Aseksueel of lesbische geaardheid niet accepteren?

[Jacqueline01]

Hallo allemaal,
Ik twijfel of ik naast dat ik lesbisch ben (wat ik heel moeilijk vind te accepteren) misschien ook aseksueel ben. Ik ben onder anderen in therapie om mijn geaardheid te accepteren en toen kwam ter sprake of ik misschien ook aseksueel kon zijn.
Ik weet niet of ik aseksueel ben of mezelf en daarom seks met een vrouw vies zou vinden omdat ik mijn geaardheid gewoon niet accepteer. Ik heb ook nog nooit seks gehad/intiem geweest met iemand, nog nooit gezoend (ik ben 30 jaar). Dus hoe kan ik het zeker weten als ik het niet eens geprobeerd heb? Heb er overigens ook nog nooit echt behoefte aan gehad. Maar heb ook al 15 jaar lang mijn geaardheid verzwegen en genegeerd.
Ik noem even een paar dingen die ik wel ervaar en een paar niet. Kan iemand mij misschien wat duidelijkheid geven? Of iemand die dit herkend?

• Ik voel me een vreemde eend als mensen het over seks hebben, als vriendinnen een one night stand hebben gehad/een jongen mee naar huis hebben genomen na een avond stappen. Denk ik echt Hoe dan? Zou ik mezelf nooit zien doen.
• Ik vind seks eigenlijk een beetje vies. Porno niet om aan te zien. Seks in films (beetje netjes gefilmd) kan ik wel een beetje opgewonden van worden, maar mezelf in dat plaatje denken, dan NEE bah.
• Ik kan wel fantaseren over met iemand naar bed gaan en knuffelen, dit ook wel eens gedroomd en die wens is er wel. Maar ook in het echt is dat te ver van mij bed show. En liever gewoon met een ondergoed aan.
• Ik vind een bloot vrouwenlichaam niet mooi om te zien. Vooral heel eng.
• Ik heb wel eens gehoord dat mensen knappe mensen zien en dan gelijk er bij kunnen denken, daar zou ik het bed mee willen delen. Dit heb ik echt nog nooit gehad!
• Ik ben nog nooit echt verlief geweest op mensen, kan wel iemand aantrekkelijk vind maar alleen met kleren aan. En vooral actrices. Ook geen mensen in het echt. Ja misschien een docent die heel erg lief voor me was en me 'zag' toen ik niet lekker in mijn vel zat. Daarna soort obsessie voor haar gehad. Is dat verlieft zijn? Nooit de gedachten om het bed mee te delen.
• Ik vind vagina's echt vies, en als ik er eentje aan zou moeten raken, nee dankje.
• Soms heb ik wel de fantasie om door iemand aangeraakt te worden. Kan dat?

Ik vind er dus hele dubbele dingen in staan. In heel veel denk ik, volgens mij past dat zeker bij aseksueel. Maar ik weet niet zeker of het ook mijn onervarenheid is in relaties of intimiteit.
Als ik mezelf zie, zie ik me wel met een vrouwelijke partner, waarmee ik op de bank lig tv te kijken, op vakantie ga of leuke dingen doen. Maar ik slaap denk ik liever alleen, of samen maar met kleren aan. Ik hou wel heel erg van knuffelen/lichamelijke aanraking van mensen.

Maar ik snap niet helemaal de seksuele fantasie die ik wel heb. Dat ik af en toe wel fantaseer hoe het zou zijn om met een vrouw seks te hebben (of met een man). Kan dat verlangen ook gewoon vanuit een libido komen? En niet omdat ik het in het echt ook wil.
Ppff ik snap het even niet meer. Wie kan me helpen?
Ik snap ook dat ik het misschien nu niet hoef te weten en dat ik er in verloop van tijd wel achter kom. Maar ik zou het zo fijn vinden mezelf te begrijpen in waarom ik zo anders ben dan anderen hierin. Als het aseksualtiteit zou zijn, dan snap ik waarom ik dus zo achterloop ten opzichte van anderen. Als het niet is, dan ligt er misschien iets anders aan tengrondslag waarom ik zo achterloop. En daar wil ik dan wel naar opzoek.

[Koffie]

Welkom!

Ik snap dat je verward bent en graag wilt begrijpen wie je bent en hoe je in elkaar zit.
Staat je therapeut open voor aseksualiteit als geaardheid? Dat is nog lang niet altijd het geval.

