hoogsensitiviteit als verklaring voor aseksualiteit

[Jovi_Hobbes]

Het is misschien makkelijker te faken voor een vrouw, maar verder denk ik dat je er naast zit.
Het is niet niets om iets ongewilds in je lichaam te krijgen.

[NL]

Ach, het is geen wedstrijdje...

[Jovi_Hobbes]

Nee, inderdaad. Ik denk ook niet dat we een discussie moeten beginnen over voor wie het makkelijker of moeilijker is. Die vraag is sowieso niet op het niveau van man of vrouw te beantwoorden. Ieder persoon is anders en ervaart dit soort zaken anders.

[Ereinion]

Zeker. Wel denk ik dat deze discussie best handig kan zijn voor partners van. Als zij ook denken, de vrouw hoeft alleen maar te liggen... tja, dan is het wel handig om te bedenken dat er toch iets meer achter kan zitten.

[Zonnekind]

Ja inderdaad, ik volg wel. Als je absoluut geen zin hebt in seks, dan doet het pijn, het voelt vies aan, ik voelde me ook altijd misbruikt,... Ik voelde me daar zo slecht bij als ik toch eens seks had gehad terwijl ik dat helemaal niet wou.

[pinky]

De rode draad in ons beide stukje hierboven is hoogsensitiviteit. Hoelang weet jij al dat jij hoogsensitief bent?

Dat weet ik sinds jij er eens over begon een de link van een test hier op de site hebt gezet. Daarna begonnen voor mij langzaam aan de stukjes op hun plekje te vallen, ben ik er meer over gaan lezen en kwam ik erachter dat ik dat ook was! En dat terwijl ik een tijdje ook heb gedacht dat ik ADHD had. Omdat ik ook merkte dat ik soms slecht tegen prikkels kon, me daardoor slecht tot niet kon concentreren, maar me helemaal kon verliezen in een goed boek of een goede film. Dan merkte ik geen enkele prikkel meer om me heen. Zo was mijn neefje met ADHD soms ook, alleen die ging echt flippen bij een teveel aan prikkels en dat had ik dan niet. Dus heb ik besloten dat ik dat niet had. Maar ja, waarom reageerde ik dan soms zo anders dan anderen. En dat besefte ik dus pas toen jij erover begon. Dus eigenlijk moet ik jou bedanken, omdat jij me die duidelijkheid hebt gegeven!

In antwoord op je vraag hoe lang ik het nu al weet is denk ik 1,5 jaar...

[Mannetje]

Geen dank hoor  Ik dacht dat je het al jaren wist. Ik snapte al niet waarom je altijd maar mee ging/gaat in gevoelens van een ander. En dat dan niet doorhad of doorhebt.
Iemand die het al jaren weet, moet daar toch wat aan doen/werken in mijn ogen.
Ik weet het denk ik ongeveer nu 1,5 jaar. Heb me er tot en met de dag vandaag volop in verdiept. Workshops, boeken, heeeel veel internet (-forums).
Doordat ik nu veel minder pieker slaap ik beter, meer engergie gekregen enzo. Ik heb nu ook zo'n 1 a 2 uur extra per dag. Evengoed kom ik wel vaak gesloopt van me werk thuis hoor.
Of als ik zaterdag wat ondernomen heb, en s'avonds met vrienden ga stappen, ben ik blij dat er een paar uur tussen zit. Kan ik me even tijd voor me eigen nemen.

Doordat ik niks van hoogsensitiviteit wist heeft er zeker te maken met hoe ik zoveel herkenning heb op deze site kunnen vinden bij mijn aanmelden. 

