Biologisch en psychisch

[Ann]

De tekst van de tante van Ereinion heeft mij weer eens aan het denken gezet. Vooral de gedeeltes over mogelijke oorzaken. Opeens realiseerde ik me iets (wat ik eigenlijk allang wist, maar nu verbindingen tussen leg). We hebben al verschillende redenen voor aseksualiteit voorbij zien komen, maar ik heb voor mezelf het idee dat er niet maar één reden is.
Misschien kunnen jullie je hier totaal niet in vinden maar bij mij zit het ongeveer zo:
Aan de ene kant is er iets "biologisch" lichamelijk aan de hand waardoor ik me niet seksueel tot mensen aangetrokken voel. Hier zou je dus misschien kunnen stellen dat ik een of ander hormonaal probleem heb, maar dat verklaart niet waarom is ook geen behoefte aan seks wil hebben en waarom is alleen aanrakingen al problematisch vind. Voor mijn gevoel heeft dat veel eerder een psychische oorzaak of is het in ieder geval iets wat in mijn karakter zit. En eigenlijk is het dan dus ook maar weer goed dat ik die behoeften niet voel want ik zou me geen raad weten als ik die gevoelens wel had.

Dus mijn conclusie is: geen behoefte en ook niet de wil = Jovi's vorm van aseksualiteit
Zo gauw je wel de behoefte, maar niet de wil of andersom wel de wil maar niet de behoefte hebt, dan heb je een conflict met jezelf en loop je dus tegen problemen aan.

Dit klinkt voor jullie misschien een beetje als onzinnig gebabbel, maar goed, ben benieuwd wat jullie ervan vinden.

Ik heb net hetzelfde:) geen behoefte en ook geen wil ertoe.
dus geen probleem:)
+wil geen relatie, haha nog minder problemen.
geen aanraking nodig ook

[Jovi_Hobbes]

Dat is denk ik de beste manier om aseksueel te zijn! Fijn hoor, dat je er totaal geen problemen mee hebt 

[Zonnekind]

Bij het lezen van alles uit dit onderwerp is er vanalles door mijn hoofd beginnen spoken. Ik ga proberen alles hier een beetje logisch op te schrijven.

Toen ik eerst las dat er waarschijnlijk meerdere oorzaken zijn van aseksualiteit, voelde ik me volledig begrepen. Ik heb ook het gevoel dat er lichamelijke dingen en psychische dingen mis zijn.

Maar dan kwam dat over die hormonen en dat heeft mij laten twijfelen. Als je geen hormonen aanmaakt, ga je ook geen zin hebben en ga je die klik niet maken in je hersenen van: ik wil seks hebben. Daarom is dit voor Viper misschien een oplossing, als hij iets van medicatie kan nemen die ervoor zorgt dat hij lichamelijk geen zin meer heeft in seks, dan denkt hij daar ook niet meer aan en heeft hij ook psychisch geen behoefte meer aan seks.
Kan ik het misschien vergelijken met honger hebben? Iemand die honger heeft (lichamelijk een lege maag) die heeft ook psychisch zin in eten. Iemand die altijd sondevoeding krijgt, heeft altijd een volle maag. Toch kan die niet eten (als ik daar nu aan denk zou ik chocolade bijvoorbeeld missen). Die missen niets omdat er lichamelijk niets ontbreekt.

Ik vind het een super interessante discussie die mij zelf ook doet twijfelen en mij doet nadenken. Het komt ook wel terug op die tegenstrijdigheid bij mij nu. Er zijn nu volgens de gynaecoloog alleen lichamelijke dingen mis maar ik ben al volledig verkeerd geconditioneerd. Dus ik heb geen zin in seks (door het lichamelijke) maar om het lichamelijke aan te passen moet ik oefeningen doen waar ik eigenlijk wel zin voor moet hebben. Ik moet mij dus op een niet plezante manier (voor mij toch) inzetten om iets te verkrijgen waar ik op dit moment ook nog geen zin in heb. (ingewikkeld en vooral lastig voor mij)

[petra1963]

Dat is zeker lastig, Zonnekind.. En ingewikkeld.. Hoe krijg je dat dan voor elkaar en hoe houd je het vol ? Dat zou voor mij ook een hele kluif zijn, denk ik..

[Jovi_Hobbes]

Dat is inderdaad wel het grote probleem met aseksualiteit. Zelf heb je er eigenlijk weinig last van want je weet niet wat je mist dus mis je het ook niet. Pas zodra je een relatie hebt kom je de problemen tegen. En aan de ene kant wil je die natuurlijk wel oplossen maar dan is de vraag hoe ver je daarvoor wilt of kunt gaan.
Die oefeningen lijken me inderdaad erg tegenstrijdig. Je doet oefeningen waarbij je al iets moet hebben dat je eigenlijk pas door die oefeningen terug kunt krijgen. Ik krijg er nu al hoofdpijn van! Maar wel doorzetten hoor Zonnekind. Wie weet helpt het je uiteindelijk heel erg goed. Ik snap dat het soms moeilijk is om het vol te houden dus heel veel sterkte 
Heb je overigens al het idee dat je er iets aan hebt?

[Zonnekind]

Dank je voor de aanmoediging, ik heb het echt wel nodig!
Ik heb de oefening nog niet zo veel gedaan. Het is echt verschrikkelijk moeilijk. Ik heb nog niet zo goed ontdekt hoe ik opgewonden kan worden Het is echt lastig maar ik blijf doorzetten.

[petra1963]

Hier van mij ook nog een portie aanmoediging, Zonnekind ! 

