boos en misbruikt gevoel

[joopdekat]

Hoi Cirec,

het feit dat je vriendin wel zin had op vakantie herken ik wel. We weten niet helemaal hoe dat bij mij komt maar een belangrijke reden is in ieder geval dat ik dan heel ontspannen ben omdat ik dan geen last heb van werk of school ofzo en waarschijnlijk gedlt het voor mij ook dat ik dan ver weg van mijn ouders ben. Kan je hier met haar toch proberen over te praten? Misschien ontdek je dan toch de reden waarom het daar wel lukt en dat kan helpen om dan een oplossing te vinden. (Misschien moet je af en toe eens een dagje plannen waar enkel ontspannende dingen gedaan worden.)

Hoi Peter,

ik kan me voorstellen dat je niet weet waar je moet beginnen bij een gesprek, uitiendelijk wordt je hele leven zowat gebaseerd rond dat vervelende seksprobleem dus waar zou je moeten beginnen?! Toch is het, volgens mij, vrij eenvoudig. Je kan best elk gesprek beginnen bij hoe je je op dat moment voelt en wat je op dat moment denkt. Je gaat je al opgelucht voelen wanneer je dat verteld hebt, en daarna ontstaat er vanzelf wel een gesprek. Succes!

Hoi Cirec en Peter,

Ik wil ook wel hier een duit in het zakje doen en op jullie problemen reageren en op de vreemde situaties dat sommige aseksuelen ineens wel op vakantie meer zin in sex hebben.
Ik ben intussen 22 jaar samen met mijn vrouw en wij hebben jarenlang grote problemen gehad met haar aversie om sexueel actief te zijn. Ook zij is in de afgelopen jaren bij allerlei therapeuten geweest, maar niets heeft ooit geholpen. Vaag is er iets bekend over een ongezonde situatie toen zij als meisje nog bij haar ouders woonde, maar ze wil of durft daarover niet te praten. Zij moest in ieder geval haar vaders rug wassen als hij in bad zat (als 15 jarig meisje) en dat heeft er misschien wel toe geleid dat ze zo passief in bed is en zelf nooit het initiatief neemt.
Gevolg is dat we nauwelijks sex hebben, want ik heb er geen zin in om even vlug mijn behoeftes te bevredigen. Maar als ik, ook al ben ik nu 58 jr, een tijd lang geen sex heb, raak ik steeds meer opgefokt en sneller geirriteerd.
Maar pas onlangs ben ik er dus achter gekomen, via dit forum, dat er zoiets bestaat als aseksualiteit. Het lezen hierover geeft wel een bepaald gevoel van herkenning maar geen oplossing. De belangrijkste reden waarom ik hier redelijk actief met (soms lange) bijdragen kom, is dat ik een onderzoek ben gestart waarin ik geboortehoroscopen van aseksuelen vergelijk met elkaar en met die van een controlegroep van sexuele mensen. En daar komt steeds meer lijn in, er zijn flinke overeenkomsten en daaruit kun je conclusies trekken die wel eens belangrijk kunnen zijn voor o.a.  therapeutische settings.

Ik heb ook wel eens geopperd dat bepaalde aseksuelen (niet alle!) er flink baat bij kunnen hebben om naar andere locaties op aarde te gaan om daar dan ineens verlost te zijn van hun aversie of remmingen mbt sex. Dat lees ik hier nu ook weer (van Zonnekind) en dat is dan direct een bevestiging van mijn voorstel. Ik verzin deze truck niet, want het is een zeer gebruikelijke astrologische techniek (weliswaar voor gevorderden, maar dat ben ik dan ook). Maar om deze techniek verder te verfijnen zou het voor jullie maar ook voor mij wel plezierig zijn om die horoscopen van de mensen die bij zo'n vakantie een sexuele opleving ervoeren te kunnen bestuderen, met natuurlijk de locatie erbij waar dit gebeurde.
als dit in individuele gevallen werkt, dan kan ik jullie precies vertellen waar je wel en niet heen moet op vakantie om samen meer van elkaar te kunnen genieten.
Wat mij in een van de reacties opviel, is dat een van de dames het plezieriger vond om ver van haar ouders te zijn, zodat zij zich dan ongeremd voelde. Dat is toch een bewijs dat er iets in het onderbewuste schuil gaat (een traumatische gebeurtenis of een opvoedingsstijl die lang negatief doorwerkt) en dat je dat dus zou kunnen proberen op te lossen. Maar ik weet hoe moeilijk dat is, want mijn eigen vrouw is in al die jaren ook niet veel verder gekomen, hoewel ze in de eerste paar jaar van ons huwelijk wel aardig sexueel actief was. Ik voelde mij dus na verloop van tijd net zoals jullie, er in geluisd...

