Je bent en blijft aseksueel….

[Stev]

Weten jullie het nog, het onderwerp Onderdrukking van een extreme kant http://asexuality.org/du/index.php?topic=879.msg31223#msg31223 ?
Ik ga iets "opbiechten" wat dat betreft, misschien verklaart het ook gedeeltelijk mijn min of meer structurele afwezigheid op het forum maar daar ben ik nog niet helemaal over uit, er zijn gewoon te veel dingen tegelijk op mijn weg gekomen......

Het onderwerp ging over de vraag of je seks misschien ergens verdringt omdat je "normaalgezien" zou genieten van een extreme vorm van seks met als voorbeeld (BD)SM. Ik heb toen geschreven dat zo iets (in een "milde" vorm) voor mij misschien een aanvaarbare alternatief voor seks zou kunnen zijn maar dat vond ik geen goede motivatie om het te gaan doen/proberen. Bovendien was ik ervan overtuigd dat het eigenlijk geen zin had om überhaupt in die richting te denken omdat het in mijn leven gewoonweg niet in te passen viel.

Maar het bleef me bezig houden. Ik vond vastbinden (in films en zo...) altijd al iets hebben, iemand pijnigen daartegen zei me niks. En als ik iemand anders vast zou binden, wat zou ik vervolgens met diegene moeten gaan doen? Ik moet er ook bij vertellen dat ik wist dat mijn partner hier niet afwijzend tegenover stond. Bovendien is Sjef  – voor wie hem kennen – tot alles in staat 
En het bekende verhaal natuurlijk, je hebt het gevoel dat je naast elkaar leeft en niets "speciaals" (bij gebrek aan seks) met elkaar deelt. Je leeft als broer en zus of twee vrienden samen, je probeert jezelf te overtuigen dat het niet anders is en kan, maar toch mis je iets. De seksuele partner probeert in de hele situatie te rusten en niet te veel over de toekomst na te denken (tegen beter weten in) en de aseksuele partner voelt zich nog altijd tekort geschoten.

OK, om het verhaal kort te maken    ter gelegenheid van onze koperen bruiloft (12 1/2 jaar) heb ik aan Sjef  als "cadeau" voorgesteld om iets in de richting van bondage te gaan proberen. Ik weet niet wat me bezielde (waarschijnlijk uit zelfbehoud en geloof me of niet, het laatste "zetje" kreeg ik hier op het forum n.a.v. de bovenstaande discussie) maar het was HET moment, anders zou ik het nooit (meer) durven, dacht ik. En nog steeds snap ik het niet, ik zei erbij  – Sjef wist natuurlijk ook niet wat hem overkwam - dat hij het misschien aan AVEN te danken had of aan de integrale massages die ik nog steeds regelmatig krijg, maar zeker weten ook aan zijn eeuwige geduld, de ruimte die ik van hem kreeg om "mezelf" te zijn (ruim 2 jaar geen seks "moeten" etc. etc.)

Wel nu - en het is natuurlijk geen verrassende conclusie -  JE BENT EN BLIJFT ASEKSUEEL. Ik weet niet wat ik ervan verwacht had maar dat het heelmaal niets met me doet (met nadruk op MIJ, het is zoooo persoonsgebonden, vind ik), was en is een teleurstelling. En de "bekende verschijnselen" blijven ook dezelfde: net als bij "gewone seks" neem ik nooit initiatief; nog steeds lukt het me niet om daar prioriteit aan te geven en ik moet altijd "in de stemming" zijn; ook nu vraag ik me af wat sommige mensen daar (BDSM) zo geweldig aan vinden....    MAAR, hoe raar het ook klinkt, het gevoel van "moeten" is wel verdwenen. Ook heb ik minder het idee, dat ik het alleen voor mijn partner doe. En we hebben dus iets "speciaals" samen, in dit geval letterlijk en figuurlijk.

Nog meer eigen belevenissen omdat ik zelf met allerlei vragen zit. Het rare is dus dat ik het wel spannend vind (als 'sub'), maar me niet seksueel opgewonden voel, hoewel mijn lichaam er wel op reageert. Mijn partner vindt het bijzonder opwindend, maakt niet uit of hij 'sub' of 'Dom' is, ook al doen we geen expliciet seksuele handelingen en beperken we het bijvoorbeeld tot bondage. Gelukkig kan hij er mee leven dat ik het (uiteraard) zonder seks wil, daar hebben we duidelijke afspraken over gemaakt anders zou het misschien voor nóg meer frustratie en problemen zorgen. Ook hebben we de afspraak dat we om de beurt 'Dom' zijn want eigenlijk zouden we beide altijd 'sub' willen zijn    Je moet het echt honderd procent met elkaar eens zijn.

