Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

mijn vader

Gestart door Sismo, juni 30, 2006, 08:06:01 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Jovi_Hobbes

Het was de moeite van het proberen waard, maar wel jammer dat het niet gelukt is.  :'(
Misschien moet je het even op z'n beloop laten en kijken of ze er binnenkort zelf een keer over begint. Ze weet nu dat ze bij jou terecht kan als ze erover wil praten, maar misschien vindt ze dat juist erg moeilijk. Dat zal het waarschijnlijk ook wel zijn als je het al zo lang voor jezelf hebt weggestopt. In ieder geval veel succes ermee  :wave:
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Ereinion

Je hebt nu in ieder geval laten zien dat je open staat voor een gesprek. Dus wie weet krijgt ze daar wel behoefte aan. Het is wel jammer dat jij misschien niet jouw verhaal kwijt kunt aan haar.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Zonnekind

Ik ben het volledig eens met de rest.
Heel veel moed en sterkte! :knuffel:
Hoe beter men de mensen kent, hoe liever men de dieren ziet.

Winx

Ik praat tegen mijn ouders ook niet over het probleem dat ik nu heb...
Al denk ik soms wel dat ze er ergens wel een vermoeden naar hebben dat ik op dit vlak wel een probleem heb door wat er vroeger is gebeurd...
Ik merk soms zelf wel dat ze er (en dan vooral men pa) precies wat naar polsen maar ik voel totaal de behoefte niet om met hen daarover te gaan praten...
Is misschien anders in tegenstelling tot sommige anderen hier, maar ik kan er met mijn partner goed over praten, en ik heb ook een paar goede vriendinnen (en dan bedoel ik echt heel goed). We hebben geen geheimen voor elkaar eigenlijk en met hen kan ik ook wel over zulke dingen praten, heb zelfs een vriendin die een beetje hetzelfde probleem heeft.
Ik denk soms dat ouders er misschien ook niet echt helemaal op in gaan zoals het zou moeten omdat ze het gewoon moeilijk vinden om met hun kind over zoiets te praten... Ik heb eigenlijk het omgekeerde van wat ik hierboven schreef met mijn ouders, ik bedoel daarmee dat ik nooit de behoefte heb gevoeld om met hun over zoiets te praten, geef mij maar een vriendin ofzo dan voel ik me veel meer op men gemak...

Jovi_Hobbes

Als je het maar bij iemand kwijt kunt.
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?