Joop

[cirec]

... Dat is toch een bewijs dat er iets in het onderbewuste schuil gaat (een traumatische gebeurtenis of een opvoedingsstijl die lang negatief doorwerkt) en dat je dat dus zou kunnen proberen op te lossen. Maar ik weet hoe moeilijk dat is, want mijn eigen vrouw is in al die jaren ook niet veel verder gekomen, hoewel ze in de eerste paar jaar van ons huwelijk wel aardig sexueel actief was. Ik voelde mij dus na verloop van tijd net zoals jullie, er in geluisd...

Ik verwijt mijn vrouw ook wel dat ze niet erg haar best doet om iets aan ons probleem te doen... tja zij heeft er ten slotte geen last van...
Zij krijgt alles wat ze wil, en wat ze niet wil dat hoeft ze tenslotte niet te doen... en kijk dat vindt ik heel slecht en dat lees ik dus telkens hier in het forum van jullie (asexuelen) ook telkens terug.
Lekker makkelijk hoor.

[Jovi_Hobbes]

Nou, nou. Zij heeft er geen last van zeg je. Denk je niet dat zij er niet mee zit dat ze jou niet alles kan geven wat je nodig hebt? Dat lijkt mij toch wel. Ik kan je verzekeren dat het verre van gemakkelijk is om aseksueel te zijn. Als single niet, maar als partner van een seksueel persoon al helemaal niet. De constante spanning is voor niemand fijn lijkt mij.
Begrijp me niet verkeerd, ik snap heel goed dat het je enorm kan frustreren, maar het is gewoon voor niemand eenvoudig.

[cirec]

Je spreekt over je eigen gevoelens neem ik aan...
Geloof me - ik ken mijn vrouw, zij heef er geen last van. Moet dan maar een keer naar de madamekkes, zolang zij het maar niet merkt en ik niet met een enge ziekte naar huis kom, maar wel; "waar was jij nu weer..?" Nou daar heb ik dus geen zin in. Op dit moment is verlaten ook geen optie maar ik heb wel het gevoel dat het mooie mijn leven voorbij trekt. En dan kunnen jullie van de andere kant mooi praten. Met zo; "sterkte" en "praten helpt"... sorry hoor - NEE dus.

Mijn ding is dus aan al die asexuelen die denken dat ze asexueel zijn en net beginnen aan een relatie; Neem je f...ng verantwoordelijkheid, en wees eerlijk en open vanaf het begin. Niet doen net alsof en hijg hijg ja ja ik kom allemaal voor de nep.

Ik kan hier echt pissig over worden.

[Ereinion]

Dat kan ik me voorstellen, Cirec. Want dat is ook frustrerend. Ik kan alleen over mezelf zeggen dat ik ook een probleem heb, omdat mijn vriend seksueel is.

Verder ga ik er niet op in, want dit was jullie plekje om je frustraties te uiten.

[myra]

die fucking verantwoordelijkheid neem ik, Cirec. Als ik mensen wat beter leer kennen zeg ik dat ik aseksueel ben, zodat ze dat gewoon weten. Ik zal nooit faken dat ik seks graag heb of doen alsof ik een orgasme heb, daar ben ik eenvoudig niet toe in staat. Niemand zal met mij een relatie beginnen, en denken dat ik van seks hou. Ik ben hier zeer duidelijk over.

