Hoi,
Ik ben 39 jaar en nu 2 jaar en enkele maanden getrouwd met C. We kennen mekaar -vriendschappelijk- al zo'n 10 jaar . Zo'n 8 jaar geleden deden we al een poging om een relatie te beginnen maar dat liep slecht af - nu is gebleken waarom? Toen had ik dat nog niet door maar geloofde ik z'n excuus. Ik had nog relaties maar C en ik bleven vrienden en gingen af en toe samen eten. Als hij iets gedronken had was hij altijd iets losser, maar het bleef bij handjes geven en knuffelen. Een relatie werd het nooit. Ik bleef verliefd op hem.... tot hij zo'n 3 jaar geleden mij uitnodigde voor een romantisch etentje en hij het liedje ' " want to spend the night with you " afspeelde. Dit was voor mij nu toch een teken dat hij wilde doorgaan met me , eindelijk na 10 jaar , ik kon het bijna niet geloven.
We spendeerden wel de nacht samen maar niks meer ... knuffelen daar bleef het bij.... en vele zelfde nachten volgden maar wel altijd met veeeel veeeel knuffelen en met heel veel excuses , hij zei me wel dat hij daar niet zo'n kei in was maar éénmaal we naar Tenerife gaan het wel zou lukken. Ik moest er een beetje minder over zagen. Vol verwachtingen in Tenerife , leuk veel gelachen en geknuffeld en gestreeld en gewreven maar ..... niks uiteindelijk. Na Tenerife samen naar een sexuoloog hmmm die schreef hem viagra voor. Dat heeft
veel ruzie opgeleverd want dat wilde hij absoluut niet nemen. Uiteindelijk heeft hij dat toch gedaan maar hij was zodanig gestrest dat dat een ramp is geworden.Dus laat dit een les zijn voor anderen.....forceren heeft geen zin en is geen oplossing.
En zo gaat het nu al 3 jaar verder. Nu, bij ons gaan de jaren wel vlug want hij is maar 7 maand op een jaar thuis. Voor de rest is hij voor z'n werk in het buitenland en dan zou je denken dat het vuurwerk is als hij na 3 maand terug thuis komt ..... maar helaas het blijft bij dromen voor mij. En het ergste is dat ik mijn gevoelens met hem zou willen delen want ik hou heel veel van hem . Heb tenslotte 10 jaar op hem moeten wachten. Ik probeer hem te begrijpen ... maar het lukt moeilijk. Want ik ben 39 en sta er toch maar bij. Wat kan ik doen, naar een ander lopen... pfff het gras is niet groener elders dat weet ik intussen al. Hij is anders een grote werker, we ( mijn zoon en ik )hebben niks tekort, financieel dan ... maar ja.... de laatste tijd gaat ook de genegenheid, knuffelen, atttenties sterk achteruit. Voor valentijn nikske, voor ons 2e huwelijksverjaardag nikske, voor mijn verjaardag nikske die was hij zelfs vergeten. Ik zweer het je dat dat pijn doet en volgens mij heeft dat toch niks met sex te maken. Ik zie hier erg van af. Het is mijn 2e huwelijk en ik zie geen oplossing... weggaan van hem zie ik niet als een optie, een andere vent brrr ik mag er niet aan denken en een gigolo vervangt misschien sex maar niet de liefde .... Ik ben deze week naar de dokter gegaan omdat ik me depressief voel en ik ben nochtans een optimist maar ik zie hier geen uitweg. Ik had nooit gedacht dat ik ooit nog een "non" zou worden of anders gezegd met mijn man zou moeten leven als broer en zus. Ik was ervan overtuigd dat onze liefde sterk genoeg was om dit probleem te overwinnen en dat hij enkel wat onzeker was.
Ik had nog nooit gehoord van a-sexuelen , eigenlijk tot op vandaag.
Het deed deugd mijn verhaal eens te doen.... groetjes Girly
Hoi Girly!
