samen delen

[paulc]

Hoi, Ik ben Paul, 42 jaar, twee kinderen en werk in de zorg. Ik ben op zoek naar een vrouw waar ik mijn frustraties, verdriet, boosheid en wellicht meer, mee kan delen. Wie heeft ook een asexuele partner en heeft er ook behoefte aan om gevoelens te delen.....?

[pinky]

Hey vrouwen met asexuele relatie... waar blijven jullie?

[paulc]

hahahaha...maar mogen ook mannen zijn hoor....vind het gewoon fijn om ervaringen uit te wisselen en te horen hoe een ander hiermee omgaat...

[pinky]

Hey mannen met een aseksuele relatie... waar blijven jullie?

[paulc]

harder roepen pinky

[pinky]

Hey mannen en vrouwen met aseksuele relatie... waar blijven jullie?

Zoiets?

[Mannetje]

Ze zijn nog steeds zoek.

[paulc]

Whahahahahaha....dank je

[pinky]

Nou maar hopen dat het werkt!

[maaike]

Ahum, PaulC, ik denk dat ik wel aan jouw oproep voldoe 

Ik heb je verhaal gelezen op 'even voorstellen' Zelf sta ik hier ook sinds kort en heb ook tekst gepost bij 'Bekeken van de andere kant/ praten praten ...'. Ik herken de frustaties maar al te goed. Ik neem me elke keer voor om erover te praten, maar elke keer laat k er wel een reden zijn om het niet te doen. Hij is momenteel aan het solliciteren en ik vermoed dat als ik het mes op tafel ga zetten hem teveel afleid hiervan. Maar zo is er altijd wel wat geweest en zal er ook altijd wel wat zijn in de toekomst...

Groeten, Maaike

PS ik ben geen doorgewinterde forum deelnemer, dus het kan wel weer even duren voordat ik er weer ben 

[paulc]

Hey Maaike,
Al is de situatie erg vervelend vind ik het toch fijn dat je gereageerd hebt. Ik weet niet of je alles van me gelezen hebt maar ik heb hier de afgelopen tijd flink mijn hart gelucht. Ik lees dat je ook al vaker geprobeerd hebt om het onderwerp op tafel te krijgen maar dat het om welke reden dan ook niet lukt. Dat was een tijd lang ook mijn grootste frustratie. Ik doe mijn best voor te stellen hoe het voor mijn partner moet zijn maar het feit dat het probleem al zolang (5 jaar) verzwegen en ontkent wordt doet me nog meer pijn. Vandaag een doorbraak hier. We zijn bij een therapeut geweest, een sexuoloog. Al vrij snel barste ik in tranen uit. Heftig dus. Hij kwam tot de conclusie dat hij ons niet verder kon helpen en heeft ons daarom doorverwezen naar een collega, hopelijk kan zij ons verder helpen. Toch vraag ik me af of het ooit goed komt. Het zit erg diep en er is al veel kapot. Na als die jaren merk ik dat ik het ook moeilijk vind om te vrijen. Ik ben er zo onzeker door geworden dat het me verlamd en ook frustreerd het me soms zo dat ik degene ben die niet wil vrijen.....Zo is het wel even genoeg, als ik er eenmaal over begin kan ik haast niet meer stoppen omdat ik er zo vol van zit maar ik zet er voor nu een punt achter. Omdat ik er met niemand in mijn omgeving over kan of mag praten lijkt me fijn om ervaringen uit te wisselen. Misschien via Msn of een chatsite?

Groetjes,

Paul

[maaike]

Hoi Paul, elk woord wat je zegt is inderdaad zooo herkenbaar. Lijkt me goed idee, zo'n chatsessie, even het hart luchten kan wonderen doen, het is soms ook zo eenzaam omdat je dit onderwerp niet met anderen kan bespreken.

[Mannetje]

Hallo Maaike, PaulC. Druk op elkaars naam. en kijk onder "extra informatie". Daar vindt je "stuur dit lid een privé boodschap"!
Succes.

[maaike]

Dank je Mannetje voor je hulp! Hoe kan ik mijn persoonlijke berichten daarna weer vinden?

[Ienepien]

Mannetje is helaas al weer vertrokken.
Maar ik weet het ook, hoor.

Bovenin, onder het Avenvak, staat: Hoi Ienepien, in jouw geval Hoi Maaike, je hebt .. persoonlijke berichten, .. zijn nieuw.
Als je op die tekst(en) klikt, kom je er vanzelf.
Onderin is ook nog een mogelijkheid. Dat werkt hetzelfde.