[cirec]

Nou Myra, dan hebben wij dus geen probleem met elkaar, maar waarom zitten hier dan zoveel sexuelen die dan met de gebakken peren en een hoop frustratie moeten rondlopen?
En wij dan maar begrip voor de situatie moeten hebben?
Ben echt blij dat je wel zegt eerlijk te zijn en hoop dan ook dat jij wel je asexuele relatie en liefde zal vinden als je het al niet hebt.

mvg, C

[myra]

omdat het voor veel aseksuelen moeilijk te aanvaarden is dat ze aseksueel zijn, denk ik.

Het ideaalbeeld van deze maatschappij is oa een bevredigend seksleven, en vaak proberen ook aseksuelen hier aan te voldoen. Dat is niet uit slechte wil of om de partner te kwetsen, maar gewoon omdat ze het zelf vinden dat ze seksueel moeten zijn. Ik heb denk ik het voordeel dat ik absoluut zoiets niet kan faken, en dus wel eerlijk moet zijn...Maar jarenlang faken dat je van seks houdt terwijl dat niet zo is, is ook een niet te onderschatten belasting.

[joopdekat]

omdat het voor veel aseksuelen moeilijk te aanvaarden is dat ze aseksueel zijn, denk ik.

Het ideaalbeeld van deze maatschappij is oa een bevredigend seksleven, en vaak proberen ook aseksuelen hier aan te voldoen.

Nou, ik denk en weet eigenlijk wel zeker dat sexualiteit tot expressie brengen (in welke vorm dan ook) voor geslachtsrijpe mensen bijna een eerste levensbehoefte is (zoals eten en drinken) en niet zozeer een ideaalbeeld van deze maatschappij. Die behoefte is een biologische functie die afhankelijk is van en gestuurd wordt door de geslachtshormonen. Nu is bij iedere door hormonen gestuurde drive, er een afhankelijkheid van het niveau van die hormonen. Bij iemand die van nature hoge hormoonspiegels heeft (waarschijnlijk erfelijk bepaald), zal het basale libido ook hoog zijn en omgekeerd: heb je minder geslachthormonen, of worden ze door andere stoffen in het lichaam geblokkeerd in hun werking, dan zal het libido ook navenant laag of lager zijn.
Punt bij dit laatste is wel: als iemand altijd al lage geslachtshormoonspiegels zou hebben gehad (vanaf de puberteit al) dan zouden de secundaire geslachtkernmerken (man: lichaamsbouw, zware stem, beharing, baardgroei en vrouw: borsten vetverdeling, vrouwelijke bouw, hoge stem, menstruatie cyclus etc.) ook niet of sterk verminderd, aanwezig zijn. Maar in de meeste gevallen is dat niet zo.
Conclusie: die hormonen zullen er bij aseksuelen ook wel in voldoende mate zijn. Wat is het dan, waardoor (op latere leeftijd meestal, dus aseksuelen valt niet te verwijten dat zij gefaked hebben, want dat is meestal niet zo) de sexuele behoefte verdwijnt? Ik kan twee mogelijke oorzaken bedenken:
1> er is in de fysiologie iets anders dat de werking van de geslachtshormonen later is gaan beinvloeden: kandidaat is hier het schildklierhormoon. Als dat te weinig aanwezig is, wat een aandoening is die op later leeftijd kan beginnen, vermindert dat het libido. Maar dan zou je ook andere verschijnselen moeten hebben, zoals zich vaak koud voelen, koude ledematen hebben, snel vermoeid raken, snel gestressed zijn enz. andere kandidaat is bij vrouwen: het slikken van de antibabypil. Die verlaagt ook het ibido.
2> er is een psychologisch proces bezig dat vanuit het onderbewuste wordt gestuurd waardoor de behoefte aan sexuele expressie (Die biologisch wel intact is) wordt geremd omdat dit onverklaarbare angsten op zou roepen. Het is dus een soort beschermingsmiddel dat levensnoodzakelijk is: totdat er een weg wordt gevonden om die angsten af te bouwen, een veilige uitlaatklep te creeeren etc.
Hoe uit zich die onbewuste angst? (angst heeft per definitie geen tastbaar of objectiveerbaar substraat nodig, angst kan zonder aanwijsbare oorzaak of zonder logische verbinding bestaan, in tegestelling to vrees/bang zijn voor iets, dat wel een objectiveerbaar object heeft). Ik denk dat er verschillende primaire uitingsvormen zijn: geen behoefte tonen, aversie voor lichaamsgeuren of -lichaamssappen, angst om de controle te kunnen gaan verliezen, angst om zichzelf te verliezen, etc. Om dat te begrijpen, zouden we dus het onderbewuste moeten kunnen betreden, maar dat is nu juist erg moeilijk, en kan alleen door ervaren therapeuten in een gecontroleerde setting waar er veel vertrouwen is (en dat is al een moeilijk punt voor mensen die bang zijn de controle te verliezen).

