Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Twijfels

Gestart door Juninho, maart 12, 2023, 07:13:21 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Juninho

Beste allemaal, toevallig kwam ik vandaag op dit forum uit en ik ben vooral nieuwsgierig naar de verschillende onderwerpen die hier besproken worden. Ik heb al een lange tijd een relatie, maar door allerlei verschillende omstandigheden heb ik geen behoefte of zin in penetratie of orale sex.(Geven en nemen) ik beleef er geen lol aan. Mijn wederhelft heeft hier veel moeite mee en vindt dat er wat mis is met mij. Ik heb dat ook lange tijd gedacht, maar vraag mij recent af of ik niet zou moeten accepteren wie ik ben? Ben ik anders dan anderen? Ik hou van knuffelen en zoenen, maar niet van al dat andere dat we volgens normale standaarden minimaal 1 keer per week zouden moeten doen. Ik ben echter bang om hier over te spreken met mijn vrouw omdat het misschien alles stuk kan maken wat we samen hebben opgebouwd, iets waar we eigenlijk nu ook al op af stevenen.
 
Ook vraag ik mij af of het weer zin heeft om een traject met psychologen te bewandelen, wat door mijn vrouw verlangd wordt. Dat heb ik in bet verleden gedaan maar heeft mij niets gebracht. Is er iemand hier op het forum die iets soortgelijks heeft meegemaakt? Ik zou het fijn vinden om hier over te praten met 1 of meerderen.

Ik ben overigens een man van 42 en kom uit de buurt van Amsterdam.

Koffie

Welkom!

Allereerst, of je je nu herkent in aseksualiteit of niet: als je iets niet leuk vindt wat kennelijk de meeste anderen wel leuk vinden, betekent dat niet dat er iets mis met je is. Net zo min als er iets mis is met je vrouw als zij die dingen wel leuk vindt.
Vaak als de ene partner geen seks wil, voelt de andere partner zich persoonlijk afgewezen.

Als ik je verhaal lees en zie dat je zegt dat je nu eigenlijk al afstevent op het stuklopen van de relatie, denk ik dat openheid geven hooguit zaken versnelt, maar de relatie niet verder stuk maakt. Wie weet geeft het juist ook wel rust,  en een opening om anders naar jullie verschillen te kijken.



Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Juninho

Citaat van: Koffie op maart 13, 2023, 12:39:32 AMWelkom!

Allereerst, of je je nu herkent in aseksualiteit of niet: als je iets niet leuk vindt wat kennelijk de meeste anderen wel leuk vinden, betekent dat niet dat er iets mis met je is. Net zo min als er iets mis is met je vrouw als zij die dingen wel leuk vindt.
Vaak als de ene partner geen seks wil, voelt de andere partner zich persoonlijk afgewezen.

Als ik je verhaal lees en zie dat je zegt dat je nu eigenlijk al afstevent op het stuklopen van de relatie, denk ik dat openheid geven hooguit zaken versnelt, maar de relatie niet verder stuk maakt. Wie weet geeft het juist ook wel rust,  en een opening om anders naar jullie verschillen te kijken.




Hoi Koffie,

Dank je wel voor je welkomstberichtje en voor je feedback  :)

Mannetje

Welkom. Je geeft al aan dat als je puur vanuit de wens van de ander naar een psycholoog gaat, dit weinig kan opbrengen. Dat zal wellicht anders zijn, als je vanuit jezelf het gevoel hebt zo'n deskundige te bezoeken.

Toen ik heel wat jaren geleden terug hier op het forum kwam, had ik een totaal ander beeld van de wereld dan dat ik nu heb. Bijvoorbeeld op gebied van seksualiteit. Want wat is normaal, wat is de maat, en ben ik normaal en/of ben ik aseksueel. Wat ik heb geleerd is wat aansluit bij het eerdere antwoord, en dat is een stukje openheid heel belangrijk is. Het prettige aan dit forum vond in in die tijd dat het lekker anoniem is, en ik mijn muurtje durfde te laten vallen. En vanuit die ervaring dat ook buiten het forum durven te doen. Ik zit/zat niet in een relatie zoals jij omschrijft, dus daar kan ik verder niet met je over sparren. 