Ik vind het heel erg (voor iedereen die het schrijft) dat iemand geen uitweg meer ziet in haar/zijn situatie. Ook dat mensen dan vaak depressief zijn (geweest) is heel erg. Maar omdat ik zelf aseksueel ben, snap ik het ergens niet of eigenlijk ik snap wel dat het kan gebeuren maar ben elke keer weer "verbaasd" dat gebrek aan seks de oorzaak ervan is. Ja, ikzelf ben aseksueel dus ik heb die gevoelens niet, snap je? Gek genoeg schrijven de meeste seksuele partners dat ze ondanks alles veel van hun partner houden en - net als jij - dat ze van een ander iemand misschien wel de seks zouden kunnen krijgen maar niet de liefde. Als het zo simpel was, zou ik zeggen: kies de liefde en maak er iets van!
Dat laatste moet zeker weten van beide kanten komen! Het is absoluut niet leuk als je man je verjaardag of andere belangrijke dingen vergeet. :knuffel: (je hebt het hoop ik tegen hem gezegd dat het je zoveel pijn heeft gedaan?)
Ik wens je veel wijsheid en als je nog iets kwijt moet, hier mag het gerust!
Ik ben het helemaal met Stev eens.
En belangrijke momenten vergeten heeft niets met (a)seksualiteit te maken. Misschien juist in een dergelijke situatie moet je extra je best doen op zulke momenten, zodat je toch op een manier laat zien dat je van elkaar houdt.
Ik hoop dat je toch nog een aantal enorme lichtpunten kunt vinden!
Hoi Girly!
Allereerst sluit ik me aan bij wat er al is gezegd. Verder hoop ik dat het neerschrijven van je verhaal misschien al wat opluchting heeft gebracht. Hoewel wij hier je probleem misschien niet direct kunnen oplossen ben je wel altijd welkom om langs te komen wanneer je maar wilt, misschien kun je ook contact leggen met mensen die hetzelfde meemaken als jij en kun je daar wat steun uit halen.
Ik kan me alleen maar bij bovenstaande reacties aansluiten..
Ik sluit me ook aan bij de rest. Praten is het allerbelangrijkste in een relatie en zeker in een relatie met een "groot fundamenteel probleem". Voor de rest denk ik ook zeker dat het vergeten van die verjaardag niks met aseksualiteit te maken heeft. Ik vind het juist heel belangrijk om op al die dagen eens extra te laten zien dat ik mijn partner echt wel graag zie en hem zeker niet vergeet. (Behalve Valentijn want dat vind ik te commercieel :D)
Citaat van: girly op mei 22, 2007, 02:52:11 PM
Want ik ben 39 en sta er toch maar bij. Wat kan ik doen, naar een ander lopen... pfff het gras is niet groener elders dat weet ik intussen al. Hij is anders een grote werker, we ( mijn zoon en ik )hebben niks tekort, financieel dan ... maar ja.... de laatste tijd gaat ook de genegenheid, knuffelen, atttenties sterk achteruit. Voor valentijn nikske, voor ons 2e huwelijksverjaardag nikske, voor mijn verjaardag nikske die was hij zelfs vergeten. Ik zweer het je dat dat pijn doet en volgens mij heeft dat toch niks met sex te maken. Ik zie hier erg van af. Het is mijn 2e huwelijk en ik zie geen oplossing... weggaan van hem zie ik niet als een optie, een andere vent brrr ik mag er niet aan denken en een gigolo vervangt misschien sex maar niet de liefde .... Ik ben deze week naar de dokter gegaan omdat ik me depressief voel en ik ben nochtans een optimist maar ik zie hier geen uitweg. Ik had nooit gedacht dat ik ooit nog een "non" zou worden of anders gezegd met mijn man zou moeten leven als broer en zus. Ik was ervan overtuigd dat onze liefde sterk genoeg was om dit probleem te overwinnen en dat hij enkel wat onzeker was.
Ik had nog nooit gehoord van a-sexuelen , eigenlijk tot op vandaag.
