadenken. Misschien moet ik gewoon meegaan naar het RIAGG met haar...

Oh trouwens, het lijkt me echt niet eenvoudig om uit haar situatie te komen. Ik heb zelf ook in een rotsituatie gezeten en daar ben ik nu nog mee bezig. Ik ben wel op de goede weg, maar moet nog steeds dingen verwerken en alles. Dus ik weet ook wel dat het voor haar een hele lange weg gaat worden. Maar ik vind het jammer dat ze de praktische dingen niet regelt. Zoals een huisje, en een baan, zodat ze ook zelf voor haar kindje kan gaan zorgen, mocht het zover komen. Want dat kan ze nu eigenlijk niet echt. Dan kan ze ook rustig, met de zekerheid dat ze een dak boven haar hoofd heeft en geld om eten te kopen, aan haar vooral psychische problemen gaan werken.

[Ereinion]

Lastig hoor. Je zou misschien tegen haar kunnen zeggen dat haar situatie ook invloed heeft op jou en dat je daarom wat meer afstand van haar wilt nemen. En dat je vind dat ze nog een keer moet proberen hulp te zoeken en dat je haar daar best mee wilt helpen. Dat je graag bij haar wilt zijn om iets te maken van haar leven, maar dat je haar niet graag ziet als ze alleen maar in een neerwaartse spiraal zit.

En misschien kun je haar bestoken met folders van het RIAGG en dat soort dingen. Een boek kopen waarin tips worden gegeven over dit soort situaties. Kortom; haar overspoelen met informatie waarmee ze uit het dal kan komen. (vraag eens na bij het RIAGG wat de voorwaarden zijn en geef haar tips hoe ze aan de criteris kan voldoen)

Ik denk dat je ook aan jezelf moet denken, maar dat je haar duidelijk moet maken dat je er best voor haar wilt zijn, als ze zelf ook iets aan haar situatie wil veranderen.

Heel veel sterkte in ieder geval 

[Stev]

Dit is vast een domme vraag, Pinky, maar deze vriendin is toch niet dezelfde als de vriendin voor wie jij dit forum hebt opgezocht?
Dat jij met haar naar het RIAAG meegaat, lijkt me inderdaad een goed idee. De ouders gaan het niet doen, als ik het zo lees. Is er geen andere instantie waar ze terecht zou kunnen (omdat RIAAG bij voorbaat al iets negatiefs voor haar betekent)?

[petra1963]

Hoi Pinky,
Wat een nare en moeilijke situatie.. Ik denk dat Zonnekind en Ereinion al veel hele goede dingen hebben gezegd..
Ik zou er nog dit aan toe willen voegen: bescherm in de eerste plaats jezelf. Zelfbescherming is denk ik voor jou heel belangrijk. Om zelf niet meegezogen te worden in haar spiraal naar beneden...maar ook om haar steun te kunnen blijven bieden. Want ik vind het heel lief van je dat je je zo om haar blijft bekommeren, ondanks je eigen teleurstelling en boosheid. En zij heeft het meeste aan je wanneer je zelf overeind blijft, en uit de shit blijft waar ze zelf in zit. Dat je zelf je boosheid en teleurstelling onderkent, vind ik heel goed. Dat is voor jou misschien ook een signaal dat de rek er bij jou uit begint te raken.

Ik vergelijk de situatie die je beschrijft met die van twee ooms van mij, broers van mijn vader. Die zijn alletwee 20 jaar harddrugs verslaafd geweest, inclusief dakloosheid, op straat leven, verslaafde kinderen op de wereld zetten waar ze zelf niet voor konden zorgen bij even verslaafde en structuurloze vriendinnen..Afijn, een bak ellende.
Daar was in het gezin van mijn opa en oma ook heel veel naars aan vooraf gegaan. Maar het zat in hun geval ook in de persoonlijkheid van mijn ooms. Wij als familie konden daar verder niets aan doen..hoe graag we dat ook zouden willen. Ik bedoel dit: er is een grens aan wat je kunt doen, zolang jouw vriendin je niet echt toelaat. Probeer je dat ook voor ogen te houden, hoeveel je ook om haar geeft..

[Tempesta]

Ik heb weinig meer toe te voegen aan alle dingen die al gezegd zijn. Ik benadruk wat Peter al zei: je kunt alleen helpen als je zelf overeind blijft.

Hoe dan ook, wat een rotsituatie .

[Zonnekind]

Ik vind het erg dat ze je vriendin hebben geweigerd! Ik kan het mij echt niet voorstellen en word echt kwaad van zulke dingen: een hulpinstantie die hulp weigert te bieden aan iemand die het nodig heeft? Misschien kan jij eens vooraf alleen naar daar gaan en de hele situatie uit de doeken doen. Je kan er dan al bij vertellen dat ze nog niet echt hulp wil maar dat ze het duidelijk wel nodig heeft. Misschien dat ze dan al sowieso niet meer op haar negatieve dingen gaan ingaan en haar toch de hulp gaan bieden?
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte!

[petra1963]

Hoi Zonnekind,
Ik werd daar ook boos over toen ik het las. Maar zo werkt het in Nederland: vreselijk bureaucratisch en op het onmenselijke af.. de RIAGG staat vaak niet positief bekend. En vaak terecht..( de goeden die daar werken niet te na gesproken..)