Ik vind het idee van BD(SM) nog steeds een beetje eng en raar. Maar waarom doe ik het dan en wil ik het liever dan seks? Heeft het iets met zelfbeheersing te maken wat ik over het algemeen als iets positiefs in mijn leven ervaar? Het belangrijkste voor mij/ons is dat het een manier van intiem zijn is bij gebrek aan de "echte" seks. En denk alsjeblieft niet dat we opeens een geweldige SM-studio op de zolder hebben, gelukkig kun je het gewoon toepassen in je dagelijkse leven (met wat spulletjes uit huis, tuin en keuken  ). Je moet het zien als elkaar verwennen op een ander niveau en op een manier die we beide fijn vinden. We noemen het "hobby" 

Ik heb even gedacht om dit in het nieuwe privé-forum onder te brengen maar zoals Ereinion al schreef, openheid is voor het forum van groot belang. Ik denk dat ik dit in "het echt" nooit aan iemand zou durven vertellen maar hier wel! En misschien heeft Ienepien ook wel gelijk, ik wilde het van me afschrijven.... 

[Sismo]

Hoi Stev,
Wat knap dat je dit hier verteld, en nog véél knapper dat je de stap hebt durven zetten! Goed om te horen dat jullie hier beiden voldoening uit halen, ondanks dat je gevoel op seksueel gebied niet veranderd is. 

[Austen]

Opmerking: sub kan je nooit met een hoofdletter schrijven, Dom moet altijd met capital D, volgens de SM-regels 

Verder: fantastisch dat jullie toch "je ding of je kleine geheimpje" gevonden hebben!

[Ienepien]

En knap, dat wij je over de streep hebben getrokken.

Maar mag ik je even een intieme vraag stellen? Als je niet wilt, hoef je het écht niet te beantwoorden, hoor.
Maar hoe doet Sjef dat, 2 jaar zonder sex? Wat doet het met hem? Hij berust erin. Kan hij dat volhouden?
Of gaat hij toch (met medeweten van jou) af en toe iets "buiten de deur eten"?
Ik vraag het me zomaar af. Kan een man zolang zonder sex?
En sorry, dat ik die directe vragen zomaar stel, maar ik heb het me al vaker afgevraagd.

Maar natuurlijk geweldig, dat jullie die nieuwe hobby samen kunnen uitvoeren.

[Ereinion]

Ik vind het heel erg interessant om te lezen. Ik kan me namelijk voorstellen dat het op de manier waarop jij het schrijft ook wel iets voor mij zal zijn. Maar de stap om er echt iets mee te gaan doen is nog te groot, denk ik.
Fijn dat jullie iets gevonden hebben waar je echt van kunt genieten samen!

[Stev]

Opmerking: sub kan je nooit met een hoofdletter schrijven, Dom moet altijd met capital D, volgens de SM-regels

Ik heb het meteen veranderd, je ziet het, ik ben een amateur  

Bedankt voor de     ik reageer later nog en natuurlijk mag je vragen wat je wilt 

[Austen]

Opmerking: sub kan je nooit met een hoofdletter schrijven, Dom moet altijd met capital D, volgens de SM-regels

Ik heb het meteen veranderd, je ziet het, ik ben een amateur   

Lol, niet dat ik er veel van ken hoor, maar het onderwerp interesseert me ook wel  Mijn motto luidt: een beetje pijn is fijn 

[petra1963]

Wat fijn voor jou, stev ! En wat fijn voor jullie samen ! 

[Stev]

Ik ben wel ontzettend blij dat iedereen het zo positief opvat. Niet dat ik me er iets van zou aantrekken als hier iets negatiefs stond    maar ik heb wel met kromme tenen dat verhaal zitten te schrijven, moet ik eerlijk toegeven 

> Ereinion, je hebt hier al vaker geschreven dat je ook zelf kan genieten als je ziet dat je partner geniet. Dat heb ik bij "echte" seks nooit voor elkaar gekregen, dat gevoel bedoel ik. Ik kan me dus ook voorstellen dat de stap om iets anders te willen/gaan proberen voor jou niet zo voor de hand ligt, toch?