Het lastige is dat aseksualiteit er heel verschillend uit kan zien. Er is dan ook heel veel diversiteit onder aseksuelen, van mensen die ondanks dat ze geen seksuele aantrekking ervaren, juist wel graag seks hebben, tot mensen die gruwen van seks en er niets van willen weten. De een houdt van zoenen, de ander niet, er zijn aseksuelen die porno kijken, anderen hebben er niets mee.

Aseksualiteit gaat over het gevoel van seksuele aantrekking, dat er niet of maar beperkt is. Het staat dus los van verliefd kunnen worden en het staat ook los van libido. Er zijn aseksuelen die bv. masturberen en anderen niet.
Ook wordt gewoon niet iedereen verliefd, veel mensen vallen in het aromantische spectrum. Ook mensen die niet aseksueel zijn, kunnen aromantisch zijn.

Er is ook niemand die voor jou kan bepalen of je aseksueel bent, of dat je lesbisch bent, of bi, of 'niets'. Dat is iets dat alleen jij bij jezelf kunt navoelen, maar het is niet altijd gemakkelijk. Het fijnste vind ik zelf altijd als ik ergens duidelijk een naam aan kan geven, of een label op kan plakken zoals dat ook wel gezegd wordt, maar niet alles past precies in een plaatje.

Verder wil ik je nog meegeven dat je niet achterloopt. Je gaat gewoon jouw eigen pad.
Er zijn bepaalde dingen die mensen meestal op een bepaalde leeftijd gaan doen en dat wordt soms een soort eis die de maatschappij dan stelt en die hulpverleners soms ook kunnen stellen.  Je moet dan bepaalde 'ontwikkelingstaken' op een bepaalde leeftijd doorlopen hebben, of zo.
Ik denk dat het goed is om daarnaar te kijken, in de zin van: wat maakt dat ik mijn weg anders wil gaan? Maar als je een andere weg gaat, is dat niet fout. Ook niet wanneer je niet aseksueel zou zijn. Achterlopen klinkt al gauw zo problematisch, alsof je snel een inhaalslag moet maken om op schema te komen.

[memories]

Ik herken zeker wat je beschrijft, one night stands en naakte lichamen heb ik ook niks mee 😅. Dat je seks vies vindt, klinkt als "sex repulsed" (die term kun je mss even googelen). Niet iedereen die aseksueel is dat, maar velen wel. Verder is het normaal om te fantaseren, ook als aseksueel. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je in theorie wel nadenkt over seks, maar het je in het echt niets lijkt.

Ik vraag me zelf ook weleens af of het niet onervarenheid is. Je kunt altijd proberen te daten om erachter te komen (als je dat zou willen). Ik heb ook wel verhalen gehoord van mensen die dachten ace te zijn maar later toch hun seksualiteit hebben ontdekt. Maarja, aan de andere kant; moet je iets per se geprobeerd hebben om te weten dat het niet je ding is? Dat denk ik niet.

Het blijft sowieso een puzzel. Hopelijk heb je hier wat aan

[Jacqueline01]

Dankjewel voor je reactie.

Staat je therapeut open voor aseksualiteit als geaardheid? Dat is nog lang niet altijd het geval.

Ja ze staat er zeker open voor. Juist heel erg niet veroordelend. Gaat onderwerpen niet uit de weg, maakt alles bespreekbaar ... Dus daar ben ik wel heel blij mee, hoe moeilijk het soms ook kan zijn.

Verder wil ik je nog meegeven dat je niet achterloopt. Je gaat gewoon jouw eigen pad.
Er zijn bepaalde dingen die mensen meestal op een bepaalde leeftijd gaan doen en dat wordt soms een soort eis die de maatschappij dan stelt en die hulpverleners soms ook kunnen stellen.  Je moet dan bepaalde 'ontwikkelingstaken' op een bepaalde leeftijd doorlopen hebben, of zo.
Ik denk dat het goed is om daarnaar te kijken, in de zin van: wat maakt dat ik mijn weg anders wil gaan? Maar als je een andere weg gaat, is dat niet fout. Ook niet wanneer je niet aseksueel zou zijn. Achterlopen klinkt al gauw zo problematisch, alsof je snel een inhaalslag moet maken om op schema te komen.

Dat is lief, je hebt ook gelijk. maar toch afwijken van de norm wil vaak ook wel iets zeggen. En je gaat je die dingen toch wel afvragen.

