Niet meer aseksueel

[Jovi_Hobbes]

Zo, ik ga hier even verder met het afgedwaalde onderwerp over leden die niet meer aseksueel zijn.
Voor iedereen geldt natuurlijk een ander verhaal, maar om de vraag van Drisos te beantwoorden (gebeurt dat vaak dat mensen opeens niet meer aseksueel zijn?  (waarschijnlijk had Drisos het anders verwoord)): ik denk dat voor een aantal mensen geldt dat ze het labeltje aseksueel misschien niet meer helemaal op hen van toepassing vinden. Het betekent niet dat iemand van de ene op de andere dag superseksueel is geworden ofzo.

Bij gebrek aan een betere benaming beschouw ik mezelf nog steeds als aseksueel.

Maar goed, misschien dat de mensen die zichzelf niet meer aseksueel vinden hier zinnigere dingen over kunnen roepen.

[Ienepien]

Ik hoor hier zeker thuis, in dit topic.
Maar ik ga een andere keer mijn verhaal vertellen.

[Jovi_Hobbes]

Dat is goed hoor. Ik heb er trouwens nog wel een vraag aan toe te voegen (niet alleen voor Ienepien). Als je jezelf niet meer als aseksueel kunt/wilt omschrijven, hoe omschrijf je jezelf nu dan wel? Toch als seksueel of als iets anders?

[Zonnekind]

Ik heb het gevoel dat mijn verhaal hier al honderd keer op het forum staat, maar ik zal het nog eens kort samenvatten en dan alles bij elkaar, dat is toch wat duidelijker
Ik heb me nooit goed gevoeld bij de term aseksueel, ik vond dat zo definitief klinken en ik wou dat helemaal niet zijn. Ik wou wel kunnen genieten van seks en aanrakingen enzo. Ik heb denk ik alles geprobeerd wat ik maar kon bedenken om van dat labeltje af te geraken en om, in mijn ogen, terug gelukkig te zijn. Dit ging van psychologe en seksuologe tot recessie, een hoop medische onderzoeken en uiteindelijk een studie rond een nieuw soort medicatie die de lust bij vrouwen terug zou opwekken.
Die studie heeft mij zeker al geholpen, want ik voelde terug al wat opwinding maar het is bij mij pas echt goed gekomen toen ik een nieuwe partner had. Hij heeft mij op de, voor mij, juiste manier geholpen om van seks te kunnen genieten. Het vertrouwen, het gevoel naar hem toe is totaal anders dan bij mijn vorige vriend.
Ik vind mezelf nu wel seksueel, ik kan daar ontzettend van genieten. Ik ben nu echt volledig gelukkig, voor mij is de puzzel compleet. Maar, het blijft ergens nog wel hangen. Als ik me iets minder goed in mijn vel voel qua zelfvertrouwen of naar mijn vriend toe, dan kruip ik weer weg en vermijd ik aanrakingen. En da moet ik telkens weer een drempel over om opnieuw seks te kunnen hebben. Maar mijn vriend helpt me daar zo goed in, hij is zo super lief, die drempel wordt elke keer kleiner en ik hoop dat hij ooit helemaal weg is.

[Brummetje]

Okeej mijn verhaal samengevat:

Ik beschouw mezelf nog steeds als "aseksueel"...
Bij mijn ex had ik echt nooit zin in seks. En was blij als het eindelijk weer afgelopen was. (Gelukkig kwam ie snel. ) Knuffelen wilde ik nog wel, zoenen niet. Bij hem was ik dus meer aseksueel dan nu.

Ik had voorheen al eens een relatie gehad met een jongen waar ik wel seks mee had. Ongelofelijk hoe die aantrekkingskracht was! Maar ik voel haast nooit opwinding, toen niet, nu niet, nooit niet. En als ik het wel voel, is het héél lichtjes en ook zo weer weg.
Ik walg dus niet van seks, zoals sommige aseksuelen. Ik kan plezier hebben van seks (met de juiste persoon).