> Ienepien, hoe doen mannen het die geen partner hebben en die door de omgeving (TV, reclames, uitdagend geklede collega's    ) opgewonden raken? Ik heb het altijd zo verschrikkelijk gevonden, het idee dat de vrouw als een soort "uitlaatklep" voor de man dient wat dat betreft (ik ontken niet dat het andersom ook het geval zou kunnen zijn    ). Laatst las ik het nog ergens hier op het forum, iemand die het "haasje" is als de partner naar de serie Voetbalvrouwen gekeken heeft.... Gezien mijn geaardheid heb ik dit altijd geprobeerd te relativeren maar ergens ben ik ervan overtuigd dat mannen zonder seks kunnen (en daarmee bedoel ik het geslachtsgemeenschap waar je dus een ander voor nodig hebt)
Sjef masturbeert dus regelmatig, vroeger voelde ik me daar best schuldig over want ja, dat betekent dus dat je je partner niet "genoeg" geeft maar de seksuoloog heeft me op andere ideeën gebracht wat dat betreft. En ook nu met ons hobby  weet ik dat hij altijd na afloop de spanning even kwijt moet en dat is voor ons beide OK. En nee, hij is nooit "buiten de deur wezen eten", we hebben het wel als een mogelijkheid besproken maar hij is daar principieel tegen (ook wat dat betreft ben ik een grote bofkont...)

[petra1963]

Nou, dat mannen zonder geslachtsgemeenschap kunnen.. Dat is echt maar heel weinig mannen gegeven, hoor ! Vergis je niet. Het is ook vaak een vergissing als mannen denken het te kunnen onderdrukken of 'sublimeren'. Dan uit het zich wel op andere, verkaptere en vaak vervelendere manieren. Allemaal illusies, vrees ik. De reden is simpel: hogere niveau's testosteron. Wanneer vrouwen meer testosteron krijgen, via pillen of injecties, krijgen ze over het algemeen, als ze sexueel zijn, vanzelf meer zin in sex. En worden ze agressiever. Zelfde verhaal als bij mannen.

[Stev]

In plaats van 'ergens ben ik ervan overtuigd dat mannen zonder seks kunnen' had ik misschien moeten schrijven "ergens wil ik geloven dat mannen zonder seks moeten kunnen"    Ik denk dat het ook een soort zelfbescherming is dat ik dit soort dingen zo simpel mogelijk probeer te zien. Ik hoop dat ik niemand gekwetst heb door het op te schrijven.
Waarschijnlijk wil ik ook niet inzien dat het vrij normaal is dat iemand zonder vaste relatie het met meer vrouwen/mannen doet. Het is natuurlijk heel makkelijk je tegen dit soort dingen te verzetten als je zelf die gevoelens helamaal niet hebt 

[Ereinion]

> Ereinion, je hebt hier al vaker geschreven dat je ook zelf kan genieten als je ziet dat je partner geniet. Dat heb ik bij "echte" seks nooit voor elkaar gekregen, dat gevoel bedoel ik. Ik kan me dus ook voorstellen dat de stap om iets anders te willen/gaan proberen voor jou niet zo voor de hand ligt, toch?

Dat is waar. Maar misschien dat ik op een dergelijke manier ook wat meer gedwongen word om wat actiever deel te nemen. Of als sub misschien een excuus heb om niets te doen, omdat ik dat dan niet kan. (het beeld dat ik er bij in mijn hoofd heb)


De dingen die jij schrijft over dat mannen zonder seks kunnen, zou ik ook gezegd kunnen hebben. Misschien juist omdat onze partners zo begripvol zijn? Dat we het daarom op deze manier bekijken?

[Stev]

Daar zou je best gelijk in kunnen hebben. Was het niet zo dat ze beide ook iets vrouwelijks hadden (we hebben destijds zo'n test gedaan, weet je nog?) terwijl jij en ik gemiddeld gezien juist heel weinig? Zou dat er ook mee te maken kunnen hebben?

[Ereinion]

Ja, wie weet.

[Jan]

Jullie zetten een soort stelling neer "mannen kunnen zonder seks".
Wat dat betreft ben ik het met Peter eens.
Alweer worden de mannen in één vakje geplaatst. Als ik bv. zo over -vrouwen- zou schrijven (wat ik niet doe!) dan kreeg ik jullie allemaal op m'n nek...
Ieder mens is uniek, dus een sekse in slechts één vakje stoppen klopt niet.