Aseksualiteit gaat over het gevoel van seksuele aantrekking, dat er niet of maar beperkt is. Het staat dus los van verliefd kunnen worden en het staat ook los van libido. Er zijn aseksuelen die bv. masturberen en anderen niet.
Ook wordt gewoon niet iedereen verliefd, veel mensen vallen in het aromantische spectrum. Ook mensen die niet aseksueel zijn, kunnen aromantisch zijn.

Dit klinkt ingewikkeld, dan moet ik toch wel even opzoeken wat seksuele aantrekking betekend. Is dat 'ow met die wil ik wel seks hebben' gedachten/gevoel??

[Jacqueline01]

Dankje voor je reactie.

Maarja, aan de andere kant; moet je iets per se geprobeerd hebben om te weten dat het niet je ding is? Dat denk ik niet.

Ja ergens denk ik ook. Dat ik twijfel wil ook wel iets zeggen toch. Toen ik twijfelde of ik op vrouwen viel of niet, was de twijfel opzich ook al een teken. zeiden ze.

Dat je seks vies vindt, klinkt als "sex repulsed" (die term kun je mss even googelen). Niet iedereen die aseksueel is dat, maar velen wel. Verder is het normaal om te fantaseren, ook als aseksueel. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je in theorie wel nadenkt over seks, maar het je in het echt niets lijkt.

Oke die moest ik even opzoeken ja. Maar als ik hier op kijk ; https://aseksualiteit.nl/termenlijst/#:~:text=Seks%2Dafwijzend%20(sex%20repulsed)%3A,seksueel%20getinte%20grapjes. Jeejtje wat zijn er dan veel vormen.. pff kan door de bomen het bos niet meer zien.

1 ding weet ik nu. Ik kan een vrouw mooi vinden, gewoon hoe iemand is of eruit ziet. Maar dan denk ik niet. daar wil ik mee het bed in. Ik zou het wel leuk vinden als diegene mij ziet staan en me aandacht geeft, en dat verlangen is er wel. Of de band uiteindelijk sterk genoeg wordt om seks te hebben. Dat moet ik dan maar uitzoeken.
Weet alleen niet zo goed. Als ik nu ga daten. Moet je dit dan meteen vermelden? Ik kan me ook voorstellen, ik wordt een beetje bang van vrouwen die echt (meteen) seksueels wat willen als ik er zo bij nadenk.

[AceVentura]

Allereerst: Welkom op het forum Jacqueline01,         

Zo te lezen zit je in een ontdekkingsreis om te ontdekken wat op seksueel vlak bij jou past. Dat kan een leuke en soms ook verwarrende reis zijn. In het onderschrift van m'n bericht staat een kleine quote over die verwarring, die vind je misschien wel interessant.

Wat fijn dat je therapeut je helpt door je op het bestaan van aseksualiteit te wijzen en er voor open staat om daarover te praten. Uiteindelijk ben jij zelf de enige die kan bepalen of je aseksueel bent.

In de kern gaat aseksualiteit om het niet ervaren van seksuele aantrekking. Iets wat je schrijft en wat daar voor mij erg dichtbij komt is:

Ik heb wel eens gehoord dat mensen knappe mensen zien en dan gelijk er bij kunnen denken, daar zou ik het bed mee willen delen. Dit heb ik echt nog nooit gehad!

Er is ook zo'n uitspraak over "een beschuitje met iemand willen eten" ... bij mij worden er dan ook daadwerkelijk beschuitjes gegeten .
Alle andere dingen, of je porno kijkt, of je fantasieën hebt, of je ooit seks gehad hebt of zou willen is eigenlijk allemaal niet belangrijk voor de vraag of je aseksueel bent. Zoals Koffie en Memories al aangeven: Dat zijn allemaal verstillen die je ook binnen de aseksuele community ziet en waar soms aparte (sub)groepjes voor gemaakt zijn.

Veel succes in je ontdekkingsreis, neem er de tijd voor.

En voor wat betreft de "norm" en daaraan voldoen: Ik denk dat er niemand is die helemaal aan de norm voldoet. Juist dat anders zijn dan de norm maakt ons allemaal tot mooie individuen met een eigen verhaal.

[Koffie]

@Jacqueline01: Je vraagt aan mij wat seksuele aantrekking is? Serieus, ik heb geen flauw idee. Ik heb het eens gevraagd en kreeg als antwoord: Het is een bepaald gevoel.
Tja. 