Het deed deugd mijn verhaal eens te doen.... groetjes Girly
En Girly... wat is 39 nu? Voor mij een vrouw in haar prime hoor... en gras is altijd groener maar ik ben zelf bijna 48 en begin al behoorlijk grijs en een klein beetje kaal op mijn kop te worden. Maar op vakanties windsurf ik de spetters er nog af hoor en nu bezig met kitesurfen. Heb je hangborsten...? Een beetje een buikje..? Nou en. Ik persoonlijk houd van volle vrouwen en het gaat tenslotte echt om wat voor er ook voor "schoonheid" er van binnen zit. Ik ben geen Gigolo maar kijk graag naar andere vrouwen en een vraagje?
Je hebt behoefte aan sex toch..? Dat betekend in mijn beleving dat je je dus ook sexy voelt. Voor een man die de zachtheid van borsten weet te aprecieren zal het allemaal echt niets uitmaken hoor. Geloof me maar. Wees gerust een beetje zekerder van jezelf hoor. Fotomodellen zijn ook niet alles.
Gr. Cirec
Dat is helemaal waar!
Bedankt , voor de vele reakties. Ik heb mijn man verteld over deze site en veel zaken komen inderdaad overeen met zijn gevoelens.
Als hij terug thuis is ( is momenteel op zee) ging hij deze site bezoeken.
Toch geef ik het nog niet op en moet er ergens een weg zijn tussen beide. Ik vind dat hij nooit echt eerlijk is geweest, hij heeft me
steeds beloofd dat het zou in orde komen. .. waarschijnlijk omdat hij mij graag ziet. Dus waarom moet ik alles opgeven, ik vind dat we iets moeten tussen beide vinden. Een compromis zoals ik bij sommige anderen kan lezen.
In ieder geval ben ik al begonnen om aan mezelf te werken, ik ga meer fietsen, ik heb nieuwe kleren gekocht en ga weer af en toe wat make-up op doen. Hij vind dat allemaal niet nodig, hij vind me ook mooi zonder. Maar ik heb dat wel nodig om me beter te voelen, dus doe ik dat maar.
Groetjes tot gauw GIRLY
Citaat van: girly op juni 05, 2007, 01:38:01 PM
In ieder geval ben ik al begonnen om aan mezelf te werken,
:klap:
Is je man marinier? Het lijkt me best moeijlijk met zijn "geaardheid" om al die maanden op zee "te overleven". Je hoort vaak genoeg hoe het in die kringen gaat. Maar misschien zie ik het te negatief... :-\
Ja , hij zit op de lange omvaart.
Voor hem is het niet moeilijk want dan wordt hij niet met mij geconfronteerd.
Wat bedoel je met " je weet hoe het er in die kringen aan toegaat?"
Als je de fabeltjes van vroeger bedoeld " in ieder stadje een ander schatje" . Nee dan zie je het echt te negatief.
Daar hebben ze tegenwoordig de tijd niet meer voor, zeker niet in zijn positie.
Girly ;)
Eh, dan is mijn beeld inderdaad te negatief. Ik zag hem tussen al die andere mannen, "machocultuur", praatjes + de rest over en met "schatjes" :)
Je moet zeker ook de dingen doen waar jij je lekker bij voelt, dus vooral doorgaan met jezelf verwennen met make-up en leuke kleding en dergelijke!
En je hebt gelijk, er zal ook een soort van compromis moeten komen, wat dat ook is.
Wat je zegt dat hij gelogen heeft, omdat hij zei dat het zou beteren... Ik wil graag iets over mezelf vertellen, ik heb dat ook heel vaak gezegt. "Geef me de tijd, dan komt het wel. Misschien als dit veranderd, dan... . Ik heb het nu heel druk, maar als ik meer rust heb gaat het vast beter." Dat was nooit om mijn vriend tevreden te houden met zoete leugens, maar omdat ik dat werkelijk dacht. Ik dacht dat iedereen wel seksueel moest zijn (en ik dus abnormaal was), en omdat ik die gevoelens niet had moest dat ergens aan liggen en als ik uit had gevonden waaraan het lag zou het ook veranderen. Daarnaast wilde ik ook gewoon dat het op dat vlak ook zou werken, voor mijn vriend, omdat ik merkte dat hij het soms moeilijk vond. En ik vond het ook moeilijk. Daarom is er ook een compromis gekomen. Maar voor mij is het nooit een moedwillige leugen geweest dat ik zou veranderen, en misschien is het dat voor jouw partner ook niet.