[pinky]

Dit is vast een domme vraag, Pinky, maar deze vriendin is toch niet dezelfde als de vriendin voor wie jij dit forum hebt opgezocht?

Geen domme vraag, want het is wel zo. Ik moet zeggen dat zij heel erg met mannen bezig is. Ze kan niet alleen zijn. Ook nu weer heeft ze een berg jongens met wie ze omgaat en ik kan de namen al niet meer bijhouden. Het zijn ook allemaal sexuele jongens en dus weer een probleem waar ze zichzelf ingooid. En ik dacht, als ze dan toch per sé een vriend wil? Maar goed, het was niet de meest slimme actie van mij. Ik zie nu ook wel in dat ik veel drukker bezig ben met oplossingen voor haar te zoeken in plaats van haar het zelf te laten doen. En, eerlijk gezegd, ik denk niet dat het voor wie dan ook verstandig is om een relatie met haar aan te gaan. Dus sorry daarvoor! 
Maar sinds ik hier ben is ze zelf ook vooral achteruit gegaan. Daarnaast wil ik ook graag dat ze eens iemand vind die om haar geeft om wie ze is en niet toevallig omdat ze er wel leuk uitziet. Ook zou ik het fijn vinden als ze in elk geval haar problemen onderkent. Ze heeft altijd al een hekel aan sex gehad. En nu nog steeds. Ik denk dat het voor haar heel fijn is om steun te krijgen van mensen die hetzelfde voelen en meemaken als zij. Dat ze niet zo alleen op de wereld is als ze denkt. Ook wat alle andere dingen betreft. Voor nu is het denk ik vooral van belang dat ze naar een hulpinstantie gaat die haar echt willen helpen. En dan ook goed.

Ik vind het erg dat ze je vriendin hebben geweigerd! Ik kan het mij echt niet voorstellen en word echt kwaad van zulke dingen: een hulpinstantie die hulp weigert te bieden aan iemand die het nodig heeft?

Ja, zo is ze dus ook dakloos geworden. Had ik ook niet verwacht dat dat in Nederland zo makkelijk zou gaan. En de urgentie die dan geweigerd wordt. Ik heb regelmatig dat ik met haar mee ga naar instanties en ik met mijn oren sta te klapperen. Ik ben bij de woningbouw geweest en heb haar verteld dat ze met een kindje op straat stond. Waarop ze doodleuk zeiden dat dat haar eigen verantwoordelijkheid was en ze weinig voor haar konden doen. Waarop ik zei dat ze dus gewoon een kindje op straat lieten slapen. Nou ja, dat klonk wel hard maar dat was wel zo. Ik werd toen zo boos dat ik zei dat het niet alleen hard klonk maar vooral heel erg hard IS. Toen wilde ze ineens wel helpen en werden we doorgestuurd naar en andere instantie. Mijn vriendin wilde daar niet heen dus ik ben toen gegaan. Ze drukten me op het hard om samen met haar eens langs te komen en dat ze dan wat voor haar konden doen etc. Kwam ik daar met mijn vriendin werd haar doodleuk verteld dat ze weinig voor haar konden doen! Aaargh... Ik kon daar zo kwaad om worden! Mijn vriendin wordt daar niet eens meer kwaad om, want voor haar is het al de zoveelste afwijzing of valse belofte of... Nou ja, zo dus!
En elk geval bedankt voor jullie steun  . Ik heb besloten maar naar de RIAGG of iets te gaan bellen. En als ik dan wat heb gevonden dan geef ik dat aan mijn vriendin door. Daarbij laat ik haar ook weten dat wanneer ze niet in therapie gaat, ik het werkelijk niet meer trek en dus in ieder geval de vriendschap voor een paar maanden in de ijskast ga zetten. Hoe moeilijk ook.
* zucht *

[Zonnekind]

Heel veel sterkte! Leg de nadruk op het feit dat je haar WEL wil helpen als zij zelf ook aan haar problemen werkt. Dan druk je het veel positiever uit.

[Jovi_Hobbes]

Wat een rot situatie Pinky 
Ik heb echt bewondering voor wat je voor je vriendin probeert te doen. Het komt op mij over alsof ze al zoveel negatiefs heeft meegemaakt dat ze zelf gewoon niet meer kan zien dat ze haar problemen wel kan gaan oplossen. Ik kan me heel goed voorstellen dat ze geen idee heeft waar ze zou moeten beginnen. Het grootste probleem is denk ik dat zij zelf uiteindelijk toch de enige is die haar problemen kan oplossen. Het is heel goed dat je haar zo helpt en steunt en oplossingen aandraagt, maar zolang zij er zelf de moed niet meer voor heeft er iets mee te doen ben ik bang dat het weinig oplost. Ik denk dus ook dat je het zeler niet alleen aankunt en het een erg goed idee is om toch het RIAGG nog eens te benaderen. Heel veel sterkte 

[Ereinion]

Heel veel sterkte en blijf aan jezelf denken! Je bent echt heel erg goed bezig. 

[myra]

ik bewonder je Pinky. Je bent duidelijk iemand die voor een vriendin door het vuur wilt gaan. Zo'n mensen vind je tegenwoordig niet vaak!

[petra1963]

Inderdaad, Pinky !