Zelf/lichaamsbeeld en aseksualiteit

[Little_Lady]

Ik weet niet of er al een topic bestaat dat hier over gaat, maar voor zover ik kan zien ben ik de eerste

Wat ik me afvraag...denken jullie dat jullie (vermeende) aseksuele gevoelens eventueel samenhangen met een negatief zelf- en of lichaamsbeeld? Persoonlijk heb ik me altijd onzeker gevoeld, over mijn uiterlijk, mijn lichaam, hoe en wie ik was. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik een aantal jaren een eetstoornis heb gehad, in de tijd dat je de opstandige puber hoort uit te hangen die zichzelf en zijn/haar seksuele geaardheid ontwikkeld. Mijn lichaam heeft allerlei maten en vormen aangenomen, van heel dun tot een beetje chubby. Nu zit ik er een beetje tussenin, maar het heeft ervoor gezorgd dat ik niet positief ben over mijn eigen lichaam. Ik vind het dan ook erg vervelend als iemand mijn buik aanraakt of mij naakt ziet. Dan kan ik wel door de grond zakken, ook al is het mijn eigen vriend.
Ik voel me totaal niet prettig naakt, ook niet als ik alleen ben. Gisteren hadden vriendlief en ik het er even over, ik vond het vaag dat mensen (wie weet jullie ook wel hoor, no offence ) zich vaak gewoon met hun blote handen inzeepten onder de douche, in alle hoeken en gaatjes. Ik zelf gebruik altijd een washandje, als een soort van ruwe tussenlaag.

Weten jullie of aseksualiteit dus ook samen kan hangen met een verstoord zelfbeeld? Of wordt daar weinig expliciet over verteld?

Liefs, LL.

[Sismo]

Ik weet niet of er werkelijk een verband bestaat, ik herken wel een aantal dingen in je verhaal. Mijn zelfbeeld is ook niet al te positief. Ik vind mezelf best mooi, maar zodra er anderen bij zijn, vergelijk ik mezelf met hen en dan is die ander altijd mooier...leuker, slimmer....
Verschil is dat ik me wel prettig voel als ik naakt ben, maar alleen zo lang ik alleen ben òf juist met meerderen (in de sauna). Alleen de aandacht op mij gericht? Brrr....
Met blote handen me wassen? Dat vind ik juist fijn! 

[Little_Lady]

Dan is het dus iets persoonlijks van mij, een van mijn vele eigenaardigheden

[Jovi_Hobbes]

Ik denk dat een negatief zelfbeeld zeker niet zal helpen. Ik ben ook altijd erg onzeker geweest (zeker tijdens de puberteit) maar ben met de jaren toch wel wat minder onzeker geworden. Ik vind mijn lichaam niet super mooi ofzo, maar ook niet lelijk. Er is niets abnormaals aan, maar ik kan sowieso al niet begrijpen dat iemand opgewonden raakt van het zien van een naakt lichaam.

Maar als je negatieve zelfbeeld en onzekerheid bijvoorbeeld een belangrijke rol spelen bij jouw problemen met seks dan is het goede punt daarvan dat dit wel iets is waar je aan kunt werken en wat dus zeker moet kunnen verbeteren.

[Little_Lady]

Yep en dat staat ook los van seks, want het is sowieso niet gezond om een negatief lichaamsbeeld te hebben

Ik begrijp ook niet dat mensen opgewonden worden van een naakt lichaam, wel van een bepaalde 'mood' ofzo van spanning, geborgenheid of hevige verliefdheid. De keren dat ik me wel tot mijn vriend aangetrokken voelde (ik het begin van onze relatie), zag ik dat ook niet op een lichamelijke manier. Zijn lichaam, daar is niets mis mee, maar een lichaam an sich brengt mij niet in hogere sferen. Ik kan mij dus ook niet voorstellen dat mijn vriend helemaal wild wordt van mijn lichaam, ik ga me dan erg ongemakkelijk voelen.

[Ereinion]

Ik begrijp ook niet dat mensen opgewonden worden van een naakt lichaam, wel van een bepaalde 'mood' ofzo van spanning, geborgenheid of hevige verliefdheid.

