Erg gekwetst...

[Brummetje]

Ben benieuwd wat de psych zegt hierover, volgens hem heb ik immers geen borderline (maar wel groot aantal kenmerken ervan). Zie hem a.s vrijdag weer.

Het gaat weer goed, ook tussen mijn vriend en mij.

[Ienepien]

Gelukkig. 

[Brummetje]

Ik ben sinds een paar dagen weer heel erg verdrietig/depressief. Heb dit vanochtend ook aangegeven bij de psych. Nou ga ik dinsdag hopelijk naar de dokter toe, zodat hij ervoor kan zorgen dat ik eerder aan de beurt ben bij de psychiater.
Hij denkt dat ik medicijnen nodig heb.

Hij vind me slim, omdat ik zo goed kan beredeneren en op zoek ben wat ik kan hebben, en er zelf voor wil zorgen dat ik me beter voel, zonder hulp van anderen omdat ik niet lastig wil zijn. En hij vertrouwd me dat ik doe wat hij zegt. Omdat dat belangrijk is voor mij.
Hij schat mijn IQ op 120/125.

Ik heb een collega die me wilt helpen, maar ik ben bang dat ze me straks lastig vind. Ze wil afspreken bij haar thuis, want zij heeft ook depressie gekend (ze heeft zelfs een zelfmoordpoging gedaan).
Ik vind het eng, het is contact met iemand en ik weet niet hoe me te gedragen, straks doe ik iets fout en is ze boos op me.

Ze nam me mee naar beneden en ik deed mijn verhaal en maakte haar gewoon aan het huilen. Beetje dan. Maar het komt bij haar nu mss ook wel weer boven, straks is ze door mijn schuld weer depressief...

[Ienepien]

Ik denk juist, omdat ze het zelf ook heeft gehad, jou heel goed begrijpt.
Depressieve mensen begrijpen van elkaar, waar ze het over hebben.
Grijp die hulp aan. Ze zal je heus niet dom vinden, of boos op je worden. Ze geeft toch aan, dat ze je helpen wil.

[Sam]

Inderdaad, als iemand aangeeft dat ze je wil helpen, hebben ze toch al aangegegeven dat het okee is? Dan kun je rustig je hart luchten, en zij zal je niet stom vinden, want zij heeft het toch zelf ook allemaal meegemaakt? Ook denk ik niet dat je iemand depressief kunt maken met gepraat. Als ze depressief geweest is is ze heus wel wat gewend, en ik kan me voorstellen dat het haar een goed gevoel geeft te weten dat ze nu jou kan steunen zoals ze zelf ooit steun nodig had.

[Ereinion]

Dat denk ik ook.
Zij heeft hulp aangeboden, het zou 'stom' zijn om het te weigeren.

[Brummetje]

Ze zei: Ik ben blij dat je naar me toegekomen bent. Ik wil je graag helpen.

Vannacht wilde mijn kat weer dat ik elke keer een speeltje door de gang gooide. Soms niet leuk dat ze kan apporteren.
Ze gaat er dan ook echt voor liggen, zo grappig.

[Ereinion]

Als ze dat heeft gezegd, moet je dat gewoon geloven.

Haha, volgens mij heb je een grappige kat!

[Sismo]

Als ze zelf zegt dat ze blij is dat je naar haar toe kwam, hoef je daar zeker niet aan te twijfelen!

Heb je soms een Siamese kat? In mijn studentenhuis hadden we er ook zo eentje, die kon ook apporteren!  De hond onder de katten, worden ze wel genoemd!

[Jovi_Hobbes]

Ik denk inderdaad ook dat je gewoon haar hulp moet aanvaarden Brummetje. En dat ze moest huilen om jouw verhaal kan natuurljk ook betekenen dat ze gewoon erg met je meeleeft. Dat is een goed teken, want ook dat geeft aan dat ze jou echt wil helpen.

[petra1963]

Jovi schreef: < En dat ze moest huilen om jouw verhaal kan natuurljk ook betekenen dat ze gewoon erg met je meeleeft. Dat is een goed teken, want ook dat geeft aan dat ze jou echt wil helpen. >

Dat was mijn gevoel/ associatie ook toen je dat schreef, Brummetje.