:knuffel:
Dat vind ik een hele goeie opmerking Ereinion!
Ik denk dat het heel goed is dat je het al met je man over dit forum hebt gehad Girly. Misschien kunnen jullie naar aanleiding hiervan wat makkelijker over jullie gevoelens en de problemen praten. Als je eenmaal van hem weet waar zijn problemen liggen kunnen jullie samen aan oplossingen proberen te werken.
En jezelf verwennen is natuurlijk helemaal geen slecht idee. Als je jezelf goed voelt kun je problemen ook wat makkelijker aan. Veel succes en sterkte!
Ik ben het met Ereinon eens, daar ik hetzelfde heb gehad. Ik loog nooit als ik beloofde dat het echt beter zou worden, ook ik was er heilig van overtuigd dat het goed zou komen. Heel vaak probeerde ik toch mijn partners een plezier te doen, alleen kon ik het gewoon niet, hoe graag ik het ook wilde. ik kon alleen als ik dronken was sex hebben, wat erin resulteerde dat we als we niet gingen stappen en niet dronken we ook niets deden. Ik was ervan overtuigd en zei hen ook dat ik hard bezig was om aan mezelf te werken en als alles op een rijtje stond, dat alles beter zou worden. Helaas is dat nooit gebeurd, maar heb wel alles op een rijtje gezet.
Hoi,
Ja, waarschijnlijk wil hij wel zijn best doen en had hij inderdaaad zelf gehoopt dat het zou beteren. Ik ben ervan overtuigd dat hij mij wel graag ziet en dat merk ik dan vooral wanneer hij voor een paar maand op zee zit, dat hij mij mist. Maar voor hem voelt dat waarschijnlijk anders aan dan voor mij. Als hij dan na 3.5 maand thuis komt begrijp ik niet waarom er soms nog een paar dagen tussen zitten vooraleer we knuffelen en mekaar aanraken. Ik moet echt op mijn tanden bijten hoor als ik hem na 3.5 maand terug zie. Ik zou hem zo kunnen opeten en brrr..... je weet wel.
Ik voel me nu al schuldig dat ik er met andere mensen over praat. Omdat ik hem niet wil kwetsen, maar aan de andere kant heb ik niemand waar ik eens mijn frustraties bij kwijt kan en dat doet toch deugd voor mij.
Met hem probeer ik er zo weinig mogelijk over te praten omdat hij dan nerveus wordt en het lost toch niks op. Hij klapt dicht. Je staat tegen en muur.
Ik blijf zoeken naar antwoorden omdat dit m'n enigste hoop en houvast is om dit vol te houden
Groetjes
Girly
Ik kan me haast niet voorstellen dat hij dit erg zou vinden. Het is logisch dat jij je verhaal kwijt moet en het is toch anoniem. :knuffel:
Ja, je verhaal en je gevoelens opkroppen is nergens goed voor..
Citaat van: girly op juni 09, 2007, 12:37:14 PM
Ik voel me nu al schuldig dat ik er met andere mensen over praat. Omdat ik hem niet wil kwetsen, maar aan de andere kant heb ik niemand waar ik eens mijn frustraties bij kwijt kan en dat doet toch deugd voor mij.
Ik begrijp je ergens wel. Ik voel me daar soms ook schuldig over maar mijn vriend zal mij nooit zo goed kunnen begrijpen als de mensen hier op het forum. Dit geldt ook omgekeerd. Ik zal mijn vriend nooit zo goed begrijpen als zijn beste (seksuele) vrienden. Dus voel je vooral niet schuldig want soms is dat gewoon nodig dat je je helemaal begrepen voelt.
