aanrakingen

[Eugenie84]

Vroeger schrikte ik erg op als iemand toevallig tegen mijn hand of zoiets zat. Nu heb ik geen probleem meer met aanrakingen. Alleen in mijn broek moeten ze nu nog niet zitten.
En ook te lang met zijn ding tegen mij wrijven, kan ik niet verdragen.
Dat heeft alles met mijn geaardheid te maken.
Ik heb ondertussen geleerd dat het te maken heeft met vertrouwen en een emotionele band met iemand hebben. Dat is essentieel om te kunnen knuffelen met iemand of hem/haar mij te laten aanraken.
Ik heb het ook nodig om te weten dat het niet tot seks gaat leiden.
Naakt knuffelen zie ik dan ook enkel met een lief van mij gebeuren, wellicht omdat ik dat dan weer meer assiocieer met seks hebben. Ik heb wel eens mijn t-shirt wat omhoog gedaan om eens zijn huid tegen de mijne te voelen, maar dat was puur uit nieuwsgierigheid. Ik wou gewoon eens weten hoe dat voelde.
Ik word dan ook niet opgewonden als ik word aangeraakt op bepaalde plaatsen.
Tongzoenen vind ik nog altijd een vies idee.

Groetjes
Eugenie

[Ereinion]

Daar ben ik het wel mee eens. En het is begrijpelijk dat je dit soort dingen van een man niet prettig vindt als je op vrouwen valt.

[Eugenie84]

Ja, dat lijkt me ook niet meer dan logisch.
En het is ook omdat ik weet dat ik op vrouwen val, dat ik weet ik dat ik ze daarom niet fijn vindt.
Voor dat ik wist dat ik lesbisch was, wist ik ook van daar moeten ze niet komen.
En seks met een jongen zag ik al helemaal niet zitten, maar ik had geen flauw benul waarom dat zo was.
Maar ik stond daar ook niet echt bij stil. Dus heb ik me daar ook nooit raar bij gevoeld.
Maar ik vind het dus wel fijn om geknuffeld te worden, om hand in hand te lopen.
Gemasseerd worden vind ik ook heel erg fijn, maar het gebeurt mij zelden.
Ik zou niet zeggen dat ik daarvan geniet, want ik vind dat altijd zo'n raar woord.
Dat lijkt me net dat trapje hoger te staan dan iets fijn vinden, en dat is het niet bij mij.
Ik voel daar dan ook niks bij, behalve dat ik het leuk vind.
En omdat over met een vrouw te zeggen, ben ik nog veel te weinig ontspannen om te kunnen zeggen dat ik daar van geniet.

Groetjes
Eugenie

[Digitalann]

Ik hou ook wel van knuffelen en kussen geven.  Verder gaan is voor mij iets moeilijker, maar misschien als ik er echt goesting in heb, maybe?  Maar dat gebeurt niet zo vaak.

Maar knuffelen en kussen kan soms wonderen doen.

[petra1963]

En misschien is knuffelen en kussen soms ook wel genoeg..

[pinky]

Als sexueel zijnde vind ik knuffelen en (tong)zoenen zelfs intiemer dan sex! En ikweet dat veel van mijn vriendinnen die mening delen!

[Jovi_Hobbes]

Wat is de wereld toch klein 

[Digitalann]

Lijkt mij ook 

[Rhapsody]

Dit is echt 3,5 jaar te laat maar ik wou toch reageren.

Ik heb helemaal geen behoefte aan de dingen die je op hebt genoemd, ik schrik van elke aanraking die ik krijg. Ik voel me niet op mijn gemak, jongen of meisje, maar vooral jongens. Dus masseren of zo vind ik al helemaal vervelend. Ik voel me daar heel raar onder, omdat ik zie dat anderen hier het wel fijn vinden. Wel vind ik het fijn als iemand mij aanraakt op een manier van 'Ik vind het fijn dat je er bent.' dat doe ik zelf ook. Dan raak ik iemands arm aan bijvoorbeeld. Gewoon, als een gebaar van waardering.

Kinky he? Maar ja..

[Jan]

Dit is echt 3,5 jaar te laat maar ik wou toch reageren.