Het hoeft in elk geval niet zo te zijn dat je direct opgewonden raakt of zo. Maar hoe of wat, misschien is er iemand hier op het forum die dit leest die daar wat meer over kan uitleggen.

Voor mij is het iets dat ik niet ken. Het is me ook niet echt uit te leggen. Ik stel me voor dat er een alien op bezoek komt bij me en dat ik die wil uitleggen hoe water smaakt. De alien gaat misschien proberen iets ter vergelijking te zoeken in zijn eigen ervaringsdatabase, maar als hij geen receptoren heeft om ons aardse water te proeven, blijft het hem vreemd.

Op het gebied van die seksuele aantrekkingskracht ben ik die alien.

[Kawaî]

• Ik ben nog nooit echt verliefd geweest op mensen, kan wel iemand aantrekkelijk vind maar alleen met kleren aan. En vooral actrices. Ook geen mensen in het echt. Ja misschien een docent die heel erg lief voor me was en me 'zag' toen ik niet lekker in mijn vel zat. Daarna soort obsessie voor haar gehad. Is dat verlieft zijn?
  

Er is al heel veel gezegd maar ik wil hier nog even iets op aanvullen.
Het klinkt namelijk heel erg als "overdrachtsgevoelens" die je hebt gehad voor die docent. Als je die term nog niet kent, zou je even kunnen googlen. Het voelt namelijk wel als verliefdheid of obsessie maar dat is het dan niet. Het gaat dan om iemand die jou iets kan geven (op emotioneel vlak) wat je bij anderen niet krijgt/ hebt kunnen krijgen.
Ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel en hoop dat je er wat aan hebt!

Liefs!

 [/list]

[Jacqueline01]

Het klinkt namelijk heel erg als "overdrachtsgevoelens" die je hebt gehad voor die docent. Als je die term nog niet kent, zou je even kunnen googlen. Het voelt namelijk wel als verliefdheid of obsessie maar dat is het dan niet. Het gaat dan om iemand die jou iets kan geven (op emotioneel vlak) wat je bij anderen niet krijgt/ hebt kunnen krijgen.

Wow, dit heb ik dus echt nog nooit gehoord, maar het lijkt er wel op . Jeejtje ik heb altijd gedacht dat ik verlieft op haar was. Ze was zo lief. en laatst kwam ik haar ook nog tegen in de stad, 15 jaar later. Ik voel heel veel voor haar, echt een bijzonder persoon. Zou haar alles willen vertellen, maar beetje gek 15 jaar later.   Ik heb dit ook met een andere therapeut en met een sportdocent. Maar ik ben als de dood dat ik ze tegenkom in de stad, en als ik ze zie op een afstand dan loop ik snel een andere winkel in of zo iets.  Oke sorry dit gaat niet meer over aseksualiteit. Maar dit laat wel even wat kwartjes vallen... moet dit even laten bezinken. Dank iig voor je suggestie.

[Kawaî]

Het klinkt namelijk heel erg als "overdrachtsgevoelens" die je hebt gehad voor die docent. Als je die term nog niet kent, zou je even kunnen googlen. Het voelt namelijk wel als verliefdheid of obsessie maar dat is het dan niet. Het gaat dan om iemand die jou iets kan geven (op emotioneel vlak) wat je bij anderen niet krijgt/ hebt kunnen krijgen.

Wow, dit heb ik dus echt nog nooit gehoord, maar het lijkt er wel op . Jeejtje ik heb altijd gedacht dat ik verlieft op haar was. Ze was zo lief. en laatst kwam ik haar ook nog tegen in de stad, 15 jaar later. Ik voel heel veel voor haar, echt een bijzonder persoon. Zou haar alles willen vertellen, maar beetje gek 15 jaar later.   Ik heb dit ook met een andere therapeut en met een sportdocent. Maar ik ben als de dood dat ik ze tegenkom in de stad, en als ik ze zie op een afstand dan loop ik snel een andere winkel in of zo iets.  Oke sorry dit gaat niet meer over aseksualiteit. Maar dit laat wel even wat kwartjes vallen... moet dit even laten bezinken. Dank iig voor je suggestie.

Dit heeft idd niets met aseksualiteit te maken maar hopelijk helpt het je om jezelf een beetje beter te begrijpen
Succes met je verdere zoektocht!