[Brummetje]

Oke, dan zal ik het maar doen. Hoewel de onzekerheid zal blijven. Ze zei ook: Als er wat is, bel me!
Maar dan denk ik: Maar ik kan toch niet midden in de nacht (bijv) gaan bellen? Ook al zou er dan een noodsituatie zijn...

Als alles weer goed is met mij, en zij heeft daarin meegeholpen door een luisterend oor te bieden en mij te steunen, moet ik haar dan ook bedanken (met cadeau welteverstaan)? En wat is dan een passend cadeau?
En moeten we daarna vrienden blijven? Lijkt me ook zo raar als dan het contact inene weer zo is, zoals voordat ze hulp aanbood.

Lastige vragen, zeker gepaard met de onzekerheid.

[Sam]

Als er echt een noodgeval is, moet je haar zeker bellen. Midden in de nacht, tijdens het kerstdiner, tijdens de dodenherkenking, maakt niet uit! Het vervelende van op moeten staan midden in de nacht weegt absoluut niet op tegen de narigheid van iemand die dringend iemand moet spreken omdat ze anders domme dingen doet. Zo zal zij dat ook zien, en als ze zegt dat je haar moet bellen als er wat is zal ze dat mailen.
Wat maak je je toch een zorgen over of je haar tot last bent Brummertje. Dat ben je niet en het belangrijkste is gewoon dat jij je niet meer zo rot voelt.
En waarom zou er zoveel 'moeten'? Natuurlijk moeten jullie geen vrienden blijven: zie gewoon hoe het loopt. Wie weet blijken jullie ook hierna heel goed te klikken, wie weet niet. Het enige dat nu belangrijk is dat je haar je laat helpen, want je verdiend best een luisterend ook en een beetje begrip.

[bebe]

ik vind ook zeker dat je haar echt moet bellen als het nodig is hoor!
door haar eigen ervaring weet ze hoe belangrijk zoiets kan zijn!
ik zeg het zelf ook tegen vrienden ,je kan me altijd bellen, wat godzijdank laatst 1 ook deed!
ik was zo blij dat ze op dat moment naar mij toe kwam en op tijd aan de bel trok!
gewoon doen hoor,ze zegt zoiets echt niet voor niks!

[Ereinion]

Ik ben het eens met Sam en Bebe.

Weet je, Brummetje, je kunt je wel zorgen gaan maken over of ze het meent of niet, maar daar kom je nooit achter. Ik was wel een beetje zoals jij, altijd onzeker over wat anderen vonden en wel meenden wat ze zeiden. Op een gegeven moment heb ik besloten dat ik mensen gewoon altijd ga geloven. Als ze zeggen dat ze me willen helpen, dan willen ze dat. Als ze vragen hoe mijn dag is geweest willen ze dat ook echt weten en hoef ik dus niet in één zin antwoord te geven. En als die mensen eigenlijk niet willen helpen of niet geinteresseerd zijn dan is dat hun probleem. Hadden ze maar eerlijk moeten zijn.
Dus als zij zegt dat je midden in de nacht mag bellen, dan meent ze dat vast. Maar je kunt natuurlijk ook de volgende keer dat je haar ziet zeggen dat je haar eigenlijk had willen bellen, maar dat niet durfde. Dan merk je wel hoe ze reageert.
Trouwens nog een tip, wat mij heel erg heeft geholpen. Als je ergens onzeker over bent, kun je dat beter uitten. Misschien is dat in het begin moeilijk, maar ik heb gemerkt dat het een hele zorg minder is en de meeste mensen er wel rekening mee houden. Soms stuur ik een email naar iemand en dan denk ik later dat die wel eens heel verkeerd over kan komen. Dan stuur ik er nog één achter aan, waarin ik dat uitleg en dat het niet de bedoeling was. Misschien overbodig, maar ik hoef me dan geen zorgen meer te maken. Je stelt je dan wel kwetsbaar op, maar veel mensen waarderen dat wel. Vooral die vrouw die aanboodt dat ze je wilde helpen.