[pinky]

Nou ja, ik wist dus niet dat het gevoelens van andere waren. Nam altijd aan dat deze van mezelf waren. Inmiddels begin ik steeds vaker door te krijgen dat ik dingen voel van een ander. Maar nog steeds denk ik dat er een groot grijs gebied aan gevoelens is, waar ik veel van andere waarneem, maar deze als van mezelf bestempel. Omdat ik niet beter weet. En ik zal nog steeds moeten leren me daarvoor af te sluiten. Alleen zou ik niet weten waar te moeten beginnen met dat te leren. Ik denk dat ik gestaag op weg ben dat te leren. Maar dat gaat heel erg langzaam. Sowieso omdat ik ook in de knoop zit met gevoelens die zeker weten van mezelf zijn. Daar moet ik ook nog uit zien te komen. Ik kan helaas niet aan alles tegelijk gaan werken.

[Mannetje]

Ik heb zo'n idee dat ik het nu aardig door heb. Dat aanleren, en de manier waarop, en de snelheid waarmee, daar moet ieder zijn eigen weg in vinden.
Dat aanvoelen werkt ook buiten de normale persoonlijke contacten om. Heb je dat ook al ervaren. Dus bijvoorbeeld telefoon, internet (bijv. AVEN) etc.
Je kan het ook als gave zien om mogelijk er andere mensen mee te kunnen helpen.

[pinky]

Oh ja zeker. Zelfs televisie! Dat merk ik inderdaad! En dat begin ik net allemaal te ontdekken. En dat is best verwonderlijk om te merken. Maar goed, het is nu niet de tijd om daar heel veel mee te doen. Er zijn nu even belangrijkere dingen, zoals gezond leven en een baan vinden. Balans in mijn leven in in mijzelf. Daarna, als ik die stabiliteit heb, dan komt HSP weer en kan ik daarmee aan de slag. Zoals ik al zei, alles één voor één!

[Mannetje]

Houdt die balans goed in de gaten! Maar doe het niet zoals mij!
Ik heb me ruim 8 jaar met me energie 100% op mijn carrière gericht. Het heeft me circa 8 jaar stilstand gekost!
Maar ik verwacht niet dat jij zoveel tijd nodig hebt om een baan te vinden 

[pinky]

Oh god zeg, ik hoop het toch niet! 8 jaar duurt me veels te lang. Ik moet wel zeggen dat ik vaak druk bezig ben, maar ook met clubjes. Zo ben ik nu penningmeester van mijn theatersportgroepje, doe ik dus voorlichtingstheater met het COC en was ik daarvoor ook bezig met het opzetten van een eigen kinderdagverblijf. Dus ja, ik ben altijd wel drukkig, maar niet alleen met werk. Ook dus met hobby's. Op mijn vrije dag lekker verven, taarten bakken of boeken lezen... ik vermaak me wel hoor! En ja, als ik een rustig weekje heb, lees ik ook rustig wat meer psychologische boeken door!

[Mannetje]

Dat van die televisie. Bij toeval kwam dat gisteren bij mij aan bod. Zappen tussen een dating programma (allemaal verliefde mensen), Red mijn vakantie (gevoel van onmacht) en een documentaire van de Twin Towers (triest triest triest). Ik was ook een bekaf, dus dan houdt ik amper weer wat tegen. Het is wel eens lastig op me werk. Bijvoorbeeld als ik na een redelijk lange reis meteen bij een klant binnenstap (beetje vermoeid), dan moet eigenlijk eerst even bijkomen, en daar is niet altijd tijd voor. Dat geeft nog wel eens problemen. Maar ik leer er steeds beter mee omgaan.

[pinky]

Jep, daarom kijk ik allang geen journaal meer. Ik kan er echt niet tegen. Al die ellende. Maar ja, dat even rust hebben tussendoor begin ik ook steeds meer door te krijgen. Zoals nu, ik ben verkouden, zit niet helemaal lekker in mijn vel. Heb morgenavond werkbespreking, woensdag en donderdag ga ik uit eten met vriendinnen en vanavond had ik theater. Dat heb ik afgebeld, want ik den, dat red ik gewoon niet. Terwijl als ik morgen overdag niet had hoeven werken was het geen probleem geweest. Dus ik weet steeds beter en beter waar ik mijn rust moet pakken.

[petra1963]

Wat een schema ! Ik word al moe als ik het lees... Maar toen ik zelf 25 was, leefde ik ook zo...