Het lijkt mij inderdaad ook juist goed, als jij je gevoelens helemaal nergens kwijt kunt ga je je frustraties alleen maar op elkaar uitleven en daar schiet je ook niets mee op.
Ik reageer terug direct op het éérste bericht.
Wat een idioot van een sexuoloog !!! Heeft die man/vrouw eigenlijk een diploma??
Mijn huisarts zei me direct (ik vroeg hem ook of viagra iets zou "doen") : viagra is 1000% nutteloos, dat heeft een zuiver fysico-biologische reactie op de bloedstuwing in de penis, maar asexualiteit zit niet in de penis maar in je hoofd, dus "bullshit". Mijn huisarts kon me dat op 20 seconden uitleggen en afraden op basis van kennis-argumentatie, en dan gaat zo'n sexuoloog dat aanraden... hELP
EEn ander dingetje: ik lees meerdere keren het woord "relatie" dat blijkbaar synoniem moet zijn van sexuele-relatie...
Daar start al het éérste misverstand. Je kan een asexuele partner echt kapot maken, door een breder begrip zo te verengen tot dat ENE ENKELE...
Sorry dat ik nu niet "medelevend" reageer, maar ik kan me even NIET in de plaats stellen van de meerderheid (sexuele bevolking) die enkel en alleen omdat ze de meerderheid zijn, de hele relatiebeleving verengen tot hun eigen meerderheidspositie...
Ik denk hoe langer hoe meer: loskoppelen die twee, relatie en sex...
Vergeef me op voorhand dat ik hier verder heel hard ga zijn.
Dit is niet om jou te kwetsen, maar omdat ik ervan overtuigd ben dat enkel harde werkelijkheden ook hard stellen, iets kan helpen, want anders blijft iedereen almaar door 'geloof' hechten aan hersenschimmen en valse dogmas. Geen zalvingen dus...
Ik heb het allemaal zelf doorgemaakt, met een relatiegeschiedenis van 22 jaar... en ik wil niet meer zachtzinnig doen rond dit thema, omdat het verdorie een schande is dat onwetendheid relaties verknoeit, en al die jaren TELLEN in een mensenleven, er is al genoeg miserie...
Je titelvraag was duidelijk: <<<mijn man is a-sex, wat doe je dan?>>>
Ja wat DOE je dan? Hier mij postief-harde antwoord dus...
<<<Ja, waarschijnlijk wil hij wel zijn best doen en had hij inderdaaad zelf gehoopt dat het zou beteren.>>>
Ook ik geloofde ooit, mede door de incompetentie van een relatietherapiecentrum, dat ik sexualiteit zou kunnen "leren". Dus: je KAN "je best" niet doen. Dit is zinloze praat. Als je anders geboren bent, ben je anders geboren. Punt uit. Als meisje kan je ook "je best" niet doen om jongen te zijn, je bent xx of xy en daarmee gedaan: neem het aan en schik je ernaar, maar speel geen poker-hokus-pokus...
<<<
Met hem probeer ik er zo weinig mogelijk over te praten omdat hij dan nerveus wordt en het lost toch niks op. Hij klapt dicht. Je staat tegen en muur.>>>
Als hij zich jaren aan een stuk vanuit jouw 'sexuele' meerderheidspositie belaagd weet met de vooroordelen van "jij bent ziek", "jij moet in therapie", "wanneer ga jij er nu eens iets aan doen??" , vind je het dan niet NORMAAL dat hij dichtklapt? Niet NU recentelijk, maar na jaren van aanhoudende "met-de-vinger-wijzing"?? OOk al kon je het niet 'weten' of 'begrijpen', dan nog moet je dat NU absoluut in ogenschouw nemen. Je hebt er geen idee van hoe vreselijk je een mens innerlijk beschadigd door hem onterecht 'ziek' te verklaren. Zon' mens klapt inderdaad totaal dicht, dan... en TOCH kan diezelfde mens versmachtend veel van jou blijven houden als "uniek persoon"...