[Okami]

Goh wat klinkt dit allemaal bekend! Voor mijzelf ben ik er onderhand redelijk over uit dat ik asexueel ben ondanks dat ik ook geen vergelijkings matteriaal heb om het zo maar even te noemen. Voor mij is dat eigenlijk een van de redenen dat ik denk dat ik asexueel ben, waar de meeste 16 jarige de kroeg in doken en met vriendjes of vriendinnetjes thuis kwamen en het hadden over hun body count op school was dat voor mij echt een onderwerp waar ik totaal niet mee bezig was en nu als 27 jarige eigenlijk nog steeds niet. Het enige wat ik uit een relatie zou willen halen is iemand hebben waar ik leuke dingen mee kan doen, waar ik gezellig mee op de bank zou kunnen hangen en kan vertellen over hoe de dag was. iemand om mee op vakantie te gaan etc

Wat jij zegt over die fantasien is voor mij ook herkenbaar. Af en toe heb ik ie ook met de gedachten van hoe zou dat wezen maar vervolgens heb ik er eigenlijk helemaal geen zin in om uberhoud daar tijd en energie in te steken

Ik vrees dat ik je verder weinig duidelijheid kan geven maar vind het knap dat je er wel samen met je therapeut mee bezig bent en hey bekijk het zo een fout antwoord bestaat niet en je mag je antwoord altijd weer aanpassen

[Jacqueline01]

Dankjewel iedereen voor reacties. Ik heb nog een vraagje over aseksualiteit...

• Deze alleen van toepassing voor de vrouwen hier;
  Kan (een lichte) afschuw naar eigen menstruatie /nutteloos gevoel ervan (heb ook geen kinderwens) en afschuw naar (grote) borsten (ben heel blij dat ze maar heel klein zijn) ook een symptoom zijn van/hoort bij aseksueel? Herkent iemand dit?

Aseksualiteit gaat natuurlijk over geen of weinig seksuele aantrekkingskracht te hebben tot andere personen. Maar kan je ook geen interesse hebben in alles wat met seksualiteit te maken heeft? Of denk ik nu te ver... pff sorry ben gewoon heel verward door dit alles en heb zoveel vragen over dit en mezelf.

Ik wil mezelf zo graag beter begrijpen en heb heel erg behoefte aan een reden waarom ik zo anders ben/anders voel dan anderen mensen. Zijn dit symptomen van aseksualiteit. Dus is de aseksualiteit een gegeven en heb ik daarom deze symptomen. Of zijn er meerdere symptomen opzich die samen je aseksueel maken? Dus is het iets maakbaars/psychisch ? Of is het een gegeven/biologisch? Net zoals dat je lesbisch kan zijn. (daar doe je niet zoveel aan dat is zo)

[Koffie]

Stel gerust al je vragen. Je verwarring is bekend voor mij.

Ik had vroeger heel kleine borsten en daar was ik heel erg blij mee. Ik had er geen hekel aan, maar van mij hoefden ze er niet zo erg te zijn. Als seksgerelateerde lichaamsonderdelen deden ze ook niets voor me, want ik wist toen nog niet dat aseksualiteit bestond, ik was dat wel.

Maar er was wat meer: ik identificeer me als vrouw, dat ben ik ook zo gewend en van mij hoeft dat niet te veranderen. Maar ik ben redelijk neutraal, of geen van beide. Ik vond een platte borst het beste bij mij passen.

Met ouder worden en kinderen krijgen zijn ze niet meer zo heel klein en nog steeds vind ik dat jammer. Ze laten verwijderen is een stap te ver voor mij, ik denk nooit aan ze, maar ze zijn er altijd geweest. Ik noem ze mijn tweeling, mijn tweeling voorop. Ik zie er dus niets seksueels of erotisch in, maar ze zijn er.  Ik heb er een soort haat-liefdeverhouding mee. De borstvoeding heeft wel gemaakt dat ik ze meer betekenis kon geven, maar dat is lang geleden, mijn kinderen zijn jongvolwassen.

Het zelfde had ik met mijn menstruatie. Toen ik het werd vond ik dat echt vreselijk. Ik kon niet bevatten dat mijn lichaam dat deed, alsof het me verried. Ik heb ooit gedacht dat ik niet volwassen wilde worden, maar dat was het niet. Ik wilde een volwassen, neutraler lichaam, dat niet van de serieuze vrouwendingen ging doen. Maar ik wilde ook geen man zijn of jongen.