Ik heb helemaal geen behoefte aan de dingen die je op hebt genoemd, ik schrik van elke aanraking die ik krijg. Ik voel me niet op mijn gemak, jongen of meisje, maar vooral jongens. Dus masseren of zo vind ik al helemaal vervelend. Ik voel me daar heel raar onder, omdat ik zie dat anderen hier het wel fijn vinden. Wel vind ik het fijn als iemand mij aanraakt op een manier van 'Ik vind het fijn dat je er bent.' dat doe ik zelf ook. Dan raak ik iemands arm aan bijvoorbeeld. Gewoon, als een gebaar van waardering.

Kinky he? Maar ja..

In de basis zijn mensen toch sociaal en zoeken geborgenheid?
Jou verhaal lijkt erop dat je met het laatste beperkingen hebt ingebouwd die het dichtbij komen tegenhouden?
Bij mijn vriendin was dat exact zo, maar dat had achtergronden.
Als iemand haar van achteren af benaderde en aanraakte haalde ze meteen uit..
Na ruim 2 jaar wederzijds vertrouwen te hebben opgebouwd is dit veranderd naar graag knuffelen, rust en geborgenheid.
Zoenen en masseren is ook geen taboe meer. Masseren wel m.u.v. lichaamsdelen die een verband met seks kunnen hebben.

Ze zweerde de dingen die ze nu niet meer kan missen destijds voor altijd af..

[Jovi_Hobbes]

Waarschijnlijk kun je bepaalde aanrakingen wel leren verdragen, maar er zal altijd verschil blijven tussen mensen die heel fysiek ingesteld zijn en mensen die liever iets meer afstand houden. Van beide vormen heb je dan natuurlijk weer allerlei gradaties.

[Rhapsody]

Ik kan best iemand een knuffel geven, dat vind ik niet erg, het hangt er alleen vanaf wie het doet en wat de reden is.
Een gebaar van waardering, van vriendschap, liefde dus (zoals een knuffel van mijn moeder, broer of een vriendin) vind ik geen probleem en reageer ik niet negatief op of schrikkerig. Het maakt mij juist blij! Maar ik heb wel eens gehad dat een jongen plotseling een arm om me heen sloeg, dan zet ik automatisch een stap achteruit, daar ben ik gewoon niet van gediend.  Zolang iets platonisch blijft vind ik het geen probleem. De gedachte dat ik een vriend of vriendin zou hebben vind ik een vreselijke gedachte, ik wil gewoon alleen zijn, ik heb nooit hand in hand willen lopen met iemand. Ik wil een spirituele band met iemand opbouwen, geen seksuele.

[Rhapsody]

Waarschijnlijk kun je bepaalde aanrakingen wel leren verdragen, maar er zal altijd verschil blijven tussen mensen die heel fysiek ingesteld zijn en mensen die liever iets meer afstand houden. Van beide vormen heb je dan natuurlijk weer allerlei gradaties.

Oneindig veel.
Wat je zegt klopt precies.

[Ienepien]

Het is maar nét hoe zorgvuldig je er mee omgaat, en geduld kan hebben, en vertrouwen, dat het beter wordt.
En jij hebt dat blijkbaar gedaan. Maar dat is iets, wat niet iedereen op kan brengen.
En nu zie je maar, dat het toch resultaten oplevert.

[sutoroberi_sheku]

jeej Rhapsody we lijken met veel dingen echt op elkaar 
ik schrik ook van elkaar aanraking die krijg. dan lopen er zelfs koude rillingen over mijn rug.
maar ik heb echter wel een hekel aan alle menselijke aanraking. familiair, vriendschappelijk, waardering (de hand op de arm), maakt niks uit. ik probeer alles te vermijden.
ook bijvoorbeeld de verjaardagszoenen haha 
bij vrienden e.d is mijn uiteindelijke reactie wel wat anders. bij hun kan ik subtiel naar achteren gaan. en (opdringerige) vreemden, vooral als ik zeg dat ik daar niet van ben gediend,
kunnen een klap verwachten. vooral mannen, want ik zie ze (vooral vrijgezelle) allemaal als potentieel gevaar.
dingen als "hand in hand lopen" ben ik ook echt niet van gediend.
ik ben ook een loner. lekker, samen mijn mijn beestjes, op de bank knuffelen.