<<<Ik voel me nu al schuldig dat ik er met andere mensen over praat.>>>
Schuldig door te praten??? Wat heeft dat met 'schuld' te maken? NIKS. Ontzaglijk nuttig dat je hier komt praten. Je kan hier veel lieve woorden vinden, vanwege de meesten, maar ik ben niet gelovig en zeker niet "christelijk"... >:D Confrontatie is veel verheldender !
Mijn harde woorden zijn er om te helpen. Niet via relaxatietherapie :knuffel: maar wel door shocktherapie :banghead:
Als er je IETS te doen staat, dan is het dit:
AANVAARDING van het anders zijn, het 100% besef en inzicht dat je parter NIET ziek is en NOOIT ziek geweest is, EN HEM DAT VERTELLEN...
En vervolgens... het loskoppelen van relatie (met die man die je van harte liefhebt en waar je alles mee deelt, behalve sex) en sex (met wie dan ook... een ander mens..)
Nu zullen er hier veel geshockeerde reacties losbreken, maar lokoppeling is het enige wat de kool en de geit spaart.
De storm die nu zal woeden is katholiek, christelijk, gelovig, godsdienstig... vooroordelen vanuit verstarde opvoeding en maatschappelijke denkbeelden, een moraliteit die slechts de moraal is van de standaard-meerderheids bevolking met uitsluiting van ALLE minderheden...
Ik ga voor deze uitspraken uiteraard op mijn kop krijgen van zowel asexuelen als sexuelen... :78: maar ik heb definitief verbroken met het stilzwijgen, het lijdzaam toezien, het conservatisme, het "braaf-maar-manneke" betuttelende van de meerderheid... Iedereen heeft recht op evenveel levensvreugde!
:klap: :klap: :klap:
Willempie!! Willempie!! :klap: :klap: :klap:
Hm, ik ga niet klappen maar op je kop krijg je van me ook niet, Willem. Ik ben christelijk dus maar lang niet altijd eens met al die vooroordelen waar jij het laatst over hebt.
Wel nu, jouw oplossing zou zeker voor een aantal stellen goed kunnen werken maar niet voor iedereen, denk ik.... :-\ Zoals in velen gevallen hier al gezegd is: iedere situatie is uniek!
Mee eens, Stev.. Ik had niet inhoudelijk gereageerd want ik ben inmiddels gewoon niet te reageren op postjes van mensen die in z'n algemeenheid commentaar geven op christelijk zijn, katholiek zijn etc. Ik word daar zo moe van..en het zegt denk ik vaak meer van wie het schrijft dan over de katholieke of christelijke traditie. Maar je hebt gelijk, misschien is het beter daar toch wel op te reageren.. ;)
Tja, wat zeg je op zo'n reactie? ???
Oh, het gaat over deze zin:
De storm die nu zal woeden is katholiek, christelijk, gelovig, godsdienstig... vooroordelen vanuit verstarde opvoeding en maatschappelijke denkbeelden, een moraliteit die slechts de moraal is van de standaard-meerderheids bevolking met uitsluiting van ALLE minderheden...
Wel: het woord vooroordelen slaat natuurlijk niet op ...,godsdienstig... , maar wel op "vanuit verstarde... etc" Er ontbreekt blijkbaar een komma. Das alles !
Het zijn DRIE verschillende bronnen van 'storm' die ik aanduid, die niet noodzakelijk samen voorkomen of samen horen.
Bron 1: De storm die nu zal woeden is katholiek, christelijk, gelovig, godsdienstig...
Bron 2: vooroordelen vanuit verstarde opvoeding en maatschappelijke denkbeelden,
Bron 3: een moraliteit die slechts de moraal is van de standaard-meerderheids bevolking met uitsluiting van ALLE minderheden...
Citaat van: Zonnekind op juni 24, 2007, 05:08:58 PM
Tja, wat zeg je op zo'n reactie? ???
Niets van aantrekken, net als Peter? :)
Dat is misschien het beste.. ik kan er nog steeds niets mee..en word er nog steeds erg moe van.