En daardoor ben ik erachter wat ik nu werkelijk ben. No boy, no girl. (Maar zo op zich toch wat meer jongen, dan meisje.)
Heb je daarom ook je avatar en naam verandert Brum?
Het lijkt me overigens ook best verwarrend om je dat te realiseren of is het voor jou vooral een opluchting?
Ja het is ook verwarrend. Ik begin zelfs te denken of ik ergens niet transgender ben (sorry Peter). Ik ben er sowieso van overtuigd dat ik beter als jongetje geboren had moeten worden.
Maar mss is het beter als ik hier een nieuw topic over zou openen...? Wil dit topic niet vervuilen.
Ik splits het wel even af.
Ooooh, das snel! Ik dacht al: huh, het is inene foetsie. :D
:D
Citaat van: Brum op september 26, 2009, 07:53:38 PM
Ja het is ook verwarrend. Ik begin zelfs te denken of ik ergens niet transgender ben (sorry Peter). Ik ben er sowieso van overtuigd dat ik beter als jongetje geboren had moeten worden.
Misschien moet je het eerst even allemaal op jezelf laten inwerken.
Ja, dat ook. En mss praten met een psych hierover.
Dat kan natuurlijk ook geen kwaad.
Citaat van: Brum op september 25, 2009, 09:24:47 PM
En daardoor ben ik erachter wat ik nu werkelijk ben. No boy, no girl. (Maar zo op zich toch wat meer jongen, dan meisje.)
Vandaar dat je laatst vertelde dat je jongenskleding ging kopen. En, nog geslaagd?
Ja Mannetje. ;D
M'n moeder maakte vandaag nog een grapje, dat ze nu 2 zoons heeft.
Ze vind het wel jammer, dat ik me graag voordoe als jongen. Ze had liever gehad dat ik een echt meisje-meisje was en dat we samen meisjesdingen deden.
Als dat iets is, wat je écht wil, moet je doorzetten.
Vraag je eigen af, of je er gelukkig(er) door zal worden.
/me vraagt zich af, of de tatoo al op je rug staat? :-\
Nee Ienepien helaas nog niet, kan niet wachten totdat het zover is. ;D
17 December pas...
Genderdysfore gevoelens?
check deze vragenlijst
http://www.vumc.nl/afdelingen/zorgcentrum-voor-gender/2572745/2572721/
Bedankt! Ik krijg de antwoorden per mail, binnenkort.
Citaat van: Brum op september 26, 2009, 11:20:23 PM
M'n moeder maakte vandaag nog een grapje, dat ze nu 2 zoons heeft.
Ze vind het wel jammer, dat ik me graag voordoe als jongen. Ze had liever gehad dat ik een echt meisje-meisje was en dat we samen meisjesdingen deden.
Maar ze heeft wel redelijk positief op je verhaal gereageerd? Dat is natuurlijk al heel fijn.
Het lijkt me voor jou een duidelijke test, Brum. :knuffel:
Interessant stukje:
Wat is genderdysforie?
Genderdysforie komt voort uit een gevoel van onbehagen over iemands biologische geslacht. Vaak gaat het samen met de wens om van het andere geslacht te willen zijn. De sterkte van dit gevoel kan verschillen en het kan ook verschillende vormen hebben. De meest extreme vorm treffen wij aan bij transsexuelen, die hun lichaam aan het gewenste geslacht willen aanpassen door middel van een medische behandeling. Een andere term hiervoor is ook wel genderidentiteitsstoornis. Genderdysforie komt op alle leeftijden voor. Het kan al in de kindertijd aanwezig zijn, maar niet alle kinderen met genderdysforie worden later transseksueel.
Ik herinner me vroeger nog, toen ik net borsten begon te krijgen, dat we - zoals altijd - naar Frankrijk gingen. En dat mijn broertje toen dus een boxer zwembroek aanhad, die ik heel gaaf vond, en waar ik ook een keer in ben gaan zwemmen. En ik vond dat echt zo gaaf. Toen dacht ik al: ik wil niet dat die dingen gaan groeien, ik wil plat blijven om zulk soort boxers aan te kunnen.
En hele tijd geleden gaf mijn moeder me een LINDA, met daarin verhalen over transgenders. En dat zei ze erbij. Het was zoiets als: "Dit is mss wel interessant voor jou... Staan verhalen in over mensen die zich niet goed voelen in hun lichaam."
Dan is het gewoon dubbeltriest voor jou, dat je zulke grote borsten hebt. :(
Met heel strak verband en het bovendeel van een soort sportbikini is het redelijk weg te krijgen. :)
In het kader van de admins maken het forum schoon: dit topic is tot hier opgeschoond.