Overigens ben ik er later mee in het reine gekomen en ik heb het fantastisch gevonden om zwanger te zijn en een baby in mijn buik te dragen, en om borstvoeding te kunnen geven. Allemaal enorm vrouwelijk. Alleen ik blijf gewoon ik.

Lang heb ik ook geen jurken willen dragen, maar afgelopen zomer toen het zo warm was heb ik ze helemaal ontdekt. Het draagt heerlijk, ik kan het iedereen M/V/X aanraden.

Dus in mijn geval speelt er meer mee dan aseksualiteit alleen.

Het idee dat er op een seksuele manier gekeken wordt naar mijn borsten, billen, lichaam, terwijl ik dat niet 'terug kan geven', heeft me ook lang dwars gezeten. Ik wilde dat niet, het ging niet over mij en het was een verwachting die ik niet waar kon maken. Wel voelde het alsof ik dat moest. Het heeft wel gemaakt dat ik mijn lichaam en mijn vrouwelijke kenmerken, heel vervelend vond.

Toen ik op een gegeven moment in het reine kwam met wie ik was, nadat ik mijn aseksualiteit kon benoemen, is dat grotendeels verdwenen. Mijn tweeling is er gewoon. Dat betekent niet dat ik echt een vrouw ben en ook niet dat ik daar iets erotisch aan hoef te verbinden. Die menstruatie is er niet meer, mijn eitjes zijn intussen met pensioen, maar dat ben ik op den duur ook vrij neuraal gaan zien. Misschien als iets dat niet helemaal deel van wie ik van binnen was, uitmaakte, maar mijn lichaam deed dat nu eenmaal. Het zegt niets over wie ik ben en mag zijn.

Misschien deels dus een andere insteek dan jij ervaart, maar ook wat aseksualiteit betreft kan ik het dus uit mijn ervaring wel plaatsen.

[AceVentura]

Als man kan ik natuurlijk niet inhoudelijk op je vraag in gaan en dat zal ik dan ook niet doen. Wel wil ik je het volgende meegeven:
Die verwarring hoort er een beetje bij, iets als aseksualiteit ontdekken kan een belangrijke gebeurtenis zijn. Ontdek vooral wat voor jou bij aseksualiteit hoort, we zijn immers allemaal anders. Dat zijn dingen die soms tijd nodig hebben en dat zijn soms ook dingen die in de loop van de tijd veranderen. Als ik nu terugkijk op mijn eerste berichten hier dan zie ik ook een steeds groter wordend verschil met nu .

[AceOfCups]

Ieders verhaal is anders daarin, denk ik. Je kan alleen zelf het antwoord ontdekken, en dat hoeft niet altijd in een woord te vangen te zijn.
Bij mij was/is er duidelijk sprake van genderdysforie; ik voel mij geen man of vrouw maar was totaal vervreemd van mezelf door overduidelijke vrouwelijke fysieke kenmerken, dat maakte me echt doodongelukkig en was onleefbaar. Lange tijd heb ik wel gedacht dat mijn weerstand tegen die fysieke kenmerken voortkwam uit mijn aseksualiteit, dat ik het domweg niet aankon om op dat vlak aantrekkelijk gevonden te worden. Maar bij mij bleek er na lang (zelf-) onderzoek en psychologisch traject dus wat anders te spelen; genderdysforie. Ik heb intussen een borstverwijderende operatie gehad en dat maakt dat ik letterlijk al minder onnodige en vooral hinderende last met me meedraag.
En daarnaast ben ik aseksueel. En vegetariër, natuurliefhebber, transmannelijke agender, hobbie kunstenaar, werknemer, mantelzorger, en nog heel veel meer; een mens is altijd meer dan maar een ding :-) In mijn ogen is aseksualiteit net zo zeer een geaardheid als bijv. lesbisch zijn, en dan ook niet maakbaar. Natuurlijk is het mogelijk dat iemand ontdekt dat er een andere reden is waarom hij/zij/hen geen behoefte heeft aan seks en/of geen aantrekking voelt op dat vlak. Bijvoorbeeld een medische verklaring. Dan kan iemand tot de conclusie komen alsnog niet aseksueel te zijn. Daarmee zie ik aseksualiteit nog niet als iets maakbaars, zoals jij het noemde. Voor veel mensen is het echt hun geaardheid