Zo had ik er nog nooit over nagedacht.

Ik ben wel veel onzeker geweest, maar meer over mijn karakter en de dingen die ik dacht. Nooit over mijn lichaam. Aan de andere kant droeg ik mijn gedachten wel uit en schaamde ik me er niet echt voor. Dus ik zal niet zeggen dat ik een negatief zelfbeeld had/heb.

[Stev]

Mijn zelfbeeld was vroeger ook niet zo geweldig maar daar ben ik nu wel een beetje over heen geloof ik.

Ik kan mij dus ook niet voorstellen dat mijn vriend helemaal wild wordt van mijn lichaam

Ik heb precies hetzelfde. Het is heel erg maar nog steeds geloof ik het geen 100% als mijn man zegt hoe mooi en geweldig het allemaal is (ik dus  ). Maar dat komt omdat ik zelf op die manier niet naar een mens kijk, denk ik

[Little_Lady]

Haha ja en ook niet naar jezelf denk ik. Ik denk nou nietL gruttegut, wat BEN ik toch een hot sexy mama!

[Ereinion]

  Inderdaad.

[Jovi_Hobbes]

Als iemand zoiets tegen mij zegt denk ik altijd: "Neem je grootje in de maling en doe normaal!"
Ik vraag me nu opeens wel af of mijn reactie komt door onzekerheid of door aseksualiteit 

[Zonnekind]

Ik herken hier wel heel veel in. Ik schaam mij wat tegenover mijn vriend zelfs over mijn lichaam. Ik ben er altijd van overtuigd dat (excuseer dat ik dit zeg ) ik daar onderaan stink. Viper vindt dat ik heel mooi ben en als er geurtjes zijn, vindt hij die zelfs opwindend.
Mijn zelfbeeld is enorm laag maar vaak laat ik het tegenovergestelde uitschijnen om mezelf recht te houden. Als ik een keer iets positief van mezelf denk, durf ik dat niet hardop te zeggen en eigenlijk voel ik me zelfs al schuldig als ik het nog maar denk.

[Stev]

Je moet echt een beetje proberen om van jezelf te "gaan houden". Gewoon door met kleine dingen te beginnen, dingen waar je goed in bent en vooral denken dat het helemaal niet zo belangrijk is wat andere mensen van je denken, als jij maar tevreden bent. Oh, zo iets...    Maar dat zou de psychologe ook al tegen je gezegd hebben, denk ik. Je komt er wel! 

[myra]

van jezelf leren houden... ik zou het ook wel kunnen gebruiken. De laatste tijd heb ik ook weer last van mijn laag zelfbeeld. Vind mezelf niet bepaald mooi... 

[Stev]

Moet je nagaan, toen ik de foto van jou zag hier op het forum, was ik best "jaloers" moet ik zeggen. Het valt allemaal wel mee, echt waar! 

[Jovi_Hobbes]

Daar heb je helemaal gelijk in Stev!
En trouwens, we hadden hier toch al met zijn allen besloten dat innerlijk veel belangrijker is dan uiterlijk?

Riep zij enthousiast alsof zij nooit last heeft van een laag zelfbeeld...
Ik heb eigenlijk al mijn hele leven van tijd tot tijd periodes dat ik aan alles twijfel en totaal geen zelfvertrouwen heb, maar met de jaren heb ik wel geleerd om wat realistischer naar mezelf te kijken en alleen het besef dat mijn zelfvertrouwen op zo'n moment zo laag is omdat ik me gewoon niet goed voel heeft me al geholpen om veel sneller weer uit die dalletjes omhoog te klimmen.
Bij mij kan het soms echt van het ene moment op het andere moment omslaan. Mij helpt het dan om te denken: gisteren was je dezelfde persoon als vandaag en toen had je helemaal geen problemen met jezelf. Vandaag ben je niets anders dan gisteren, dus wat zeur je nu eigenlijk. Morgen voel je je vast weer beter dus besteed er niet te veel aandacht aan.
Soms werkt dat. Misschien heb jij er ook iets aan Myra?