Droomgedicht

[Zonnekind]

Ik leef in het oneindige,
mijn voeten van het vasteland,
woelend in het donker,
de sterren omarmend.

Vandaag is het niets,
morgen geschiedenis.
Ik vraag me af wat de toekomst zal zijn
en begraaf mijn kop in het zand.

                                      (Zonnekind)

[petra1963]

Mooi ! 

[Ereinion]

Mooi. Maar wel triest... (of vat ik het nu verkeerd op)

[Ienepien]

Kop in het zand? Voelt het zo? 

[myra]

Heel mooi! 

[Zonnekind]

Mooi. Maar wel triest... (of vat ik het nu verkeerd op)

Ik heb het geschreven toen ik nog met Viper samen was maar wel aanvoelde dat het niet zo lang meer zou duren. Het kan dus wel dat het een trieste indruk geeft.

Ik speel ook gewoon graag met woorden en tegenstrijdigheden. Het leven zit vol tegenstrijdigheden. Ik schrijf bijvoorbeeld dat ik mijn toekomst wil zien maar ik steek mijn kop in het zand. Ik denk wel dat iedereen dat soms wat herkent. Je bent benieuwd naar je toekomst maar je durft niet te kijken naar wat het gaat worden.

[Ereinion]

Zeker herkenbaar!

[Jovi_Hobbes]

Inderdaad, het zou soms zo fijn zijn om even in de toekomst te kunnen kijken, maar tegelijkertijd ook best eng omdat er altijd dingen gebeuren die je helemaal niet van te voren wilt weten.

Mooi gedicht hoor!