Maar ik ben het wel met Cirec eens dat de aseksueel die in een relatie zit en die wil behouden, er alles aan zou moeten doen om er achter te komen wat het is dat remt en hoe je dat zou kunnen afbouwen. Praten met je partner en een compromis proberen te bereiken, zie ik niet als oplossing. Er is ook geen praktische tussenoplossing als het om de frequentie en de intensiteit van vrijen en sex hebben, gaat.
Ook aseksuelen hebben dus volgens mij een sexhormoonspiegel in de normale range, maar kunnen blijkbaar die opgewekte energie op een andere manier kwijt (aan sport doen, grillig gedrag vertonen, snel geprikkeld raken, ruzie on zich heen zaaien, hoofdpijn hebben, sexenergie sublimeren in bepaalde creatieve of in maatschappelijk relevante projecten steken, of godsdienstige idealen nastreven, etc. ) Die energie moet ergens heen, dat is zeker. Maar als je een relatie hebt, vind ik dat je daar ook die energie in zijn pure vorm in zou moeten steken,als je dat zou kunnen. Kan je dat (nog) niet, dan zou de opdracht zijn om uit te zoeken waar precies die blokkade zit.
Ik heb nu al een flink aantal verhalen van aseksuele mannen en vrouwen gelezen en zie daar steeds weer opduiken dat onder bepaalde omstandigheden er wel een hoger libido is. In die gevallen kan er geen sprake zijn van het opheffen van een biologische fout of gebrek. Nee, het is dan een andere omstandigheid waardoor de psychologische blokkade verminderd schijnt te zijn. Daar zit dus het aangrijpingspunt.


Joop

[cirec]

wow.... !

[Zonnekind]

Cirec,

ik begrijp dat je je frustraties kwijt moet maar is dan even grof zijn en slecht praten over alle aseksuelen volgens mij geen uitweg.
Als je zegt dat wij er geen last van hebben, ben je gewoon volledig fout. Misschien laat jouw vrouw het niet zo merken maar ik kan me niet voorstellen dat ze er helemaal geen last van heeft. Ik zal even opschrijven waar ik allemaal last van heb: ik voel me schuldig dat ik mijn vriend niet kan geven wat hij nodig heeft, ik voel me schuldig wanneer hij fysieke pijn heeft, ik voel me schuldig wanneer ik hem weeral afwijs, ik heb het gevoel dat ik nu alle beste jaren uit het leven van mijn vriend vergooit heb, ik moet moeite doen om zelf niet depressief te worden want de kans op trouwen en kinderen krijgen is voor mij ook enorm klein,...
Wat ik er aan doe en al aan gedaan heb: ik ging naar een seksuologe, ik ben al naar 6 gynaecologen geweest, ik ga naar een psychologe, om de zoveel tijd forceer ik mezelf door mijn vriend toch een pleziertje te gunnen,...

Waarom ik het niet op voorhand gezegd heb tegen mijn vriend? Omdat ik in het begin van onze relatie geen enkel seksueel probleem had. Verschillende aseksuelen ontdekken pas dat ze aseksueel zijn wanneer ze in een relatie zitten.