[Ereinion]

  en ook van mij.

Helpt  ook een beetje?

[Zonnekind]

Ja hoor

Herkent er eigenlijk iemand iets van de dingen die ik geschreven heb of is dit het tegenovergestelde van wat jullie denken?

[Sismo]

Ik zou me best voor kunnen stellen dat er alleen een lichamelijke oorzaak is, maar dat het, zoals jij al zei, zo gegroeid is, zo "ingebakken", dat het ook iets psychisch geworden is. En om dat weer om te keren, is natuurlijk enorm moeilijk, omdat de wil er niet meer is.
Bij mezelf twijfel ik ook nog steeds, of ik werkelijk aseksueel bèn, of dat mijn opvoeding me zo gevormd heeft. En dan was het ook nog eens een opvoeding door mijn moeder, die zelf op seksueel gebied enorm op slot zit (aseksueel?). Het is dus een beetje een "de kip en het ei"-verhaal. Op dit moment ben ik veel aan het wroeten in mijn verleden, ik hoop hierin wat meer duidelijkheid te krijgen.

[petra1963]

Ja, je zou haar aanleg hebben kunnen erven, of de manier waarop ze met haar sexualiteit omgaat overgenomen kunnen hebben, of nog weer wat anders.. Dat is een hele kluif, een hele knoop..

[Sismo]

Soms ook leuk hoor, ik ben mijn herinneringen aan mijn kindertijd aan het opschrijven en er komen gelukkig ook leuke dingen naar boven. En ik moest van mijn haptonoom een knuffelbeer kopen  ik slaap al bijna een week met een enorme beer in mijn armen. Heel gezellig hoor! (en mijn poes is niet eens jaloers, die is blij dat zij niet meer hoeft  )

[Jovi_Hobbes]

Het is zo lastig om te proberen te verklaren waar aseksualiteit vandaan komt. Is het biologisch of is het iets wat een gevolg is van wat er vroeger is gebeurd of is het weer iets anders.
Voor mezelf kan ik geen duidelijke aanwijzingen in mijn verleden vinden die een verklaring kunnen zijn. Ik heb niets naars meegemaakt, heb op andere punten nooit hormonale afwijkingen bij mezelf kunnen constateren en ik ben ook niet opgevoed met het idee dat seks slecht is of wat dan ook. Er zijn wel meer dingen waar ik een compleet ander idee over heb dan mijn ouders, waarvan ik me soms ook afvraag waar dat dan vandaan komt, omdat ik weet dat mijn ouders anders denken en me niet met dat idee hebben opgevoed. Daarom ben ik voor mezelf er wel enigzins van overtuigd dat aseksualiteit iets is wat gewoon bij mij hoort en gebeurtenissen uit het verleden zullen er vast ook wel enig invloed op hebben gehad, maar als ik alles van een afstandje bekijk en al mijn karaktereigenschappen en mijn handelingen uit het verleden naast elkaar leg, dan is aseksualiteit iets wat gewoon in het verlengde van mijzelf ligt.
Soms denk ik: ik ben ik en ik ben aseksueel, punt uit. Wat een heerlijk veilige gedachte is want daarmee impliceer ik dat het iets is waar ik totaal niets aan kan doen en pleit ik mezelf vrij van elke verantwoordelijkheid.
Op andere momenten denk ik: maar ik zou misschien wel kunnen veranderen, maar daar moet ik mezelf dan compleet voor veranderen. Het lijkt mij niet simpel een kwestie van een paar "blokkades" opheffen en ik ben seksueel. Ik zou denk ik een complete karakterverandering moeten ondergaan: hoe ik nadenk, hoe ik met mensen omga, wat mijn normen en waarden zijn, in hoeverre ik mezelf openstel voor anderen, de manier waarop ik mijn leven wil leiden en ga zo maar door. Ik vind dit alleen wel een enge gedachte want als ik dat doe ben ik mezelf niet meer. Ik heb het gevoel dat ik om als een seksueel persoon door het leven te kunnen gaan alles wat mij tot ik maakt moet veranderen. Dat is iets wat ik niet bereid ben om te doen. Niet nu ik mezelf er net van heb overtuigd dat ik het recht heb om te zijn wie ik ben en dat het goed is dat ik ben wie ik ben...

En ik heb geen idee waar dit nu weer vandaan kwam, want ik wilde iets heel anders zeggen

[Sismo]

  Het is anders heel duidelijk hoor! En je hoeft niet te veranderen zo lang je zelf tevreden en happy met jezelf bent! Je leeft toch uiteindelijk voor jezelf?

Soms denk ik: ik ben ik en ik ben aseksueel, punt uit. Wat een heerlijk veilige gedachte is want daarmee impliceer ik dat het iets is waar ik totaal niets aan kan doen en pleit ik mezelf vrij van elke verantwoordelijkheid.

Ik ben soms ook bang dat ik hiermee iets oversla, me er makkelijk van af maak. En dan ga ik weer piekeren...Nou ja, op dit moment is voor mij het aseksueel zijn wat minder een topic, ik zie het als een onderdeeltje wat ik kan uitpluizen als ik andere dingen eerst duidelijk heb.

[Jovi_Hobbes]

Daar ben ik het helemaal mee eens. Het heeft met vanalles te maken en ik denk niet dat je het als een op zichzelf staand probleem kunt behandelen. Misschien is het iets waar je vanzelf wat mee kunt gaan doen als je inderdaad andere problemen of wat dan ook hebt ontrafeld.