AceVentura

Welkom op het forum Juninho,  :cake:  :cake:  :cake:

Ik sluit me aan bij wat Koffie heeft geschreven.
Voor wat betreft het zoeken van professionele hulp: Dat kan uiteraard. Als er iets anders dan aseksualiteit aan de hand is kan dat helpen, als je wel aseksueel bent kan dat ook erg belastend zijn. Zelf zou ik niet zo snel aanwijzen dat óf jij óf zij het probleem is, jullie hebben een verschil in behoefte en als jullie daar samen aan werken kan daar iets moois uit komen. Zelf zou ik dan wel eerder aan een seksuoloog denken dan aan een psycholoog.

Als laatste ik wil je nog meegeven dat openheid geven misschien toe kan leiden dat alles in een stroomversnelling komt en gevolgen (zowel positief als negatief) kan hebben voor jullie relatie.
Persoonlijk zie ik dat in alle gevallen als iets positiefs, en ik realiseer me dat het voor mij vanaf een afstandje makkelijk praten is. Als jullie behoeftes zo ver uit elkaar liggen dat jullie hier niet uit komen dan zorgt langer aanhouden alleen maar voor meer irritaties en problemen terwijl jullie misschien beiden beter af zijn als jullie je eigen weg gaan.

53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Mute

Hoi Juninho,
Welkom. Mijn partner houdt (ook) niet van vrijen. Het is heel lastig, maar waar. We hebben van alles geprobeerd, maar niks werkte. Waarom niet, omdat het doel was om haar van vrijen te laten houden, maar dat deed ze niet. Aukje Schade, Sexuologe in Amsterdam, heeft ons geholpen door te kijken of/waar we elkaar tegen konden komen en wat voor beiden aanvaardbaar was. Dus het doel was niet tot een "normaal" seks leven te komen. Zij heeft ons erg geholpen, ik kan je aanraden met haar te spreken. De uitkomst zal uit de therapie komen, dat is voor iedereen verschillend. Maar je zal er samen uit moeten komen, of anders uit elkaar gaan (ook dat is een oplossing).

Elise

Ik hou zelf ook niet van vrijen, terwijl mijn vriend juist een hoog libido heeft 🤦🏼�♀️ De beste combinatie dus! Dat houdt in: praten, praten, praten... Waar vind je elkaar in het midden? Wij hebben nog steeds veel seks, gemiddeld 1 à 2x per week. Maar de seks is eigenlijk voor hem super saai. Soms ontstaan er weer frustraties van zijn kant uit en moeten we weer in gesprek. Ik hoop dat we elkaar kunnen blijven vinden, maar het is voor beide kanten lastig. Toch kies ik hiervoor, omdat ik een relatie wil samen met onze kinderen. Het is geven en nemen....

Juninho

Dank allemaal voor jullie berichten. Momenteel zijn wij beiden in gesprek (op een heel erg goede manier) waarbij ik professionele hulp ga zoeken en ik de tijd krijg van mijn vrouw om na te denken of wij op de huidige manier verder kunnen met elkaar. Dat zal een proces zijn van enkele maanden of misschien nog wel langer. En veel informatie opdoen hier zal mij ook helpen met het nemen van een beslissing. :)

Mute

Veel sterkte, blijf praten en mijn tip, probeer elkaar niet te veel te verwijten (dat deed ik wel :-( ). Ik ben van "De andere kant"  deze site heeft mij veel begrip gebracht.

Juninho

Ik ga een aantal spannende maanden tegemoet. Acceptatie (door beiden) zal nog wel even op zich laten wachten. Eerst maar even zelf alles op een rijtje zetten. Zij zal mij geen verwijten maken verwacht ik.