Wel is er in het verleden iets naars gebeurd met seks, een ongelukje, waardoor ik eigenlijk niet echt meer onbezorgd seks kan hebben. Dit was overigens pas paar jaar geleden en was geen misbruik ofzo.

Ik kan een relatie aangaan met een seksueel, maar dus ook met een aseksueel. Als ik vanaf nu nooit meer seks zou kunnen hebben, heb ik daar totaal geen problemen mee!

Maar wat ik ben? Geen idee.

[Ienepien]

Dapper van jullie, ik beraad me nog.

[Sismo]

Ik voel me een 12 jarig kind (seksueel gezien) wat net, héél voorzichtig, iets meer wil weten van haar seksualiteit 

[Ienepien]

Sismo, dan kom je in de pubertijd.
Waarschijnlijk is de vorming van jouw 'amandel' (hoe heet dat ook al weer, dat deel in je hersenen die dat soort dingen regelt) pas nu aan het ontwikkelen.  Ik heb dat ook, en puberen is leuk, maar ook verschrikkelijk!

[Sismo]

En lastig met een 43 jarige vent die (gelukkig ook héél voorzichtig) geloof ik meer voor me gaat voelen...en ik weet niet wat ik voel 

[Ienepien]

Dan ben ik heel blij voor je, dat hij jou aanvoelt, en het echt voorzichtig doet.

[Sismo]

Ja, ik ook. Alleen weet ik dus niet zo goed of ik ook wel meer voor hem voel dan vriendschap.

[Ienepien]

Rustig aan doen. Laat het op je afkomen. Niks overhaasten.
En vooral geníeten van de mooie momenten.


Als het 'zo moest zijn' kom je er wel achter.

[Sismo]

Thanks, 't valt niet mee als 12 jarige met en ouwe vent van 43! 

[Fricai]

Mensen die zich bedenken zijn nooit echt van oriëntatie aseksueel geweest, lijkt me. (Even als definitie hanterend aseksueel = geen seksuele aantrekking naar wie dan ook) Uiteraard kun je je beter thuisvoelen met het label aseksueel dan met het label seksueel, als je door lichamelijke of geestelijke problemen toch niet echt seksueel voelt. ('Problemen' zijn er in alle soorten en maten uiteraard... Sommige worden opgelost, sommige blijven altijd...)
Dat is bij mij ongeveer ook het geval... De daadwerkelijke definitie voldoe ik maar half aan, maar ik ben ook geen normale heteroseksueel. Omdat ik me wens te gedragen als een aseksueel (#C), lijkt het me de logische keuze als labeltje.

Bij Zonnekind is het dus nog happy end. Mooi hoor. 

Brum, jij bent ook een apart geval! Soort van, seksueel met een libido van 0? Naja, op zich mooi dat je ook 'compatibel' bent met seksuelen. Hoop dat het goed komt met die persoon uit je bericht in dat wind-je-aub-op forum.

[Jovi_Hobbes]

De daadwerkelijke definitie voldoe ik maar half aan, maar ik ben ook geen normale heteroseksueel. Omdat ik me wens te gedragen als een aseksueel (#C), lijkt het me de logische keuze als labeltje.

Daar zeg je iets belangrijks. Dat labeltje plakken we onszelf op omdat er gewoon geen officiële test bestaat die bewijst dat je wel of niet aseksueel bent. Voor mij past het label op dit moment, maar ik kan niet voorspellen of dat over 10 jaar nog zo is. Aangezien het voor mijn gevoel al 30 jaar zo is, twijfel ik eraan dat het ooit zal veranderen, maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet.

Ik voel me een 12 jarig kind (seksueel gezien) wat net, héél voorzichtig, iets meer wil weten van haar seksualiteit 

Dat vind ik een heel mooie omschrijving! Zo voel ik me eigenlijk ook wel een beetje, maar ik twijfel eraan of dat kind in mij ooit nieuwsgierig gaat worden. Voorlopig houdt mijn kind het bij naïef de rest van de wereld gadeslaan en zich verwonderen over hun vreemde gedrag (op seksueel gebied dan).