En wat al de rest ook zegt, ik blijf er bij, praten helpt. Praten is geen oplossing nee, maar het helpt wel.

[petra1963]

Cirec schreef: < Mijn ding is dus aan al die asexuelen die denken dat ze asexueel zijn en net beginnen aan een relatie; Neem je f...ng verantwoordelijkheid, en wees eerlijk en open vanaf het begin. Niet doen net alsof en hijg hijg ja ja ik kom allemaal voor de nep.

Ik kan hier echt pissig over worden. >

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat  Cirec hier suggereert dat asexuelen dat niet doen. Die verantwoordelijkheid niet nemen. In zijn algemeenheid kun je dat volgens mij niet zo stellen. De suggestie stuit mij tegen de borst..

Wanneer het gebeurt ( en het zal vast gebeuren) dan is dat wel een reden om pissig te worden..

Ik ben zelf aseksueel en duidelijk genoeg over wat ik wel en niet voel, en wel en niet wil..

[Jovi_Hobbes]

Je spreekt over je eigen gevoelens neem ik aan...
Geloof me - ik ken mijn vrouw, zij heef er geen last van. Moet dan maar een keer naar de madamekkes, zolang zij het maar niet merkt en ik niet met een enge ziekte naar huis kom, maar wel; "waar was jij nu weer..?" Nou daar heb ik dus geen zin in. Op dit moment is verlaten ook geen optie maar ik heb wel het gevoel dat het mooie mijn leven voorbij trekt. En dan kunnen jullie van de andere kant mooi praten. Met zo; "sterkte" en "praten helpt"... sorry hoor - NEE dus.

Als de situatie echt zo is zoals jij beschrijft dan zit er inderdaad iets niet helemaal goed. Naast praten etc. roepen we hier ook dat het belangrijk is dat er voor beide kanten respect en begrip is. Als dat er niet is dan wordt alles erg moeilijk lijkt mij.

Ik geef Zonnekind gelijk dat praten toch echt heel erg belangrijk is en natuurlijk lost dat niet alles op, maar als je als enige oplossing ziet dat de aseksueel seksueel wordt dan is er een kans dat je die oplossing inderdaad nooit bereikt. Wat Joop zegt vind ik dus ook niet juist. Hij zegt "de aseksueel die in een relatie zit en die wil behouden, er alles aan zou moeten doen om er achter te komen wat het is dat remt en hoe je dat zou kunnen afbouwen"  Ten eerste ben ik het niet eens met de beperkte oorzaken die hij noemt voor aseksualiteit, maar zelfs als we dat buiten beschouwing laten vind ik het nog steeds niet juist om alles maar bij de aseksueel te leggen. In een relatie zitten twee mensen die beide hun best moeten doen om de relatie te laten slagen. Je kunt niet eisen dat een seksueel zijn lustgevoelens maar moet negeren, maar je kunt ook niet zeggen dat de aseksueel maar moet zorgen dat hij/zij "beter" wordt.

Een relatie tussen een seksueel en een aseksueel zal altijd moeilijk zijn en het ligt er maar net aan hoeveel moeite je ervoor wilt of kunt doen of het kan slagen of niet. Alle relaties zijn anders: in de ene relatie kan de aseksueel af en toe wel seks verdragen en geeft de aseksueel dus wat meer toe dan de seksuele partner. In een andere relatie is het misschien zo dat de aseksueel echt geen seks kan verdragen en dan moet de seksuele partner dus meer toegeven. Sommige mensen ontdekken dat ze nog veel meer hebben dat hun bindt en dat hun relatie de moeite waard houdt, anderen zullen dit niet hebben. Een "gemengde" relatie zal ook zeker niet voor iedereen weggelegd zijn.

[petra1963]

Mee eens !

[Stev]

En nu zeg ik, wow....!

Ik kan Joop zeker niet tegenspreken    en wat Jovi eraan toevoegt is ook waar.

Verder ben ik het met Ereinion eens: dit is een plekje om frustraties te uiten dus ga gerust je gang.